กรุยทางสู่ตำแหน่งนางพยามาร ยังไงก็ไปไม่ถึง

คือ พวกนี้ เขามุ่งเขียนในสิ่งที่เป็นพื้นที่ว่างของคำสอน(ก็คือสิ่งที่พระพุทธเจ้า
หรือศาสดาไหนยังไม่ได้สอนไว้) ซึ่งเป็นสิ่งที่คาใจคนทั้งหลาย เพราะยังไม่เคยมี
ผู้ให้คำตอบมาก่อน พื้นที่เหล่านั้นจึงเปรียบเหมือนกับผ้าขาว เขียนอะไรลงไปได้ง่ายๆ คนอ่านเพียงครั้งเดียว ก็จดจำอยู่ในใจไปอีกนานแสนนาน
เช่น ก่อนมีวัฏฏสงสาร ก่อนมีนิพพาน เคยมีอะไรมาก่อน
หรือ ต้นตอของบาป มาจากไหน
สิ่งเหล่านี้ มันเหมือนกับคำถามที่คาใจผู้คน พอหลงเข้าไปอ่านเพียงครั้งเดียว
ก็จะจดจำไปตลอดชีวิต ป้องกันได้ยากมาก...

 

นอกจากคนที่มีเจตนาแน่วแน่ว่าจะไม่เชื่อ และไม่รับฟังตั้งแต่แรก..

(คือพื้นที่ว่างของคำสอน ก็คือพื้นที่ว่างของจิตใจนั่นเอง หากปล่อยอะไรเต็มเติมเข้าไปแล้ว ก็ยากที่จะลบเลือน)

 

ไอ้เรื่อง ต้นตอของการมาเป็นมาร เป็นพญามาร คนมาเป็นมารได้ยังไง
แล้วไปเกิดที่สวรรค์ชั้น ๖ ได้ยังไง นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง ในพื้นที่ว่างของคำสอน และก็เป็นพื้นที่ว่างในหัวใจคนอีกด้วย
เพราะในพระไตรปิฎก ไม่เคยมีกล่าวถึงต้นตอสาเหตุของการมาเกิดเป็นมารแบบละเอียดเลย
มีแต่กล่าวถึงสาเหตุให้เกิดเป็นเทพหรือเป็นพรหม
ตรงจุดนี้ ก็เปรียบเสมือนพื้นที่ว่างของคำสอน กับพื้นที่ว่างในหัวใจของแต่ละคนด้วย
เรียกว่า เปิดพร้อมจะยอมรับทุกการขีดเขียนเลยทีเดียว
พอใครมาเขียนมาพูดอะไรที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มันก็เหมือนกับ
ตอบโจทย์ที่เป็นคำถามคาใจพอดิบพอดี....
ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า คนๆนั้นจะยอมรับไหม กับคำตอบที่ได้รับ...

 

ถ้ายอมรับ มันก็จะกลายเป็นคำตอบที่ฝังอยู่ในหัว ชนิดไม่มีวันลืม...

 

ลองพยายามอ่านข้อความที่อ้างว่า พระพุทธเจ้า อักโษภายะ เสด็จมาสอน
ถ้าคำสอนนี้ มีมาแต่ยุคสมัยต้นกำเนิดนิกายมหายานดั้งเดิมที่มีอายุนับพันปี
ถ้อยคำเรื่อง มนุษย์ดาวมฤตยู มาฝังชิพในสมองคนนี้มันจะมีอยู่ด้วยหรือ ??

ตกลงแล้วคำสอนนี้ เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาสอนจริงๆ หรือว่าเป็นเพียง
ความคิดในสมองของใครที่เขียนขึ้น แล้วอ้างว่าพระพุทเจ้าที่นิพพานไปแล้วเสด็จมาสอน
แล้วเจ้าของเครดิสนี้ ที่นำข้อความนี้มาแสดง น่าเชื่อถือแค่ไหน ???

