พระตั๊กม้อ ท่านนั่งสมาธิอะไรถึง 9 ปี

ท่านนั่งสมาธิอะไรถึง 9 ปี ครับท่าน

 

นั่งจนดับไร้ซึ่งมิติและเวลาครับ
บริเวณที่ท่านนั่ง บริเวณนั้นก็จะดับไร้ซึ่งมิติและเวลาเช่นกัน
พูดง่ายๆก็คือถ้าเราไปอยู่ตรงนั้นจะไม่สามารถใช้
งานทางจิตอะไรได้เลย ณ บริเวณนั้นครับ
ไม่แน่ใจว่าทางสมมุติเรียกว่า
นิโรธสมาบัติหรือเปล่านะครับ

 

ถ้าเป็นแบบนี้ใครที่อาศัยอยู่ภายในอาณาบริเวณนั้น คงจะปลอดภัย จากการโดนทำร้ายด้วยพลังจิต 100%

 

ลงมาฝึกตันเถียนล่างที่ท้องน้อย

 

พลังจิตท่าน คงสุดยอด มากๆ ตั้ง 9 ปี

 

ผมมีความเชื่อว่าน่าจะเป็นข้อแรก

ในเมืองไทยก็อย่างเช่น ตุ๊เจ้าเสือดาว ที่อยู่ในถ้ำและไม่ปลงผมถึง ๗ ปี

 

อย่างในหนังกำลังภายใน จะเห็นว่ามีพูดถึงการเก็บตัวฝึกวิชา สามเดือน
ระหว่างฝึกอาจจะไม่ออกไปไหน แต่คงไม่ใช่นั่งฝึกทั้งวันทั้งคืนเป็นเวลาติดต่อกกันสามเดือน
มันควรต้องมีช่วงจังหวะเว้นระยะบ้างเช่น กันกินอาหาร การขับถ่ายหนักเบาตามเวลา
และอาหารที่กิน ก็คงเป็นอาหารพิเศษ ในปริมาณพิเศษ ที่ทำให้อยู่ได้นาน โดยไม่ต้องขับถ่ายบ่อยๆเหมือนอาหารตามปกติ

 

ใช่ครับ..ขนาดมีท่านผู้มากบารมีระดับผู้โปรดไปอยู่ตรงนั้นยังทำอะไรไม่ได้เลยครับ.เพราะสภาวะมันดับหมดครับ...
สภาวะเหมือนภายในกุฏิหลวงปู่สายบารมี ชื่อย่อ ด บ้านเรา
นั่นหละครับ..แต่ท่านฝึกอะไรอย่างไรในเรื่องวิธีการส่วนตัวไม่ทราบจริงๆครับ..เหนือวิสัยที่จะทราบได้ครับ..

 

ถ้าจำไม่ผิด นิโรธสมาบัติไม่เกินครั้งละ 7 วันครับ

 

ท่านเพ่งกำแพงหรือผนังน้ำหรือเปล่าเคยอ่านเจอ

 

๗-๔๕ วันครับ

 

ปัญหามันอยู่ที่ว่า อันไหนคือข้อเท็จจริง พระท่านใช่วิธีอะไร

-นิโรธสมาบัติ ก็ต้องคลายจิตมากินน้ำอยู่นะ
-ถ้านั่งทีเดียวจบผมว่ายังไงร่างกายก็ทนไม่ไหว
-ถ้าจิตดับทุกสิ่งแล้ววาปมา9ปีเลยมันก็คงแปลกๆอยู่มั้ง

 

