พระหายตัวได้ พระป่า...วัดไม้ขาว..ภูเก็ต...หายตัวได้จริง...

วันนี้ 11 กรกฎาคม 2555 วันพระ.. ไปวัดไม้ขาว(ธรรมยุตต์) ภูเก็ต(อีกแล้ว)
ได้มีวาสนาสนทนากับคุณลุงอายุ82ปี ชื่อคุณลุงแป๊ะหลิวหรือแป๊ะจ๋วน(ขออภัยจำชื่อท่านไม่ได้ถนัดนัก....
...ท่านเล่าเรื่องปาฏิหารย์ 2 เรื่อง(ผมถามท่านทั้งสองเรื่อง)เพราะเคยได้ยินได้ฟังมาเคร่าๆ...จนได้มาพบตัวจริงของท่าน...
..คุณลุงเล่าเรื่องแรกว่า ตอนนั้น ราวๆพ.ศ.2495-6 อาจารย์มหาปิ่นฯได้มาสร้างวัดไม้ขาว ตามคำบัญชาของหลวงปู่เทศก์ฯ...
...คุณลุงเป็นผู้ช่วยวิ่งเต้นเรื่องที่ดินบางส่วนให้ถวายที่ดินให้วัดไม้ขาวแก่ชาวบ้าน ซึ่งทุกคนก็ยินยอมยกให้วัดไม้ขาว....
..แต่ในยุคนั้น ก็เริ่มมีความไม่เข้าใจกันระหว่างมหานิกายหนึ่งและชาวบ้านหนึ่ง อุปสรรคจึงมีมากมาย...นี่ไม่นับเรื่องเสือโคร่ง เก้ง กวางก็ยังพอมีให้เห็นอยู่ในยุคนั้น....
...ทีนี้ เข้าใจว่าท่านมหาปิ่นฯคงเห็นแล้วว่า ชาวบ้านยุคนั้น ก็นิยมที่จะศรัทธาต่อพระที่เก่ง ที่ให้หวยแม่น...จึงได้พากันมารุมขอเลขเด็ดจากท่าน...ซึ่งท่านก็คงอาจจะใช้ฤทธิ์เพื่อเป็นอุบายธรรม ดึงคนเข้าสู่ศาสนาที่แท้จริงท่านจึงเมตตา"ใบ้"ให้ในครั้งแรก...รู้สึกคุณลุงเล่าว่าท่านพูดถึงแปรง"สี่"ฟัน มีสองอันที่หักสูญไปอันหนึ่ง ปรากฏว่าหวยออก 420 หรือไงนี่ แต่ชาวบ้านถูกกินเรียบ
..งวดต่อมาท่านใบ้ วันที่9ที่10จะไป ให้คนสี่คนตามหลัง..ปรากฏหวยออก 904หรือไรนี่...แต่ชาวบ้านถูกกินเรียบอาวุธ....
...ทีนี้ก็เป็นเรื่อง..ชาวบ้านจึงเฮโลมาขอท่านว่าให้ใบ้แบบจังๆ เพราะสองงวดที่ผ่านมาโดนกินเรียบ....
..ดังนั้น งวดที่สาม...ทุกคนจึงเฝ้ารอ..แต่ท่านก็ไม่ได้ใบ้อะไรเลย....
..จนกระทั่งมีคนไปที่วัดแล้วสอบถามโยมที่เฝ้ากุฏิท่าน โยมท่านนั้นก็บอกว่า โยมผู้หญิงที่นำปลอกหมอนไปซักตามคำสั่งท่านนั้น เจอกระดาษเขียนด้วยลายมือท่านเป็นกระดาษชิ้นเล็กๆเขียนเลขว่า 438 อยู่ใต้ปลอกหมอนท่าน จึงจำไว้แล้วนำมาให้โยมที่เฝ้ากุฏิ โยมนี้จึงนำใบเลขนั้นสอดไว้ใต้ฐานพระพุทธรูป ใครมาใครไป ไม่ได้คำใบ้จากท่าน แต่ก็จะได้เลขนี้กับโยมที่เฝ้ากุฏิ...และให้ดูลายมือที่ท่านเขียนเลขนี้ไว้.....
