ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ถ้ากินอยู่เกินฐานะ
ชีวิตจะขรุขระเดือดร้อน
ยอมลำบากเมื่อตอนต้น
ดีกว่ายากจนทีหลัง
เป็นอยู่อย่างหมดหวัง
คือการขุดหลุมฝังตัวเอง
ชีวิตคือการต่อสู้
จงเป็นอยู่ด้วยความอดทน

คติธรรมคำสอน:หลวงปู่จันทร์ กุสโล



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรม : หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

๒๐/๔/๒๕๖๑

สิ่งที่ผมเป็นห่วงใย

อยู่ในเวลานี้

คือ ท่านผู้มาศึกษาธรรม

ทั้งที่มาจากที่ใกล้ และที่ไกล

กลัวจะไม่ได้เห็นอะไรเป็นหลักใจ

เมื่อผมผ่านไปแล้ว

จึงได้เตือนอยู่เสมอว่า

อย่าพากันประมาทนอนใจว่ากิเลส

คือเชื้อแห่งภพ

ความเกิดตายไม่มีทางสิ้นสุด

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

เป็นของเล็กของน้อย

ไม่เป็นภัยแก่ตน

แล้วไม่กระตือรือร้นเพื่อ แก้ไข

ถอดถอนเสีย

แต่กาลที่ยังควรอยู่

เมื่อถึงกาล สุดวิสัยแล้ว

จะทำอะไรกับกิเลส เหล่านี้ไม่ได้นะ

จะว่าไม่บอกไม่เตือน



ผู้โพสต์คัดตัดตอนบางส่วนจาก

“จากหนังสือโครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๑ ”

หน้า ๑๖๑-๑๖๒

พระครูวินัยธรมั่น ภูริทตฺโต
วัดป่าสุทธาวาส จังหวัด สกลนคร

บันทึก/เล่าโดย พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน)
เรียบเรียงโดย : รศ.ดร ปฐม-รศ.ภัทรา นิคมานนท์

ผู้โพสต์ขอขอบคุณเจ้าของภาพและผู้มีส่วนในธรรมนี้ทุกท่านครับ





ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

❖ อีก 1 วัน ปิดยอดรับบริจาค ❖

*** ยอดบริจาคปัจจัยทำโรงทาน ณ วันที่ 20 เมษายน 2561 จำนวน 6,873.40 บาท (ปิดยอดรับบริจาค วันเสาร์ ที่ 21 เมษายน 2561 เวลา 16.00 น.) ***

ขอเชิญผู้มีจิตศรัทธาร่วมบริจาคปัจจัยตามกำลังศรัทธาสมทบทุนทำโรงทานผลไม้ ร่วมกับชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เพื่อบริการฟรีแก่ผู้มาร่วมงานสมโภชพระแก้วขาว และรำลึกพระบูรพาจารย์หลวงปู่กิ ธัมมุตตโม วัดป่าสนามชัย ต.โพธิ์ไทร อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี ในวันที่ 22-23 เมษายน 2561 (ปิดยอดรับบริจาค วันเสาร์ ที่ 21 เมษายน 2561 เวลา 16.00 น.)

****************************

➥ ผู้มีจิตศรัทธาสามารถร่วมบุญทำโรงทาน ได้ที่ : ธนาคารกรุงไทย ประเภทออมทรัพย์ สาขายิ่งเจริญปาร์ค (อุบลราชธานี) เลขที่บัญชี 452-0-51078-3 ชื่อบัญชี นายอริยเดช สุดถนอม

***************************

ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ดลบันดาลให้ท่านและครอบครัว ประสบแต่ความสุขความเจริญ ด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสาร สมบัติ ปรารถนาสิ่งใดขอให้สำเร็จทุกประการเทอญ.

-:- สอบถามรายละเอียด โทร. 086-4017809 , 063-5082286 -:-



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ขอเชิญพุทธศาสนิกชนร่วมงานสมโภชพระแก้วขาวและรำลึกพระบูรพาจารย์ หลวงปู่กิ ธัมมุตฺตโม วัดป่าสนามชัย จ.อุบลราชธานี วันที่ ๒๒-๒๓ เมษายน พ.ศ.๒๕๖๑












การจัดเตรียมสถานที่เกือบเสร็จสมบูรณ์แล้ว ขอเชิญพุทธศาสนิกชนบ้านใกล้เรือนเคียง ผู้เคารพศรัทธาในองค์หลวงปู่กิ ธัมมุตตฺโม ร่วมงานสมโภชพระแก้วมรกตและรำลึกพระบูรพาจารย์ วันที่ ๒๒-๒๓ เมษายน พ.ศ.๒๕๖๑ ณ วัดป่าสนามชัย จังหวัดอุบลราชธานี

ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร ท่านพูดถึงเรื่อง “ศีล”

…..การที่เรารักษาศีล เราก็ไม่ได้รักษาอื่นไกล รักษากาย รักษาวาจา รักษาใจของเราให้เรียบร้อย เมื่อกายของเราเรียบร้อย วาจาเรียบร้อย ใจเรียบร้อยแล้ว

เกิดไปชาติไหนภพไหนก็ตาม ถ้าเรายังไม่พ้นจากทุกข์ ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่อีก กายของเราจะเป็นคนเรียบร้อย วาจาของเราก็เป็นที่เรียบร้อยไม่มีโทษน้อยใหญ่

ดังนั้น ท่านจึงให้รักษาศีล.



