เรื่องเด่น "หลวงปู่ผาง"ยอมสละร่างให้งูกินอย่างกล้าหาญชาญชัย สุดท้ายงูต้องปล่อยเพราะยอมแพ้ในหัวจิตหัวใจ!!

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย ษิตา, 14 พฤศจิกายน 2017.

  1. ษิตา

    ษิตา ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 มิถุนายน 2006
    โพสต์:
    10,174
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,230
    ค่าพลัง:
    +34,647
    สบตากับความตาย...จนความตายต้องหลบตา!! "หลวงปู่ผาง" ยอมสละร่างให้งูกินอย่างกล้าหาญชาญชัย ... สุดท้ายงูต้องปล่อยเพราะยอมแพ้ในหัวจิตหัวใจ!!


    maxresdefault.jpg




    [​IMG]



    ครั้งหนึ่ง "หลวงปู่ผาง จิตตคุตโต" ได้เดินทางไปปักกลดภาวนาที่ราวป่าแห่งหนึ่งบริเวณลานหินใต้ต้นไม้

    คืนแรกก็ปกติ ไม่มีอะไร ตกคืนที่สอง ขณะที่กำลังเดินจงกรมอยู่ ท่านสังเกตเห็นว่าบรรยากาศมันเงียบผิดปกติจึงเริ่มระวังตัว ทันใดนั้นท่านก็ต้องขนลุกไปทั้งตัวเมื่อได้ยินเสียงดังแกรก ๆ ... มันคืองูใหญ่ตัวเท่าต้นขาที่กำลังเลื้อยเข้าไปในรูหินซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับที่ที่ท่านพักอยู่นั่นเอง ท่านนึกในใจว่า

    "เจอเจ้าถิ่นเข้าให้แล้วไหมล่ะ! หรือว่าเราปักกลดขวางทางนี่น่ะ? แต่ตัดสินใจดั้นด้นมาถึงนี่แล้วต้องลองกันสักตั้งให้รู้ดำรู้แดงไปเลย!"

    พอตกคืนที่สาม หลวงปู่ผางกำลังเดินจงกรมอยู่ก็ได้ยินเสียงผิดปกติอีกครั้ง และคิดว่าคงจะเป็นเสียงของงูตัวเมื่อวานนี้แน่ ๆ

    เสียงสิ่งมีชีวิตลากเลื้อยบนใบไม้ค่อย ๆ ใกล้เข้ามา หลวงปู่ผางเริ่มรู้ตัวว่าอะไรจะเกิดขึ้นจึงได้นั่งลงข้างกลด สงบนิ่งจนระงับความตื่นเต้นไว้ได้ แล้วกำหนดจิตถามตัวเองว่า "กลัวงูยักษ์ตัวนี้หรือไม่?" ใจก็ตอบตัวเองว่า "ไม่กลัว" จึงได้กำหนดจิตแผ่เมตตาให้มัน

    และแล้วเมื่องูใหญ่เลื้อยมาอยู่ตรงหน้าหลวงปู่ผาง พร้อมทั้งอ้าปากกว้าง แลบลิ้นแผล็บ ๆ ทำท่าเหมือนจะกินท่านเป็นอาหารอยู่นั้น ท่านจึงพูดกับมันว่า

    "ถ้าจะกินเราต้องกินให้หมดทั้งบริขาร กลด บาตร จีวร ต้องกินเข้าไปให้หมด อย่าให้เหลือ ... เรายอมตายแล้ว สละหมดแล้วทุกอย่างแม้แต่ชีวิต"

    วินาทีนั้น จิตของหลวงปู่ผางตั้งมั่นหนักแน่นเหมือนหินและมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา ท่านแนบมือเข้ากับลำตัว ชิดเท้าเข้าหากัน นอนเหยียดยาวเพื่อรอให้งูกิน

    งูตัวนั้นมันคงจะหิวจัดเพราะอดอาหารมานานหลายวัน และหาสัตว์อื่นกินเป็นอาหารไม่ได้แล้ว มันจึงมาหากินคน ว่าแล้วมันก็เริ่มขยอกกลืนท่านเข้าไปในปากของมันเรื่อย ๆ มันกลืนกินตัวท่านเข้าไปถึงไหนก็รู้สึกเย็นยะเยือกไปถึงนั่น!



