ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“การเข้าวัดมาหาพระแต่อย่าติดพระ ควรเข้าถึงธรรมซึ่งเป็นหลักของใจ”

โอวาทธรรม:หลวงปู่ชา สุภัทโท



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ขอให้รักษาจิตใจที่เลื่อมใส ศรัทธาในพระรัตนตรัยให้คงที่ไว้

หลักธรรม 3 ข้อ ที่พระพุทธองค์ทรงสอน และขอให้ยึดถือประจำ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา

คือ ทำกาย วาจา ใจ ให้เป็นปกติ นึกถึงสภาวธรรมที่ว่างเป็นปกติ มีสมาธิ ปัญญาก็เกิดตามลำดับ

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “กัปไขยขึ้น กัปไขยลง”

(คติธรรม หลวงปู่จาม มหาปุญโญ)

๑ คนอายุ ๑๐๐ ปีลง เมื่อครบรอบ ๑๐๐ ปี อายุลดลง ๑ ปี ๑๐๐ปี เมื่อรอบหลุด ๑ ปี จนถึงอายุไขยมนุษย์ถึง ๑๐ ปีตาย ทุกๆ ๑๐๐ ปี อายุมนุษย์จะลดลง ๑ ปี เรียกว่า “กัปไขยขึ้น”

แล้ว ๑๐๐ ปี อายุของมนุษย์เพิ่มขึ้น ๑ ปี ทุกๆ ๑๐๐ ปี อายุมนุษย์จะเพิ่ม ๑ ปี จนถึง อสงไขยปี คำว่าอสงไขยปี แปลว่านับไม่ได้ ร้อยล้าน พันล้าน หมื่นล้าน แสนล้าน หลายแสนล้าน จนนับล้านไม่ได้ อันนั้นเรียก อสงไขยปี เรียกว่า “กัปไขยลง”

อายุมนุษย์โลกเฉลี่ยปัจจุบัน ๗๕ ปี อายุน้อยลง คนก็จะตัวเล็กลง อายุมากขึ้น คนก็ตัวใหญ่ขึ้น

เมื่อถึงอสงไขยปี แล้ว ๑๐๐ ปี รอบหลุด ๑ ปี จนถึงอายุมนุษย์ยุคนั้นถึง ๘ หมื่นปี พระศรีอาริยะฯ จึงจะได้ลงมาตรัสรู้ในโลก เมื่อพระองค์อายุ ๑๓,๕๐๐ ปี เจ้า ออกบวชบำเพ็ญ ๗ วัน จักได้ตรัสรู้เป็นพุทธเจ้า เทศน์สอนธรรมอยู่ ๘๐,๐๐๐ ปี อายุ ๑๐๓,๕๐๐ ปี เสด็จเข้าสู่พระปรินิพพาน



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ธรรมะปฏิสันถาร
เมื่อวันที่ ๑๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๒๒
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จเยี่ยมหลวงปู่ เป็นการส่วนพระองค์

เมื่อทั้งสองพระองค์ทรงถามถึง สุขภาพอนามัยและการอยู่สำราญแห่งอิริยาบถของหลวงปู ตลอดถึงการสนทนาธรรมกับหลวงปู่แล้ว

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชปุจฉาว่า
” หลวงปู่ การล่ะกิเลสนั้น ควรล่ะกิเลสอะไรก่อน “ฯ
หลวงปู่..
” กิเลสทั้งหมดเกิดรวมอยู่ที่จิต ให้เพ่งมองดูที่จิต
อันไหนเกิดก่อนให้ละอันนั้นก่อน”
…………
โอวาทธรรม..
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ♤



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” เฮาเกิดมาจักภพจักชาติแล้ว
บ่จบบ่สิ้น มาวนเวียนอยู่กับโลกนี้
บ่อยากพากันตัดภพตัดชาติแน่บ่
ผู้เพิ่นตัดภพตัดชาติได้ เพิ่นสำบายคือหยังนี้
เห็นเพิ่นเฒ่าๆ แก่ๆชราจังสิ
ใจเพิ่นนี้สำบาย บ่ทุกข์บ่หยัง
อยากหยังเพิ่นกะได้ บ่เอยปากมันกะมาเอง
ของแนวนี้เพิ่นบ่ได้ยึดติดดอก
เพราะเพิ่นมีธรรมอยู่นำใจเพิ่นแล้ว
หมู่เฮา บ่พากันอยากได้แน่บ่ ”

