สมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยครับ รอยเส้นเสี้ยนในแม่พิมพ์เป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าแม่พิมพ์พระสมเด็จของสมเด็จเด็จโตแกะจากหินมีดโกนหรือหินลับมีดโกน ไม่ว่าจะแกะเรียบขนาดไหนก็ตามก็ย่อมต้องทิ้งร่องรอยเอาไว้บ้างจะมากจะน้อยก็แล้วแต่แต่คาดว่าจะต้องมีสิน่า ลองชมดูนะครับ

 

อีกมุมครับ

 

ทดสอบ

 

ลองอีกที

 

ขอลงภาพใหม่ภาพเก่าหายครับลายเส้นเสี้ยน

 

คราบสวยๆครับ

เนื้อพระออกสีขาวงาช้างครับ คราบยังไม่ชัดเจนเท่าใดนักต่อๆไปคงดีกว่านี้แน่ครับ

 

คราบแคลเซียมคราบนำ้ปูนหรือแป้งโรยพิมพ์ก็แล้วแต่จะเรียกขานกัน ลักษณะละเอียดสีขาวออกน้ำตาลนุ่มนวลเนียนตาเป็นอย่างยิ่ง ชมดูครับ

 

สุขสันต์เช้าวันหยุดครับมาชมภาพสวยๆกันครับก็ต้องขออภัยด้วยนะครับที่นำภาพคล้ายๆกันมาลง ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะเรื่องเล่าจากภาพมีหลายประเด็นเหลือเกินที่จะบรรยายนะครับ ภาพมวลสารที่รวมกันเป็นกลุ่มก้อน ดูแล้วเหมือนแกล้งนะครับจริงแล้วไม่ใช่นะครับชมจากภาพได้ครับ

 

พระองค์นี้มีใบโพธิ์ด้วยนะ ผมพยายามที่จะถ่ายรอยเหี่ยวย่นจริงๆในพื้นผิวพระสมเด็จมาให้ได้ชมกันหลังจากส่องแล้วว่าน่าจะใช่ พอถ่ายออกมาจริงกลับไม่ชัดเจนเท่าใดนักแต่กลับได้เห็นกิ่งโพธิ์เข้าโดยบังเอิญ ธรรมชาติสรรสร้างอย่างแท้จริง

ตรงบริเวณเหนือผ่ามือขึ้นไปครับคือจุดเหี่ยวย่นจริงพอถ่ายออกมาได้แค่นี้ แต่ก็ได้เห็นก้านโพธิ๋และใบโพธิ์ครับ มโนไปได้เรื่อยๆนะครับ ผมว่าคล้ายนะ

 

ในพื้นผิวพระสมเด็จสิ่งที่ต้องมีตามธรรมชาติคือมิติครับ ภายใต้คราบแคลเซียมก็คือคราบน้ำมันตังอิ๊วภายใต้คราบตังอิ๊วก็คือเนื้อพระ ตรงไหนนูนโดนสัมผัสบ่อยๆก็ลบเลือนลดหลั่นกัน ไปตามสภาพส่วนในซอกลึกก็ยังคงสภาพเดิมเอาไว้ ชมกันครับ

 

จุดสิ้นสุดของเส้นบังคับพิมพ์

 

ชมคราบสวยกันต่อครับลวดลายบนพิ้นผิวพระด้านหน้า

 

เช้าวันสุดท้ายของการทำงานมาชมคราบสวยๆกันต่อครับ ด้านหลังองค์ตามที่เคยได้ยินได้ฟังมาเซียนรุ่นเก่าหรือในตำรามักจะกล่าวว่าด้านหลังเมื่อมองจากที่สูงๆจะคล้ายภูเขา คล้ายแม่น้ำลำธาร การที่จะดูจุดนี้ต้องใส่จินตนาการเข้าไปด้วยนะครับไม่งั้นไม่เจอ

คราบเข้มๆของน้ำมันตังอิ้วมองดูเหมือนยอดภูเขาสูง มีเกาะแก่งเล็กๆน้อยๆอยู่โดยรอบ พื้นที่ราบลุ่มก็ให้เป็นแม่น้ำลำธารไปซะเนาะ

 

อีกตำแหน่งที่ดูแล้วสวยงามไม่แพ้กันผมว่าเป็นภาพที่หาดูได้ไม่ง่ายนัก
ดูๆก็คล้ายกับแผนที่ของประเทศจีนสมัยโบราณจริงๆ

 

ดูดีครับ ขอได้ไหม

 

สวัสดีเช้าวันหยุดครับคุณRei123 อะอ้าล้อกันเล่นอีกแล้ว อิๆ ขอบคุณครับที่ชอบ

 

เรื่องน้ำมันตั้งอิ้ว เมื่อเวลาล่วงเลยเข้าสู่ร้อยกว่าปี ย่อมมีอะไรที่จะบ่งบอกถึงสภาพของน้ำมันตั้งอิ้วแน่นอนว่าไหมครับ ที่จะบอกเราว่าเก่าถึงอายุได้ ตัวอย่างเช่น คราบน้ำมันตั้งอิ้ว รอยจั้มๆ ของน้ำมันตั้งอิ้ว หลุมบ่อของน้ำมันตั้งอิ้ว การซึมลึกของน้ำมันตั้งอิ้ว การตกผลึกของน้ำมันตั้งอิ้ว การไหลเยิมฉ่ำของน้ำมันตั้งอิ้ว และสีวรรณะน้ำมันตั้งอิ้ว เป็นต้นน้ำมันตังอิ้วมีสีน้ำตาลอ่อน เมื่อผสมกับผงขาวของปูนเปลือกหอยจึงให้เนื้อพระสมเด็จมีสีขาวอมเหลือง และทำให้เกิดคราบสีเหลืองจากการลอยตัวขึ้นเหนือผิวพระ ต่างกับพระสมเด็จรุ่นก่อนที่ใช้น้ำตาลอ้อยเคี่ยวที่ออกสีเขียว หรือน้ำตาลโตนดที่ออกสีน้ำตาลอ่อน ทำให้พระมีสีออกแบบโทนขาว ขาวอมเหลืองอ่อน ๆ หรือขาวอมเหลือง
มาดูคราบน้ำมันตังอิ้วกันครับแรกๆคิดว่ามีเพียงการกระจายของน้ำมันไปตามพิ้นผิวเท่านั้นแต่กาลเวลาที่ยาวนานทำให้คราบของน้ำมันมีหลายแบบด้วยกันชมๆดูนะครับถ้าเข้าใจไม่ยากแต่จะหายากเอาการอยู่

แบบนี้เป็นแบบตกผลึกลักษณะเป็นเกล็ดแข็งใสไม่ชัดเจนเท่าใดนักแต่ก็พอดูได้

 

นี่ก็เป็นอีกหลายๆแบบหลายลักษณะ ชมคราบสวยๆวันหยุดครับ