ความเห็นส่วนตัวนะครับ..
ท่านใช้วิธีอะไรไม่ทราบครับ..
ส่วนสภาวะจิตท่านเป็นอย่างไร
ตอนนั้นก็ไม่ทราบอีกครับ..
พอทราบแต่ว่า สภาวะอากาศ
บริเวณนั้นมันดับ ดับในที่นี้ไม่ใช่เรื่องจิตท่าน
นะครับเพราะไม่ทราบ แต่ว่ามันเกิดสภาวะ
ที่มันไม่ขึ้นกับมิติและเวลา
ในลักษณะที่ไม่มีอะไรๆ​
ซึ่งส่งผลให้ตัวจิตที่มีความสามารถ
ไม่สามารถทำอะไรได้เลยครับ
คล้ายๆสภาวะไร้น้ำหนักของร่างกายตอนที่นักบิน
อวกาศอยู่ในยานแต่ว่าจิตนักบินอวกาศยังปกติ
แต่ว่าบริเวณที่ท่านเคยนั่ง
มันเป็นสภาวะคล้ายๆกันนี้
แต่เกิดขึ้นกับตัวจิตที่ไม่สามารถทำอะไรได้
ในขณะที่ร่างกายก็ยัง
คงทำงานได้เป็นปกติครับ

 

มันจะเป็นไปได้หรือเปล่าครับที่สถานที่ๆท่านตั๊กม้อใช้นั่งสมาธิกับบริเวณกุฏิหลวงปู่ ด นี้จะมีอะไรที่เหมือนๆกัน หรืออาจจะมีวัตถุพิเศษบางอย่างอาทิเช่น"เหล็กไหล"อยู่ในบริเวณนั้น
ทำให้วิทยาคมหรืออำนาจจิตพิเศษบางอย่างใช้ไม่ได้ผล

 

น่าสนใจดีนะครับ คงคล้ายๆกับการนั่งในพีระมิด หมุนวนบริเวณนั้น

ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เรื่องการวาปช่วงเวลาอาจเป็นไปได้


(พวกเหล็กไหลอะไรพวกนี้ผมมองว่าไม่น่าจะเกี่ยวนะ)

 

ให้ดูข้อความจากพุทธประวัติตอนที่พระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน
ตอนนั้น พระองค์เข้าสมาธิบัติ ๘ แล้วหยุดประทับในนิโรธสมาบัติ
พระสงฆ์ทั้งหลายมีความสงสัยกันว่า พระพุทธองค์นิพพานแล้วหรืออย่างไร
จึงถามท่านพระอนุรุทธะ ท่านพระอนุรุทธะใช้ทิพจักษุตามดูสภาวะจิตของพระพุทธองค์ตลอดเวลา
จึงทราบว่า ทรงประทับในนิโรธสมาบัติ
เรื่องนี้ พลังจากนิโรธสมาบัติในขณะนั้นไม่ได้ปิดกั้นอำนาจทิพจักษุของท่านพระอนุรุทธะ

ถ้าเรื่องราวจากพุทธประวัติตอนนี้เป็นความจริง บางที อาการที่ปิดกั้นการใช้พลังจิตและอำนาจพิเศษทุกอย่าง
ไม่น่าจะมาจากนิโรธสมาบัติโดยตรง แต่อาจมาจากสาเหตุอื่นๆร่วมด้วย เช่นการอธิษฐานปิดกั้นอาณาเขต
เพื่อป้องกันการรบกวน แล้วหลังจากที่ออกจากสมาบัติแล้วก็ไม่ได้ยกเลิกอาณาเขตนั้น

 

ในความเห็นส่วนตัวมองว่า ถ้าเป็นเพราะมีวัตถุพิเศษ
หรือพวกทรัพยากรพิเศษบริเวณนั้นก็ไม่น่าเป็นไปได้ครับ...
เพราะว่ากระแสพลังงานบริเวณนั้นเป็นคนละคลื่นความถี่
ซึ่งเทียบกันไม่ได้เลยครับ..เหล็กไหลยังมีกระแสผูก
เรื่องการป้องกันเกี่ยวกับภูมิไม่ดีและโยงกับสัมผัสพิเศษอยู่ครับ.
แม้ว่ากระแสทั่วๆไปจะถือว่าดี
แต่ก็เป็นกระแสที่ยังต้องวนเวียนอยู่ในไตรภพอยู่ครับ


