ปฏิบัติมาก ระวังจะเป็นบ้า ต้องรู้จักทางสายกลาง มีสติระลึกรู้ตลอดเวลา

อย่าเอาเศษขี้ไปเทียบกับก้อนเพชร อย่ายกตนเสมอใคร คุณเป็นปุถุชนควรรู้ว่าคุณคือปุถุชน ไม่ใช่อุปโหลกตนว่าเป็นอริยะต่างๆนานา หรืออะไรๆ ทั้งนั้น ใครไปอิจฉาคุณทั้งสอง คุณธรรมของคุณทั้งสองถ้าจะเทียบนะเทียบคนธรรมดาที่เขาไม่อคติ แต่ไม่มีธรรมยังไม่ได้เลย จะไปเทียบกับพระอริยะเจ้ายิ่งเป็นพระอรหันต์แล้วเที่ยวไปฟังเรื่องถ้าปรามาสพระอริยะเจ้าแล้วจะร้อนๆหนาวๆ บ้างนอนไม่หลับบ้าง เอาคำของพระอริยะเจ้ามาใช้ทั้งที่ไม่เป็นไปตามนั้น คนที่สมควรจะลงสู่อเวจีมหานรก สงกะสัยคงเป็นคุณละมั้งที่จะต้องไปสู่อเวจีมหานรกหนะ เพราะคิดว่าตนเองเป็นอย่างนั้น สูงส่งกว่าผู้อื่นอย่างนั้น น่าสังเวชใจจริงๆ ยังไม่รู้ตัว เสียแรงที่เป็นศิษย์มีครูบาอาจารย์ แต่ไม่เอาสิ่งดีๆที่ท่านสอนสั่งมาใช้ให้เกิดประโยชน์เลย อย่าสงสัยเลยผมไม่ได้ถือว่าคุณเป็นศัตรูและอิจฉาในความเก่งและปัญญามากมายล้นพ้นเลย เพราะถ้าให้ผมมานั่งอิจฉาคนที่หลงตัวหลงตนนั้น ผมไปตายแล้วเกิดใหม่อีก 80 อสงไขยดีกว่า เสียเวลามานั่งอิจฉาคนแบบนี้ ไม่รู้จักอะไรดีอะไรชั่ว

 

โอ้โฮ..มีการส่งท้ายปีเก่า กันด้วย..ผมเข้ามาเชียร์ หนูเอก หนูนิวรณ์ หนูเล่าปัง นั่งๆๆๆดูผู้ใหญ่เขาถกธรรมกัน...ขอสั่งน้ำมนต์มา1 เหยือก...

.ว่าไปแล้วนะท่าน keng.. ปฏิบัติธรรมนี่ มันต้อง"บ้า" ไม่อย่างนั้นมันเข้าไม่ถึงตัวตนที่แท้จริงของเราเองสักที..ทำไมต้องทุกข์ วนเวียน เป็นวัฏฏะ กับเรื่องเดิมๆ เก่าๆ ทำอะไรก็ไม่สุดสักเรื่อง สักที ไม่แน่จริงติดโน่น ห่วงนี่ สารพัดสารเพ ที่ใจมันอ้าง..เจ็บใจตนเองจริงๆมันต้องล้างให้เอี่ยมสักทีนะ....สับสน สับสน จริงๆ

 

ผมว่ามันอาจจะ แต่ที่ว่าบ้าในความหมายของผมคือ บ้าไปเป็นนั่นบ้าไปเป็นนี่ ไม่ใช่บ้าด้วยความอุตสาหะและพยายาม แต่หากมากเกินไปมันก็จะเกินจากคำว่าความอุตสาหะและพยายาม กลายเป็นอย่างอื่น อย่างที่รู้กันเขาเรียกว่า มิจฉาจริต นั่นในความหมายของผมครับ และผลที่ได้รับคือความเห็นผิดแบบตรงๆ และเต็มๆ ซึ่งมันเป็นเรื่องยากในการจะแก้ไข เพราะมันจะมาจากการผสมผสานระหว่างอุปกิเลสกับวิปัสสนูกิเลส ทีนี้ใครพูดอะไรเขาจะไม่ฟังแล้วเพราะเขามีสิ่งเหล่านั้นอยู่เต็มหัวใจ นับว่าน่าสงสารและน่าเห็นอกเห็นใจมากสำหรับคนแบบนั้น นี่แหละครับความหมายของคำว่าบ้า ในมุมมองของผม จึงเห็นว่าต้องพิจารณาด้วยสติพิจารณาหาความพอดี อย่ามุทะลุ หรือพูดง่ายๆ ทำในสิ่งที่แน่ใจและแน่นอน นั่นดีที่สุด ผมจึงไม่พูดเรื่องอื่นๆมากไปกว่าการขัดเกลาจิตให้ควรแก่งาน ให้พร้อมจะรับรู้ธรรมทั้งหลายได้ตามเป็นจริง ไม่สะสมความไม่ดีทั้งหลายเอาไว้ กิเลสมันมีหลายแง่หลายมุมหลายรูปแบบ บางครั้งที่พูดๆกันอยู่เดินสวนกันไปมา ก็มีกิเลสมากมายแต่เจ้าตัวอาจไม่รู้เรื่องกิเลสแบบนั้นเลยก็เป็นได้ครับ จึงเป็นเหตุที่มาถึงความมีสติและความรู้จักคำว่าพอดีไงครับ

