ปู่เย็น เฒ่าทระนง >> จากแฟนคลับปู่ค่ะ

คุณเคยตั้งคำถามให้กับตัวเองหรือไม่ ถ้าในวันหนึ่งคุณมีอายุ 100 ปี วันนั้นคุณจะเป็นอย่างไร อยู่กับใคร อยู่ในสภาพไหนแ ละที่สำคัญการมีชีวิตในวัยชราของคุณในวันนั้นจะเป็นอย่างไร คนค้นฅนจะพาคุณผู้ชมไปพบกับ 1 คำตอบของคำถามนี้ จากชีวิตของชายชราคนหนึ่งที่มีอายุเลยข้ามศตวรรษมาถึง 106 ปี เย็น แก้วมณี หรือปู่เย็น ชายชราหลงยุคผู้มีร่างกายแข็งแรง และเต็มเปี่ยมหัวใจที่แข็งแกร่ง ที่ไม่ยอมจำนนต่อวัย และสังขารอันร่วงโรย ในเรือลำเล็กๆ ลำหนึ่งขนาดกว้าง 1 เมตร ยาว 5เมตร ที่เป็นทั้งเรือนงานแห่งชีวิตกับการยึดอาชีพวางอวนหาปลาในแม่น้ำเพชรบุรี อีกรวมถึงยังเป็นเรือนนอนที่กินอยู่ และอาศัยพักพิงเพียงอยู่ตัวคนเดียวมาหลายสิบปีหลังจากที่ภรรยา ญาติสนิทมิตรสหายค่อยๆ ล้มหายตายจากไปตามอายุขัยของคนปกติที่มีอายุไม่เกิน 80 ปี


ทุกเช้าที่บริเวณตลาดสดแถวสะพานลำใย ชายชราหลังงองุ้มคนหนึ่ง จะปรากฏตัวขึ้นมาจากบันไดเชิงสะพาน พร้อมกับกะละมังหนึ่งใบใส่ปลาน้ำจืดประมาณ 10-20 ตัวมานั่งขายให้กับผู้คนที่มาจับจ่ายใช้สอยในตลาด ไม่มีตราชั่ง ไม่มีถุงใส่ ไม่มีป้ายตั้งราคา ใครอยากซื้อเท่าไหร่ก็จ่ายมาเท่านั้น และเมื่อปลาหมด การนั่งกินน้ำเต้าหู้ที่ร้านใกล้สะพาน ก็จะเป็นมื้อเช้าของปู่ทุกวันก่อนกลับลงเรือที่จอดอยู่ใต้สะพาน เหตุการณ์เช่นนี้ เกิดขึ้นเป็นประจำทุกตั้งแต่ในช่วงเดือนพฤศจิกายน หลังฤดูฝนไปจนถึงเดือนมิถุนายนก่อนการกลับมาของฤดูฝนอีกครั้ง และเมื่อถึงฤดูฝนปู่เย็นจะกลับขึ้นฝั่งไปพักอาศัยอยู่กับหลาน พร้อมกับการยกเรือขึ้นไปอยู่บนฝั่งที่ อ.ท่ายางเนื่องจากน้ำในแม่น้ำหลากเกินไปที่จะหาปลา และอยู่อาศัยได้และเมื่อหมดฝนการเฝ้ารอคอยของปู่เย็นที่จะได้กลับลงแม่น้ำอีกครั้งก็จะเกิดขึ้น เรือลำหนึ่งจะล่องจากท่ายางมาที่เมืองเพชรเป็นระยะทางกว่า 20 กิโลเมตร เพื่อกลับสู่วิถีเดิม ภาพของวัฎจักรแห่งชีวิตและการงานของปู่เย็น ก็จะดำเนินไปอีกครั้ง กับชีวิตและความผูกพันกับแม่น้ำเพชร แม่น้ำสายแห่งชีวิตที่ปู่เย็นทำมาหากินหล่อเลี้ยงมาจนวัยลุล่วงมาจนถึง 106 ปีในวันนี้ คนที่รู้จักกับปู่เย็นกล่าวว่า ปู่เย็นอาจจะเป็นคนหนึ่ง ที่เป็นดัชนีชี้วัดความเป็นไปในสายน้ำเพชรได้เป็นอย่างดี เพราะถ้าปู่เย็นยังคงพึ่งตนเองได้ด้วยการจับปลาในแม่น้ำแห่งนี้แสดงว่าแม่น้ำเพชร ก็ยังคงสะอาดพอที่จะมีสิ่งชีวิตอาศัยอยู่ในแม่น้ำ และยังสามารถหล่อเลี้ยงชีวิตบั้นปลายของคนๆ หนึ่งได้จนถึงทุกวันนี้

