จิตแท้จิตดั้งเดิม/The story of the original mind/หลวงปู่พุธ ฐานิโย

ช่อง ของลุงเหรอ

 

เผยแพร่ธรรม โดยคำสอน หลวงปู่พุธ ฐานิโย
พระสงฆ์ไทย ดนตรีไทย เมโลดี้อังกิด

 

ขออนุญาติแนะนำครับ ต้องมีข้อความเสียงด้วยครับ คนไทยชอบฟัง ไม่ชอบอ่านครับ แต่ก็ขออนุโมทนาครับ

 

ไฟล์เสียงมีเยอะแล้วครับในยูทุป
ก็เลยทำไว้ สำหรับคนชอบอ่าน

 

ถ้าเราหยุดปรุงแต่งความคิด คือจิตปภัสสร หรือเปล่าลุง

 

จะเรียกอย่างนั้นก้ได้

มันจะเหลือแต่รู้ อยู่แต่สภาวะรู้ หรือจะเรียกว่าอารมณ์รู้

จิตปภัสสร คือ จิตเพียวๆ ที่ยังไม่ขึ้นวิถีไปออกรู้ข้างนอก
หรือจะเรียกว่า
จิตอยู่ในภวัง หรือจะเรียกว่า
รวมจิตให้อยู่ในอัปนาสมาธิอย่างละเอียด
หรือฌานที่ 4 จะรู้จัก แต่ สภาวะรู้อย่างเดียว

ถ้าทำถึงขั้นนี้ได้ จึงจะเข้าใจ จิตปภ้สสร ที่กิเลสยังไม่จรมา

มีแต่เชื้อ คือ อวิชา ก้คือ ตัวมันเองนั่นแหล่ะ

ฉะนั้น รู้ หรือ ไม่รู้ จิตมันก้รู้ เพราะมีสภาวะรู้ งงมะ

สภาวะรู้นี้ มีอยู่ตลอดสาย เกิดดับยิ่งกว่าฟ้าแลบ

มันจึงต้องมีการอบรมจิต
ให้เกิด สติ สมาธิ ปัญญา ให้มันสัมปยุติที่จิต
ถ้า ทำถูก นิพพานจึงปรากฎ
ฉะนั้น
ใครบอกว่า สภาวะรู้ หรือธาตุรู้นี้ เป็นนิพพาน ผู้นั้น เป็นมิจฉาทิฐิ

ทีนี้

หากไม่รวมจิต ได้แบบนั้น
เจริญสติไป ตาม 21 วิธี มันก็จะไปเจอเหมือนกัน
บอกยากหน่อย เพราะ คนถามต้องมีต้นทุนการภาวนา
จึงจะเปรียบเปรยให้พอเก็ต

 

แสดงว่า มันคือจิตดั้งเดิม เรียกแบบนี้ได้ไหม

 

ใช่ จิตดั้งเดิม

 

กิเลสจรมา ด้วย จิตดังเดิม มันมีแต่สภาวะรู้ มันแยกไม่ได้ว่า นี่ดี นี่ไม่ดี

มันจึงยึดหมด เพราะสภาวะรู้ มันก้คือ ความไม่รุ้นั่นแหล่ะ
ความไม่รู้นั่นแหล่ะ จึงเรียกว่าอวิชา

พอใช้ตัวมันเอง มาอบรม มันจึงมีวิชชา มาสัมปยุติกับจิตกับธาตุรู้นี้ มันเลยกลายเป็น วิชชา วิชชามา อวิชาก้หนีโป้งเลย

เหมือนลืมตา ก็มองเห็นไปในทันที

ฉะนั้น กิเลสที่เป็นมรรคก็มี
อย่างพระธรรมท่านสอน ธรรมทั้งปวงมีฉันทะเป็นรากเหง้า


คนบางคน ยังไม่เข้าใจ
ก็กลัวกิเลสจนกลายเป็นกระแดะไปเลย

ทั้งๆที่กิเลสเป็นมรรค ก็มี

 

สภาพรู้ กับสภาพนิพพาน นี่มันละอย่างเลยนะ จิตโลกุตละ คือจิตเหนือโลก ไม่จมในโลก
ดังนั้น จิตปัสสร ก็ไม่ใช่สภวาะนิพพาน
หากเขามีโอกาสสัมผัสจิตประภัสสร แล้วไม่ไปต่อก็น่าเสียดายนะ

ทำไมไม่เหาะเลย อยู่บนยอดแล้ว

 

ประเด็นที่1
ไม่เจอกับตัวเอง
ฟังเขามาก้เชื่อ

ประเด็นที่2 เจอกับตัวเอง
แต่หลงว่านั่นเป็นนิพพาน นี่เรียกว่าฝึกมาได้ดีนะ
ฝึกได้ถูกด้วย
แต่เข้าใจผิด สิ่งที่ตัดสินแบบนั้น จึงเรียกว่าเป็นวิปัสนูกิเลส
ส่วนนี้ก็ดูด้วยว่า มีความเพียรต่อไหม
ถ้า มีความเข้าใจผิด แล้วยังเจริญสติไปต่อ
จะหลุดจาก วิปัสนูกิเลสนี้ได้

แต่หากไม่เพียรต่อ ก้จะเสียเวลาเนิ่นช้า

หากมีครูดี ที่ท่าน คอยเขกกะบาลให้ก็มีแววไม่นาน
หากมีครูผิด ก้เสียเวลาเนิ่นนาน

 

พระศาสดา ท่านไม่เคยเขกกะบาลใครนะ
ท่านสอนดี ๆ

 

ขออนุญาติ

 

หลวงปู่เทสก์ ท่าน จะเน้น สมถะ

ถ้าขี้เกียจขี้คร้าน วัตรเช้าเย็นไม่มี
หมดสิทธิ์ ที่สมถะจะเกิดได้ง่ายๆ

 

วัตรเช้า วัตรเย็นก็ไม่เท่า อานาปานสติ ที่มีสติ กำกับหรอก
ถ้างั้นคงไม่มีพระตกนรก หรอก