 

พูดถึงเรื่องติดโน่นติดนี่
ทำให้นึกถึงเรื่องของหลวงปู่มั่นท่านโปรด
สามเณร กับ พี่สาวของสามเณรองค์นั้น

คือ สามเณรกับพี่สาว ได้ก่อสร้างเจดีย์ไว้ที่ัวัด
เพื่อให้คนได้กราบไหว้บูชา
แต่เจดีย์นี้ยังสร้างเสร็จ
ทั้งสามเณรและพี่สาวได้ตายไปก่อน

ด้วยความที่ยังห่วงเจดีย์ที่สร้างไว้
เมื่อตายไปทั้งสองพี่น้องจิตไปเกาะอยู่เจดีย์
ก็ไปเกิดในภพ ๆ หนึ่ง เดินวนเวียนไปมาอยู่ที่เจดีย์
ไปเกิดภพอื่นไม่ได้ เพราะจิตใจยังห่วงเจดีย์ที่ตนสร้างไว้ยังไม่เสร็จ

หลวงปู่มั่นท่านไปเห็น
ท่านก็เทศนาว่า
การที่เราสร้างเจดีย์ ก็เพื่อหวังบุญกุศล
เราไปสวรรค์นิพพาน
เราไม่ได้เอาอิฐเอาปูนไปสวรรค์นิพพานด้วย
เราเอาแต่บุญไป
อย่ามามัวยึดติดอยู่กับอิฐกับปูนอยู่เลย

อย่าไปอาลัยอาวรณ์สิ่งล่วงเลยไป
แม้ทำความผูกพันธ์ฉันใด
ก็ไม่กลับให้เป็นเช่นปัจจุบันได้
อดีตเป็นสิ่งที่ล่วงมาแล้ว
อนาคตควรปล่อยตามกาล
ปัจจุบันเท่านั้นที่จะยังให้สำเร็จประโยชน์ได้

เมื่อสองพี่น้องฟังเทศน์หลวงปู่มั่น
มีจิตใจร่าเริง จิตใจไม่ยึดไม่ติดกับเจดีย์อีกต่อไป
ด้วยอานิสงส์การฟังเทศน์หลวงปู่มั่น
ทั้งสองพี่น้องได้ไปอุบัติบนสวรรค์ชั้นดาวดึง

ไม่ว่าเราจะสร้างอะไร
เราก็ต้องตายจากสิ่งนั้นอยู่ดี
เราสร้างขึ้นมาเพื่อหวังบุญกุศลจากการสร้าง
เราไม่ได้สร้างเพื่อหวังสิ่งนั้น ๆ
ผู้ที่ร่วมสร้างอย่างเช่นพี่น้อง ก็ตาม
ก็เป็นองค์ประกอบหนึ่ง เหมือนเจดีย์เช่นกัน
ถึงเวลาก็ต้องตายจากกัน
ทั้งเจดีย์ทั้งคนที่ร่วมสร้างก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี

ถึงจะเป็นพี่น้องที่รักกันมาก
ร่วมสร้างบุญกุศลมาร่วมกันก็ต้องตายจากกันอยู่ดี
การไปนิพพานก็เช่นกัน
อาจจะไปพร้อมกันไม่ได้ เพราะเป็นอฐานะ
เป็นการสร้างบารมี ถ้าใครบารมีเต็มก็ไปได้
ใครยังบารมีไ้ม่เต็มก็ไปไม่ได้