แต่สำหรับการลงเรือของปู่เย็นครั้งล่าสุดในปีนี้ ภาพที่ผู้คนเห็นจนคุ้นตาอาจจะกลายเป็นครั้งสุดท้าย เพราะเป้าหมายและภาระกิจของปู่เย็นเที่ยวสุดท้ายในครั้งนี้ คือการหาเงินให้ได้ครบตามที่ตั้งเอาไว้แล้ว เมื่อฤดูฝนที่จะมาถึงก็จะเป็นการกลับคืนขึ้นฝั่งตลอดกาล ชีวิตคนบางคนความตายมาถึงขณะที่ยังไม่พร้อม ในขณะที่บางคนอาจพร้อมที่จะตายได้ทุกเมื่อ ขณะที่ความตายยังเดินทางมาไม่ถึง ถึงแม้อาจไม่มีใครรู้ล่วงหน้าได้ว่า เราจะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ จะตายวันไหนและเราจะมองเรื่องการตายอย่างไรก็ตาม แต่สำหรับชายชราอย่างปู่เย็นการรอคอยวันตายอาจไม่ใช่สิ่งสุดท้ายของการมีชีวิตอยู่ เพราะการมีอยู่ในวันนี้ ของปู่เย็นไม่จำเป็นต้องพึ่งพาไม่ต้องเป็นภาระ หรือแบมือขอใครกินและที่สำคัญไปกว่านั้นถ้าหากการตายจะเกิดมาจากคำว่า อดตาย คงไม่มีทางเกิดขึ้นกับชายชราที่ชื่อ ปู่เย็น เป็นอันขาด



Editor Note
สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ มีพระราชเสาวนีย์ให้ผู้ว่าฯเพชรบุรี ช่วยเหลือดูแล"ปู่เย็น แก้วมะณี" ผู้เฒ่าวัย 105 ปี ที่ใช้ชีวิตในเรือหาปลาเลี้ยงชีพไปวันๆ พร้อมกับมีพระประสงค์จะพระราชทานเรือลำใหม่ที่มีหลังคากันแดดให้ "เฒ่าทระนง"ซาบซึ้งถึงกับกอดพระบรมฉายาลักษณ์ บอก"จะอยู่ให้ถึง 110 ปี"

 

ชอบปู่เย็นมาก แกไม่เครียดกับชีวิต แม้จะโดนเด็กวัยรุ่นขว้างปาหินใส่ก็ตาม ยังเป็นที่รักเคารพของคนแถวนั้นอีก และตอนนี้ของคนทั้งประเทศด้วย

 

แสดงว่าอยู่อย่างมีความสุขใจนะคะเนี่ย

 

อย่างนี้ต้องเรียกท่านพี่ .... แล้ว !!!!!

ท่านพี่ครับ... ผมอยากมีอายุเท่าท่านพี่คร๊าบ

ท่านพี่มี (มอ ม้า สะ ระ เอีย .... กี่ คน ครับ)
ตอนนี้ผม มีน้อย ไปหน่อย .....อิอิ

 

เอามาให้อ่านอีกประมาณว่า ชอบปู่แกมาก



จาก คนเดินเรื่อง ถึง "ปู่เย็น"

Hero & Friend

สุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ


เฒ่าทระนง

ชื่อนี้ใครเป็นเจ้าของถือครองอยู่ผมขออนุญาตหยิบยืมมาใช้ให้กับปู่เย็นหน่อยนะครับ

ปู่เย็น อายุ 106 ปี

วัย 106 ปี ของชายชราคนหนึ่งน่าจะพูดได้ว่า เลยภาวะไม้ใกล้ฝั่งไปแล้วหลายขุม ปู่อยู่ตัวคนเดียว เคยมีเมียแต่ไม่มีลูก เพราะปู่เป็นหมัน ถ้าปู่มีลูกไม่แน่ว่าป่านนี้ลูกๆ ของปู่จะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่สำหรับปู่ ยังไงปู่ก็ยังไม่ตายแน่ๆ นอกจากยังไม่ตาย ปู่ยังแข็งแรงใช้ได้ ไม่ว่าร่างกายหรือหัวใจ