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เรื่อง “เหตุที่หลวงปู่มั่น ลาพุทธภูมิ สู่สาวกภูมิ”

เหตุเพราะท่านเกิดความสลดสังเวชในภพชาติการเกิดตายที่ต้องทนทุกข์ทรมานไปอีกแสนยาวนาน แม้ท่านจะเป็น “พระโพธิสัตว์” บำเพ็ญบารมีมามากเพียงใด แต่ก็ยังได้เกิดเป็นสุนัขขี้เรื้อนถึง ๕๐๐ ชาติ

(จากประวัติ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)

ระลึกชาติ เกิดในสมัยพุทธกาล

ขณะนั้นจิตมีปีติซาบซ่านเข้าถึงเอกัคคตาญาณ กายเบาจิตใจมีความสงบระงับ จิตเดินเข้าสู่ปฐมฌาน ทุติยฌาน และจตุตถฌานโดยลำดับ พักอยู่ในจตุตถฌานนานพอควรแล้วถอยออกมาจนถึงปฐมฌานจึงหยุด ในลำดับนี้หลวงปู่มั่นท่านว่าเกิดปุพเพนิวาสานุสสติญาณ คือรู้อดีตชาติ เกิดนิมิตภาพลูกสุนัขกินนมแม่ หลวงปู่มั่นรู้ด้วยใจว่า ลูกสุนัขก็คือตัวท่านเองในอดีตชาติที่เกิดเป็นสุนัขนับชาติไม่ถ้วน สาเหตุมาจากลูกสุนัข มีความพอใจในอัตภาพของมัน จงส่งผลให้เกิดเป็นสุนัขจึงติดอยู่ในภพนี้หลายชาติ สร้างความสลดสังเวช ให้กับท่านเป็นอย่างมาก จากนั้นหลวงปู่มั่นได้ค้นลงหาถึงต้นสายปลายเหตุพบว่า

“เราปรารถนาพระสัมมาสัมโพธิญาณ” จากนั้นภาพในอดีตชาติสมัยพุทธกาล หลวงปู่มั่นเกิดเป็นเสนาบดี ได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าศากยมุนีขณะที่พระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมเทศนาถึงมหาสติปัฎฐานสูตร หลวงปู่มั่น ได้ตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าเบื้องพระพักตร์ของพระพุทธเจ้าว่า “ขอให้ข้าพเจ้าพึงได้เป็นพระพุทธเจ้า เช่นพระองค์เถิด”

นับจากวาระจิตนั้น หลวงปู่มั่นดำรงอยู่โพธิสัตว์ธรรมบำเพ็ญพระโพธิญาณมาหลายร้อยชาติ เมื่อได้ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ ทำให้หลวงปู่ระลึกถึงชาติภพต่างๆ มาพอสมควร เห็นความน่ากลัวของสังสารวัฏ และหากปรรถนาจะบรรลุพระนิพพานในชาตินี้ จะต้องละเสียจาก “พระโพธิญาณ” ก่อนที่หลวงปู่มั่นจะตั้งจิต ถอนจาก “โพธิญาณ” ท่านได้เดินสมาธิเฝ้าย้อนรำลึกในอดีตชาติว่า ท่านเพิ่งจะเริ่มตั้งจิตปรารถนาต่อพุทธภูมิ ต่อหน้าพระพักตร์พระพุทธเจ้าศากยโคดมเท่านั้น เส้นทางบำเพ็ญเพียรเพียงแค่กึ่งพุทธกาล อีกทั้งในอดีตชาติ ที่ผ่านมา ท่านระลึกได้ถึงความยากลำบากของการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฎ

ท่านสลดสังเวชแม้ท่านจะบำเพ็ญบารมีเพียงใดยังเคยเกิดเป็นหมาขี้เรื้อนถึง ๕๐๐ ชาติ ทำให้หลวงปู่มั่นมองดูสรรพสัตว์ในสังสารวัฎที่ยังคงหลับไหล เขาเหล่านั้นยังไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับชะตากรรมเช่นไรเมื่อสิ้นชีวิตลงไป ครั้นหลวงปู่มั่นจะละถอนจาก “โพธิญาณ” ก็ให้สงสารสัตว์เหล่านั้น แต่เมื่อมองดูท่ามกลางสรรพสัตว์ทั่วไตรภพ ยังมีขบวนพระมหาโพธิสัตว์ มีจำนวนมากที่ได้พยากรณ์จากพระพุทธเจ้าว่าเป็น นิตยโพธิสัตว์ (พระโพธิสัตว์ที่จักได้รับการบรรลุธรรม เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต) และยังมีพระโพธิสัตว์อีกจำนวนมากที่ยังไม่ได้รับการพยากรณ์อยู่ในสังสารวัฎ เพื่อบำเพ็ญบารมีช่วยขนสรรพชีวิตให้พ้นทุกข์ เมื่อพิจารณาดังนี้หลวงปู่มั่นจึงอธิษฐานจิตละจากพระโพธิญาณ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรม : หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

๒๑-๔-๒๕๖๑

✨✨✨✨✨

ผู้มีกุศลในใจ คือ
มีบุญในใจหนักแน่น

ใครด่าว่าติเตียน
ก็ไม่เสียใจไม่โกรธ

ไม่เกลียด
เพราะว่าใจมีบุญ

เป็นเครื่องอยู่
ตรงกันข้ามกับใจ

ที่มีกิเลสเป็นเครื่องอยู่
กิเลสอยู่ในใจใคร

ก็มีแต่ปั่นจิตใจ
ให้เดือดร้อนวุ่นวาย

เปรต สัตว์นรก
อสุรกายมันเป็นอย่างไร

มันไม่เคยเห็น
มันเลยทำบาปไปเรื่อยๆ

เพราะมันไม่เชื่อ มันเลยไม่กลัว
มันว่านักปราชญ์

ท่านพูดวาดภาพให้กลัวเฉยๆ
ลองไปเป็นดู

เดี๋ยวก็จะรู้ว่ามันหนักหนา
สากรรจ์ขนาดไหน

✨✨✨✨✨✨

️ที่มาบทธรรม
ตัดตอนบางส่วนเป็นธรรทานจาก
หนังสือธรรมบท ชื่อหนังสือ ธรรมโอวาท
หน้า ๑๐๔
ผู้รวบรวม : เทอดพงศ์ แสงทอง
ผู้จัดพิมพ์หนังสือ : ดร.โสรัชย์ อัศวะประภา

