ผมจะเดินทางไปกราบพระคุณลุงคนเชียงใหม่ที่หลวงน้ำทา มีใครอยากฝากคำถามบ้างครับ

อภิญญาเกิดขึ้นได้อย่างไร มีสิทธิเกิดได้กับทุกคนหรือเปล่าถ้าเจริญสมาธิจนถึงระดับต่าง ๆ หรือบางคนได้แต่สมาธิไม่มีอภิญญา คำถามนี้่ครอบคลุมถึงระดับพระอริยะเจ้าด้วย (คนดังฝากถามครับ)

 

จังหวัดไหนปลอดภัยจากภัยพิบัติมากที่สุด และก่อนเกิดภัยพิบัติแต่ละภาคของประเทศมีลางบอกเหตุล่วงหน้าสังเกตุจากอะไรได้บ้าง และต้องปฏิบัติตนอย่างไรที่จะป้องกันภัยพิบัติถึงตนได้มากที่สุด รวมถึงพื้นที่ไหนมีแหล่งอาหารพอเพียงในการดำรงชีพด้วย ขอบคุณครับ

 

ฝากถามว่าในประเทศไทยมีพื้นที่ไหนปลอดภัยจากภัยพิบัติบ้างคะ ช่วยจัดหนักให้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ


แม่ชีทศพร-ชีวิตติดกรรม

 

ฝากกราบเรียนถามเกี่ยวกับการปฏิบัติครับ
ถ้าเราทำกสิณเราสามารถทำวิปัสสนาได้หรือไม่
กสิณมีนิมิตรเป็นอารมณ์แช่ติดอยู่กับนิมิตร
วิปัสสนาดูอารมณ์ปัจจุบันเป็นไตรลักษณ์ไม่จมแช่ในอารมณ์
ขอทราบความเห็นจากคุณวิกรมด้วยครับ ทราบว่าชำนาญด้านกสิณอยู่
ขอกราบอนุโมทนาครับ

 

บริเวณไหนของเชียงใหม่และภาคเหนือด้วยจ้ะ

 

อีก 1 เสียง ฝากคำถามนี้ด้วยครับ.............

 

เฮ่อ...........ไม่รู้จะถามอะไร เพราะปฏิบัติได้ไม่เท่าความรู้ที่มีอยู่เลย

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ และขอให้ท่านเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ

 

ขอให้โชคดี เดินทางปลอดภัยทุกๆ ประการ​

 

ผมทำงานอยู่ที่ ออสเตรเลียครับ ที่ บริสเบน อยากทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นี่บ้าง จะเตรียมตัวได้ถูกต้อง และทันท่วงที

 

ขอฝากถามด้วยคนค่ะ จ.ฉะเชิงเทรา จะโดนมากมั้ย บ้านอยู่ ม.7 ต.ท่าไข่ อ.เมืองฉะเชิงเทราค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

 

รับสมาชิกเพิ่มมั๊ยครับ
อยากไปด้วยจังเลย ต้องทำหนังสือเดินทางด้วยเปล่าครับ
แล้วต้อมีค้าใช้จ่ายอะไรบ้างครับ

 

2เสียงครับ

 