ปู่เป็นมุสลิมเมืองเพชร แต่เมียปู่เป็นไทยพุทธแถวประจวบ ทั้งสองครองรักกันยืนยาวโดยไม่มีฝ่ายใดได้เปลี่ยนรีตเปลี่ยนรอยศาสนา รวมทั้งในชีวิตไม่เคยมีพิธีกรรมออกหน้าออกตาอันใด ใช้หัวใจหรือหัวอะไรบ้างก็ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่าอยู่กันมายืนยาวกว่าไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ย่าขี้เกียจอยู่ดูโลก จากปู่ไปก่อน ตอนอายุ 92 ปี ปู่ถึงตอนนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะจากโลกนี้ไปไหน แต่ตอนย่าจากไปปู่ร้องไห้อยู่ 3 เดือน

ชายชราคนหนึ่ง ร้องไห้กับการจากไปของหญิงชราคนหนึ่งนาน 3 เดือน คงไม่ใช่เพราะความขี้แย นับแต่วันที่ย่าจากไป ปู่ก็ออกจากบ้านเช่าราคาเดือนละแปดร้อยบาท ขนทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ไม่กี่ชิ้นในชีวิต มาอยู่บ้านหลังใหม่ ไม่มีเสา ไม่มีหลังคา ยาวราวๆ 2 วา กว้างแค่ 2 ศอก บ้านของปู่เป็นเพียงเรือลำเล็กๆ ลอยอยู่ในลำน้ำเพชร นับถึงปัจจุบัน ปู่กิน อยู่ หลับนอน อยู่ในเรือมานานนับสิบปี โดยมีการงานแห่งชีวิตเพียงอย่างเดียว คือ การดักอวนหาปลา

ทุกวันปู่จะจอดเรือนั่งๆ นอนๆ อยู่ใต้สะพานลำใย ซึ่งทอดเชื่อมระหว่างบ้านหม้อ กับตลาดวัดท่อ พอเย็นๆ ก็จะเริ่มพายเรือออกไปหาที่วางอวน ปู่จะกู้อวนคืนละ 2 ครั้ง ดึกๆ ครั้งหนึ่ง รุ่งเช้าอีกครั้งหนึ่ง ได้ปลา ปู่ก็จะเอาใส่กะละมังหิ้วขึ้นมาขายที่ตลาดวัดท่อในตอนเช้า ก่อนเดินกลับลงไปพักผ่อน ชมเวลาเลือนผ่านชีวิตไปโดยไม่วิตกทุกข์ร้อน หรือไม่ก็ซ่อมอวนอยู่ในเรือ

ปู่ไม่ชอบให้ใครสงสารปู่ แต่ปู่ชอบสงสารคนอื่น ปู่มักจะขายปลาที่นับวันยิ่งหายากในราคาถูกๆ คนที่มาซื้อเห็นปู่ขายถูก ยิ่งขอซื้อให้ถูกเข้าไปอีก แต่ปู่ก็ไม่ว่าอะไร นานปีทีหนจึงจะมีคนใจดี ซื้อปลาไม่กี่ตัว ให้เงินเกินมา ไม่เอาเงินที่ปู่ทอนกลับไป แบบนี้ปู่ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าใครให้ปู่ฟรีๆ มีปัญหาทันที

เจ้าของร้านน้ำเต้าหู้ เล่าว่า ปู่เคยมากินแล้วไม่เก็บตังค์ ปู่โกรธมาก เดินผ่านหน้าร้านก็ก้มงุดๆ ไม่แม้จะชายตามามอง ถึงขั้นไม่แวะมากินเป็นครึ่งปี

ผมเคยถามว่า ทำไมปู่ไม่ไปขอความเมตตาจากใครๆ เขา คนแก่ๆ ยังไงๆ ใครๆ ก็สงสาร ปู่บอกว่าไม่เอา ไม่ชอบที่สุด ดูแต่หอยซิ ไม่มีมือมีตีน มันยังหากินได้เอง (รู้จักมั้ยหอยน่ะ

 

