ธรรมะมี 2 อย่างเชื่อหรือไม่??

เท่าที่สดับมาพอเข้าใจได้ว่า
ธรรมะมีเพียงแค่ 2 อย่างคือ
1.ธรรมะที่มีเกิด มีดับได้แก่ รูปนามขันธ์ 5
เรียกว่า สังขตะธรรมะ
2.ธรรมะที่ไม่เกิดไม่ดับเรียก อสังขตะธรรมได้แก่ธรรมธาตุ หรือานิพพานธาตุ หรืออมตะธาตุ หรือ.... (เรียกชื่ออื่นๆ ที่
เป็นสิ่งที่ไม่เกิดไม่ดับ)
ณ จุดจุดนี้ขอให้ท่านสหายธรรมทั้งมวล
ที่ได้ศึกษาทำความเข้าใจมาอย่าง
ละเอียดถ่อง
แท้ ได้โปรดเมตตาอธิบายขยายความ
ให้ชัดเจน
อยู่ในขอบข่ายของธรรมะ
2 ประการนี้
ทั้งนี้ เพื่อผดุงธรรมะเกื้อกูลต่อธรรมะให้เหมาะควรแก่ธรรมะ
สืบไปด้วยเทอญ

 

ใครบอกหรอคับ

 

ใช่ไม่ใช่เอ้อ....

 

ในกูลเกิลมันบ่ได้แปลเเบบนี้นี่ครับ

 

กูเกิ้ลมันเป็นแค่ศูนย์การค้าคับ
มันไม่ได้เป็นตัวผลิตปัญญา บ่อยครั้ง
มันรับสินค้าปลอมมาขาย
ให้ลูกค้าซื้อไปใช้ ลุงตู่เคยถูกด่ายับ
จี้ให้ปชช.หัดอ่านกูเกิ้ลซะบ้าง ลุงแมวละขรรม
ไม่หยุด(ฮา)

 

มันต้องมีมูล มีเหตุ มีพยาน
พยานผมอากู๋
ไม่ทราบเหมือนกันครับะยานเท็จหรือป่าว55

 

อยู่ที่เราจะหาทางเข้าใจนัยยะของ
ธรรมะ 2 อย่าง
นี้อย่างไรไม่ใช่จะเชื่อง่ายๆ โดยไม่
ผ่านการพิจารณาไตร่ตรอง
อย่างลึกซึ้งคับ

 

https://palungjit.org/threads/ธรรมะมี-2-อย่างเชื่อหรือไม่.712550/

ไม่เชื่อ!!!

ธรรมะมีอย่างเดียว คือ
"อกาลิโก"


เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

ถ้าไม่เชื่อ หนทางแห่ง
การพิจารณารูปนามขันธ์ 5
มันจะยาก
ขึ้นและหาจุดลงตัวได้
ยาก
จะพิจารณาอะไรที่ง่ายกว่าธรรมะทั้ง 2
ประการนั้น

 

ไม่บอก..

5555

หาทางกันเอาเอง..

วิธีปฏิบัติ วิธีแก้ไขเมื่อเกิดวิปัสนูกิเลสแต่ละตัวเล่นงาน ก็บอกไปหมดแล้ว..

เราประสบสภาวะธรรมใด ประสบวิปัสนูกิเลสตัวใด ประสบนิวรณ์ตัวใด วิธีแก้ยังไง ก็ลงไว้เป็นข้อมูลไว้ให้หมดแล้ว ขาดแต่คนปฏิบัติจริงๆจังๆ..

https://palungjit.org/threads/มี-สติรู้พร้อม-อยู่กับความคิด-ในขณะปัจจุบันนั้น-นี่คือ-จิต-เดิน-วิปัสนา.701499/

ในนี้ลงไว้เป็นแนวทางให้ครบหมดแล้ว..


เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก, โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ,

นี่ไง สวดท่อง เป็นประจำ ไม่ใช่หรือ5555

 

จะพิจารณาอะไร
ในขณะปัจจุบันให้คลายความ
สิ้นยึดในปัจจุบันลงทีละนิดทีละน้อย
ให้เหลือปัจจุบันธรรมที่
เป็นธรรมะล้วนๆ ทั้งธรรมภายนอก
และธรรมะภายใน

(โดยไม่เมาอดีต ไม่เมาอนาคต เป็นธรรมเมา)

 

ทำความรู้สึกตัวทั่วพร้อมให้ได้ก่อน ค่อยมาถามขั้นต่อไป..

ความรู้สึกตัวทั่วพร้อมนั้นแหละ คือ สติสัมโพชฌงค์..

พวกฝึกแบบขณิกะ จะบอกว่า.. รู้สึกตัวไว้ รู้สึกตัวเป็นขณะๆ มันก็สภาวะอันเดียวกันนี้แหละ..