 

อย่างไรก็ดี การแสดงความสงสัย ความไม่เชื่อถือ คงไม่ใช่ความผิดฐานปรามาสพุทธองค์กระมัง
เพราะพระพุทธองค์-พระพุทธเจ้าพระนามว่าโคตมะ ได้ประทานหลักกาลามสูตร ไว้ก่อนแล้ว

 

ผมก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกันแหละ ว่า เราไม่เชื่อพระพุทธเจ้าจะเป็นการปรามาศพระพุทธเจ้ามั้ย
แต่ผมไม่คิดว่าการไม่เชื่อคำสอนของพระพุทธองค์ โดยที่ไม่มีโทสะ จะเป็นการปรามาศนะครับ
อันที่จริง ผมหวัน ๆ อยู่เหมือนกันและ แต่ ด้วยความที่เราปรารถณาพุทธภูมิ ก็เลย ตั้งใจเอาไว้ว่าสิ่งที่เราทำเราจะทำเพื่อให้รู้ให้เข้าใจนะ ว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนอย่างนี้เพราะอะไร เป็นการตรวจสอบคำสอนของพระพุทธเจ้า
และเป็นการทำความเข้าใจพระพุทธเจ้าไปในตัวอะไรประมาณนั้น(เพราะเราเองก็อยากเป็นพระพุทธเจ้านี่ ดังนั้นการค้นหาว่าพระพุทธเจ้าท่านเข้าใจอะไร(ไม่ใช่จะมุ่งเข้าใจความคิดของพระองค์ทั้งหมดนะนะ เพียงแต่อยากรู้ในสิ่งที่พระองค์เข้าใจแค่บางส่วน)มันจะเป็นประโยชน์กับเราในวันข้างหน้าแน่นอน) เพื่อให้เราเกิดความรู้ความเข้าใจขึ้นมาในตัว เผื่อจะมีประโยชน์กับเราในวันข้างหน้า

วิริยะ
ศรัทธา
ปัญญา

อันที่จริงผมนี่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่จริตไหนนะ อาจเพราะบารมียังน้อย แต่ ปรารถณาเอาสายปัญญาธิกะ เพราะชาตินี้โง่เหลือเกิน และเราโดนคำว่าโง่ตอกย้ำมาตั้งแต่เล็กจนโต ตั้งแต่เพื่อนฝูง จนกระทั่งคนในครอบครัว พยายามหนีจากความโง่ จนแล้วจนรอดก็ยังหนีจากมันไม่พ้น คิดเอาไว้ว่าถ้าเราฉลาดกว่านี้ก็คงจะดี

ความไม่เชื่อในสิ่งต่าง ๆ ของผม ไม่ใช่ว่าไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดหรอกคับ แนวทางของผมคือ อะไรที่เรายังมีความสามารถไม่ถึง ก็เรียนรู้เชิงทฤษฎีเอาไว้ก่อน เก็บเอาไว้ตรวจสอบทีหลังตอนที่ความสามารถถึงมากกว่า

ที่จริง ถ้าผมมี ญาณ กับ อภิญญา ผมเองก็อยากจะเรียนรู้เหมือนกัน ว่าสิ่งที่เขาพูดคืออะไร จริงเท็จประการใด

เป็นประโยชน์หรือเป็นภัยมากกว่าอยางไร จะหาทางรับมือกับมันอย่างไรอะไรประมาณนั้น

แต่ที่จริงผมก็ไม่ค่อยสนใจดูกระทู้ของนางสักเท่าไร เพราะ บางกระทู้ที่นาง โพสตอบในกระทู้ของคนอื่น สั้น ๆ เมื่อผมอ่านแล้ว มันมีความขัดแย้งกับความเห็นส่วนตัวแว้บขึ้นมา ผมก็เลยไม่ได้สนใจกระทู้ของนางเลย

 

รอคนที่เห็นต่างบ้าง
บางคนที่มีญาณเขาหยั่งได้ใช่หรือไม่ใช่ฮะ

 

มันแค่อ่านแล้ว มันรู้สึกตะหงิดๆว่า พระพุทธเจ้าทำไมตรัสถึงเรื่อง
มนุษย์ดาวมฤตยู มาฝังชิพในสมองของมนุษย์โลก มันแปลกๆ
คัมภีร์เก่าอายุหลายร้อยปีไม่น่ามีข้อความแบบนี้
แต่ถ้าอ้างว่า เป็นของคนมีญาณ สื่อมาใหม่ คราวนี้ก็จะมาที่คำถามว่า
แล้วคนมีญาณที่สื่อมา(ไปรับฟังจากพระพุทธเจ้ามา) มีความน่าเชื่อถือแค่ไหน ??

