คืออะไร..ที่เขาสก

เรื่องนี้ประมาณต.ค.ปี 58 ค่ะ เป็นเรื่องที่คาใจแต่ไม่มั่นใจว่าบังเอิญหรือมันไม่มีอะไรเลยจริงๆ.. ปิ๊กกับครอบครัวไปเที่ยวแบบไม่ได้วางแผนกันค่ะ จองโรงแรมผ่านagodaกันตอนเดินทางเลย ด้วยความที่จองกระชั้นชิดมากโรงแรมที่ใกล้แหล่งท่องเที่ยว (เขาสก สุราษฎร์ธานี) จึงไม่ค่อยมีให้เลือก แต่ไปสะดุดรีสอร์ทนึงดูในภาพบรรยากาศดีแต่เหลือห้องเดียว ซึ่งพ่อแม่แฟนไปด้วยจึงจะเปิดสองห้อง ด้วยความที่เริ่มเย็นแล้วจึงลองหาเบอร์โทรเข้ารีสอร์ทนี้โดยตรง เค้าบอกเหลือห้องเดียวค่ะ เราก้อบอกความจำเป็นที่จะเปิดสองห้อง สักพักเค้าโทรกลับแจ้งว่า มีสองห้องแล้ว เราก้อเอะใจนิดนึงแต่เย็นมากแล้วกว่าจะถึงที่พักคงจะค่ำ พอไปถึงที่พักก้อเกือบจะสองทุ่มแล้ว..โอ้โหหหห ไม่เคยเจอรีสอร์ทที่มีบ้านไม้ใต้ถุนสูงและเปิดชั้นบนไว้ เห็นในระยะสายตาเลยค่ะว่าหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้คือโต๊ะหมู่บูชาที่ใหญ่และมีพระ ผ้ายันต์ สิ่งศักสิทธิ์อะไรเยอะแยะมากมาย แถมบรรยากาศข้างหลังคือเขาที่มืดมากแต่มีบ้านพักเป็นหลังๆเปิดไฟสลัวๆเป็นหย่อมๆ ..น่ากลัวมากก หนังผีชัดๆ เราก้อรีบถามหาห้องพัก..พระเจ้าช่วย พนักงานบอก ห้องพี่อยู่หลังสุดท้ายบนเขา มันไม่ใช่แบบในภาพที่เห็นเลย..เรามองกันกับแฟน คิดจะย้ายแต่ไม่ทันแระเพราะค่ำมาก เส้นทางมาก้อวังเวงเหลือเกิน จึงเดินตามพนักงานขึ้นเขาไปเรื่อยๆ ซึ่งจะถึงบ้านพักหมายเลข 8 ของพ่อกับแม่ก่อน และหลังสุดท้ายหมายเลข 9 ของเรา พนักงานยื่นไฟฉายให้กระบอกนึงบอกว่า ไฟทางเดินกับไฟหน้าประตูบ้านขาด เราเริ่มจะแปลกๆคิดว่า จริงๆหลังนี้เค้าไม่ได้ใช้รึเปล่าเพราะไม่ได้ดูแลและเตรียมพร้อมเลย แต่ด้วยความหิวก้อรีบขึ้นไปวางของและลงมากินข้าวที่ร้านอาหารของรีสอร์ท กินแบบไม่มีความสุขเลย นั่งมองแต่บ้านใต้ถุนสูงที่เปิดเฉพาะหน้าต่างห้องพระ พอถามพนักงานๆบอกเค้าเปิดไว้ตลอด (คิดในใจ มีอะไรแน่ๆๆ) พอเข้าบ้านพักลองมองลงไปไม่เห็นอะไรเลยนอกจากไฟสลัวๆของบ้านแต่ละหลังห่างๆกันเป็นแนวขั้นบันไดและมองไปหลังบ้านไม่เห็นอะไรอีกเลย มืดมากกเพราะเราอยู่หลังสุดท้ายบนเขา เลยรีบอาบน้ำ สวดมนต์ นอนมองเพดาน สาบานกับตัวเองว่าจะไม่นอนจนแฟนและลูกๆหลับหมดแล้วเหลือเราคนเดียวนอนอ่านหนังสือประมาณตีหนึ่งยังไม่ง่วงมีเสียงดังมากกกกกกกกกกที่หน้าห้องเลยดัง ตึง ตึง ตึงๆๆๆๆๆ อยู่ที่พื้นระเบียงแคบๆหน้าห้อง เรานอนฟังแบบใจเต้นรัวพยามมองไปหน้าห้องแต่มันเป็นประตูกระจกปิดม่านอยู่ ดังหลายนาทีจนทนไม่ไหว เขย่าแฟนให้ลุกขึ้นไปดูด้วยกัน แฟนงัวเงียแต่เสียงนั้นยังชัดเจน แฟนเลยเปิดม่านพรึ่บ ไม่มีอะไรที่หน้าระเบียงเลย (แต่ไม่เปิดประตูกระจกออกไปนะคะเผื่อเป็นโจร) เสียงก้อเงียบ แฟนก้อปิดม่าน ล้มตัวนอนแต่เราไม่นอนแน่ๆ สักไม่เกินครึ่งชม.เสียงเดิม ดังมากกๆ รีบปลุกแฟนให้เปิดกระจกไปดูที่ระเบียง แฟนบอกเนี่ยๆเสียงแมลงบินชนหลอดไฟหรือฝาห้องมั้ง..ไม่มีอะไรนอกจากแมลงตัวนึง และเสียงก้อเงียบไป(คิดในใจ มันจะเป็นแมลงได้งัยว้าาา ดังสนั่นบ้านสะเทือนขนาดนั้น) กลัวจนคิดว่าถ้ามีอะไรผ่านเข้าห้องมาได้จะทำงัยฟระ นอนลืมตาอยู่คนเดียวลุ้นว่าเมื่อไหร่จะสว่างซะที ตรูไม่ไหวแล้วว..พยามขอให้สิ่งศักสิทธิ์ทั้งหลายช่วยด้วย และไม่มีเสียงอีกเลยถึงประมาณหกโมงเช้ารีบอาบน้ำและปลุกทุกคนให้กินข้าว จะได้รีบออกจากที่นี่ ..ลงไปกินข้าว สักพักมีพระธุดงค์รูปนึงเดินลงจากเขามาบิณฑบาตร เรารีบซื้อของถวายอุทิศให้อะไรไม่รู้เมื่อคืน พอกลับขึ้นไปเก็บของเสร็จจูงลูกลงมาหันไปเห็น...แม่จ้าววว มีจอมปลวกขนาดใหญ่ผูกผ้าสามสีอยู่ใต้ถุนบ้านที่เรานอนเมื่อคืน แสดงว่าครอบครัวเรานอน อาบน้ำ และเหยียบอยู่บนบ้านที่มีจอมปลวกผูกผ้าอยู่ใต้ถุน จึงรีบถ่ายรูปไว้กะจะไปเม้าท์กะเพื่อน พอถ่ายจอมปลวกเสร็จเอี้ยวตัวกลับมาไม่ทันจะก้าวขา บันไดหินตรงจุดที่ยืนจู่ๆเกิดแตกขึ้นมาแล้วเราก้อล้มลงก้นกระแทกก้อนหินที่แตกจากบันไดนั้น เจ็บที่สุด เดินตรงไม่ได้ เหมือนกระดูกร้าวเลยค่ะ แต่พยามหันกลับมาไหว้ขอขมาและค่อยๆเดินขึ้นรถกลับ..เจ็บอยู่เป็นเดือนเลยค่ะ ..จนถึงตอนนี้ก้อยังไม่มั่นใจว่าเสียงที่เราได้ยินกับจอมปลวกที่ใต้ถุนบ้านพักจะเกี่ยวข้องกันมั้ย หรือเรากลัวจึงคิดมากไปเอง