...พอหวยออกงวดที่สาม 438 ปรากฏว่าถูกหวยกันยกหมู่บ้าน(มีไม่เกิน10หลังคาเรือน)คุณลุงแป๊ะจ๋วนนี้ ซื้อควายได้1 ตัวทีเดียว...
....ตั้งแต่นั้นมา ชาวบ้านก็เริ่มศรัทธาและชักชวนชาวบ้านหมู่อื่นๆมาเข้าวัดไม้ขาวกันอย่างเนืองแน่น....แต่ท่านก็มิได้ใบ้หรือให้หวยใดๆอีกเลย....
...นี่คือปาฏิหารย์พระป่า วัดไม้ขาวเรื่องที่หนึ่ง.....
...เรื่องที่สอง.......
...คุณลุงเล่าว่า วันหนึ่ง เดินมาส่งท่านอาจารย์มหาปิ่นฯที่กุฏิ.. เดินตามหลังท่านมาติดๆ ทางเดินก็แคบ และมีบรรไดเดียวขึ้นกุฏิ...หน้าต่างก็สูงมาก เพราะกุฏิจะสร้างสูง(กันเสือ)...แล้วก็ดักรออยู่ตรงตีนบรรได...
..พอสักประมาณ1นาทีได้ ก็ได้ยินเสียงเดินอยู่ข้างหลังเพราะใบไม้ดัง จึงหันไปดู...ปรากฏว่าคุณลุงเล่าว่า"ขนลุกซู่"ขึ้นทันที เพราะแกเห็นท่านอาจารย์มหาปิ่นฯกำลังเดินจงกรมอยู่ห่างจากกุฏิไปสัก20เมตรเห็นจะได้...และก็ไม่มีทางที่จะลงบรรไดแล้วเดินผ่านแกที่ดักรออยู่ไปได้...นอกจากท่านหายตัวได้เท่านั้น....(ในขณะที่คุณลุงเล่า ท่านยังยกแขนแล้วชี้ให้ดูขนที่ลุก(ในอดีต)ว่า..นี่ๆขนลุกตั้งเด่อย่างนี้ อย่างนี้).....ซึ่งพอหายตกตะลึง..แกก็เดินไปไหว้ลากลับทันทีโดยลืมธุระของแกจนหมดสิ้น.....คุณลุงเล่าว่า..เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่มา ก็เพิ่งเคยเห็นจะๆตอนนั้นว่า...พระปฏิบัติ สามารถหายตัวได้จริงๆ....ถือเป็นบุญตาที่จะเล่าให้ลูกๆหลานๆฟังกันจริงๆ.....
..นี่คือปาฏิหารย์เรื่องที่สอง...ที่ท่านอาจารย์มหาปิ่นฯแสดงฤทธิ์ให้ลูกศิษย์ลูกหาและชาวบ้านได้เห็นประจักษ์ตา.....
.....ผมได้ฟังแล้วก็ยกมือโมทนาสาธุ....ในอุบายธรรมของอาจารย์มหาปิ่นฯที่แสดงฤทธิ์เพื่อเรียกศรัทธาให้คนเข้าหาศาสนาแล้วค่อยๆกล่อมเกลากิเลศเขาให้บางเบาลงต่อไป....ให้เดินในแนวทางที่ถูกต้องต่อไป...ซึ่งต่อมา หลวงปู่สาม ก็ได้มาเป็นเจ้าอาวาส...และจนกระทั่งมาถึงอาจารย์แดงฯและหลวงพ่อเขียวฯในปัจจุบันนี้....ก็ได้รับศรัทธาจากชาวบ้าน ทั้งจังหวัดภูเก็ต..ที่มาทำบุญ ณ วัดไม้ขาวแห่งนี้ในปัจจุบัน....นี่เป็นเพราะด้วยอุบายธรรมของท่านอาจารย์มหาปิ่นฯพระป่าแห่งวัดไม้ขาว จ.ภูเก็ตโดยแท้จริง....สาธุ.