 

ไม่ว่าธรรมภายนอก หรือ ธรรมภายใน ก็ต้องให้เห็น ความ เกิดขึ้น แปรปรวน แล้วดับไป ทุกข์ล้วนๆ ทุกข์ทั้งสิ้น..

ให้เห็นในสิ่งที่เป็นอยู่ปัจจุบันนั้นแหละ พบเห็นอะไรก็พิจารณาน้อมลงสู่ทุกข์

เห็นทุกข์บ่อยๆ พิจารณาน้อมลงสู่ทุกข์ จิตใจมันจะคลายกำหนัดไปเรื่อยๆ..

 

ตามที่นู๋เข้าใจนะ
ข้อ 1. ก้อรุ้ไตรลักษณ์ นั่นแหล่ะค่ะ แต่ลุงแปลห้าวไปหน่อย ใช้ขันธุ์ 5 ไปรุ้ มีวิปัสสนาพระพุทธเจ้าคือรุ้เฉยๆ เป็นอารมณ์

เพราะฌานตัวแข็ง(ไม่ต่อวิปัสสนา) มันจะไปกดไตรลักษณ์รอบนอกทั้งหมด เพื่อปกป้องผุ้รุ้ให้สงบ ใช้ไม่ได้ เพราะไม่รุ้ตามจริง (ไตรลักษณ์ไม่ทำงาน)

 

ตวามเห็นถูกต้องหรือความเห็นผิด
จะเกิดมี
ขึ้นตามเหตุปัจจัย (มีทั้งกุศลวิบากและอกุศลวิบาก)
ต่อเมื่อไรสิ้นอวิชชา(ความยึดมั่นใน
ตัวตน
บุคคลเราเขา)ก็จะเหลือแต่ธรรมะ
ล้วนๆ โดยที่ไม่มีเราไม่มีใครถูก
ไม่มีใครผิด
มันต้องค่อยๆ เจริญขึ้นด้วยการสดับ
มาก ไตร่ตรองมากๆ
แต่ไม่อาศัยเหตุผลในการเข้าใจ

 

ถ้าตอบได้อย่างนั้น ถือว่าเข้าใจ ถือว่าเป็นผู้มีปัญญา พร้อมก้าวไปต่อได้สบาย..

 

เอาคำสอนครูบาอาจารย์ ไปอ่านก็แล้วกัน(ของสมมุติ)..

"..พระเราต้องทำตัวเหมือนผ้าขี้ริ้วที่ปราศจากราคาค่างวดใด ๆ แล้วจึงเป็นความสบาย การกินอยู่หลับนอนและใช้สอยอะไรก็สบาย การเกี่ยวข้องกับผู้คนก็สบาย ไม่มีทิฐิมานะความถือตัวว่าเราเป็นพระเป็นเณรผู้สูงศักดิ์ด้วยศีลธรรม เพราะศีลธรรมอันแท้จริงมิได้อยู่กับความสำคัญเช่นนั้น แต่อยู่กับความไม่ถือตัวยั่วกิเลส อยู่กับความตรงไปตรงมาตามผู้มีสัตย์มีศีลมีธรรมความสม่ำเสมอเป็นเครื่องครองใจ นี้แลคือศีลธรรมอันแท้จริง ไม่มีมานะเข้ามาแอบแฝงทำลายได้ อยู่ที่ใดก็เย็นกายเย็นใจ ไม่มีภัยทั้งแก่ตัวและผู้อื่น..."

โอวาทธรรม
พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ. ๒๔๑๓ - ๒๔๙๒)
:จากหนังสือชีวประวัติพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ
โดยท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน

 

อ้าว.. ทำไมจะกลายเป็นผู้มีปัญญาเร็ว
ขนาดนี้ เมื่อวานยังว่าโง่ ว่าอวิชชาลากไป
แล้วอวิชชามันหายไปได้ง่ายๆ
ขนาดนี้เลยหยอฮับ

 

หลง กับ ไม่หลง มันอยู่ติดๆกันนั้นแล..

โง่ กับ ไม่โง่ มันอยู่ติดๆกันนั้นแล..

"ไม่หลง" ถ้าแยกคำว่า "ไม่" ออกจากหลง ก็ "หลง" ทันที..

"ไม่โง่" ถ้าแยกคำว่า "ไม่" ออกจากคำว่า "โง่" ก็โง่ทันที..

ให้ รู้ จัก "ไม่" ให้ ดี..

ประโยชน์ของ "ไม่" มีมาก..

ประสบกับสิ่งใดก็ "ไม่" ให้เป็น..


ปล. ทดสอบปัญญาดูหน่อยซิ ว่าจะพิจารณาได้ความว่าอย่างไร..