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

ข้าพเจ้าผู้โพสต์
ขอขอบคุณเจ้าของภาพและผู้มีส่วนร่วมในบทธรรมครับ





ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

การละสังโยชน์๓_เพื่อบรรลุถึงพระโสดาบัน
เทศนาธรรมโดย_หลวงพ่อสมเกียรติ_ชิตมาโรหลวงพ่อ ” สมเกียรติ ชิตมาโร ” เมตตาอธิบายธรรมะ EP ๖๓ ( สังโยชน์) วัดป่าถ้ำพระเทพนิมิต ต.ตาลเลียน อ.กุดจับ จ. อุดรธานี ๒/๓/๖๑
สามารถติดตามได้ใน YouTube เพียงพิมพ์
ธรรมะหลวงพ่อ ” สมเกียรติ ชิตมาโร ”

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

การถวายจังหันนั้น อย่าทำแบบมักง่าย ถือว่ามีเงินก็ไปซื้อจากตลาด ข้าว อาหารมาเป็นถุง เทใส่จาน…แล้ว แล้วกันไป ไม่เหมือนชาวชนบท เขาจุดไฟตั้งหม้อข้าวเอง หุงหาอาหารจัดทำเอง

ของที่ใส่บาตร ไม่ได้อยู่ที่ชนิดของอาหาร ว่าเป็นของแพงระยับ แต่อยู่ที่ความตั้งใจ! พวกเรา ถ้าทำได้ ควรจะจัดทำอาหารเอง ต้มเอง ผัดเอง ตำน้ำพริกเอง บุญจะได้เต็มเปี่ยม

หลวงปู่หลุย จันทสาโร
วัดถ้ำผาบิ้ง จ.เลย



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ความเมตตาเป็นธรรมที่ทำให้คนเรามีคุณธรรม เมตตาคือความคิดปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข ผู้ที่มีเมตตาคือผู้ที่มีความเป็นมิตร ตรงกันข้ามกับศัตรู ซึ่งมีจิตพยาบาทมุ่งร้าย เมตตาตรงข้ามกับโทสะ พยาบาท เมตตาเป็นเครื่องอุปถัมภ์ แต่โทสะและพยาบาทเป็นเครื่องทำลายล้าง
.
เมื่อเรามีเมตตาต่อกัน ย่อมคิดที่จะเกื้อกูลกันให้มีความสุข ผิดพลาดไปบ้างก็ให้อภัยกัน แต่ถ้าขาเมตตาต่อกันแล้วก็จะมีแต่การทำลาย มีความพยาบาท ใครทำความไม่พอใจให้ ก็จะตอบแทนด้วยความไม่พอใจเช่นกัน จึงควรมีเมตตาต่อกัน เพื่อสังคมที่เป็นสุข
.
• สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก •



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

❖ ปิดยอดรับบริจาคแล้ว ❖

ปิดยอดบริจาคปัจจัยทำโรงทาน ณ วันที่ 22 เมษายน 2561 จำนวน 8,668.40 บาท

ขอขอบคุณและอนุโมทนากับผู้มีจิตศรัทธาทุกท่าน ที่ร่วมบริจาคปัจจัยตามกำลังศรัทธาสมทบทุนทำโรงทานผลไม้ ร่วมกับชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เพื่อบริการฟรีแก่ผู้มาร่วมงานสมโภชพระแก้วขาว และรำลึกพระบูรพาจารย์หลวงปู่กิ ธัมมุตตโม วัดป่าสนามชัย ต.โพธิ์ไทร อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี ในวันที่ 22-23 เมษายน 2561 นี้

ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ดลบันดาลให้ท่านและครอบครัว ประสบแต่ความสุขความเจริญ ด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสาร สมบัติ ปรารถนาสิ่งใดขอให้สำเร็จทุกประการเทอญ.

สาธุๆๆ



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

สาธุๆๆ











สมาชิกชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ร่วมกันทำโรงทานน้ำดื่มและผลไม้ เพื่อบริการฟรีแก่ผู้มาร่วมงานสมโภชพระแก้วขาว และรำลึกพระบูรพาจารย์หลวงปู่กิ ธัมมุตตโม วัดป่าสนามชัย ต.โพธิ์ไทร อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี ในวันที่ 22-23 เมษายน 2561

ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ประมวลภาพงานสมโภชพระแก้วขาว และรำลึกพระบูรพาจารย์หลวงปู่กิ ธัมมุตตโม วัดป่าสนามชัย ต.โพธิ์ไทร อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี ในคืนวันอาทิตย์ ที่ 22 เมษายน 2561














ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“เอาใจนี่ละเป็นใหญ่พิจารณา
ทุกข์มันก็เกิดจากใจนี้ สมุทัยมันก็เกิดจากใจ
มรรคผลนิพพานก็เกิดจากใจนี่ละ กายนี่ละ
เป็นที่ตั้งของมรรคผลนิพพาน”

หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “ท่านพ่อลี ธัมมธโร ระลึกชาติ”

(จากประวัติท่านพ่อลี ธัมมธโร)