 

จะไม่แสดงความคิดเห็น อาจถูกหลายท่านมองว่าถูกดูดเข้าไปในวังวนของพลังมาร(เพราะเข้าไปแสดงความเห็นที่เข้าใจมุมมองของเขาคนนั้น)
ผมเข้าไปเพื่อค้นหาตัวตนของตนเอง แต่อาจมีการเข้าไปร่วมในหลายความเห็น แต่จิตส่วนลึกก็ยังไม่ถูกครอบงำ

บางเรื่องอาจตรงกับที่จริตเรา หรือมีเหตุการณ์ที่คล้าย และสัมผัสบางอย่างได้บ้าง แต่ก็ยังดำรงสติไว้ได้

ตั้งแต่อดีตเคยหลงตัวเอง(เพียงแค่มีพลังเปิดขึ้นเพียงน้อยนิดก็คิดว่าตัวเองใหญ่โต). ปัจจุบันเรียนรู้ว่าตัวเองนั้นเป็นเพียงเด็กที่ค่อยเรียนรู้โลกอีกมากมาย ถ้าเคยล่วงเกินก็ขอขมาโปรดอโหสิกรรมและอโหสิกรรมให้กับทุกท่านนับอนันต์แห่งจิตตะดาราจักร

ที่แห่งนี้คือการเรียนรู้ และผมก็เป็นอีกคนที่เรียนรู้เพิ่มขึ้นตามวาระ และก็เป็นกระทู้หนึ่งที่เป็นอีกมุมที่จะช่วยมองโลกให้กว้างขึ้น

มันเป็นวาระที่ต้องพบเจอ ได้แต่เรียนรู้กันไป ด้วยอำนาจแห่งผู้มาจากอนันต์ จะทำความเข้าใจโลกที่ยิ่งใหญ่ให้เข้าใจตามกาล

จิตตะดาราจักร อนันต์แห่งสรรพสิ่งก่อกำเนิดกระจายความสมดุลย์ทุกทิศทางเกิดสิ่งที่ดีและสร้างสรรกับสรรพชีวิตทุกตัวตน

อนุโมทนาสาธุนับอนันต์กับทุกท่านที่สร้างสรรในความดี

 

สำหรับคุณ น้ำใส เจ้าของเครดิสข้อความนั้น
ก่อนหน้าที่ผมเข้ามาเป็นสมาชิกเว็บนี้ ผมเคยเข้าไปอ่านในกระทู้ที่เขาประมูล ขายลูกแก้ว
ที่อ้างว่า เสด็จมาเองบ้่าง ไปทำพิธีอัญเชิญมาจากในถ้ำบ้าง
ก็มีเรื่องราวประกอบการขายที่มันพิศดารพันลึกอยู่พอสมควร
ผมอ่านแล้ว ผมก็พิจารณาไปด้วยว่า เรื่องราวที่นำมาถ่ายทอด ประกอบการขายลูกแก้วนั้น
มันจะจริงเท็จสักแค่ไหน
ดังนั้น ครั้งแรก ที่ผมไปเห็นชื่อเจ้าของเครดิส ในห้องพุทธภูมิ ผมก็เริ่มคิดแล้ว
ไม่นึกว่า จะมีผู้ไปก๊อบปี้มาโพสต์ที่ห้องอภิญญา-สมาธิ แล้วลุงแมวก็ไปก๊อบมาโพสต์ที่ห้องหลุมดำนี้เป็นคนที่สาม

เตือน ลุงแมว ระวังจุดใต้ตำตอนะครับ
ในความสันนิษฐานของผม คนที่ชื่อน้ำใส กับคนที่เพิ่งจะมีประเด็นกับลุงแมว เมื่อบ่ายวันนี้ อาจจะเป็นคนๆเดียวกัน มีโอกาสเป็นไปได้มาก

อย่างไรก็แล้วแต่ มันก็แค่การคาดเดาของคนใหม่
ลุงแมวอยู่เว็บนี้มานานกว่าผม ย่อมรู้จักว่าอะไรเป็นอะไรดี..