เหมือนการรับประทานอาหาร
ถึงแม้จะทานข้าวพร้อมกัน
แต่ก็ต้องมีคนอิ่มก่อนอิ่มหลัง

การสร้างบารมีเพื่อไปนิพพาน
คนที่สร้างบารมีมาพร้อมเต็มที่แล้ว
ก็เหมือนกันคนที่ทานข้าวอิ่มก่อนนั่นเอง

เพราะฉนั้นเืมื่ออิ่มแล้วก็อิ่ม
จะให้กลับมาหิวอีกก็เป็นไปไม่ได้(นี่เปรียบเทียบนะอย่าคิดซับซ้อน)

เพราะฉนั้นเมื่อโอกาสมาถึง
ก็อย่าให้โอกาสเสียไป
อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่สร้างมา
และพี่น้องที่ร่วมสร้างกันมา

ไม่เช่นนั้นอาจเป็นเหมือนสามเณรกับพี่สาว
ที่ต้องไปเดินวนเวียนอยู่รอบเจดีย์ไม่จบไม่สิ้น

สิ่งเหล่านั้นเป็นเครื่องมือ(tools)
ในการสร้างบุญกุศลเท่านั้นเอง
เราไม่ได้เอาเครื่องมือเหล่านี้ไปสวรรค์นิพพานด้วย
เราเอาแต่บุญกุศลไป

 

ธรรม ๗ ประการนี้ คือ ๑ สติ ความระลึกได้ ๒ ธัมมวิจยะ การเลือกเฟ้นธรรม ๓ วิริยะ ความเพียร ๔ ปีติ ความอิ่มใจ ๕ ปัสสัทธิ ความสงบ ๖ สมาธิ ความตั้งใจมั่น ๗ อุเบกขา ความวางเฉย
สัตเตเต สัพพะทัสสินา มุนินา สัมมะทักขาตา
(ธรรม ๗ ประการนี้ เป็นธรรมอันมุนีเจ้า ทรงเห็นทั่ว ตรัสไว้ชอบแล้ว)
ภาวิตา พะหุลีกะตา
(ทรงบำเพ็ญ กระทำให้มากแล้ว)
สังวัตตันติ อะภิญญายะ นิพพานะยะ จะ โพธิยา
(ย่อมเป็นไปเพื่ออภิญญา เพื่อนิพพาน และ โพธิญาณ)
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
(ด้วยการกล่าวสัจวาจานี้)
โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา.
(ขอความสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าเถิด)

 

ยกมาให้อ่านเล่นๆ โพสต์ไว้นานแล้ว เอามาใช้เตือนสติตนเองและผู้อื่นได้จริงๆ

 

ไม่บ้าหรอกครับ หากมีปัญหาแล้วท่านนำมานั่งวิปัสนา สมาธิ สมาถ หรือ กรรมอะไรที่เข้าใจก็แล้วแต่ สังเกตุนะครับ ว่าหนึ่งบวกหนึ่งโลกนี้ต้องเป็นสอง
ในโลโก้คือ เลขที่เขียน โลกนี้เขายอมรับกันแบบนี้เขาสมมุติว่าถูกคือสอง หากเราว่าไม่ใช่ก็หาคำตอบมาลบล้างว่าไม่ใช่ และในการคิดหลังจากที่เรามีสติ หรือในระหว่างทำสมาธิไม่ปวดหัวครับ พออีกสมัยหนึ่งไม่ใช่ ไม่เป็น อย่างที่เราคิดเราก็เอามาคิดใหม่อีกว่าผลต้องเป็นดังนั้นเพราะจริต หรือจิต หรือปัจจัยใดทำให้เป็นดังนั้นเท่านั้นเองครับ เจริญในธรรมครับ

 

ใครเป็นไงดูแล้วเข้าใจได้ทั้งนั้นแหละ แบ่งแยกอย่างไรก็กลับเข้ามาผสมปนเปกันเหมือนเดิมแยกทำไม

 

พอย้อนกลับมาดูเรื่องราวเหล่านี้ก็คิดถึงเหมือนกันนะโดยเฉพาะคนที่ใช้นามสมมุติว่าขันธ์ แล้วก็เลือนหายไป ไม่อาจหยั่งรู้ได้ว่าเขาคือ
ครเช่นกัน

 