 

คนไม้ขาวสมัยก่อนไม่นับถือพุทธศาสนาอย่างจริงจัง นับถือเฉพาะเทพเจ้าและเต๋าเท่านั้น เพราะคนจีนบ่าบาหรือจีนเชื้อสายเดียวกับสิงคโปร์(ฺฮกเกี๊ยน-ไห่หล่ำ)จะเยอะมากพร้อมกับชาวบ้านท้องถิ่นเดิมที่มาจากพังงาและชาวมุสลิมบางส่วนด้วย ชาวเลนี่ไม่มีเลย

ปัจจุบันประชากรเพิ่มขึ้นและมีการทำรีสอร์ทมากด้วย ป่าก็ยังมีอยู่บ้างมากกว่าจำนวนหลังคาเรือนในปัจจุบัน เมื่อไปทางเข้าชาวไม้ขาวข้างทางจะเห็นเป็นป่าเขียวไปหมด

ไม่ใช่มีเฉพาะวัดเท่านั้น ยังมีศาลเจ้าหรืออ๊ามตามติดปากคนจีนทางใต้ และสุเหร่า ทุกศาสนาอยู่ด้วยกันไ้ด้ ไม่ทะเลาะกัน สงบสุขไปหมด

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ...
...หันหลังคืนฝั่ง พ้นจากทะเลทุกข์...

 

อยากรู้ว่าการหายตัวของพระรูปนี้เกิดจากอะไร เวทมนต์คาถาหรือจากคำพูดที่บอกว่า "กูจะหายตัว"แล้วก็จะหายไปจริง อยากทราบครับ

 

ผมคิดว่าน่าจะเป็นคาถาบังตามากกว่าครับ จะแว๊บตรงนี้แล้วไปโผล่ตรงโน้นคงไม่ได้หรอกครับ

 

ปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิจนบรรลุฌาณ4มั้งถ้าบรรลุแล้ว
เรื่องหายตัวนี่มันเรื่องของเด็กๆเขาเล่นกันเลย

 

ความเข้าใจของผม การหายตัว คืออยู่ดีๆแล้วตัวก็หายแว๊บไปโผล่ที่อื่นเลย มันทำไม่ได้หรอกครับต้องมีคาถาบังตา เหาะเหิรเดินอากาศดำดินย่นระยะทาง ตัวอย่างเช่นพระอานนท์ดำดินไปโผล่ที่สังคายนา

 

ผมว่าหายแว๊บได้นะ ผิดถูกไม่รู้นะครับ

คืออย่างวิญญาณตายไปยังแว๊บหายไปสู่ที่ๆใช้กรรมชั่วกรรมดีได้
ถ้าท่านสามารถรู้วงจรนี้ แล้วใช้เพื่อเป็นอิทฤทธิ์ ผมลองคิดตามสมการดูครับ
ผมถูกประการใด ขอโทษนะครับ


ผมขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านๆเลยนะครับ
และผมจะหาทางไปวัดไม้ขาว จ.ภูเก็ตให้ได้ ในชีวิตนี้ครับ

 

Anumo..tana..satu..naka.

 

หลวงพ่อจ้อยท่านให้มัคทายกนำปิ่นโตไปถวายเพลพระที่มาจาก กทม.ที่ไปหาสมุนไพรบนเขา เดินมาเกือบถึงแล้วเหนื่อยก็นั่งพักมองลงไปข้างล่างเห็นหลวงพ่อกำลังคุมงานรถขุดช้างล่างลานวัด....พอหายเหนื่อย ก็หันมาคว้าปิ่นโตอาหาร ลุกขึ้นจะเดินต่อ หันมาเจอหลวงพ่อ

"อ้าว..มัวชักช้า เดี๋ยวก็ไม่ทันเพลหรอก..."

มัคทายก "...อึ้ง..." ก็ยังนั่งมองหลวงพ่ออยู่ พอลุกขึ้นหันหน้าจะออกเดินทาง มาได้ไง..??
ปัจจุบันท่านมรณภาพไปแล้ว ไม่ต้องตามไปรบกวนท่านหรอก คนแถว วัดศรีอุทุมพร นครสวรรค์ เขาทราบกันดี........

คนที่อยู่แถบระยอง จันทบุรี ก็รู้จักท่าน เพราะท่านให้ลูกศิษย์เตรียมต้อนรับ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า แต่ท่านรู้ก่อนว่าจะไปกราบท่าน แอบถามคณะที่มากราบหลวงพ่อ จึงทราบว่าไม่ได้นิมนต์ล่วงหน้าเลย ผ่านมาก็จะแวะมาเยี่ยม แต่ท่านรู้ได้

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ท่านไม่สบาย รอให้คนขับรถมารับไปหาหมอที่ปากน้ำโพ ญาติโยมก็มานั่งเฝ้ารอหวยกัน..ทำนองนั้น พอได้เวลาท่านก็ลุกเข้าห้องแล้วหายไปนาน รถก็มาจอดหน้ากุฏี ก็มองหน้ากันดูว่าหลวงพ่อหายเข้าห้องไปนานแล้ว รถมารอ ....หลวงพ่อเปิดกระจกรถ ตะโกนออกมาบอกโยมที่นั่งว่า " หลวงพ่อไปหาหมอก่อน...เดี๋ยวมา " ??????