 

ความน่าจะเป็นข้อนึงที่เป็นได้คือ ลม ค่ะ ส่วนตัวเคยไปนอนที่วัดผาซ่อนแก้ว เพชรบูรณ์ พักคนเดียว ที่พักเป็นกุฏิ ประตูกระจก ก็จะมีเสียงลมตีประตูกระจกอย่างดังทั้งคืน เพราะเราก็เคยคาใจอย่างเจ้าของกระทู้ เลยนั่งดูให้แน่ใจว่าไม่ได้มีความน่าจะเป็นแบบอื่นมาเกี่ยวข้อง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องรอถามท่านอาจารย์หญ่ายยยยยยยย (พี่นบ) อีกครั้งนะคะ

 

...เป็นเรื่องเล่าที่สนุก และชวนน่าติดตามมากครับ บรรยายเรื่องได้น่าอ่านจริง ๆ ครับ...
...เสียงที่ได้ยิน ๒ ครั้ง หน้าห้อง เป็นเสียงภูติ วิญญาณที่มีจริงและเกี่ยวกับจอมปลวกครับ...
...แนะนำ เมื่อเราไปพักสถานที่ใด ๆ ก็ตามแต่ควรกราบไหว้ ขอ เจ้าที่เจ้าทางนะครับ ส่วน
ถ้าได้สวดมนต์ด้วยก็โอเคแล้ว จะดีมาก...

 

ขอบพระคุณมากนะคะ อยากให้เป็นลมจริงๆค่ะ เพราะกลัวจนเหงื่อแตก แอร์เอาไม่อยู่เลยค่ะ.. ขออนุโมทนา ในการปฏิบัติด้วยค่ะ สาธุๆๆ

 

ขอบพระคุณมากๆค่ะ โชคดีของปิ๊กนะคะ ได้ยินแต่เสียงไม่เจอตัว ไม่งั้นคงช็อคตาตั้งตรงนั้นแน่ๆค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะอ.

 

โห พี่ปิ๊ก ถ้าเป็นเจน คลุมโปงเลยจ้า
แต่ส่วนตัวจะขอเจ้าที่เจ้าทาง(เจนขอปากเปล่าพนมมือยก ถ้าจุดธูปคงยาก)ดีนะที่เจนไม่เคยเจอแบบพี่ปิ๊ก ถ้าเจอคงจิตตก เจนกลัวผี

 

เจนเอ้ยย ถ้าเจนไปพักที่อื่นบ้าง พี่ว่าเจนเจอแหงๆๆ 55555

 

ไม่เจอได้มั้ยง่า กลัว555

 

อ่านแล้วคิดตามค่ะ คือได้บรรยากาศมาก