แต่กระแสบริเวณนั้นเกิดจากกำลังจิตของตัวท่านๆนั้นๆล้วนๆครับ
มันเป็นเอกลักษณ์ของกระแสท่านที่เชื่อว่าอยู่เหนือโลกครับ
เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของท่านที่เป็นเลิศ
ทางด้านพลังงานท่านจะมีกันเป็นปกติครับ
อีกที่หนึ่งก็บริเวณที่ ผู้เป็นเลิศทั้ง ๓ ภพท่านนั่งใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง
นั่นหละครับที่คนพอไปได้และมาทางด้านปัญญาชอบไปนั่งกัน


ข้อดีคือ จิตเราจะคลายตัวได้เองโดยธรรมชาติ ซึ่งสภาวะนี้
ปกติเราต้องมาเดินปัญญาลด ละกิเลส เอาเองถึงจะมีโอกาสเกิดได้..


ส่วนปิรามิด สภาวะคนละแบบครับ..ปิรามิดเป็นบริเวณที่ดึงรวม
และดึงพลังงานต่างๆ ตามแต่ที่จิตนั้นๆจะทำได้ แล้วให้มารวมกัน
เพื่อเพิ่มความหนาแน่นให้กับลักษณะพลังงานนั้นๆครับ...


ส่วนการว๊าป ทางด้านกิริยา คือ การเปิดประตูมิติหรือประตูพลังงานที่ต้นทางก่อน
ตามด้วยการเปิดที่ปลายทางจากนั้นก็เชื่อมประตูพลังงานทั้ง ๒
เข้าด้วยกัน ซึ่งปกติมีคนพอทำได้ แต่ว่าไม่สามารถยกไปได้ทั้งตัว..
แม้ว่าจะสามารถยื่นอวัยวะบางส่วนเข้าไปได้ แต่ก็ยกกายไปไม่ได้ครับ
ที่บอกๆว่าตนทำได้ ร้อยละร้อยจะไม่ใช่เรื่องจริงครับ(หมายถึงไปทั้งกายเนื้อนะครับ)
ส่วนจิตจะข้ามไปได้และกลับได้เป็นปกติ เพราะว่ามีสายใยเชื่อมต้นแหล่งต้นทาง
ที่มันยังผูกกับร่างกายนั่นๆอยู่
เพียงแค่นึกขึ้นได้ หรือตกใจได้ คิดอะไรได้หน่อย
ก็จะสามารถกลับมาได้ภายในเวลาเสี้ยววินาทีครับ


ส่วนบุคคลที่จะผ่านไปได้ ต้องสำเร็จระดับจิตธาตุเป็นอย่างน้อยครับ
เรื่องกสิณ ๑๐ หรืออรูปขั้นสุดท้ายก็ต้องผ่านแล้วแบบสบายๆ
ถ้าอรูปขั้นสุดท้ายหมายถึงผ่านได้โดยการวางนะครับ ไม่ใช่
ฝึกให้ผ่านเพราะเป็นไปไม่ได้ครับในทางปฏิบัติ
สมัยก่อนมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผู้เป็นเลิศด้านอภิญญาที่ท่านหลงมิติ
เพราะว่าท่านไปทั้งกายเนื้อนั่นหละครับ...
ส่วนบ้านเราหลวงปู่ ด เมื่อก่อนท่านก็เคยทำก็ทำอย่างนี้ครับโดยเฉพาะ
ช่วงพิธีพุทธาภิเภษยังไงครับ..ครูบาร์อาจารย์ทางภพภูมิท่านก็ใช้
วิธีนี้นั่นหละครับ เวลาไปสอนไปหาลูกศิษย์ที่บุญสัมพันธ์กับท่าน
และท่านที่เก่งๆ ณ ปัจจุบัน ก็ใช้วิธีเดียวกันนี้..ที่มันสามารถข้าม
ไปข้ามมาระหว่างช่วงเวลาได้ เพราะว่า สภาวะนั้นมันไม่ขึ้น
อยู่กับมิติและเวลาครับ ที่เราเห็นท่านโน้นท่านนี้โผล่ที่โน้นนี่นั้น
เพราะว่าท่านชำนาญแล้ว มันเลยดูเหมือนเร็วมากจนเราสังเกตุ
หลักการไปโผล่สถานที่ต่างๆท่านไม่ทันนั่นเองครับ..