หลวงปู่ดำ สีลคุโณ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ขอประทานถวายสักการะ
เจ้าพระคุณสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก พระนามเดิม อัมพร ประสัตถพงศ์ ฉายา อมฺพโร เป็นสมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 20 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
เนื่องในมงคลสมัยพระชนมายุ ๙๑ พรรษา
๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๑

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด
เกล้ากระหม่อม คณะแอดมินเพจ ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ด้วยมีคณะศิษยานุศิษย์ได้ขอโอกาสจาก
องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร สอบถามปัญหา
จากการปฏิบัติ บันทึกไว้เมื่อวันที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๖๑
หากขาดตกบกพร่อง ลูกขอขมากรรมต่อ
องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร ด้วยเศียรเกล้า

บทสนธนาธรรมดังต่อไปนี้มีความยาว ข้าพเจ้าจึงขอทยอย
นำมาลงเป็นตอน ๆ เพื่อความสะดวกในการอ่าน

สนทนาธรรม
“องค์หลวงปู่น้อย : ถ้าจิตเห็นจิตจริง ๆ นะ มันรวมกันเป็นอันเดียวแล้ว แต่ถ้าจิตเห็นความคิดใช่ ครูบาอาจารย์จึงว่าจิตคือตัวปรุงตัวแต่ง ลองให้จ้องจิต จิตดูจิตเพียงเป็นสมมติให้เราทราบ ความเป็นจริงแล้วจิตจริงๆมันไม่มีตัวปรุงตัวแต่ง เวลาที่เอามาสอนไม่รู้จะสอนว่าอย่างไร เอ้า..สอนให้มันง่ายนี่แหละให้เอาจิตดูจิตนะ จิตคืออะไรจิตคือความคิดแล้วตัวดูละ ตัวดูก็คือตัวดูว่าตัวนี้ปรุงแต่ง มันก็มีความคิดดูเท่าเก่ามันใช่ไหมละ เพิ่นก็เลยใช้ว่าจิตดูจิตง่ายไหม ก็สอนเป็นสมมติเฉย ๆ
ถ้าลูกไปอยู่สภาวะนั้นให้ลูกนิ่งอยู่จุดนั้นให้ตัวรู้มันมากขึ้น ๆ ๆ ๆ ลูกจะคิดว่าต้องการให้เป็นสิ่งนั้นถ้าตัวรู้เป็นสิ่งนั้น ถ้าลูกคิดว่าลูกจะทำให้เป็นสิ่งนั้นแสดงว่าตัวรู้ของลูกเริ่มกระจายแล้ว ลูกต้องรู้สภาวะความเป็นจริง รู้อย่างเดียวมันจะเป็นอะไรก็ช่างมันตรงนั้น พอเข้าใจไหม มันจะเป็นอะไรก็ได้ให้มันรู้ มันจะเป็นโน่น เป็นนี่ เป็นอะไรก็ช่างมัน คือปล่อยมันไปอย่าไปคิดว่าเหมือนที่ลูกพูดว่า เวลาตัวรู้แบบนั้นทำไมมันจึงทำไม่ได้ ถ้าลูกคิดตัวรู้ลูกก็จะเบาลงมีตัวอื่นมาแฝง แต่ถ้าลูกรู้เฉย ๆ รู้อยู่อย่างเดียวทนอยู่อย่างเดียวที่ตัวรู้ไม่คิดที่จะไปหน้า ไม่คิดที่จะกลับหลัง หรือไปซ้ายไปขวาตัวรู้มันจะมากขึ้น เหมือนกับน้ำเราเทใส่ถังมันไม่รั่วซักทีถ้าลูกจะใช้ว่าน่าจะไปนี่น้ำมันก็ไหลออกไปเหมือนเปิดก๊อกน้ำไหลออกไป แต่ถ้าลูกปิดไม่ยอมเปิดเทน้ำใส่เรื่อย ๆ รู้เรื่อย ๆ ตัวรู้มันจะใหญ่ เขาเรียกว่าเป็นความรู้ที่สามารถต้านทานกับความคิดได้ลูกจะเข้าใจเองว่าสิ่งที่ลูกเคยเจอคืออะไร พอเข้าใจไหมถ้าไม่เข้าใจถามนะเดี๋ยวจะว่าไม่ได้ถามพ่อหลวงปู่ ถามเลยมาไกลนี่ถามอนุญาตให้ถาม