 

มันแนว ๆ ว่า ถ้าเราสงสัยเรื่องหนึ่ง เราแทบจะวางเรื่องนั้นไม่ลงเลยทีเดียว
ผมก็เคยมีเรื่องแบบนี้อยู่ระยะหนึ่ง อาทิ ความแตกตื่นเรื่องเพศ (เอาฮา 555)

แม้ตอนนี้ก็ยังกระหายใครรู้ในเรื่องนั้นอยู่ แต่ มันก็เบาบางลงมากแล้ว

มันก็อาจมีทางที่จะทำให้เราคลายความสงสัยนั้นลงได้โดยการพยายามศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนั้นให้รู้ชัดครับ
ผมว่ากรณีของคนที่มี ญาณ มีอภิญญา น่าจะได้เปรียบ ถ้า มุ่งศึกษาประเด็นนี้นะ

ถ้าเราศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนั้นไม่ได้จริง ๆ ก็อาจต้องคิดว่าข้อมูลที่เราอยากรู้นั้นเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ หรือว่าเป็นเรื่องที่เรารู้ไปก็เท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรกับเราที่จะรู้เลย มันจะช่วยให้เราคลายความสงสัยได้

ส่วนตัวผมถ้าเป็นเรื่องที่วางไม่ลงจริง ๆ ก็บอกตัวเองว่า สักวัน ถ้ามีความสามารถถึงค่อยตรวจสอบเอา เพราะ ผมปรารถณาพุทธภูมิอยู่แล้ว ยังมีเวลาให้เวียนว่ายในวัฏสงสารเพื่อเรียนรู้อีกเยอะ ก็เลยพอที่จะทำให้คลายความสงสัยในเรื่องที่พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้สอนได้

 

อ้อ...เป็นฝอย
ประกอบการขายลูกแก้ว
ลูกแมวไม่ทราบมาก่อน แล้วน้ำใสหายไปไหน
หรืออวตารในนามอื่น 555

 

คนรู้เพราะมีข้อมูลก็มีการจะสงสัยได้ทุกเรื่อง
ส่วนคนไม่มีข้อมูลก็ไม่มีเรื่องจะสงสัย
ข้อมูลที่มีก็มาได้หลายทางเช่น
เห็นเองก็ทาง
ได้ฟังมาก็ทาง
ได้อ่านก็ทาง
ได้ยินเขาเล่ากันมาก็ทาง
หยั่งด้วยญาณก็อีกทาง
ก็แล้วแต่ครับ...ธรรมทั้งหลายไม่มีเที่ยงครับ

 

ความจำหรือสัญญามันก็ไม่เที่ยง
มีเรื่องใหม่มาเดี๋ยวก็ลืมเรื่องเก่า
ถ้าข้อมูลใหม่น่าเชื่อถือกว่าก็ทิ้งอันเก่าจำอันใหม่ซิ

 

Snakejoke ว่าอะไรซิ ไหนลองว่าอีกทีซิ

 

มันไม่เที่ยงแต่มันมีสิทธิ์ถูกกระตุ้นขึ้นมาใหม่ได้
อย่างเช่น มีคนมาถามว่ามนุษย์คู่แรกของโลกชื่อว่าอะไร
คนที่เคยเรียนมาแล้ว ก็จะไปนึกถึงตำนานสร้างโลกทันที แล้วตอบว่า อดั๊มส์ กับอี๊บ
หรือ ถ้ามีคนมาถามว่า คนเหล็ก คืออะไร
ถ้าเป็นคนที่เคยดูหนังเรื่องคนเหล็กมาแล้ว
ภาพใบหน้า อาโนล กับภาพของคนเหล็กก็จะปรากฏขึ้นมาในสมองทันที