ท่านพ่อลี เล่าว่า…. เมื่อเราเกิดมาได้เพียง ๙ วัน มีอาการร้องไห้กระจองอแงรบกวนพ่อแม่เป็นอย่างมาก ไม่มีใครสามารถจะเลี้ยงให้ถูกใจได้ เป็นเด็กที่เลี้ยงยาก ซุกซนที่สุด มักร้องไห้เอาแต่ใจเสมอ เมื่อโยมแม่ออกไฟได้ ๓ วัน เราเกิดเจ็บป่วยด้วยโรคบนศีรษะ ไม่ยอมกินไม่ยอมนอนเป็นเวลาหลายวัน

“อันโรคเจ็บป่วยบนศีรษะที่เป็นมาตั้งแต่เกิด” นั้น เป็นบุพพกรรมมาตั้งแต่อดีตชาติที่เคยพรากชีวิตสัตว์ไว้ เราเคยเกิดเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่รบได้ชัยชนะมาทั้ง ๔ ทิศ ได้สร้างกรรมหนักหน่วงด้วยการฆ่ามนุษย์ ทรมานนักโทษด้วยเครื่องบีบศีรษะ และเครื่องทรมานอื่น ๆ อันเป็นเครื่องทรมานที่สุดแสนจะทารุณ เพื่อให้เขายอมรับผิดและพูดความจริงถึงความลับของอริราชศัตรู แต่การได้ชัยชนะเหล่านั้นมา กลับเป็นการสร้างเวรกรรมที่ไม่มีวันจะจบสิ้น…. ส่งผลให้ชาติปัจจุบัน เราต้องมีอาการปวดศีรษะและจะอายุสั้น เพราะเราได้ฆ่ามนุษย์ไว้มากในชาติที่เป็นกษัตริย์นั้น

เนื่องจากท่านพ่อลี ธมฺมธโร ได้เคยปรารภถึงเรื่องในอดีตชาติ ก่อนที่จะมาเกิดในชาตินี้ ซึ่งเป็นชาติสุดท้ายของท่านไว้ว่า

ท่านเคยเกิดเป็นชาวจังหวัดจันทบุรี มีฐานะมั่งคั่งพรั่งพร้อม มีชีวิตความเป็นอยู่สะดวกสบาย เป็นบุตรชายคนที่สอง พ่อแม่รักถนอมดั่งดวงใจ

เมื่อผู้เขียนได้ศึกษาประวัติของท่านพ่อมาถึงตรงนี้จึงเกิดความคิดสะกิดใจ ใคร่รู้ใคร่เห็นในชาติที่ท่านเกิดครั้งนั้น ว่าน่าจะมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่านี้ สมควรที่จะไขปริศนาความลี้ลับแห่งภพชาติหนหลังของท่าน อันจะเป็นกุญแจไขไปสู่ประตูแห่งนรกสวรรค์ และพระนิพพานได้เป็นอย่างดี

ด้วยเหตุนี้จึงพยายามสืบค้นหาความจริงยืนยันในเรื่องนี้ เมื่อเป็นที่แน่ใจแล้ว ผู้เขียนและทีมงานจึงเดินทางไปพบกับคุณลุงสถิต ไมตรีเวช ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานชายของท่านพ่อลีทันที ณ บ้านเลขที่ ๖๒๙/๑๒๐ ตำบลท้ายบ้าน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ

เมื่อคุณลุงสถิต ซึ่งมีตำแหน่งเป็นสรรพากร จังหวัดสระบุรี ก่อนที่จะเกษียณอายุราชการ ได้เข้าใจถึงสาเหตุที่พวกเรามาพบแล้ว คุณลุงจึงเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่พอจะจำได้ให้พวกเราฟังว่า

ชาติก่อนนั้นท่านพ่อลีเป็นน้องชายของพ่อผม คือ ขุนแพทย์ไพบูลย์ (ไพบูลย์ ไมตรีเวช) ทั้งคู่เป็นบุตรของ ก๋ง (ปู่) จันทร์ และคุณย่าฮ้วย ไมตรีเวช ซึ่งเป็นคนรวย มีที่ดินและห้องแถวให้เช่าอยู่จังหวัดจันทบุรี แต่ย่าเป็นคนมีนิสัยค่อนข้างหนักไปทางตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ชอบทำบุญสุนทานอะไรเลย
ชาตินั้นท่านพ่อลีอายุสั้นมาก ตายตอนอายุได้แค่ ๘ ขวบเท่านั้น ท่านตายไปได้ไม่กี่ปีท่านก็มาเกิดใหม่อีกในชาตินี้ คุณแม่และพี่ชายของท่านยังมีชีวิตอยู่ เรียกได้ว่า “ทวิภพ” คือ “ท่านเป็นคน ๒ ภพ” คือตายแล้วเกิดใหม่ พ่อแม่เก่าและญาติพี่น้องก็ยังคงอยู่ เป็นเรื่องน่าพิศวง

ฉะนั้นผมซึ่งเป็นหลานของท่านจึงทันได้พบท่านและพอรู้เรื่องราวจากพ่อผมเล่าให้ผมฟังว่า ในปี พ.ศ. ๒๔๘๕ ท่านพ่อลีซึ่งบวชเป็นพระแล้ว ได้มาหาย่าที่บ้าน ย่าก็รู้สึกแปลกใจสงสัยว่าพระมาทำไม? ไม่ได้รู้จักกันซักหน่อย ด้วยความที่ย่าเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวมาก ก็กลัวว่าพระจะมาขอเรี่ยไรเงิน จึงถามท่านพ่อว่า

“ท่านชื่ออะไร? มาจากไหน? มาทำไม?” ท่านพ่อท่านก็ไม่มีลีลามาก ท่านก็พูดโต้งๆ ซื่อๆ ว่า