น โมกขุบายวิธี ก็มีกล่าวไว้เช่นกันถึงการปฏิบัติแต่สมถะแต่ฝ่ายเดียว
จนยังให้โทษ
"ฌาน ได้แก่ การเพ่ง และเพ่งอยู่ในอารมณ์อันเดียว จะเป็นกสิณ
หรืออะไรก็ได้ทั้งนั้น
แต่ข้อสำคัญจะต้องให้จิตจับจ้องอยู่ในเฉพาะอารมณ์อันนั้นเป็นใช้ได้
เบื้องต้นจะต้องตั้งสติควบคุมจิตให้แน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียวอย่างแน่นแฟ้น
เมื่อจิตถอนออกจากอารมณ์อื่นมารวมอยู่ในอารมณ์อันเดียวเรียกว่า เอกัคคตารมณ์
เสวยความสุขอันไม่เคยได้รับมาแต่ก่อน
จิตก็จะยินดีและน้อมเข้าไปสู่เอกัคคตารมณ์อย่างยิ่ง เรียกว่า
เพ่งเอาความสุขอันเกิดจากเอกัคคตารมณ์เป็นอารมณ์ของฌานต่อไป
จนเป็นเหตุให้เผลอตัวลืมสติไปยึดมั่นเอาเอกัคคตาว่าเป็นของบริสุทธิ์และดีเลิศ
จิตตอนนี้จะรวมวูบเข้า ภวังค์ ซึ่งมีลักษณะคล้ายๆ กับเผลอสติ
หรือลืมสติไปเสียเลยอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงรู้สึกตัวขึ้นมา
แต่ผู้ที่เคยเป็นบ่อยและชำนาญแล้ว จะมีลักษณะเช่นนั้นเหมือนกันแต่เป็นไม่แรง
และนิมิตหรือความรู้อะไรจะเกิดก็มักเกิดในระยะนี้
เมื่อนิมิตและความรู้เกิดขึ้นแล้ว
จิตที่อยู่ในเอกัคคตานั้นจะวิ่งตามไปอย่างง่ายดาย
จิตที่อยู่ในเอกัคคตารมณ์เป็นของเบาและไวต่ออารมณ์มาก(อารมณ์ จึงหมายถึง
ไวต่อสิ่งที่จิตไปยึดเหนี่ยวในการกระทบเช่น รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ความคิดต่างๆ
- webmaster) ที่เรียกว่า จิตส่งใน เป็นภัยต่อผู้เจริญฌานอย่างยิ่ง
บางทีอาจทำให้เสียผู้เสียคนไปก็มี ฌานมีเอกัคคตารมณ์เป็นเครื่องวัดในที่สุด
แต่ไม่มีปัญญาจะพิจารณาสังขารให้เห็นเป็นพระไตรลักษณญาณได้
กิเลสของผู้ได้ฌานก็คือมานะแข็งกระด้างทิฐิถือรั้นเอาความเห็นของตัวว่าเป็นถูกทั้งหมด
คนอื่นสู้ไม่ได้
เรื่องนี้จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความแน่วแน่ของฌานหรือทิฐินิสัยเดิมของแต่ละบุคคลอีกด้วย