สมมุตินะ ถ้าเราสังเกตุทัน คุณจะเห็นประตูมันเปิดเป็นคล้ายๆ
วงกลมแล้วมีคนโผล่ออกมาแบบเห็นๆเหมือนในหนังเลยครับ..
ในหนังประตูจะเปิดตรงๆระดับเดียวกับพื้น..
..แต่เวลาที่ครูบาร์อาจารย์มาประตู
ประตูจะเปิดลอยอยู่เหนือพื้นดินและไม่ได้อยู่ในแนวตรงมากครับ
ปล.ประมานนี้ครับ..ฟังหูไว้หูแล้วกันครับ
เอาไว้ถ้าได้มีโอกาสพบเจอ
ประสบการณ์ด้วยตนเองจะเข้าใจ
ที่เล่าให้ฟังทั้งหมดนี้เองครับ
ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกและวิเศษอะไรครับ
มันมีมานานแสนนานมากแล้วครับ
เพียงแต่ว่าแม้รู้หลักการแต่เราไม่มี
ความสามารถทำได้เฉยๆครับ. ๕๕๕๕

 

เป็นการสงสัยที่มีประโยชน์มากครับ ส่วนตัวก็พึงมองเห็นมุมนี้
. ส่วนสภาวะอะไรจริงๆคงต้องอ้างตำราครับ
และไม่ใช่การใช้งานทางจิตครับ. มันเหนือสภาวะใช้งานไปแล้ว
เด่วเล่าให้ฟังอย่างนี้นะครับ
ท่านที่เรารู้ว่าเหมือนท่านไล่ดูการไต่ระดับต่างๆและสภาวะจิตต่างๆของผู้เป็นเลิศ
ทั้งสามภพได้ ท่านเป็นเลิศทางด้านทิพย์จักขุ
อยู่แล้วเป็นทุนตรงเราส่วนใหญ่เราจะทราบกันดีครับ
แต่คำว่าเป็นเลิศหมายถึงว่าเป็นไปอัตโนมัติ
และเป็นโดยธรรมชาติตามเนื้อหาเดิมแท้ของจิตนั้นๆครับ..
คือไม่มีตัวเราไปกระทำ ไม่มีตัวรู้ที่ออกจากจิตเดิมมากระทำ
ให้เป็นไปตามสภาวะเพื่อรู้ เพื่อแก้ในสภาวะต่อหน้านั้นๆ
ในทางด้านการใช้งานพิเศษแบบที่เรยกว่าเป็นเลิศนั้น
ยิ่งกว่าตัวเรายิ่งกว่าตัวจิตและอยู่เหนือกว่าตัวจิตแล้วครับ..
สภาวะเป็นประมาณนี้ครับ พูดเปรียบให้ฟังนะครับ..
อย่างเราๆ เอาแค่สร้างให้จิตพอมีความสามารถเพื่อที่จะบังคับ
ให้จิตทำอะไรให้เกิดผลยังนับคนได้..
และเอาแค่สร้างให้มีและใช้งานจนชำนาญไประยะหนึ่ง
จนกระทั้งไม่มีตัวเราเป็นผู้กระทำ
และอยู่เหนือจิตและปล่อยให้จิตทำงาน
ไปเองยิ่งนับคนได้น้อยลงไปอีกส่วนมากจะเป็นพระสงฆ์ด้วยซ้ำไป