โยม : คืออย่างนี้ดิฉันนะเคยปฏิบัติสมถะก็ปฏิบัติมาแล้วแต่ก็ยังไม่อะไรเลย แล้วก็กสิณก็เคยปฏิบัติมาแล้ว ก็ไม่รู้ว่าถึงไหนแล้ว เพราะไม่เคยอ่านหนังสือไม่เคยถามใคร แล้วตอนนี้ในเมื่อเรานั่งเราทำสมถะเนี่ยมันได้แต่นิ่งเฉย ๆ มันไม่เกิดอะไรขึ้นเลย มันนิ่งไปเลยมันไม่มีอะไรเลยมันสุขอย่างเดียว มันไม่ทุกข์มันไม่เหมือนก็เลยคิดว่ามันไม่เกิดอะไรมันไม่ใช่หนทางพ้นทุกข์ก็เลยเลี้ยวมาวิปัสสนา ก็เลยไปเจอครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งแต่ก่อนเจอครูบาอาจารย์นี่ทำมาแล้วแต่ไม่ได้อะไรเลย วิปัสสนาทำมาก่อนเพราะลูกชายสอนแล้วก็พอเจอครูบาอาจารย์ก็ถามว่าเนี่ยฉันปฏิบัติมาอย่างเนี่ยวิปัสสนาตามดูจิตเนี่ยแล้วก็ฉันก็ไม่เกิดอะไรเลยแล้วครูบาอาจารย์ก็เทศน์ไปสอนไปจนเข้าใจในวันนั้นก็มีความปิติมากเลยจนกลับจากปล่อยปลาแล้วก็ตั้งใจจะทำให้ยิ่งๆให้เต็มที่ อาบน้ำแต่งตัวเตรียมเรียบร้อยนั่งไปซักประมาณ ๑๐ นาที โอโห้มันเกิดความขี้เกียจอย่างกะทันหัน ขี้เกียจชนิดทำต่อไปอีกไม่ได้แล้วก็เลยเลิก ยังไม่ละความพยายามวันต่อมาก็ทำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมันเกิดร้อนแค่ข้อเท้า ร้อนเหมือนกับไปเหยียบเหล็กร้อน ๆ อันนี้ก็เลยบอกครูบาอาจารย์ว่าไม่ไหวแล้วนะจะเลิกทำแล้วฉันทนไม่ไหว ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าจะไปเอามาทำไมมันไม่ใช่ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็เข้าบ้านก่อน ก็ท่านก็สอนมาว่าให้เข้าบ้านก่อนแล้วก็ชำเลืองดูถ้ามันไม่ไหวจริง ๆ ก็เข้าบ้านก่อนท่านก็สอนมาอย่างนี้เข้าใจแต่ยังไม่ได้ทำ แต่ว่าจะถามหลวงปู่ว่ามันจะเกิดอีกไหม หนทางวิปัสสนาทำไมมันไม่มีสุขเลยเหรอมันมีแต่ความทุกข์ใช่ไหม

องค์หลวงปู่น้อย : หลวงปู่จะตอบตั้งแต่เริ่มต้นที่พูดมาเมื่อกี้นี้ ที่บอกว่าให้จิตดูจิต ตอนแรกเนี่ยเราไม่เห็นมันเพราะเรายังไม่ได้ดูว่ามันคืออะไร พอเรามาดูเราก็เห็นมันเห็นความขี้เกียจ เห็นความร้อน น่าจะภาคภูมิใจว่าเราได้เห็นมันแล้ว