“อาตมาชื่อ ‘ลี’ มาจากวัดป่าคลองกุ้ง มาหาคุณแม่ คุณแม่เป็นโยมแม่ของอาตมาเมื่อชาติปางก่อน” คุณย่าได้ฟังดังนั้นก็ตกใจ ไม่เชื่อ คิดว่าท่านพ่อลีมาหลอก เพราะทราบว่า “ตัวเป็นคนรวย คงอยากได้เงินได้สมบัติละสิ”

ในส่วนตัวผมคิดว่า ท่านหวังจะมาโปรดให้คุณย่ารู้จักทำบุญทำทานเสียบ้าง อายุมากแล้ว ตอนนั้นก็อายุตั้ง ๗๙ ปี ยังไม่รู้จักการให้ทานรักษาศีลสักเท่าไร…งกที่สุด

จากนั้นท่านพ่อจึงบอกว่า “โยมแม่” อาตมาไม่ได้หวังอะไรในสมบัติของโยมเลย โปรดฟังอาตมาก่อน แล้วค่อยตัดสินใจว่าสิ่งที่อาตมาพูดเป็นความจริงหรือความเท็จหรือแต่งเรื่องขึ้นมา คุณย่า จึงเรียกพ่อผมมาฟังด้วย เพราะฟังคนเดียวเดี๋ยวโดนพระหลอก

ท่านพ่อลีจึงเล่าเรื่องแต่ปางก่อนอย่างช้า ๆ ว่า …. “โยมแม่จำได้ไหมว่า ไฟเคยไหม้ที่ตลาดของเรา เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๕ ตอนนั้นอาตมาอายุได้เพียง ๘ ปี โดนไฟครอกพุพองไหม้เกรียมไปทั้งร่าง โยมแม่ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย เบื้องต้นอาตมายังไม่ตาย โยมแม่เฝ้าถนอมรักษาอยู่นานวัน หลังจากนั้นไม่นานอาตมาก็ถึงแก่ความตายตอนอายุ ๘ ปี

หลังจากตายไป ๔ ปี คือ ในปี พ.ศ. ๒๔๔๙ อาตมาก็มาเกิดใหม่ที่จังหวัดอุบลฯ ตอนนี้แม่ที่อุบลฯ ก็ตายแล้ว อาตมาอยากตอบแทนบุญคุณแม่ที่ยังไม่ตาย คือ แม่ที่นั่งอยู่ต่อหน้าต่อตาอาตมานี้เอง

คุณย่าฮ้วยและพ่อผมนั่งฟังนิ่ง พยายามลำดับเรื่องราวเหตุการณ์ต่าง ๆ ในอดีต ตามที่ท่านพ่อลีเล่า ถึงแม้เรื่องนี้จะผ่านมานานแล้ว แต่คุณย่ายังจำฝังใจไม่มีวันลืมเลือนในเหตุการณ์ครั้งนั้น ถ้าหากท่านพ่อลีเล่าผิดนิดเดียวนั้นแสดงว่าหาข้อมูลมาโกหก แม้ที่ท่านพ่อลีพูดมานั้นจะถูกต้องทุกเรื่อง แต่ก็มิได้ทำให้คุณย่าฮ้วยเชื่อและลงใจ แกก็ยังลังเลที่จะเชื่อว่าเป็นลูกของตัวจริง ๆ

ท่านพ่อลี จ้องหน้าคุณย่าด้วยสายตาคบกริบและพูดอย่างหนักแน่นว่า… “โยมแม่!… อาตมาลืมบอกไปเรื่องหนึ่ง คือตอนที่อาตมาเป็นเด็ก ในครั้งนั้นอาตมามีแผลเป็นอยู่ตรงขาด้านซ้าย ซึ่งเกิดจากตอนเป็นเด็กซุกซนมาก ขามีแผลเหวอะหวะ คุณแม่ยังเอายามาคอยทาให้ เรื่องนี้นอกจากคุณแม่และพี่ชายและอาตมาแล้วคงไม่มีใครอาจรู้ได้”

คุณย่าฮ้วยกับพ่อผมได้ฟังดังนั้น เหมือนฟ้าดินถล่มภายในดวงใจ ถึงกับน้ำตาไหล ย่าฮ้วยจ้องมองท่านพ่อลีด้วยนัยตาแห่งความอ่อนโยนอันสื่อมาจากความรักเอ็นดูของแม่ สงสารท่านพ่อลีเป็นกำลัง ถ้าไม่ใช่พระ คุณย่าคงเข้าไปโอบกอดท่านแล้ว

“แม่…เรื่องในครอบครัวนี้ไม่มีใครจะสามารถรู้ได้ นอกจากพวกเราเอง” พ่อผมพูดขึ้น

“โถ…ลูกแม่” ย่าฮ้วยอุทานพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย “พระท่านสอน บุญบาปมี ชาติหน้ามีจริง นรกสวรรค์มีจริงแท้ ๆ” ย่าฮ้วยอุทานอีกครั้ง “บุญค้ำจุนแท้ ๆ ที่ได้พบกัน” ย่าฮ้วยพร่ำรำพันแล้วรำพันเล่า

และท่านพ่อลีก็ได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ในอดีตมากมายให้ย่าฮ้วยฟัง เสียดายผมจำมาจากพ่อไม่ได้หมด คุณลุงสถิตบ่นเสียดาย “ผมสรุปสั้น ๆ ก็แล้วกันว่าคุณย่าเชื่อสนิท” จากนั้นท่านพ่อก็ไป ๆ มา ๆ ที่บ้านย่าฮ้วยเป็นประจำ มาดูแลย่า เช่น ยามเวลาย่าเจ็บป่วยก็ส่งคนมาช่วยดูแล ส่วนท่านก็มาถามไถ่ว่า เป็นไงบ้างโยมแม่และหาของมาฝากมาให้เสมอ