แสดงว่า บางสิ่งที่เราคิดว่าลืมไปแล้วนั้น เป็นเพราะมันยังไม่ถูกกระตุ้น
แต่ถ้าถูกกระตุ้นด้วยคำถามขึ้นมาเมื่อไหร่ ข้อมูลที่เคยรู้มา และคิดว่าลืมไปแล้ว
ก็อาจจะถูกเรียกขึ้นมาใหม่ เพียงแต่อาจจะนึกไม่ออกในรายละเอียดปลีกย่อยเท่านั้น
ดังนั้น ท่านจึงห้ามไปรับเอาความคิดที่เป็นมิจฉาทิฏฐิเข้า
เพราะเมื่อรับเข้ามาแล้ว มันก็จะฝังในหัวอยู่อย่างนั้น
แม้จะเป็นการไปรับมา แบบที่คิดว่าจะฟังหูไว้หูก่อนก็ตาม

ก็ลองคิดดู บุคคลสมัยพุทธกาล มาฟังธรรม เพราะคิดว่าจะคอยมาจับผิดพระพุทธเจ้า มีตั้งกี่ราย
แต่พอได้มาฟังธรรม ก็เสร็จพระพุทธเจ้าทุกครั้ง
ทั้งนี้เพราะใจที่มันคิดว่า จะมาฟังให้รู้เรื่องราวซะก่อน
แล้วค่อยหาโอกาสจับผิดทีหลัง กลายเป็นการเอาใจจดจ่อ
แล้วคิดไปตามเนื้อความในคำสอนนั้นโดยไม่รู้ตัว

การเข้าไปอ่าน ข้อความมิจฉาทิฏฐิ ด้วยความสนใจอยากรู้ก็เป็นเช่นเดียวกัน
ถ้าไม่ตั้งใจว่าจะปฏิเสธตั้งแต่แรก แต่เข้าไปอ่านด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เพราะคิดว่าจะฟังหูไว้หู รับรองว่าเสร็จทุกราย(รับเอาความเชื่อนั้นมาไว้ในสมอง พอวันไหนที่ถูกถามเกี่ยวกับความเชื่อนั้น
แต่หาคำตอบจากที่อื่นๆไม่ได้ ใจจะหวนนึกถึงสิ่งที่เคยรู้มา และคิดว่าจะฟังหูไว้หูนั้น แล้วถือเอาเป็นคำตอบโดยอัตโนมัติ)
นี่คือโทษ ของการที่เข้าไปอ่านข้อความที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ เพราะความอยากรู้อยากเห็น

แรกๆก็จะเป็นแค่การฟังหูไว้หู แต่พอนานๆไป หรือถูกตอกย้ำบ่อยๆเข้า ในที่สุดก็จะกลายเป็นความเชื่อขึ้นมาจริงๆ(ในใจลึก)

 

เพราะเป็นการกล่าวอ้างนามของพระพุทธเจ้าฝ่ายมหายานนี่เอง
ที่ทำให้ผมไม่กล้าจะแสดงความคิดเห็นในห้องพุทธภูมิ กับในห้องอภิญญา
แต่พอมาในห้องหลุมดำนี้ ก็ขอซะหน่อย ไหนๆก็เป็นการได้เห็นข้อความนั้น
เป็นวาระที่สามแล้ว

คงไม่เป็นไรหรอกเนาะ มันแค่เป็นการตั้งข้อสังเกตเท่านั้น

 

อ้อ..ยังงั้นหรอกรึ
งั้นท่านก็คอยทำหน้าที่เบรคไว้ซิ่
ถ้าอะไรที่ไม่ชอบมาพากลเป็นมิจฉาทิฏฐิ
ก็กระแอมดังๆออกมาเลย
จะได้ช่วยกันกระหน่ำ555

 

แม้เรื่องจริงก็ตาม
แต่เอามาประกอบเป็นฉลากขายของก็
อุบาทว์แล้วล่ะฮะ