โยม : นั่นหรือมัน

องค์หลวงปู่น้อย : ใช่มันมีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเรายังไม่เคยเห็นมัน ทีนี้เราลองพิจารณาดูและก็ลองดูว่ามันคืออะไร ที่ใช้สมมติพูดให้ฟังเมื่อกี้ว่าใช้จิตดูจิต ก็เลยไปเห็นตัวที่มันปรุงมันแต่ง ตัวขี้เกียจ พอเห็นตัวขี้เกียจแล้วก็เลยขี้เกียจตามมัน นั่นละเขาเรียกว่าไม่ใช่การวิปัสสนาให้มันเห็นแจ้ง เห็นแจ้งก็เห็นว่าตัวขี้เกียจมันเป็นอย่างนี้เองมนุษย์ทุกคนก็มีตัวขี้เกียจ และก็พิจารณาไปอีกมนุษย์ก็มีตัวขยันแล้วก็มีตัวขี้เกียจเสริมกันไป ความคิดมันก็มีขยันมันมีขี้เกียจ ความคิดมันมีสุขแล้วก็มีทุกข์ แล้วเอาจิตพิจารณามันเมื่อพิจารณาโดยท่องแท้แล้ว อ๋อ..ความจริงความขี้เกียจความไม่ขี้เกียจเนี่ยมันอยู่ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาตั้งแต่ก่อนเราเพียงแต่ทำสมถะเพื่อกลบมันไว้ โดยความตั้งใจคือปิติตัวนั้นความขยันมันโผล่มาก่อนโดยที่เราไม่เห็นว่าตะกอนมันนอนก้นอยู่ตรงนั้นคือความขี้เกียจที่มีเยอะมากกว่าที่น้ำใสมันไหลออกมา เมื่อมันเป็นลักษณะนั้นครูบาอาจารย์จึงบอกให้วิปัสสนาโดยการใช้จิตดูจิตใช่ไหมละ เมื่อใช้จิตดูจิตตัวน้ำใสนั้นมันมีไม่มากเรากินแล้วตั้งแต่เราได้สมถะเราก็เลยไปเห็นตัวน้ำที่มันนอนก้นตัวที่เป็นน้ำขุ่นตัวขี้เกียจ มันนอนไม่รู้ไปไหนละนอนลูกเดียว พอยายไปเจอยายก็ขี้เกียจเลยทั้งที่ยายเห็นมันแล้วตัวนี้เองตัวขี้เกียจที่ทำให้คนวุ่นวายก่ายกองไม่เอามันอีกแล้ว มันก็ปล่อยได้เลย มันสะสมตั้งแต่หลายภพหลายชาติ มันเป็นอาจารย์ที่ยิ่งใหญ่ว่าเราจะได้ขี้เกียจอีก ก็เห็นมันแล้วทำไมต้องไปกลัวมัน มันน่ากลัวเหรอ
หลวงปู่จะพูดให้ฟัง หลวงปู่อยู่บ้านหลวงปู่มีแต่สมถะเหยียบไว้เลยความโกรธ ความโลภ ความหลง ความรัก ความชัง เป็นฆาราวาสเหมือนลูกนี่ละเป็นหนุ่ม เหยียบเลยตั้งแต่ 20 ปี เหยียบ ๆ ๆ คราวนี้เวลามันจะโผล่ไม่รู้จักว่ามันคืออะไรเพราะมันกินในหัวใจตัวนี้ไงต้องไปตามมัน ก็กลับไปหลงทางโลกกว่าที่จะเห็นตัวมันจริง ๆ เห็นแบบไหนเห็นแบบบังคับมันได้ชีวิตทั้งชีวิตต้องแลกเลย
สมถะมันสบายถ้าจะพูดถึงมันสบายชั่วครู่ชั่วคราว แต่มันไม่สบายตลอดคือมันไม่สบายตลอดเราคิดว่าเราจะอยู่สมถะอย่างนี้ตลอดไป มันก็ไม่ตลอดไปเหมือนกับที่คิด ก็เหมือนเรานอนหลับ จะนอนทั้งวันทั้งคืนมันก็ไม่ยอม มันอิ่มแล้วมันก็ต้องลืมตาขึ้นมาแล้วนอนอีกมันก็ไม่ยอมหลับ สมถะก็เฉกเช่นเดียวกันทำอย่างไรมันก็ไม่สามารถที่จะได้ตามใจเราต้องการเพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่เรานี่มันก็เลยเป็นวิปัสสนาญาณ อยากทราบว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่เราทิ้งทุกอย่าง ไม่เอา เมื่อทิ้งทุกอย่างตัวจิตที่มันยึดถือมันก็จะปล่อยไปตัวขี้เกียจก็ไม่เอา ตัวขยันก็ไม่เอาวางภาระทุกสิ่งอย่างมันจึงเข้าสู่จิตเดิมที่ไม่มีการยึดมั่นถือมั่นจิตตัวนั้นเรียกว่าจิตอรหันต์

โยม : แล้วที่มันเกิดขึ้นมันร้อนมาที่ข้อเท้าร้อนแบบเหยียบเหล็กร้อน ๆ หลวงปู่ว่าจะแก้ไขอย่างไร