ผู้ที่ผ่านเรื่องนั้นมาด้วยกันแล้วหรือมีจิตใจสูงกว่าเท่านั้นจึงจะแก้และแสดงให้เขาเห็นจริงตามได้
ถ้าแก้ไม่ตกก็เสียคนไปเลย"
จาก โมกขุบายวิธี โดย หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
การฝึกหัดสมถะ (ที่เรียกว่า ฌาน สมาธิ) นี้
ความประสงค์ที่แท้จริงทางพุทธศาสนา ก็คือต้องการความสงบแห่งจิต
เพื่อรวบรวมกำลังใจ ให้มีความเข้มแข็งอยู่ในจุดเดียว (ที่เรียกว่าเอกัคคตารมณ์)
อันเป็นมูลฐานให้เกิดความรู้ความฉลาด
สามารถรู้แจ้งเห็นจริงในสภาวธรรมทั้งหลายด้วยญาณทัสสนะ
และขจัดสรรพกิเลสบาปธรรมทั้งปวงให้สิ้นไป
มิใช่เพียงเพื่อจะนำไปใช้ด้วยเหตุอื่นภายนอก
มีการนำไปใช้ในทางวิทยาศาสตร์แขนงต่างๆ เป็นต้น
แต่เป็นการชำระใจให้ผ่องใสโดยเฉพาะจากนิวรณ์ ๕ เป็นต้น แต่เมื่อหัดให้ชำนาญแล้ว
จะนำไปใช้ในทางใดก็ได้ตามประสงค์ ถ้าหากการใช้นั้นไม่ทำให้เกิดโทษแก่ตนและคนอื่น
จาก เทสโกวาท โดยหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี หน้า ๘๔
ปัญญาวิปัสสนา
วิปัสสนาเป็นยอดเยี่ยมของปัญญาในพระพุทธศาสนา
เป็นคู่กับสมถะคือสมาธินั่นเอง
ท่านผู้รู้บางท่านถือว่าสมถะเป็นเรื่องหนึ่ง วิปัสสนาก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ผู้เจริญสมถะไม่ต้องเจริญวิปัสสนา เมื่อเจริญสมถะแก่กล้าแล้ว จึงค่อยเจริญวิปัสสนา
ความข้อนั้นไม่จริง
ตามความเป็นมา ผู้เจริญสมถะมักต้องเจริญวิปัสสนาเป็นคู่กันไป เช่น
เจริญสมถะต้องพิจารณาธาตุ ๔ อินทรีย์ ๖ เป็นต้น
จาก สิ้นโลก เหลือธรรม โดยหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี หน้า ๕๗
ลำดับต่อไปผู้เขียน ขอกราบอาราธนาข้อธรรมจาก หลวงพ่อชา สุภัทโท
คำถาม - ขอให้(หลวงพ่อชา)อธิบายเพิ่มที่ว่าสมถะหรือสมาธิ
และวิปัสสนาหรือปัญญานี้เป็นสิ่งเดียวกัน
นี่ก็เป็นเรื่องง่ายๆ นี่เอง สมาธิ (สมถะ) และปัญญา (วิปัสสนา) นี้
ต้องควบคู่กันไป เบื้องแรกจิตจะตั้งมั่นเป็นสมาธิอยู่ได้โดยอาศัยอารมณ์ภาวนา
จิตจะสงบตั้งมั่นอยู่ได้เฉพาะขณะที่ท่านนั่งหลับตาเท่านั้น
นี่คือสมถะและอาศัยสมาธิเป็นพื้นฐาน ช่วยให้เกิดปัญญาหรือวิปัสสนาได้
ในที่สุดแล้วจิตก็จะสงบไม่ว่าท่านจะนั่งหลับตาอยู่หรือเดินอยู่ในเมืองวุ่นวาย
เปรียบเหมือนกับว่า ครั้งหนึ่งท่านเคยเป็นเด็ก บัดนี้ท่านเป็นผู้ใหญ่
แล้วเด็กกับผู้ใหญ่นี้เป็นบุคคลคนเดียวกันหรือเปล่า ท่านอาจจะพูดได้ว่าเป็น
คนคนเดียวกัน หรือถ้ามองอีกแง่หนึ่งท่านก็อาจจะพูดได้ว่าเป็นคนละคนกัน
ในทำนองเดียวกัน สมถะกับวิปัสสนา ก็อาจจะพูดได้ว่าเป็นคนละเรื่องกัน
หรือเปรียบเหมือนอาหารกับอุจจาระ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนละสิ่งกัน
อย่าเพิ่งเชื่อสิ่งที่ผมพูดมานี้ จงฝึกปฏิบัติต่อไป
และเห็นจริงด้วยตัวของท่านเอง ไม่ต้องทำอะไร พิเศษไปกว่านี้
ถ้าท่านพิจารณาว่าสมาธิและปัญญาเกิดขึ้นได้อย่างไรแล้ว ท่านจะรู้ความจริงได้ด้วยตัว
ของท่านเอง
ทุกวันนี้ผู้คนไปยึดมั่นอยู่กับชื่อเรียก
ผู้ที่เรียกการปฏิบัติของพวกเขาว่า “วิปัสสนา” สมถะก็ถูกเหยียดหยาม
หรือผู้ที่เรียกการปฏิบัติของพวกเขาว่า “สมถะ” ก็จะพูดว่าจำเป็นต้องฝึกสมถะก่อน
วิปัสสนา เหล่านี้เป็นเรื่องไร้สาระ อย่าไปวุ่นวายคิดถึงมันเลย
เพียงแต่ฝึกปฏิบัติไป แล้วท่านจะรู้ได้ด้วย ตัวท่านเอง
คำถาม - ในการปฏิบัติของเรา จำเป็นที่จะต้องเข้าถึงฌานหรือไม่
ไม่ ฌานไม่ใช่เรื่องจำเป็น ท่านต้องฝึกจิตให้มีความสงบ
และมีอารมณ์เป็นหนึ่ง(เอกัคคตา) แล้วอาศัยอันนี้สำรวจตนเอง
ไม่ต้องทำอะไรพิเศษไปกว่านี้ ถ้าท่านได้ฌานในขณะฝึกปฏิบัตินี้ก็ใช้ได้เหมือนกัน
แต่อย่าไปหลงติดอยู่ในฌาน หลายคนชะงักติดอยู่ในฌาน
มันทำให้เพลิดเพลินได้มากเมื่อไปเล่นกับมัน ท่านต้องรู้ขอบเขตที่สมควร
ถ้าท่านฉลาดท่านก็จะเห็นประโยชน์และขอบเขตของฌาน
เช่นเดียวกับที่ท่านรู้ขั้นความสามารถของเด็ก และขั้นความสามารถของผู้ใหญ่
จาก หลวงพ่อชา สุภัทโท ตอบปัญหาธรรม
ลำดับต่อไปผู้เขียน ขอกราบอาราธนาข้อธรรมจาก ท่านหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
"....แล้วการที่เรามาใช้ปัญญาพิจารณา เหตุผลต่างๆ
ที่จิตใจมันยึดมั่นถือมั่นอยู่นั้น
อันนั้นมันเป็นวิธีการที่จะละอุปาทานความยึดมั่นถือมั่นให้หมดไปสิ้นไป
แต่ลำพังสมาธินั้น เพียงแต่ระงับความอยาก ความหิวไปได้ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นเอง
ส่วนที่จะละความอยากความหิวให้มันขาดเด็ดออกไปจากจิตใจได้
ต้องอาศัยปัญญา....(และ)ปัญญานั้นก็ต้องเกิดจากสมาธิ(เป็นเครื่องหนุน) ....ฯ."
จาก บุญญาพาชีวิตรอด