คุณย่าก็ยิ่งรักท่านพ่อลี รักมาก ๆ รักเหมือนลูกในไส้ พวกเราทั้งตระกูลก็รักท่าน กาลต่อมาคุณย่ากราบขออ้อนวอนให้ท่านสึกมารับทรัพย์มรดก ท่านก็ไม่สึก ท่านพ่อลีตอบว่าถ้าจะให้ก็ไม่ต้องให้ส่วนตัวหรอก ทำบุญไปเลย ให้วัดไปเลย อาตมาไม่เอา คุณย่าเห็นว่าท่านพ่อมีความตั้งใจอย่างนั้นจริง ๆ จึงทำตามที่ท่านพ่อบอก

ที่จำได้ย่ายกสมบัติที่มีให้วัด ยกที่ให้โรงเรียน ส่วนหนึ่งของวัดป่าคลองกุ้งก็เป็นที่ย่า ติดกับบ้านที่ย่าอยู่มีสวนมะม่วงด้วย ผมเคยทานข้าวที่บ้าน แล้วไปนั่งส้วมที่สวนมะม่วง ใกล้กันมาก แหงนหน้ามีแต่มะม่วง เก็บมะม่วงได้ เพราะส้วมสมัยนั้นไม่มีหลังคา

พ่อผมก็ยินดีที่ย่าเอาสมบัติส่วนของท่านพ่อลีทำบุญถวายวัดไป เพราะพ่อก็แน่ใจว่าท่านพ่อลีคือน้องชาย ที่ตายไปตอนอายุได้ ๘ ขวบจริง ๆ

ต่อมาภายหลัง พ่อกับย่ามาอยู่ที่บางคล้า แปดริ้ว พ่อมาเป็นคหบดีที่นี่ ย่ามาตายที่บางคล้า ยังไม่ทันเผาศพย่า พ่อก็ตายอีก

พอท่านพ่อทราบข่าว ก็มาที่บางคล้า ถามไถ่ลูกหลานว่าเป็นยังไง ทำบุญยังไง งานศพคุณย่ากับงานศพพ่อทำที่วัดแจ้งเป็นงานใหญ่มาก ท่านพ่อลีแข็งขันมาก ท่านมาจูงศพให้เอง ทำเหมือนกับท่านเป็นเจ้าภาพองค์หนึ่ง ท่านมาจากเมืองจันท์ฯ มากันหลายคน ท่านนั่งตรงที่ตั้งศพ คนจันท์ฯ ก็จะนั่งอยู่ข้าง ๆ ความที่เราไม่รู้ประสีประสา ความคารวะอะไรเราก็ไม่รู้เรื่อง ได้แต่สงสัยว่าแหมเขาคอยอะไรนะ สักพักท่านพ่อคายชานหมาก เขาก็รีบรับมาแบ่งกัน แล้วก็บอกว่าอมเข้าไปแล้วจะรู้สึกคล้าย ๆ อมพิมเสน จะเย็น แต่ท่านไม่เห็นให้ผมเลย ผมก็คิดว่าเอ…เคี้ยวกันเองก็ได้ ทำไมต้องคอยจากที่ท่านคายออกมา ท่านพ่อลีมีปานดำที่ลิ้น ลิ้นของท่านดำ

ฉะนั้นชานหมากของท่านจึง “เฮี้ยน!” (ขลัง) ต้องแย่งกัน ถ้ามีใครขออะไรท่าน ท่านจะบอกว่าให้นั่ง “พุทโธ” ตอนที่ย่าตาย มีปัญหาจัดการเรื่องมรดกไม่ลงตัว พี่น้องมีปากมีเสียงกันนิดหน่อย พอท่านพ่อลีขอ ก็เลิก ๆ กันไป ท่านสอนไม่ให้โลภ

ท่านเคยมาเยี่ยมผม ท่านก็ถามสบายดีไหม ถ่ายรูปดีไหม ขยัน ๆ เน้อ ตอนนั้นผมเปิดร้ายถ่ายรูป ท่านก็พูดธรรมดา ไม่เคยสอนไม่เคยให้อะไรมาก ไม่ให้คาถาด้วย ก่อนที่ท่านจะกลับเมืองจันท์ ท่านมาเยี่ยม คืนนั้นถ่ายรูปท่านตอนประมาณ ๒-๓ ทุ่ม รูปที่ท่านนั่ง ผมเป็นคนถ่ายที่บ้านผม สมัยนั้นใช้กล้องใหญ่ถ่าย กล้องแบบขาตั้ง คลุมหัวแล้วก็หมุน

สมัยนั้นกล้องเล็ก ๆ ไม่ค่อยมีหรอก ไฟก็ไม่มีต้องใช้ตะเกียงเจ้าพายุ แล้วก็รีบล้างให้ท่าน ไม่สะดวกเหมือนสมัยนี้ ท่านจะลงอักขระที่รูปให้ ก็เหลืออยู่แผ่นเดียวรูปนี้ ตอนท่านมาอยู่วัดอโศการาม ผมได้ไปหาท่าน ท่านให้พระดินที่ท่านสร้างพร้อมกับยันต์ หน้าท่านพ่อลีคล้ายพ่อผมมากเลย กราม เกริมอะไรนี่ เหมือนมาก ทุกวันที่ ๒๓ เมษายน ผมต้องไปทำบุญที่วัดอโศฯ ทุกปี บูชารูปมาบ้าง ผมเคารพนับถือท่านพ่อลีมาก

เนื้อหา คัดลอกมาจาก www.watasokaram.org
(โดย คุณ ท้องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐาน)