มากมายที่ท่านแสดงให้เห็นกัน ไปรอหวยจากหลวงพ่อ เพราะ ผู้หญิงคนหนึ่งแถววัดนั้นเดิน ตามหลวงพ่อ ท่านก็บอกว่า
"แกมาเดินตามข้าอย่างนี้ เดี๋ยวใครก็เข้าใจผิดหรอก"
ผู้หญิงคนนั้นก็ตอบว่า " อีชั้นมันจน หลวงพ่อ ๆ " พูดอยู่อย่างนั้น มัคทายกก็ต้องคอยเดินตามเพื่อไม่ให้ ผิดวินัยสงฆ์ ลับหู ลับตา หลวงพ่อเห็นท่าไม่ดี ตวาดไปให้จบ ๆ ว่า

"แกก็เอารถวัดไปขายเลย โน่น..." หลวงพ่อท่านคุมรถขุดเก่า ๆ อยู่ ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เดินกลับไป ....งวดนั้น มัคทายกรวยคนเดียว เลขท้าย รถขุด ตรง ๆ.......
เรื่องการพัฒนาวัดทหารช่าง ช.พัน 4 เจอกันมามาก เล่าไม่หมด

ท่านไม่ไห้ไปสนใจ แต่ท่านก็ทำเพื่อสร้างกุศล พัฒนาวัดจนเจริญรุ่งเรือง .....

 

คนละอย่างกับการใช้คาถากำบังกายค่ะ คาถากำบังกายนั้น ยังอยู่ที่เดิม เพียงแต่บังไม่ให้ผู้อื่นเห็น

แต่การหายตัวไปปรากฏอีกที่ เป็นการใช้อภิญญา อธิษฐานจิตเคลื่อนกายจากที่หนึ่งไปปรากฏอีกที่หนึ่งค่ะ ซึ่งอาจจะมีคาถากำกับ หรือไม่ได้มีคาถากำกับแล้วแต่วิธีของครูบาอาจารย์แต่ละองค์ แต่เป็นการใช้อภิญญาแบบหนึ่งค่ะ

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

Numsai

 

ขอร่วมอนุโมทนาสาธุกับพระอาจารย์นะครับ และกับลุง พร้อมกับผู้ที่นำมาเผยแพร่สาระดีๆให้พุทธศาสนิกชนมีแรงใจเพื่อปฏิบัติธรรมต่อไปครับ

 

ผมก็ว่าท่านไม่ได้ใช้คาถาอาคมไสยเวทย์ไสยศาสตร์ของขลังอาถรรพ์อะไรหรอก
ถ้าไม่อภิญญา6ก็ฌาณ4นะแหละ
คนที่บรรลุของพวกนี้แล้วการหายตัวมันเรื่องของเด็กเขาเล่นกัน

 

วัดไม้ขาวถ้ามาจากต่างจังหวัดโดยรถส่วนตัวจะต้องรีเทิร์นรถไปฝั่งขาออกจังหวัดภููเก็จ บอกไม่ถูกครับว่าไปเลี้ยวรถกลับส่วนไหน แต่ทางเข้าบ้านไม้ขาวจะมีป้ายเขียนว่า "วัดไม้ขาวสีเขียวตัวใหญ่มีเสาเหล็กพยุงไว้ทั้งสองข้าง ด้านซ้ายของป้ายจะมีบ้านอยู่ 2 หลังถ้าจำไม่ผิด ด้านขวาเป็นป่ายางทีบ ขับรถมาจากด่านตรวจท่าฉัตรไชย"

 

ขอบคุณมากๆนะครับ ^^

 

เส้นทางเข้าออกภูเก็ตมีเส้นทางเดียวครับ

เพิ่มเติม : รูปปากทางเข้าชุมชนบ้านไม้ขาว และอยู่ตรงข้ามกับมัสยิด เข้าไปแล้วจะลึกมาก