ส่วนท่านที่เป็นเลิศคือ เป็นโดยเนื้อหาเดิมแท้ ของจิตจริงๆ
ที่ได้มีการสร้างการสะสมบารมีเฉพาะทางด้านนี้มา
ซึ่งเหนือเรื่องการที่เราจะเรียกว่า การใช้งาน
ทางจิตไปแล้วครับ. เป็นอีกระดับขั้นที่สุดแล้วครับ
ถามว่าตรงนั้นมีท่านที่มีความสามารถเก่งๆเยอะแยะ
แต่ทำไมถึงมีท่านนี้รู้แค่ท่านเดียวลองคิดดูดีๆ. คนเหาะได้เพียลัดนิ้วมือ
หายตัวได้. ย้อนอดีตได้เป็นแสนชาติ. แยกกายเนื้อได้. ๕๐. กาย
บุคคลเหล่านี้ล้วนมีความสามารถด้านทิพย์จักขุเป็นเบสิคมากๆ
แต่ว่าทำไมถึงไม่ทราบสภาวะผู้เป็นเลิศ. ณ. เวลานั้นได้
ก็อย่างที่เล่าให้ฟังก่อนหน้านั่นหละครับถ้าอ่านเข้าใจนะครับ


..และด้วยที่เป็นท่านเดียวที่สามารถรู้สภาวะต่างๆของผู้เป็นเลิศทั้ง ๓ ภพได้
ถ้าไม่มีท่านนี้ไล่สภาวะตอนนั้น..
..บนโลกนี้เราจะไม่รู้จักคำว่า ญาน ๑ ๒ ๓ ๔ อะไรแน่นอนครับ...


ปล..ประมาณนี้ครับ

 

ผมว่า ประวัติท่านสะท้อนความเชื่อตามยุคสมัยจีน สมัยนั้น ประวัติบอกว่า ท่านเพ่งผนังถ้ำ ๙ ปี

ตอนนั้น ที่ท่านเข้าไปเผยแพร่พระธรรมในจีน แม้จะมีประวัติว่ามีพุทธศาสนาเข้าไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่แพร่หลาย ความเข้าใจแนวทางการปฏิบัติของพระสงฆ์ในพุทธศาสนาน่าจะยังไม่มีมาก คนจีนยุคนั้น แม้ลูกศิษย์ที่เคารพของท่านเองก็น่าจะยังไม่เข้าใจ เห็นท่านนั่งสมาธิในถ้ำก็สงสัยว่า นั่งอะไร ก็เลยว่า นั่งเพ่งผนังถ้ำ

ตามพระไตรปิฎก พระที่จะทำความเพียรเพื่อบรรลุ ท่านจะเร่งความเพียรทั้งกลางวันและกลางคืน ตั้งปณิธานไม่บรรลุ ไม่เลิก กันทั้งนั้น ท่านเองมีประวัติเข้าฌาณสมาบัติขั้นสูงตั้งแต่อยู่ที่อินเดีย ท่านเข้าฌาณสมาบัติถวายกุศลบิดาท่านที่ตายลงเป็นเวลา ๗ วัน แต่นั้น น่าจะแค่ขั้นฌาณโลกิยะอยู่ เพราะเมื่อมาอยู่ที่จีน ผมเดาว่า ท่านคงคิดว่า ความรู้ที่ผ่านมา แม้อาจสอนหรือเผยแพร่พระธรรมได้ แต่ถ้าตนเองไม่บรรลุธรรม การจะให้คนอื่นมาปฏิบัติตามคงจะลำบาก ท่านคงทำความเพียรที่เน้นเข้าฌาณ ใช้กำลังของฌาณเป็นหลัก จึงปรากฏว่านั่งนานมาก คือถ้านั่งสมาธิติดต่อกันเฉลี่ยรอบละ ๖ ชั่วโมง คนทั่วไป ที่มาเห็น ก็คิดว่าท่านนั่งตลอดเวลา