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“ถ้าพูดถึงเรื่องเทวบุตรเทวดาอินทร์พรหม พวกเปรตพวกผีนี้ใครจะไปเก่งยิ่งกว่าท่านอาจารย์มั่น โอ๊ย เวลาท่านเล่าอัศจรรย์ น้ำตาร่วงนะ หันหน้าเข้าฝาเรา คืออัศจรรรย์ น้ำตาร่วง อัศจรรย์ถึงท่านเล่าถึงพวกเปรตพวกผี พวกสัตว์นรก โน่นเห็นไหม จากนั้นก็เล่าถึงพวกเทพ สวรรค์ พรหมโลก พวกเหล่านี้มากราบท่านทั้งนั้น ท้าวสักกเทวราชก็มา นำคณะมา มานี้กฎระเบียบเขาดีมาก ว่างั้นนะ มานี้มีองค์เดียวที่จะฝากปัญหากันเข้ามา หาผู้เดียวเป็นผู้ถามปัญหามา เวลาพวกเทพทั้งหลายมาฟังเทศน์กับท่าน ฝากปัญหามาถามปัญหา ท่านก็ตอบๆ ปัญหาภายในใจ อย่างนี้เป็นประจำ

ท่านพิสดารมากนะพ่อแม่ครูจารย์ จึงได้ปรากฏชื่อลือนามมาจนกระทั่งทุกวันนี้ เฉพาะอย่างยิ่งประวัติของท่านที่เราเขียนก็ไม่มากนัก ก็ได้พอหอมปากหอมคอ มาอ่านกัน เราได้อุตส่าห์พยายามเขียน เหตุที่จะเขียนนี้ก็คือว่า ตอนนั้นท่านเริ่มป่วยนะ เราก็พูดตรงๆ จิตของเรากำลังหมุนติ้วๆ ไม่หลับไม่นอนทั้งวันทั้งคืน ต้องได้บังคับด้วยพุทโธให้สงบ ไม่งั้นมันจะพุ่งๆ ทางสติปัญญา เรียกว่าสติปัญญาอัตโนมัติ เป็นความเพียรฆ่ากิเลสโดยลำพัง ได้รั้งเอาไว้ๆ ไม่รั้งมันจะตายจริงๆ ความเพียรทางด้านนี้นะ จิตกับกิเลสตัณหา สติปัญญากับกิเลสตัณหามันฟัดกันนี้ ถึงขั้นธรรมะฆ่ากิเลสฆ่าอย่างนั้นแหละ”

_/_ _/_ _/_

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรม: หลวงปู่ขาว อนาลโย

“พบมรสุมชีวิต”

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

๒๓-๔-๒๕๖๑

หลวงปู่ได้ครองเพศฆราวาส
ตามประเพณีโลก
ใช้ชีวิตครอบครัวอยู่ ๑๑ ปี

จนท่านอายุ ๓๑ ซึ่งตรงกับ พ.ศ. ๒๔๖๒
หลวงปู่ก็ต้องประสบเหตุสะเทือนใจ

คือภรรยาไม่ตั้งอยู่ในความสันโดษ
กล่าวคือคบชู้ สู่ชายอื่น หลวงปู่จับได้คาตา

ในช่วงนาทีนั้น หลวงปู่แทบจะสะกดใจไม่อยู่
เงื้อมีดดาบที่เตรียมไป

จะลงมือสังหารทั้งสองคนให้ตายคามือ
แต่อำนาจฝ่ายดี ได้ยับยั้งท่านไว้

เมื่อฝ่ายชายสารภาพผิด
และกราบกรานขอชีวิต

เหตุฆาตรกรรม จึงไม่เกิดขึ้น

เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นจุดหักเหในชีวิต
ทำให้หลวงปู่ตัดสินใจ

สละบ้านเรือน ทรัพย์สิน
และภรรยาให้กับชายชู้

แล้วท่านก็เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์
ตั้งแต่นั้นมา

“หลวงปู่ขาว นั้นบวชเมื่อมี อายุพอสมควรแล้ว
และมีครอบครัวมาก่อน
ท่านมีอาชีพเดิมเป็นพ่อค้า ขายวั;ขายควาย

ครั้งนึงเดินทางต้อนวัว ควายไปขายในที่ไกล
จะเป็นเพราะมีความจำเป็น

หรือมีอุปสรรค์อันใดไม่ทราบ
ท่านหายหน้า หายตาไป
หลายเดือนทีเดียว ทีนี้สมัยนั้น

การส่งข่าวคราวมันไม่ได้รวดเร็วเหมือนสมัยนี้
และคนมีอาชีพอย่างนี้

เมื่อเกิดการสูญหายไป ไม่มีร่องรอย
ในสมัยนั้นเขาสันนิษฐาน ไว้ประการเดียว

ดังนั้น ภรรยาของท่านทางบ้าน
จึงคิดว่าตายจากไปแล้ว
ก็เลยมีสามีใหม่

เมื่อกลับมาทราบเรื่องเข้า
จึงเกิดความสลด สังเวชใจ

จึงออกบวชและมุ่งปฏิบัติธุดงกรรมฐาน
จนกระทั้งเป็นพระที่มีเชื่อเสียงโด่งดัง”



“อำนาจฝ่ายดี ยับยั่งชั่งใจ”

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

ในนาทีวิกฤต ที่หลวงปู่เกือบจะกลายเป็นฆาตรกร นั้น
อำนาจฝ่ายดี ทำให้ท่านยับยั้งชั่งใจได้ทัน อย่างหวุดหวิด