<h3>"ปู่เย็น"เฒ่าทระนงวัย105ปีซาบซึ้ง ราชินีพระราชทานความช่วยเหลือ </h3>

สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ มีพระราชเสาวนีย์ให้ผู้ว่าฯเพชรบุรี ช่วยเหลือดูแล"ปู่เย็น แก้วมะณี" ผู้เฒ่าวัย 105 ปี ที่ใช้ชีวิตในเรือหาปลาเลี้ยงชีพไปวันๆ พร้อมกับมีพระประสงค์จะพระราชทานเรือลำใหม่ที่มีหลังคากันแดดให้ "เฒ่าทระนง"ซาบซึ้งถึงกับกอดพระบรมฉายาลักษณ์ บอก"จะอยู่ให้ถึง 110 ปี"

เมื่อวันที่ 3 มีนาคม ผู้สื่อข่าวรายงานว่า จากกรณีที่รายการ "คน ค้น ฅน" ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 9 ได้นำเสนอการดำรงชีวิตของนายเย็น แก้วมะณี อายุ 105 ปี ชาวเพชรบุรี ที่ประกอบอาชีพเลี้ยงตนเองด้วยการหาปลาจากแม่น้ำเพชรบุรี และใช้ชีวิตประจำวันอยู่ในเรือ โดยใช้ชื่อเรื่องว่า "ปู่เย็น เฒ่าทรนง" ออกอากาศ 2 ตอน ในวันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ และวันอังคารที่ 1 มีนาคมที่ผ่านมา โดยเสนอให้เห็นการสู้ชีวิตและดำรงชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี โดยไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากใคร หาเลี้ยงชีพด้วยการหาปลาในแม่น้ำเพชรบุรีไปขายทุกวัน อีกทั้งใช้ชีวิตอยู่ในเรือตลอดนั้น

ความทราบถึงสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ จึงทรงมีพระราชเสาวนีย์ให้นายประสงค์ พิทูรกิจจา ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี และคุณหญิงสงวนศรี พิทูรกิจจา นายกเหล่ากาชาดจังหวัด เข้ามาดูแล และให้การช่วยเหลือเบื้องต้น โดย เมื่อเวลา 17.00 น. วันที่ 2 มีนาคม นายประสงค์พร้อมด้วยคุณหญิงสงวนศรี นำเครื่องยังชีพพระราชทานมามอบให้แก่นายเย็นหรือปู่เย็น ที่ท่าน้ำศาลากลางบ้านคามวาสี ใกล้สะพานใหญ่ หน้าวัดมหาธาตุวรวิหาร พร้อมสอบถามถึงความเป็นอยู่ สุขภาพ และความต้องการ โดยนายเย็นยังคงนั่งสนทนาอยู่ในเรือ

นายประสงค์เปิดเผยว่า สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงมีพระราชเสาวนีย์ให้ดูแลปู่เย็นเป็นกรณีพิเศษ ตลอดจนมีพระราชประสงค์จะพระราชทานเรือลำใหม่ที่มีหลังคากันแดดกันฝนได้ เบื้องต้นตนได้ถ่ายทอดพระราชเสาวนีย์ให้ปู่เย็นทราบ ครั้งแรกนายเย็นไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ต่อเมื่อได้ยืนยัน ปู่เย็นยังกล่าวแบบเกรงใจว่า "เรือแพอย่ากวนใจท่านเลยมันลำบาก คนแก่ไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อน ปีหน้าก็ตายแล้ว" จนต้องคะยั้นคะยอให้รับเรืออยู่หลายครั้ง ปู่เย็นจึงรับปาก และหัวเราะต่อท้ายก่อนพูดว่า "กูไม่ตายแล้ว ใจมันกว้าง จะอยู่ไปถึง 110 ปี" และกอดพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถไว้แนบอก และบอกว่าจะนำไปใส่กรอบไว้กราบไหว้

เบื้องต้น นายประสงค์ได้ประชุมหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อจัดหาเรือ ได้ข้อสรุปจะหาเรือมาดที่ทำจากไม้ กว้าง 1.50 เมตร ยาว 6 เมตร มีหลังคาเป็นที่พักอาศัยหลบแดดให้ คาดว่าจะส่งมอบได้กลางเดือนมีนาคมนี้