ตามตำนานกำลังภายใน ยังบอกว่า ท่านเห็นลูกศิษย์วัดนั่งภาวนาไม่ขึ้น เพราะอากาศมันเย็น ท่านก็เลยสอนเดินกำลังภายใน ความจริงผมว่า ตอนที่ท่านมาใหม่ๆ ร่างกายท่านเองน่าจะไม่คุ้นกับสภาพอากาศ อาหาร ตัวท่านเองก็ต้องปรับ ในช่วงที่ท่านบำเพ็ญเพียร ท่านอาจจะตัดสินใจประยุกต์เรื่องโยคะ ซึ่งเป็นความรู้สากลดั้งเดิมของอินเดีย มาช่วยกรรมฐานด้วย มาประยุกต์กันเพราะทางอินเดีย ฤาษีนักบวชที่บวชใกล้เทือกเขาหิมาลัย อากาศก็หนาวเย็นมาก ท่านเองก้เป็นชนชั้นราชา ย่อมมีความรู้ทุกศาสตร์เป็นธรรมดา

แต่ประวัติเรื่องเล่าตรงนี้ ผมมองว่า การบรรลุธรรมท่านเน้นตามหลักที่พระพุทธองค์สอนเป็นหลักโดยแท้ แต่เมื่อเห็นว่า มีการติดขัดสภาพปัญหาสภาพอากาศ ท่านจึงคิดนำหลักการคล้ายหลักโยคะมาใช้ ซึ่งหลักการเข้าเฝ้าพระศิวะ ก็มีลักษณะคล้ายทางเต๋า ท่านก็มาประยุกต์แบบพุทธ คือ เอามาช่วยขจัดอุปสรรคทางสภาพภูมิอากาศ

เท่าที่ทราบ ตั๊กม้อแปดท่า ซึ่งในหนังกำลังภายในจีน ว่าเป็นวิชายุทธสุดยอดของเจ้าอาวาสวัดเส้าหลิน ความจริงเป็นท่านิ่ง ๘ แปดท่า ซึ่งมีการประยุกต์สติปัฏฐาน ๔ เข้าไปด้วยแล้ว

แต่เมืองร้อนอย่างไทย แค่นั่ง ยืน นอน เดิน ธรรมดา ก้ทำสติปัฏฐาน ๔ ได้แล้ว

ปล. ผมจึงเคยย้ำว่า การเดินกำลังภายใน มีไว้เพื่อฝึกกรรมฐาน ก็เพราะคนจีนเค้าถือว่า ท่านตั๊กม้อสอนกำลังภายใน (สายวัดพุทธ ไม่ใช่สายเต๋า) แต่ว่า จากประวัติท่านในส่วนการเดินกำลังภายใน ก็บอกเองว่า ท่านสอนภายหลัง สอนเป็นพื้นฐานเตรียมกายใจ ไม่ใช่สิ่งที่ท่านจะสอนเป็นหลัก ซึ่งคือ พระธรรมของพระพุทธองค์ ซึ่งวัดเส้าหลินก็สอนกันในระดับสูง

 

จริงๆแล้วเซนไม่ใช่พุทธ แต่เป็นอาจารย์มากกว่า โดยที่เราเรียกรวมๆกันบัญญัติขึ้นมาเอง นิกายนู้นนี้นั้น
หลักการแตกต่างกันมากเหมือนกันพระเจ้าองค์ก่อนกับปัจจุบัน เช่น ไม่กินเนื้อ สัมผัสผู้หญิงไม่ได้ ผู้หญิงบวชไม่ได้(แต่ศึกษาได้) ฯลฯ
การนั่งสมาธิก็แตกต่างกัน จะเน้นฌาณ ไปในทางฤาษีมากกว่า

-------
คุยกับท่านนพต่อดีกว่า
พีระมิดเพิ่มพลังงานอะถูกแล้ว แต่ถ้าทำให้มันหมุนวนละ ปกติที่ดูข่าวพวกลึกลับอ้างว่าวาปมาจากอดีตส่วนใหญ่บริเวณนั้นจะมีพลังหนาแน่นหมุนวนอยู่เกิดจากการสะท้อนด้วย เช่น พวกถ้ำ สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าเกิดจากการสะท้อนของภูเขา เป็นต้น

แล้วเรื่องไปทั้งกายเนื้อผมมองว่าถ้ากสิณลมยังทำให้เดินก้าวกระโดดไปได้ การวาปก็น่าจะพากายเนื้อไปได้เช่นกัน