ไปวัดไม้ขาวเข้าไปซอย 7 เข้าไปลึกพอสมควร ถ้าไปไม่ถูกถามทางคนในนั้นเขาบอกได้หมดครับ และจะมีป้ายบอกต่อเนื่อง


จะมีอยู่ 2 รูป รูปที่มีคนยืนอยู่คือทางเข้า และอักษร A คือวัดไม้ขาว จะทำเป็นลูกศรชี้ให้แต่ไม่มีโปรแกรมตกแต่งภาพช่วยครับ

 

มีหลายประการในการอธิบายเรื่องนี้นะครับ...อาจเพราะใช้การกำบังกายให้ไม่เห็น หรืออีกอย่างหนึ่งก็คือ การถอดจิตแล้วสร้างรูปร่างขึ้นมา สำหรับการถอดจิตแล้วสร้างรูปร่างขึ้นมานี้ต้องเป็นมีอภิญญาสูงมาก ๆ ถึงจะทำได้ หรืออีกเรื่องหนึ่งก็คือ การหายตัวไปเลยด้วยกายเนื้อ สำหรับเรื่องการหายตัวด้วยกายเนื้อนี้อาจจะอธิบายด้วยเรื่องของมิติก็ได้ ห รืออธิบายด้วยการพลังงานจิตก็ได้ มีอย่างหนึ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ ในปัจจุบันคนเราจะติดรูปลักษณ์มาก ทำให้เกิดความรู้สึกว่าอะไรที่ขัดต่อรูปธรรมจะไม่สามารถทำได้ (เน้นวิทยาศาสตร์และจิตวิทยารูปธรรมมากเกินไป) ซึ่งถ้าละทางรูปธรรม แล้วหันไปศึกษาทางนามธรรมจะพบว่าทำได้อย่างน่าอัศจรรย์ ผมได้เคยสนทนากับเพื่อนคนหนึ่งเขาอธิบายเรื่องพลังงานของจิตให้ฟังไว้อย่างน่าสนใจมาก ก็คือ จิตมีพลังงานที่สามารถจะเปลี่ยนโครงสร้างพื้นฐานของสสารได้ จิตมีการเวียนว่ายตามกรรม ต้องอธิบายยาว....(เป็นไปตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา)

ในเรื่องของอภิญญาหรือญาณทำได้ครับ ไม่ต้องแบ่งเป็นขาวเป็นดำอะไร สายขาวก็ทำได้ไม่ใช่เรื่องแปลก....กสิณก็เป็นการฝึกอภิญญาอย่างหนึ่งนะครับคุณ poo yes ฤทธิ์วิธีหรือวิทยาวิถีสามารถทำได้จริง แต่คราวนี้ต้องอาศัยศิลธรรม คุณธรรมประกอบด้วยถึงจะออกมาดี

 

บรรลุฌาณ4 อย่างเดียวไม่มีทางทำได้หรอกครับ มันก็นิ่งอยู่กับที่แค่นั้นหละครับและก็ไม่มีใครหายตัวด้วยกายเนื้อได้หรอกครับแบบว่าอยู่กรงเทพแว๊บไปโผล่เชียงใหม่ได้หรอกนอกจากจะเหาะ ดำดิน ย่นระยะทาง

 

ฝึกเองแล้วก็จะรู้ว่าได้หรือไม่ได้ ไม่ถึงต้องได้ญาณหรือฌาณหรอกครับ แค่นั่งสมาธิบ่อยๆใจนิ่งๆบ่อยๆก็ฝันแม่นแล้วครับ ยิ่งถ้าได้ญาณอะไรก็ทำได้หลายอย่างมั้งครับ

 

ผมก็ไม่รู้หรอกว่าท่านใช้วิธีไหนได้ยินว่าท่านตายแล้วด้วยคงไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอก
แต่สําหรับผมผมคิดว่าท่านบรรลุอภิญญา6ไม่ก็ฌาณ4นี่แหละคงไม่ต้องพึ่งไสยศาสตร์หรอก
คุณลองตามหาคนบรรลุอภิญญา6หรือฌาณ4ดูสิถามเขาดูว่าเรื่องพวกนี้สามารถทําได้ไหม?