สำหรับ นายเย็นเป็นชาวเพชรบุรี นับถือศาสนาอิสลาม บิดาชื่อนายสุข แก้วมะณี มารดาชื่อนางชม แก้วมะณี อาศัยอยู่ตามทะเบียนราษฎร์ เลขที่ 274/4 ถนนมาตยาวงศ์ ต.ท่าราบ อ.เมือง จ.เพชรบุรี เดิมประกอบอาชีพรับจ้างเลี้ยววัว มีภรรยาชื่อนางเอิบ แก้วมะณี เสียชีวิตเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2536 จากนั้นก็ใช้ชีวิตอยู่ในเรือมาตลอด เลี้ยงตนเองด้วยการหาปลาขายมีรายได้วันละ 30-70 บาท จะขึ้นฝั่งไปอยู่กับหลานที่ อ.ท่ายาง ช่วงน้ำหลากเชี่ยวเท่านั้น หากนับอายุตามหลักฐานทะเบียนราษฎร์มีอายุ 86 ปี แต่ปู่เย็นเล่าให้ฟังว่าเกิดปีฉลู ขณะนี้อายุ 105 ปี ซึ่งจากการสอบถามผู้สูงอายุกว่า 80 ปีใน อ.เมือง ยืนยันว่าเมื่อยังเด็กเห็นปู่เย็นเป็นหนุ่มใหญ่แล้ว

นายเย็นเป็นคนเกรงใจคนอื่นอย่างมาก ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากใครง่ายๆ ไม่ยอมให้ใครทำอะไรให้ฟรีๆ โดยบอกว่า ตั้งแต่ภรรยาเสียชีวิตก็อยู่บนฝั่งไม่ได้ ต้องไปใช้ชีวิตอยู่ในเรือ และการหาปลาก็ทำให้ลืมความคิดถึงภรรยาไปได้บ้าง แต่ก็ยืนยันว่าชีวิตตนเองไม่ได้ลำบากอะไร ทั้งนี้ นายเย็นจะปักและกู้อวนวันละ 2 รอบ คือช่วง 21.00 น. และ 04.00 น. จากนั้นในตอนเช้าจะนำปลาไปขายที่ตลาด โดยต้องการหาเงินให้ครบ 1 หมื่นบาท ขณะนี้ขาดเงินอีก 3 พันบาท ที่ต้องหาให้ครบ เพื่อเป็นเงินสำรองเลี้ยงชีพ เมื่อได้ครบแล้วจึงจะหยุดหาปลา

 

<h3>ปู่เย็นกลัวเป็น"แขกดอย" ไม่อยากรับของใครฟรีๆ</h3>
"ปู่เย็น"กลัวคนหา"แขกดอย"ไม่อยากรับของใคร เผยบางคนไม่รู้เป็นมุสลิมนำหมูมาให้ พยาบาลดูแลบาดแผลหลังตกเรือ ผู้ทำ"คนค้นฅน"เผยปู่ปลาบปลื้มเรือพระราชทานมาก

ความคืบหน้ากรณีนายเย็น แก้วมะณี หรือปู่เย็น อายุ 105 ปี ชาวไทยมุสลิม จ.เพชรบุรี ใช้ชีวิตประจำวันอยู่ในเรือและหาปลาประทังชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี พักอาศัยในเรือที่ใต้สะพานท่าสงฆ์ อ.เมืองเพชรบุรี จนกระทั่งรายการ "คนค้นฅน" ทำสกู๊ปชีวิต "เฒ่าทระนง" ออกทางช่อง 9 ต่อมาสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงมีพระราชเสาวนีย์ถึงนายประสงค์ พิทูรกิจจา ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี และคุณหญิงสงวนศรี พิทูรกิจจา นายกเหล่ากาชาด จ.เพชรบุรี ให้เข้าช่วยเหลือนั้น

เมื่อวันที่ 6 มีนาคม ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ยังคงมีผู้มีประชาชนที่มีน้ำใจจำนวนมากเดินทางมายังใต้สะพานลำใย แม่น้ำเพชรบุรี เพื่อเยี่ยมปู่เย็นตลอดทั้งวัน ปู่เย็นยังคงมีอาการอิดโรยอย่างเห็นได้ชัดเนื่องจากพักผ่อนน้อย และเพิ่งประสบอุบัติเหตุตกเรือเจ็บแขน ขณะที่นายประสงค์ พิทูรกิจจา ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี ได้มอบหมายให้นางเฟื่องฟ้า ภู่สวาสดิ์ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ และนายธวัชชัย รักขนาม นายอำเภอเมืองเพชรบุรี จัดเจ้าหน้าที่มาช่วยดูแลปู่เย็นตลอดทั้งวัน และในช่วงสาย เจ้าหน้าที่พยาบาลจากโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี มาทำความสะอาดแผลที่แขนขวาให้แก่ปู่เย็น หลังจากหกล้มเมื่อคืนวันที่ 4 มีนาคมที่ผ่านมา

