การถึงพระไตรสรณคมณ์ สามารถกินของดิบได้ไหมครับ

การถึงพระไตรสรณคมณ์
สามารถกิน ปลาแซลม่อนดิบได้ไหมครับ

 

หากเป็นพระท่านคงไม่ฉัน

หากเป็นฆราวาสมันก็แล้วแต่ว่าจะรับศีลเพิ่มป่าว
แต่โดยปรกติส่วนใหญ่ฆราวาสก็รับแค่ศีล 5

 

ตามที่หลวงปู่หล้า เขมปัตโต สอนไว้ คือ ให้ เลิก กินของดิบ(เนื้อดิบ อาหารดิบ) และ เลิก อบายมุข ทุกประเภท นะ..

อยู่ที่ใคร จะ นำคำสอนมาปฏิบัติตาม หรือเปล่า นั้นละ..

 

ไม่มีพระวินัยห้ามกินปลาแซลมอนดิบที่ตายแล้วเพราะท่านเป็นฆราวาส แต่พระกินไม่ได้ครับเป็นอาบัติ ยกเว้นจะเจ็บป่วยก็ใช้เป็นยาได้
ผมไม่แนะนำให้กินของดิบๆ
เหตุที่ไม่แนะนำ ให้ท่านอ่านบทความในลิงค์ข้างล่าง
http://www.pharmacy.mahidol.ac.th/th/knowledge/article/62/ปลาดิบไม่มีพยาธิ-พยาธิในปลาดิบ

 

ปลาพล่าก็เป็นปลาดิบก็ไม่น่ากิน
แต่ก็กินกันเพลิน
แต่ถ้าต้องกินปลาพล่าแบบคนอิสาน
เทียบกับ การกินซาลมอนดิบ อันหลังนี้น่าจะเจอพยาธิใบไม้ยากกว่าคับ
นั่นพิจารณาเฉพาะทางกายภาพ

ส่วนทางใจกินอะไรก็ได้ถ้าจำเป็น
หรือไม่มีทางเลือกอื่น
แต่น่าจะพิจารณา ความสะอาด ปริมาณ
ที่จะบริโภตแค่ไหนที่จะยังร่างกายให้
คงสภาพอยู่ทำกิจต่อไปได้
หากไม่มีทางเลือกอื่น ไปเคร่งครัดคงเป็นลมตาย
ก่อนครับ

 

ถ้าเป็น พระ พระป่าราดรี ท่านนึง บอกวิธี
เอา ตัวฮอด ไว้

อย่าไปไล่ตะครุบเงา หรือ ดูบัญญัติ วัตถุ
สิ่งของ

ให้ย้อนมาดู ปรมัตถ์ คือ กิเลส นิวรณ์
ซึ่งพระเอกในทีนี้คือ "สงสัย"

หาก "สงสัย" เกิด แล้วรู้ว่า สภาวะสงสัย
เกิด จิตจะ อึ๊กลงอัปปนา ถอยมาพิจารณา
เห็น นิวรณ์เกิด นิวรณ์ดับ ......

ถ้า สามารถเห็น สงสัยแล้วรู้ เผลอแล้วรู้
เพ่งก็รู้ จิตจะรวมลงอัปปนา ตัดสินอริยมรรค
อริยผล ได้เลย ไม่ใช่แค่ รู้มรรคา มัคคะ
หรือ รู้ศีล หรือ ไม่ศีล

หรือถ้า จิตไม่รวมลงอัปปนา อย่างน้อย
จะได้ อินทรีย์สังวรณ์ อันเป็น เหตุให้เกิด
สุจริตสาม ได้ศีลหนึ่ง ยันทุน.........

ย้อนกลับมา : หากเวลานั้น ไม่มีโอกาสเลือก
อย่างอื่น จำต้องปลงชีวิตทารกของตน เพื่อ
ให้มี ชีวิตอีกสองสามนาที ในการ ค้นคว้า
หาอริยสัจจ ก็ให้กิน แล้ว รีบภาวนาให้จบ
กิจ อย่าให้ศีลขาดในเบื้องหน้า จะเปล่าประโยชน์

หากมีเกิดอีกชาติ ต่อให้กินอาหารสุกทุกมื้อ
ก็ยังคงมี นาหญ้าขึ้นรกเป็นเบื้องหน้า แน่นอน

 

ผักดิบ ผลไม้ดิบ นับด้วยไหม จขกท
ตามความเห็นของผมนะครับ พระพุทธเจ้าสอนให้อยู่ง่าย กินง่าย
เราเป็นฆราวาสครับ ไม่ใช่พระ ไม่มีศีลข้อไหนห้ามกินของดิบ
จะมีก็แต่ อย่าไปสั่งฆ่ามากิน ส่วนร่วมรู้เห็นมากิน ครับ เพราะผิดศีล

 

จากที่หลวงพี่ที่วัดเล่าให้ฟัง จากนิทานต้นบัญญัติ บอกว่า..