หลวงปู่ได้เล่าถึงช่วงการตัดสินใจ
ของท่านในครั้งนั้นว่า

“..เกิดความเครียดแค้นแสนจะอดกลั้น ทนทานได้
ในเหตุการณ์นั้น

แต่ก็คงมีบารมีธรรมที่เคยบำเพ็ญมา
มาช่วยสะกิดใจ ไว้ได้ทันท่วงที

ในขณะนั้นว่า แม้แต่มดตัวเล็กๆกัด
เราก็ยังรู้จักเจ็บและปัดออกใน ทันทีทันใด

การฆ่าคนให้ล้มตายนั้น
ความทุกข์ของผู้จะถูกฆ่า

แม้เป็นฝ่ายผิดและรู้ตัวว่าผิด
จะมีทุกข์มากขนาดไหน จงยับยั้งไว้

พิจารณาให้ดีและละเอียดถี่ถ้วน
ก่อนจะสายเกินแก้

ว่าทำใมเราจึงเป็นผู้ยินดี
และพอใจทำในสิ่งเลวร้ายที่โลก

ทั้งหลาย ไม่พึงปราถนา
และปราชญ์ติเตียนอย่างยิ่งเช่นนี้

เราฆ่าเขาให้ตาย สมใจแล้ว
เราจะได้อะไรที่พึ่งใจ เป็นเครื่องตอบแทนบ้าง

นอกจากมหันตโทษมหันตทุกข์ล้วนๆ
ไม่มีประมาณเท่านั้น
จะสะท้อนกลับมาเผาผลาญเรา..”

“ในโลกนี้มีเฉพาะเราคนเดียว
เจอเฉพาะเราคนเดียวเท่านี้่หรือ

รีบคิดและและตัดสินใจให้ถูก
ถ้าจะไม่ตั้งหน้าทำลายตัวเองให้ฉิบหาย

จนไม่มีเชื้อแห่งความดี
เป็นเครื่องสืบต่อภพต่อชาติในภพต่อไป

คนเราจะรู้ว่าคนโง่หรือคนฉลาด
จะล่มจมหรือจะเอาตัวรอด

ปลอดภัยถึงแดนแห่งชัยชนะได้
ย่อมถือเหตุการณ์เป็นเครื่องวัดตวง

ในการปฏิบัติต่อเหตุการณ์นั้น..”



️ผู้โพสต์คัดตัดตอนบางส่วนจาก
“จากหนังสือโครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔
หน้า ๑๓-๑๕
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง
จังหวัดหนองบัวลำภู
เรียบเรียงโดย : รศ.ดร ปฐม-รศ.ภัทรา นิคมานนท์
ผู้บอกเล่า บันทึก : พระราชวุฒาจารย์ (ดูลย์ อตุโล)

จุดประสงค์ธรรมทาน
เพื่อเตือนใจในการปฏิบัติ
เข้าใจในบาป บุญ คุณ โทษ
และระลึกถึงแนวคำสอนที่ถูกต้องของจริง
ข้อปฏิบัติของครูบาอาจารย์

ผู้โพสต์พิมพ์ใหม่จากบทความคำสอน
แชร์ได้ ไม่ต้องขออนุญาต
เพราะเป็นของครูบาอาจารย์

หากตกหล่นประการใด
ขออภัย สาธุชน ณ โอกาสนี้ครับ
ขอขอบคุณผู้มีส่วนเผยแพร่
เจ้าของรูปประกอบในธรรม
และผู้กด Like กดแชร์ ทุกท่าน
ข้าพเจ้าผู้โพสต์ขออนุโมทนาบุญอานิสงส์
อันไพศาลนี้จงมีแด่ทุกท่านที่ได้สดับอ่านและเผยแพร่ครับ





ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

๏ บุญวาสนาของผี ๏

ผีบางตัวบางตนก็เหาะก็ลอยได้ ผีบางตัวก็เหาะไม่ได้ ผีบางตัวก็มาพูดคุยกับพระได้ มานิมนต์พระได้ ส่วนมากจะเป็นผีเจ้าภูมิเจ้าที่ที่เหาะได้ และมีฤทธิ์พอสมควร บางครั้งที่หลวงปู่กำหนดจิตภาวนาเดินไป จิตใจสว่างไสวอยู่นั้น เห็นผีที่เหาะไม่ได้อยู่ตามโคนต้นไม้บ้าง เห็นผีและหัวหน้าผีอยู่ตามหมู่บ้านต่างๆบ้าง บุญวาสนาของผีก็มีต่างกันอยู่นะ

หลวงปู่จะเล่าให้ฟังสักเรื่อง มีผีตาผ้าขาวมานิมนต์หลวงปู่ไม ไปสร้างวัดป่าหนองช้างคาว อ.กู่แก้ว จ.อุดรธานี สมัยที่หลวงปู่ไมเป็นพระหนุ่ม จะเดินผ่านป่าช้าบ้านหนองช้างคาวเป็นประจำ เดินผ่านอยู่ 10 ปี ก็มีผีมานิมนต์ไปสร้างวัด หลวงปู่จึงถามผีว่า “ทำไมถึงต้องนิมนต์หลวงปู่มาสร้างวัดใหม่” ผีตาผ้าขาวก็ตอบว่า “มาช่วยรักษาป่าไม้” เพราะตอนนี้ป่าไม้ถูกชาวบ้านบุกรุก และบางปีก็ถูกไฟไหม้ป่า

ผีตาผ้าขาวเหาะมานิมนต์หลวงปู่ถึง 3 ครั้ง หลวงปู่ไมจึงรับนิมนต์ และได้สร้างวัดป่าหนองช้างคาวอยู่ถึง 16 พรรษา นี้คือสาเหตุที่ได้มาสร้างวัดป่าหนองช้างคาว นี้แหละพูดเรื่องผี “บุญวาสนาของผี ก็มีส่วนสำคัญช่วยทนุบำรุงพระพุทธศาสนา”

หลวงปู่ไม อินทสิริ
วัดป่าเขาภูหลวง อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต