ฆ่าคนชั่วบาปหนักแค่ไหน

เราไม่ได้อยากทำ แต่คนนี้ทำร้ายเราแต่เด็กเหมือนตามมาเกิดเพื่อจองเวร เพราะทั้งข่มขืนแต่เด็ก บังคับข่มขู่รังแกมานาน เราไม่รู้ว่าทำเวรกรรมอะไรกันมา แต่ละอย่างราวกับจะเอาชีวิตกัน ถ้าเราไม่ทำเขา เขาก็ทำเรา เราไม่อยากทำเลยเราก็กลัวบาปกรรมปลงไม่ตกมาก (บ้านเราพ่อแม่เคร่งธรรมะ สวดมนต์ทรงเจ้าแต่ไม่เคยหลอกลวงชาวบ้านนะแค่ปัดเป่าสวดมนต์ ให้เขาเพื่อขจัดทุกข์ ซื้อผลไม้ของไหว้ มาไหว้ครูอาจารย์ไม่เคยเก็บเงินส่วนตัวนอกจากศีลน้ำใจเล็กน้อยตามแต่ศรัทธา ที่ไม่เอ่ยปากขอ) เราทนความชั่วช้าของคนนี้ต่อไปไม่ไหวแล้วเราใช้ชีวิตบนความหวาดระแวง ไม่สงบสุขแบบนี้ทั้งชีวิตไม่ได้หรอก ทั้งๆที่อยู่เฉยๆ ไอเลวนี่ทำระยำมากทั้งขายยาเสพติด ทำร้ายร่างกายคน สัตว์ อบายมุขทุกอย่างและยังข่มขืนญาติตัวเอง และยังมาขู่อีก แม่มันก็น้ำตาตกไม่รุ้กี่รอบกับปัญหา ถ้าเราฆ่ามันเราจะบาปหนักไหมคะ แล้วเราจะแก้กรรมได้ไหม เราไม่อยากจองเวรต้องมาเจอกันชาติหน้าอีก แต่ไม่ทำเค้าก็ทำเรา เครียดจนจะฆ่าตัวตายแล้วอีกใจนึง

*มันเคยบัังคับเราไปมีสัมพันธ์ต่อหน้าห้องพระของพ่อตอนเด็ก เราจะบาปด้วยไหมถ้าเราไม่เต็มใจ

 

การถูกบีบบังคับโดยที่เรานั้นก็ไม่ได้เต็มใจ นั้นก็ไม่ถือว่าเราผิดอะไรครับ

การเพียรเพ่งอยู่ในโทษไปภายนอก นั้นก็ย่อมสร้างความหวาดระแวงถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
เมื่อมีการเพ่ง ย่อมมีการพินิจ เมื่อมัวแต่พินิจอยู่แต่ภายนอก ก็อาจจะลืมให้ความสำคัญ
ถึงการ พินิจ อยู่เรื่องร่างกายเรานั้นเอง ว่าทุกข์ที่เกิดขึ้นนี้อยู่ที่ตัวเรา
แม้เรานั้นจะมีความสามารถขนาดไปฆ่าคนชั่วได้เป็น 1000 คน ก็ไม่ได้หมายความว่า
จะสามารถแก้ทุกข์ที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองได้

การหวนคิดถึงอดีตจากสัญญาที่เคยมีมาแล้วเกิด ความไม่อยาก อยากขับไล่ไปให้พ้นๆ
ก็เป็น พยาบาทวิตก โดยสำคัญตนเอาไว้ว่า ความไม่อยากนั้นหละเป็นตน
แต่หากสังเกต ยิ่งไม่อยากยิ่งกลายเป็นว่าต่อความยาวกับเรื่องราวต่างๆเหล่านั้น
ทั้งที่คิดขึ้นเอง และ ไม่ได้คิดขึ้นเอง แต่เมื่อเกิดขึ้นมากี่ที
ก็จะมีการประชันกันระหว่าง ความไม่อยาก กับ สิ่งที่ถูกรู้ ถูกเห็น
สิ่งที่ถูกรู้ ถูกเห็น กับ ความไม่อยาก นั้นย่อมไม่ใช่สิ่งเดียวกัน เมื่อเห็นชัดเจนขึ้น

ความไม่อยากนี้หละ เป็น เหตุแห่งทุกข์ การจะแก้เหตุแห่งทุกข์ไม่ใช่ไปแก้กับรูปธรรมภายนอก
แต่เป็นการลดปัจจัยที่เข้ามาเติมเชื้อให้กับเหตุ ที่ทำให้เกิดความไม่อยาก

ระหว่าง ความไม่อยาก กับ ร่างกาย
หากเราเหมารวมไปเลยว่า ไม่อยากทั้งร่างกายก็จะกลายเป็นร่างกายนั้นเป็นความไม่อยาก
หากเราไม่อยากให้ผมมันงอกยาวขึ้นอีกความไม่อยากนี้
เราสามารถไปบังคับบัญชาเส้นผมนี้ให้อยู่อย่างไรก็อยู่อย่างนั้นจะได้ใหม
หากไม่ได้ ความไม่อยากนี้ย่อมไม่สามารถไปบังคับบัญชาร่างกายได้
เป็นแต่เพียงของแทรกแทรง ที่เข้ามาอาศัยกับร่างกายเท่านั้น
โดยการแทรกแทรงออกมาเป็น เวทนาต่างๆ หากเราไม่ไปยินดียินร้ายกับเวทนาต่างๆเหล่านั้น
ก็จะเป็นการไม่ไปสานต่อ ต่อเวทนาต่างๆเหล่านั้น
ไม่ยินดีต่อการฆ่าด้วยตนเอง หรือ ไม่ยินดีใช้ให้ผู้อื่นไปฆ่า
เมื่อไม่มีการยินดีย่อมไม่มีการเข้าหา เมื่อไม่เข้าหา เราก็ไม่ต้องเหนื่อยกับการไปจองเวร

บอกพ่อแม่ให้รับรู้ แจ้งตำรวจจับ การแจ้งตำรวจจับผู้ร้ายไม่นับว่าเป็นการจองเวร
เป็นแต่เพียงการทำตามหน้าที่ พระสงฆ์ยังมีการปรับอาบัติกันเลยเพื่อให้อยู่ในกรอบแห่งศีล
นี้เราอยู่ทางโลกก็ต้องว่า ถูก ผิด กันไปตามกฏหมายก็เพียงแต่เท่านั้น

ขอให้มีความสุข ปลอดภัย แคล้วคลาดครับ

 

ฆ่าเขาเราก็ติดคุก...
ทำไมไม่แจ้งตำรวจ ทำไมไม่บอกพ่อแม่ ให้เขาไปติดคุกดีกว่า

 

ฆ่าคนชั่วมีผล 1,000 เท่า
ฆ่าคนมีศีลมีผล 100,000 เท่า

ฆ่าโจรผู้ร้าย ฆ่าไปกี่คนก็คูณ 1,000 ไปครับ
ส่วนคนที่เราช่วยไว้ได้จากการที่ฆ่าโจรผู้ร้ายมีกี่คนก็คูณ 1,000 - 100,000 เข้าไปเป็นอย่างน้อย
เพราะคนที่เราช่วยไว้ได้ เขาไม่ใช่โจร ความดีในขณะนั้นย่อมมีมากกว่า

ถ้าทำเพื่อบ้านเมือง เช่น ทหาร ตำรวจ ช่วยคนไว้ได้ทั้งประเทศ ก็คูณเข้าไปกี่ล้านก็ไม่รู้
คือ บาปก็ได้ บุญก็ได้ แต่ท่านทั้งหลายที่ทำงานในลักษณะนี้
ควรหาโอกาสไปทำบุญใหญ่ อย่างปล่อยสัตว์ที่กำลังจะโดนฆ่า เช่น วัว แพะ เป็ด ไก่ ปลา
ซื้อแล้วเอาไปปล่อย ทำไว้ประจำจะดีมาก ทำทุกเดือน