ที่พระพุทธเจ้าห้ามภิกษุฉันอาหารดิบ เพราะมันมีพยาธิ อยู่ในอาหารนั้น มันเป็นการเบียดเบียนผู้อื่น..

อะไรประมาณนี้แหละ..

 

ส่วนผู้ได้โสดาบัน คงต้องระลึกในข้อที่ว่า "ไม่เป็นผู้เบียดเบียน" นั้นแหละ เป็นข้อศีล หรือ ศีลสังวรณ์..

ผู้ได้สกิทาคา อนาคา ก็ยิ่งต้องสังวรณ์ระวัง พึงเป็นผู้ไม่เบียดเบียน..

เส้นทางพรหมจรรย์ คือ เส้นทางบริสุทธิ์ เมื่อยังเป็นผู้เบียดเบียนอยู่ ไฉนเลย จะ "บริสุทธิ์" ได้..

ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ คือ ผู้ประพฤติบริสุทธิ์..

 

ใครจะตีความในพระธรรมคำสอน
ของพระพุทธเจ้า
ด้วยความความคิดและสติ
ปัญญา
แบบเผินๆของตน
แล้วมีความแม่นยำถูกต้องได้
ล่ะ คุณท่าน

 

ก็ทำความสงบให้เกิด ขึ้น กับ จิต บ่อยๆสิ ท่านเอ๋ย..

ความรู้แท้ รู้จริง รู้แจ้ง มีในจิตอันสงบ นั้นแล..

 

สรุปลงท้ายมันกลายเป็นอัตตาอีกมั้ย
เพราะอนัตตามันทำไม่ได้ แม้แต่ความสงบ
ก็ได้ระยะสั้นๆ
เป็นเกิดดับ เกิดดับ
แล้วสิ่งที่เกิดดับพึ่งได้หยอ
คุณท่าน

 

คันแหม่นเจ้าเห็นเกิดดับ อันเป็นอารมณ์วิปัสสนา อีหลี..

เจ้า บ่ มา งม ซาว หา ทาง อยู่ จั่ง ซี่ ดอก ถ่าน เอ๊ย..

ถ้า แหม่น เจ้า เห็น เกิด ดับ อย่าง แจ่ม แจ้ง เห็น ปาน นี่ เจ้า คือ สิ ได้ ปัญ ญา ชำ แรก กิ เลส ไป แต่ ดน แล้ว ล๊า ถ่านผุเจริญเอ๋ย..

 

คำว่า "ไตรสรณคมน์" เป็นคนที่มีความเคารพ
ในพระพุทธเจ้าจริง ในพระธรรมจริง ในพระ
สงฆ์จริง และก็มีศีล ๕ บริสุทธิ์จริง

 

ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยตอบครับ

 

วัตถุประประสงค์ของการกินคืออะไร..? (แค่ให้รู้ว่ากินหรือเปล่า)
กินแล้วมันมีประโยชน์ เกิดโทษตามมาภายหลังมั้ย..? (ถ้ามีโทษแล้วจะกินทำไม)
แล้วสิ่งที่กินนี้เรากินอะไร..? (รูป หรือ นาม)

พิจารณากันเองเถิด..

 

ต่อไป ท่านก็ลอง แนะนำตามสไตล์ ท่านดูหน่อยสิ..

เราอยากรู้ว่าแนวทางการแนะนำของท่าน จริงๆเป็นอย่างไร..


เป็น ครู ได้ ยัง..

 

ท่านก็...

ชี้หมดไม่ได้ ต้องให้เค้าหัดเดินเองบ้าง

นะ นะ นะ

ปฏิบัติเอง รู้เอง

เราไม่ทุกข์ ผู้อื่นไม่ทุกข์ ไม่เกิดเรื่องเดือดร้อนตามมาภายหลัง นั่นแหละ ทำไปเลย
ง่าย ๆ แค่นี้ละท่าน

 

เดี๋ยวเราตามอ่าน เวลาท่านแนะนำคนอื่น..

ถ้าท่านมาช่วยแนะนำ อีกคน เราก็จะลดการแนะนำ..

นะ นะ นะ



กล้า ม๊ะ..

 

ช่วง รวม ทีม อเวนเจอร์..


55555555