นายประสงค์กล่าวว่า หากไม่มีปัญหาใดๆ เรือที่ปู่เย็นจะได้รับพระราชทานน่าจะแล้วเสร็จไม่เกิน 20 วัน แต่เรือจะออกมาในลักษณะใดขึ้นอยู่กับพระบรมราชวินิจฉัยของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ

นายหมาดสุโข เสมสรร และนายมูหะหมัด กอดีรี ชาวไทยมุสลิม อยู่บ้านเลขที่ 53 หมู่ 1 ต.โมกขรันต์ อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช เดินทางมาเยี่ยมปู่เย็นที่ท่าน้ำสะพานลำใย นายหมาดสุโขเปิดเผยว่า จากการพูดคุยกับปู่เย็นได้ความว่า ปู่เย็นไปละหมาดที่ ต.ท่าแร้ง อ.บ้านแหลม จ.เพชรบุรี เฉพาะวันศุกร์เท่านั้น ความจริงแล้วภาคบังคับของศาสนาอิสลามจะต้องละหมาดวันละ 5 ครั้ง แม้ว่าปู่เย็นจะมีอายุมาก แต่มีวิธีละหมาดสำหรับผู้สูงอายุ ซึ่งพยายามจะสื่อให้ปู่เย็นเข้าใจ แต่ปู่หูตึงมาก คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง

"องค์กรมุสลิมในจังหวัดเพชรบุรี ควรเข้ามามีส่วนรู้เห็นความเป็นอยู่ของปู่เย็น ประธานมุสลิมหรือโต๊ะอิหม่ามในจังหวัด ควรเข้ามาดูแลช่วยเหลือในฐานะที่ปู่เย็นเป็นมุสลิมคนหนึ่ง แต่คาดว่าก่อนหน้านี้องค์กรมุสลิมในจังหวัดคงจะไม่ทราบความลำบากของปู่มาก่อนก็เป็นได้ ส่วนพระมหากรุณาธิคุณที่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงมีต่อปู่เย็น ในฐานะชาวไทยมุสลิมรู้สึกได้ว่าพระองค์ท่านมีมนุษยธรรมสูง ตรงตามหลักศาสนาอิสลามที่มนุษย์ควรแผ่ความเมตตาธรรมสู่มนุษย์ร่วมโลก ศาสนาอิสลามเปิดกว้างในเรื่องนี้อยู่แล้ว" นายหมาดสุโขกล่าว

ด้านนางสวลี วิบูลวาณิช อาจารย์โรงเรียนศุขประสารราษฎร์ อ.เมืองเพชรบุรี ได้นำผ้าขาวม้าลายขาว-น้ำเงินมาให้แก่ปู่เย็นโพกศีรษะแทนผืนเก่าที่เก่าคร่ำคร่า และหมอน 1 ใบมาให้ปู่เย็น แต่ปู่เย็นรับไว้แต่ผ้าขาวม้าเท่านั้น อ้างว่าหมอนมีแล้วไม่ต้อง แต่ผ้าขาวม้ายังนำมาใช้ไม่ได้ ต้องกลับไปบ้านก่อน ไม่เช่นนั้นถูกจระเข้กินแน่นอนตามความเชื่อโบราณ

ปู่เย็นกล่าวว่า จะพายเรือหนีไปหลบใต้สะพานไหนก็ตาม จะมีผู้นำสิ่งของมาให้ตลอดทั้งวัน รู้สึกเหนื่อยมากแต่ก็ดีใจ ที่ผ่านมาอยู่อย่างพอมีพอกิน ไม่อยากขอใคร เกรงคนจะว่าเป็นพวก "แขกดอย" บางคนไม่รู้ว่าเป็นมุสลิมนำหมูหยองและอาหารที่มีส่วนผสมของหมูมาให้ แต่ก็รับและฝากคนเอาไปให้แก่เด็กยากจน ส่วนเงินเอามาให้จะไม่รับไว้ ทุกวันนี้ขนาดมีของกินของใช้เต็มลำเรือยังนอนไม่ค่อยหลับ เนื่องจากกลางดึกใต้สะพานเงียบและมืดมาก เกรงพวกขี้ยาจะลอบเข้ามาตีหัว

ส่วนกรณีที่มีกระแสเรียกร้องให้รายการ "คนค้นฅน" นำเทปเรื่องราวชีวิตของปู่เย็นกลับมาออกอากาศอีกครั้ง หลังจากที่ออกอากาศไปเมื่อวันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ และ 1 มีนาคมที่ผ่านมานั้น นายสุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ ผู้ผลิตและคนเดินเรื่องรายการ "คนค้นฅน" กล่าวถึงกรณีที่มีเสียงเรียกร้องให้นำเทปของปู่เย็นกลับมาออกอากาศอีกครั้งว่า ตอนนี้แน่นอนแล้วว่าจะมีการนำกลับมาฉายอีกครั้ง โดยในวันอังคารที่ 8 มีนาคมนี้ จะเข้าไปคุยกับทางผู้บริหารสถานีโทรทัศน์โมเดิร์นไนน์ทีวีว่าจะนำมาออกในวันหรือช่วงเวลาใด นอกจากจะนำเทปกลับมาออกอากาศอีกครั้งแล้ว ทางสถานียังให้นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา เชิญปู่เย็นมาออกรายการ "ถึงลูกถึงคน" ด้วย ทั้งหมดจะได้ข้อสรุปเรื่องเวลาออกอากาศในวันอังคารนี้

ส่วนกรณีของความช่วยเหลือที่หลั่งไหลเข้ามาให้ปู่เย็นนั้น นายสุทธิพงษ์กล่าวว่า หลังจากที่ได้ไปพูดคุยกับปู่เย็นเมื่อวันศุกร์ที่ 4 มีนาคมที่ผ่านมา ปู่เย็นยังยืนยันกับความตั้งใจเดิม คือถ้ามีใครเอาอะไรไปให้ก็จะรับในสิ่งที่คิดว่าจำเป็นต่อชีวิตเท่านั้น เพราะปู่เย็นมีชีวิตอยู่ด้วยลำแข้งของตัวเองอย่างแท้จริงไม่เปลี่ยนแปลง แต่ขอบคุณกับน้ำใจของคนที่มาช่วยเหลือ สำหรับเรือพระราชทานจากสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถนั้น ปู่ยอมรับเลยว่า ปลาบปลี้มยินดีมาก แต่คงไม่ใช้เรือลำนี้ทำมาหากิน ตั้งใจจะใช้อยู่อาศัยเท่านั้น ส่วนอีกเรื่องหนึ่งที่หลายคนเป็นห่วงนั้นคือการบริจาคเงินช่วยเหลือนั้น ทางรายการไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยว แต่จะมีนายเกียรติศักดิ์ กล่อมสกุล อาชีพทำทัวร์อนุรักษ์แม่น้ำเพชรบุรี เพื่อนสนิทคนเดียวของปู่เย็น รับเป็นผู้ดูแลให้ โดยจะไปเปิดบัญชีให้ปู่เย็น และเบิกมาให้ใช้เดือนละ 1,000 บาท คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะปู่เย็นแข็งแรงมากในเรื่องของความคิด ความเชื่อ เพราะเป็นคนกำหนดความพอดีของชีวิตทั้งหมดเอง

ผู้ผลิตรายการ "คนค้นฅน" กล่าวอีกว่า ที่ผ่านมาเมื่อรายการคนค้นฅนนำเทปชีวิตของคนต้นเรื่องออกไปก็มักจะมีการติดต่อให้ความช่วยเหลือกลับมายังรายการเสมอ ทางรายการจะเป็นผู้ติดต่อให้ไปช่วยเหลือคนต้นเรื่องโดยตรง อาทิ ก่อนหน้าปู่เย็น จะมีกรณีของคุณยายหนองสาหร่ายที่ต้องเก็บผักจากหนองสาหร่ายมาขายที่สะพานควายเวลาตี 3-4 ของทุกวัน เพื่อจะหาเงินไปสร้างบ้าน ตอนนี้มีคนช่วยเหลือซื้อบ้านให้คุณยายเรียบร้อยแล้ว และต้องบอกว่า การนำเสนอของรายการ "คนค้นฅน" มีจุดประสงค์หลักอย่างหนึ่งเพื่อให้เกิดความช่วยเหลือแก่คนต้นเรื่องตามมา เพราะคิดว่าคนไทยอะไรที่ช่วยกันได้ก็น่าจะช่วย