องค์หลวงปู่น้อย : มันร้อนมาอย่างนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เรายังไม่เข้าไปรู้ไปเห็นเพราะวิปัสสนาญาณยังไม่หยั่งทราบ

โยม : อย่างนี้ไม่น่าจะเรียกว่าวิปัสสนา

องค์หลวงปู่น้อย : วิปัสสนาคือการทราบตามความเป็นจริง ร้อนก็คือความจริง หนาวก็เป็นความจริง ร้อนแค่ข้อเท้าหรือร้อนแค่จุดนิดหนึ่ง หรือร้อนทั่วตัวมันก็เป็นสภาวะความเป็นจริงเพราะว่ามันเป็นธาตุทั้งสี่ ที่ร้อนก็คือธาตุไฟ ที่เย็นก็คือธาตุน้ำ จะว่าไงก็พูดตามหลักคำสอนแล้วก็พูดตามที่ได้รู้ได้เห็นมา หลวงปู่จึงตัดสินใจทิ้งขันธ์ ทิ้งความร้อน ฟังนะที่หลวงปู่ทิ้งได้ ลูกๆก็ฟัง ที่หลวงปู่พูดถึงว่าจิตเดิมเป็นจิตผ่องใส จิตตัวนั้นที่ผ่องใสแต่ว่ายังไม่ใช่จิตเดิม ไม่ใช่จิตอรหันต์ เป็นจิตเดิมที่มีการยึดมั่นถือมั่นแต่มันผ่องใสไม่มีเพศหญิงเพศชายแค่นั้นไง แต่ที่หลวงปู่บอกว่าเข้าสู่จิตเดิมที่เรียกว่าเป็นจิตเดิมที่เป็นอรหันต์ที่เรียกว่าจิตไม่มีความยึดมั่นถือมั่นใช้สมมติว่าจิตเดิม เดิมคือบริสุทธิ์ แต่บริสุทธิ์ตัวนั้นต้องแยกออกเป็นสองด้วยที่เป็นปภัชรมันจะเข้าสู่จุดนั้นแต่ว่ามันไม่ยึดมั่นถือมั่นแค่นั้นเอง แต่ตัวเดิมจริง ๆ ปภัชรตัวนั้นมันมีตัวยึดมั่นถือมั่น เหมือนกับคนเราที่มันมีเงาโดยที่เราไม่ทราบว่าเรามีเงา” (ต่อตอน ๒)

โอวาทธรรม:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๒๖ มีนาคม ๒๕๖๑



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรมคำสอน : หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

✴✴✴

25~6~2561

“เขาจะด่า เขาจะว่าก็ให้นิ่ง ท่านว่า

คนที่ด่า คือ คนที่ไม่ทำงาน

คนที่ทำงาน คือ คนที่ไม่พูด

เวรกรรมเป็นของมีจริง

ขอให้ทุกคนตั้งใจทำแต่กรรมดีเถิด

จะไม่มีใครทำอะไรเราได้”

✴✴✴

“การเข้าทรงและการกระทำแต่กรรมดี ”

“อย่าไปสนใจเลยจะถูกหลอก

ไม่ว่าการเข้าทรงจะมีจริงหรือไม่

ก็ไม่ใช่หนทางแห่งความหลุดพ้น

ขอให้ทำแต่ความดีเถิด

ไม่มีใครในโลกนี้จะหนีกรรมของตัวเองพ้น”

✴✴✴

“วัตถุมงคลที่ท่านได้ปลุกเสกไว้ก็เช่นกัน

ให้ยึดมั่นเพื่อระลึกถึงคุณพระเพื่อเป็นสรณะ

ให้กระทำแต่กรรมดี”

✴✴✴

ที่มา: หนังสือ ย้อนรอย หลวงปู่ทิม อิสริโก (พระครูภาวนาภิรัต) วัดละหารไร่ ระยอง ปี 2553 หน้าที่ 82-83

✨✨

ขอขอบคุณผู้มีส่วนเผยแพร่
เจ้าของรูปประกอบในธรรมทาน
และผู้กด Like กดแชร์ ทุกท่าน

ข้าพเจ้าผู้โพสต์ขออนุโมทนาบุญอานิสงส์
อันไพศาลนี้จงมีแด่ทุกท่านที่ได้สดับอ่านและเผยแพร่ครับ

✨✨



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต