ขโมยเงินพระ อาจจะมองว่าเป็นการขโมยเงินที่ตัวบุคคลก็ได้ หรือไม่ว่าจะเป็นการขโมยของสงฆ์เช่นจากตู้บริจาคก็ตาม...
ผู้ติดสุรามิใช่คนชั่ว เพียงแต่พฤติกรรมหลังจากมึนเมาขะทำให้เป็นคนชั่วได้ สติต้องมี ชาวพุทธในไทยที่เข้าวัด ก็ดื่มเหล้ากันเกินครึ่ง...
บาปบุญขึ้นอยู่กับการยึดมั่นถือมั่น ส่วนผลกรรมนั้นเกิดจากการกระทำครับ เป็นคนละส่วนกันไปเลย บาปบุญเราควมคุมที่ความคิด อยู่ที่เจตจำนงค์ทางความคิด...
ถ้าคิดว่าบาปมันก็จะบาป เป็นบาปจากความยึดมั่นถือมั่น
ชาวพุทธรุ่นหลัง ๆ นี่แหละ อาจเป็นพวกภิกษุเสียด้วย น่าจะเกิดจากการเข้าใจผิดของคำว่าอัตตา ที่ไปคิดกันว่าแปลว่าตัวตน และจับมาโยงกับอนัตตา...
ตัณหาคือชีวิต มีชีวิตก็มีตัณหา จะมากจะน้อยก็แล้วแต่ว่าจะไปยึดไว้แน่นขนาดไหน ถ้าไม่มีตัณหา ก็คือไม่มีอวิชชา จิตก็ไม่มีเชื้อ...
ก็แค่ปรากฏการณ์นึงของการฝึกสมถภาวนาครับ มันคือนิมิตในปฐมฌาน ใช้จิตใช้ความคิดไปทรงอารมณ์วิตกวิจารที่นิมิตนั้นเล่นบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ละมันไปได้ครับ...
บารมีคือความดีงาม ถ้าคิดว่าตนเองมีความดีงาม ก็เท่ากับมีบารมี บารมีไม่ได้มีขึ้นมีลงตามวาทะกรรมของใคร มีเท่าไรอยู่ที่ใจเรารู้เองครับ หากหวังวิมุตติ...
อาการของผู้ที่เริ่มต้นฝึกสมาธิแบบสมถภาวนาครับ จิตที่ไม่เคยสงบนิ่งเลยจะดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้เราเลิกที่จะบีบบังคับมันให้นิ่ง ต้องอดทนและอย่ากลัว...
ทุกคู่ชีวิตย่อมเหมือนลิ้นกับฟัน มีทะเลาะกันให้ปวดหัว มีการทำให้เสียใจมาก ๆ ต่อกัน การที่หมอดูทำนายว่าจะมีคนเข้ามาเป็นคู่กรรมคู่เวร...
ก็ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาให้เราได้มีความสุข ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ล้วนบุญสัมพันกันมา เคยเป็นคู่กันมาก่อนทั้งสิ้น อยู่ที่ว่าใครจะดำเนินชีวิตไปทางใด...
ความคิดฟุ้งซ่านอัตโนมัติเกิดกับนักปฏิบัติใหม่ทุก ๆ คนครับ ต้องฝึกไปเรื่อย ๆ ให้ชินคุ้น และเลิกหวังจะได้นั่นได้นี่...
มันคือปีติ อาการของจิตที่ไม่อยากหยุดนิ่ง มันจะดิ้นหาทางทำให้เกิดนิวรณ์ และฌานถดถอย วิธีก้าวผ่านพ้นคือต้องทำให้ชิน...
ไม่ต้องห่วงครับ บุญไม่มีวันหมดครับ เพราะเป็นสิ่งสมมติ ไม่เคยมีอยู่ จึงหมดไปไม่ได้ มีเพียงความสุขในใจที่เป็นของที่มีอยู่และสัมผัสได้
ที่ยังไม่นิ่งสงบเพราะยังติดอยู่กับนิวรณ์ครับ อาการที่เกิดนั้นคือปีติถูกต้องแล้ว แต่เพระมีความยึดติดหลงไหลหรือแม้แต่สงสัยในปีตินั้น จึงทำให้ฌานถอย...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