ไม่มีใครจะจัดระเบียบถึงขนาดแบ่งแยกได้
หรอกนะฮะ
เพียงแต่ว่าหากมี user ใช้เครื่องมือป้องกันตน
เองมาก ๆ เข้าและมีสติอดกลั้น ไม่ออกจากคอกตัวเอง
ไปแส่ส่ายเรื่องของอีกฝ่ายที่ไม่ค่อยอยู่รอย
เดียวกัน ก็จะเกิดเป็นกลุ่มที่มีทัศนะใกล้เคียงกัน
แลกเปลี่ยนแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไม่โต้แย้ง
กันรุนแรงแบบที่กำลังเป็นอยู่ฮะ
พูดแบบกระซับก็คือคนบ้าก็อยู่กับคนบ้า
คนปกติก็อยู่กับกลุ่มคนปกติที่มีศีลเสมอกัน
ความสันติสุขในห้องก็มีมากขึ้นเป็นอัตโนม้ติฮะ
ส่วนลุงแมวก็ลอยตัวฮะ

 

ฟังแล้วก็ดี แต่ลุงลองนึกดูสิเรื่อง สัญญา ไม่เที่ยง ทำไงละ ก็ถ้ารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์จะทำไปเพื่อ จะบอกว่าเรื่องมันมีนานแล้ว ผมเห็นหลายคนจริงๆ ที่เขาทำแบบลุงว่า และคนเดียวที่นึกถึงเพราะ เป็นคนเดียวที่ลงมาสนทนาแล้วรู้สึกว่าอยากช่วยแต่ช่วยไม่ได้จริงๆ หรืออีกนัยหนึ่งเขาไม่มีอะไรให้ช่วย แต่ทั้งหมดคือการเรียนรู้คับ การที่เรามองปู้อื่นโดยอาศัยสมมุติต่างๆ ไม่ได้ตอบความจริงของความจริงที่มีในจิตในทางพระพุทธศาสนาเลยจึงชอบและเห็นด้วยกับเวปนี้เป็นอย่างมากที่อย่างน้อยเป็นแหล่งเรียนรู้และทดสอบ คล่้ายกับการสอบอารมณ์ ผมเข้ามาครั้งแรกเพราะผมเห็นหลายท่านนำพระสัทธรรมมาตีความไปต่างๆนานา เท่าที่ทราบตีได้สองแบบ แบบปฏิบัติกับแบบปริยัติ มันไม่งามมากนัก ผมไม่มีอะไร ไม่เคยบริจาคให้เวปมากมายอะไร เพราะผมไม่ได้มีเงินมาก ก็เป็นคนทุกข์เฉกเช่นหลายๆคนและผมก็ยอมรับ แต่ทางพุทธศาสนา ตามคำสอนพระศาสดาก็ไม่ได้วัดกันตรงนั้น ลองถามตนเองดูว่า การเข้ามาในนี้มาเพื่อสานต่อสืบต่อหรือทำลาย เพราะศาสนาเราปัจจุบันเปราะบางยิ่งนัก

 

ไม่รู้ว่า กระทู้นี้ โดน ซงกระแทว แซวกระทู้หรือเปล่า

ไม่น่าพลาดไปได้นะ

อดไม่อยู่เลย

 

พี่แดง กับลังคุยกะ พี่เก่ง

dangcarry
สมาชิก




วันที่สมัคร: Sep 2005
ข้อความ: 1,406
Groans: 12
Groaned at 28 Times in 25 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 3,398
ได้รับอนุโมทนา 7,756 ครั้ง ใน 1,462 โพส
พลังการให้คะแนน: 621
permalink

--------------------------------------------------------------------------------

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ kengkenny
อนุโมทนาครับ คุณพรศักดิ์ นึกว่าลืมเรื่อง นี้ไปแล้วเสียอีก บางอย่างก็จริงบางอย่างก็เท็จครับ ต้องใช้สติปัญญาของตนเป็นฐานที่ตั้งครับ แล้วจิตใจจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นครับ
หากว่าง ก็เชิญไปฟังธรรมที่ห้องก่อนนอน ในสนทนาเสียงนะครับ ดึกๆจะเป็นเรื่องการบำเพ็ญพระบารมีของพระโพธิสัตว์ครับ
อนุโมทนาครับ

เอ๊ะ รู้สึกว่าเคยถามท่านเก่ง ไปครั้งหนึ่ง ที่ห้องพุทธภูมิ ว่าท่านปราถนาพุทธภูมิหรือ
วันนี้จะขออนุญาติถามว่าท่านปราถนาพุทธภูมิ หรือเปล่าค่ะ
ถ้าไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไรน่ะค่ะ แค่อยากถามอ่ะค่ะ
Share
Share this post on Digg
Del.icio.us
Technorati
Twitter
| Like __________________
dangcarry & cartoon

 

เจอ ลุงขันธ์ไป.........