หลักปฏิบัติ สมถสมาธิ(สมถกรรมฐาน)
- ให้หยุดคิดหยุดนึกทั้งปวง มีแต่สติหรือจิตตั้งมั่นอยู่แต่ในอารมณ์
อันมีสุขและกำลังยิ่ง
หลักปฏิบัติ วิปัสสนา(วิปัสสนากรรมฐาน)
- ให้หยุดแต่การคิดนึกปรุงแต่ง
มีแต่สติหรือจิตอยู่กับการคิดพิจารณา(ใช้ปัญญา)ในเหล่าธรรมอันเป็นกุศล
อันเป็นปัญญายิ่ง
ส่วนหลักปฎิบัติ สมถวิปัสสนา
- เมื่อปฏิบัติสมถสมาธิ(สมถกรรมฐาน)เป็นสุขและมีกำลัง
แล้วเจริญวิปัสสนา(วิปัสสนากรรมฐาน) จึงยังทั้งสุขและกำลังและปัญญาอันยิ่งขึ้นๆไป
หนึ่งในสมถวิปัสสนาอันดีงามยิ่ง คือวิปัสสนาสมาธิ
พนมพร
วิปัสสนาสมาธิ
คัมภีร์บางแห่งกล่าวถึง วิปัสสนาสมาธิ เพิ่มเข้ามาอีกอย่างหนึ่ง
แทรกอยู่ระหว่างขณิกสมาธิ กับ อุปจารสมาธิ พึงทราบว่า วิปัสสนาสมาธิ นั้น ก็คือ
ขณิกสมาธิที่นำไปใช้ในการเจริญวิปัสสนานั่นเอง
และมีความประณีตขึ้นไปเพราะการปฏิบัติ......
[พุทธธรรม หน้า ๘๒๘ โดย ท่านพระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต)]
(webmaster - หมายความว่า
เป็นการปฏิบัติโดยใช้สมาธิระดับขณิกสมาธิไปในการเริ่มพิจารณาธรรมหรือวิปัสสนา
กล่าวคือใช้การพิจารณาธรรมนั้นเป็นอารมณ์หรือเป็นวิตกโดยตรงเลยนั่นเอง
เมื่อดำเนินไปได้อย่างแนบแน่นในธรรม
ซึ่งในบางครั้งหรือบางขณะก็จะเกิดความประณีตเลื่อนไหลไปสู่สมาธิในระดับละเอียดประณีตขึ้นไปได้เองเป็นลำดับด้วย
จึงอาจเจริญสมาบัติระดับปณะณีตไปด้วยในที่สุด
ซึ่งไม่ก่อให้เกิดมิจฉาฌานหรือมิจฉาสมาธิชนิดไปติดเพลินหรือนันทิในองค์ฌานสมาธิอันยังให้เกิดวิปัสสนูปกิเลสอีกด้วยอันมักเกิดขึ้นกับผู้ที่มุ่งหวังในฌานสมาบัติระดับประณีตก่อน
โดยขาดการวิปัสสนา, วิปัสสนาสมาธิจึงเป็นสมถวิปัสสนาอันดีงามยิ่ง เหมาะกับทุกเพศ
ทุกฐานะ ฯ.)
พุทธธรรม หน้า ๘๒๘
มหามาลุงโกฺยวาทสูตร
พระสูตรนี้ แสดงสมถวิปัสสนาในการปฏิบัติเพื่อการละสังโยชน์ ๕ เบื้องต่ำ
หรือโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ กล่าวคือ แสดงสมถะในการปฏิบัติในรูปฌานและอรูปฌานทั้ง ๘
พร้อมทั้งแสดงการเจริญวิปัสสนาเป็นลำดับต่อไปเป็นสำคัญ
โยนิโสมนสิการโดยแยบคายจะพบว่า
สามารถใช้การเจริญสมาธิ(สมาบัติ)ทุกระดับขั้นได้ในการเจริญวิปัสสนา(หมายถึงเมื่อถอนออกมาจากสมาบัติแล้วดำเนินการวิปัสสนา)
ที่ต่างก็ล้วนยังผลให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ หรือละโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕
ได้ตามกำลังอินทรีย์แห่งตน