    [​IMG]

    หลวงปู่ผาง จิตตคุตโต


    ขณะที่หลวงปู่ผางอยู่ในปากของงูใหญ่นั้น ท่านก็กำหนดภาวนาปล่อยวางความตายจนกระทั่งหมดสิ้นความกลัวตาย เมื่อจิตหมดความอาลัยเสียดายในชีวิตได้แล้ว จิตก็รวมวูบเข้าเป็นสมาธิ โดยมีสติตามรู้ และเป็นอย่างนั้นอยู่นาน

    เมื่อจิตถอนออกมาแล้วก็ไม่มีความโกรธหรือผูกอาฆาตพยาบาทต่องูเลย มีแต่ความองอาจกล้าหาญ ไม่สะทกสะท้าน พร้อมทั้งกำหนดจิตแผ่เมตตาและกำหนดพิจารณาดูมันอยู่อย่างนั้น

    งูใหญ่ขยอกหลวงปู่ผางเข้าไปในท้องอย่างช้า ๆ จนถึงลำคอของท่าน ... แต่แล้วมันก็หยุดอยู่แค่นั้น ไม่ขยอกต่อ!

    หลวงปู่ผางจึงพูดกับมันว่า

    "ทำไมไม่กินให้หมดทั้งตัวล่ะ! ถ้ากินไม่หมด ข้าจะเอาศอกกระทุ้งนะ!"

    ว่าแล้วหลวงปู่ผางก็เอาศอกกระทุ้งมันเบา ๆ จากนั้นมันก็เริ่มคายลำตัวของท่านออกมาจากปากของมัน เมื่อท่านหลุดจากปากของมันแล้ว มันก็เลื้อยถอยออกห่างไปนิดหนึ่ง แล้วชูคอผงกหัวขึ้นลงอยู่สามครั้ง เสมือนเป็นการกราบขอขมาลาโทษและขออโหสิกรรมที่ได้ล่วงเกินท่าน แล้วมันก็เลื้อยหายไป!

    นับจากนั้นมา หลวงปู่ผางก็ไม่เคยเห็นงูตัวนั้นมาปรากฏให้เห็นอีกเลย

    หลวงปู่ผางเล่าว่า มันเริ่มกินท่านตั้งแต่สามทุ่มจนกระทั่งถึงตีห้า จึงได้คายท่านออกจากปาก

    ปัจจุบัน...ลูกศิษย์ของท่านได้ปั้นรูปงูใหญ่ไว้เป็นอนุสรณ์ ณ ที่แห่งนี้



    [​IMG]

    [​IMG]

    รูปปั้นงูยักษ์ที่สร้างขึ้นเป็นอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ที่หลวงปู่ผางถูกงูกลืนจนถึงคอ




    ที่มา : หนังสือ "ชีวประวัติ ปฏิปทา และคติธรรมของหลวงปู่ผาง จิตตคุตโต"


    ขอบคุณที่มา
    http://www.tnews.co.th/contents/206045





    .
    .
     
  2. tharaphut

    tharaphut เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 เมษายน 2012
    โพสต์:
    1,721
    ค่าพลัง:
    +5,211
    กราบสาธุหลวงปู่ผาง" ขออนุโมทนาสาธุครับที่ยอมสละร่างให้งูกินอย่างกล้าหาญชาญชัย สุดท้ายงูต้องปล่อยเพราะยอมแพ้ในหัวจิตหัวใจ!!
     
  3. น้องนกลาบ ชื่อนี้สีชมพู

    น้องนกลาบ ชื่อนี้สีชมพู ค ว า ม ต า ย คื อ ก า ร เ ริ่ ม ต้ น ข อ งชี วิ ต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 เมษายน 2017
    โพสต์:
    180
    ค่าพลัง:
    +158
    งูกินตั้งแต่สามทุ่ม ถึง ตีห้า แล้วเนื้อหลวงปู่ไม่ถูกย่อยเลยหรอคะ
    อัศจรรย์จริงๆ :)
     

แชร์หน้านี้

Loading...