22-12-2010, 04:06 PM #36
ขันธ์
สมาชิก




วันที่สมัคร: Oct 2006
สถานที่: หาไม่เจอว่าอยู่ตรงไหน
ข้อความ: 8,140
Groans: 465
Groaned at 815 Times in 549 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 3,267
ได้รับอนุโมทนา 20,275 ครั้ง ใน 5,558 โพส
พลังการให้คะแนน: 1394
permalink

--------------------------------------------------------------------------------

อ้างอิง:
เอ๊ะ รู้สึกว่าเคยถามท่านเก่ง ไปครั้งหนึ่ง ที่ห้องพุทธภูมิ ว่าท่านปราถนาพุทธภูมิหรือ
วันนี้จะขออนุญาติถามว่าท่านปราถนาพุทธภูมิ หรือเปล่าค่ะ
ถ้าไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไรน่ะค่ะ แค่อยากถามอ่ะค่ะ

อย่าไปถามเขาแบบนั้น ต้องถามว่า ท่านปราถนา นรกภูมิ หรือ
Share
Share this post on Digg
Del.icio.us
Technorati
Twitter
| Like __________________
http://www.siangdham.com/
ช่วยดูแลวิทยุเสียงธรรม

 

ส่วนใหญ่คนที่ก่อปัญหาในห้องจะไม่ใช่คนบ้าสุดๆ
หรือคนดีปกติ
แต่ปัญหาจะมาจากคนครึ่งดีครึ่งบ้า ล้วนๆฮะ

 

ถ้าดูดีๆ ผมไม่ใช่กลุ่มไหนและกลุ่มไหนๆก็ไม่ใช่ผมคับ แต่เรายอมรับเรียนรู้ในสิ่งที่เจอเท่านั้น ผมอนุโมทนากับพี่นพกานต์ และขอมให้มั่นใจว่า นั่นคือการต่ออายุอย่าคิดหาประโยชน์เลย บางทีถ้าเป็นไปได้จริงอย่างที่หลายคนปราถนา ระลึกชาติได้จริง น่าจะหมายถึงรูว่าอดีตผิดพลาดอย่างไร และปัจจุบันจะแก้ไขอย่างไรมากกว่า เพราะถ้าเป็นอย่างที่คนเข้าใจกัน แค่ลืมตามามองโลกก็น่าจะสอิดสเอียนเป็นอย่างมากเลพราะเดิดมาอีกและ อะไรประมาณนั้น อย่าคิดมาก คุยธรรมะกันก็แบบนันแหละ

 

ถ้าคิดได้แบบนี้ก็จงอย่าให้ลุงแมวได้เห็นหน้า
และเห็นทัศนะแบบนี้อีกเลยนะฮะ ลิงอยู่ส่วนลิง
แมวก็ไปหาอยู่หากืนแบบแมวนะครับ

 

จะเชื่อไหมว่าไม่เคยรู้สึกโกรธและเสียใจอะไรกับสิ่งที่เขาว่า เพราะมันเป็นเรื่องธรรมล้วน ยิ่งเขาทำเรายิ่งเห็น แต่มันดีตรงที่ เวลาจะบอกว่าเมื่อไหร่จะเข้าใจ บางทีเขาอาจไม่ได้อยู่ดูสิ่งที่เกิดขึ้นอีกต่อไปก็ได้จึงไม่ควรถือโทษโกรธกัน เพราะมั่นใจว่าเราก็มาเพื่อต่ออายุพระศาสนาเช่นกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

 

คุณยอดของมันไม่ได้พึ่งเกิด มันเกิดมานับไม่ถ้วนแล้ว เปลี่ยนไปก็แต่รูปนามอันเป็นสมมุติจริงๆ

 

อย่าไปคิดมากเพราะผมไม่เคยเห็นว่า มันจะดีหรือไม่ดี ผมยินดีกับทุกๆคน ที่สนใจธรรม อันนี้เรื่องจริง