กลับสารบัญ กระดานธรรม พุทธพจน์ & พระสูตร ค้นหาคำศัพท์ ดูวงจรปฏิจจสมุปบาท
ข่าวปรับปรุง แจ้งแก้ไข สมุดเยี่ยม ค้นหาปฏิจจสมุปบาท

 

กระผมขอฝากถาม 2 ข้อ
1. ยามเมื่อเกิดภัยพิบัติ อำเภอเมือง จ.นครสวรรค์ จะปลอดภัยไหม
2. น้ำทะเลท่วมถึง ประมาณ อำเภอใด จังหวัดใด แถบภาคเหนือล่างหรือกลางบน

 

*** ผู้ทำได้ คงต้องมา ****



- " หนุมาน ผู้นำสาร

 

กลับมาหรือยังครับ เงียบไปเลยครับ

 

คือผมอยากจะติดต่อกับคุณวิกรม ได้ไหมครับ มีคำถามมากมายเลยครับ
ขอฝากเบอร์โทรไว้ให้ครับ 086-1229330 ครับ

 

ฝากคำถามค่ะ หากภัยพิบัติเกิดขึ้นแล้ว คนที่เคยฝึกจิตแต่ยังฟุ้งซ่านรวมจิตไม่ได้ ควรวางจิตอย่างไรหรือนึกถึงอะไร เพื่อคุมความหวาดกลัว ความฟุ้งซ่านทั้งหลายคะ เพื่อให้จิตสุดท้ายก่อนตาย หากต้องตาย ไม่ตกสู่อบายภูมิ

โมทนาบุญกับคุณวิกรมและคณะค่ะ ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย บุญรักษาค่ะ
ฝากกราบพระคุณลุงและพระอาจารย์ด้วยความเคารพค่ะ

 

ขอความกรุณาถามอีกครั้งว่า เหตุภัยพิบัติใหญ่ จะเกิดช่วงปลายปี 2555-ต้นปี 2556 ใช่ไหมคะ กรุงเทพ และภาคใต้ไมเหลือใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