คนที่นั่งสมาธิ แล้วผีมาล้อมขอส่วนบุญ

กำหนดใจคิดแผ่เมตตาออกไปสู่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ตั้งใจว่ามนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ตกล่วงไปแล้วในวันหนึ่ง ๆ ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจงไปเสวยสุขในสุคติภพถ้วนหน้ากันเทอญ แผ่ความรู้สึกที่เป็นรัศมีสีขาวสว่างจากองค์พระให้กว้างออก ๆ เหมือนโยนก้อนหินลงในน้ำแล้วกระเพื่อมเป็นวงกว้างออกไป กว้างออกไป ทั่วทั้งจังหวัด ทั่วทั้งประเทศ ทั่วทั้งทวีป ทั่วทั้งโลก โลกทั้งโลกเหมือนเป็นอะไรเล็ก ๆ อยู่ภายใต้ร่างกายของเรา

กายเราที่มีองค์ภาพพระใส ๆ สว่าง ๆ นี้ ใหญ่โตเต็มไปทั้งแผ่นดินแผ่นฟ้า กำหนดความรู้สึกไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกถ้วนหน้าว่า มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น อยู่ในความทุกข์ยาก เศร้าหมองเดือดร้อนลำเค็ญ ทุกข์กายทุกข์ใจ เจ็บไข้ได้ป่วย พิกลพิการใด ๆ ก็ดี ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจงได้ล่วงพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายนั้นเทอญ

ให้กระแสพระเมตตา แห่งองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่เยือกเย็นสว่างไสวแบบนี้แผ่กว้างออกไป จากโลกนี้ไปสู่ดวงดาวอื่น ๆ ที่ประกอบไปด้วยมนุษย์และสัตว์ ไปทั่วทั้งสุริยะจักรวาล ออกไปยังจักรวาลอื่น ๆ ทั่วทั้งแสนโกฎิจักรวาล ตั้งใจว่ามนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น มีความสุขความเจริญดีอยู่แล้ว ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจงมีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด

ขอเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายจงปลอดภัยในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ

 

ดูกรวาเสฏฐะ เปรียบเหมือนบุรุษมีทรัพย์ มีโภคสมบัติ จะพึงเดินทางไกลกันดาร
หาอาหารได้ยาก มีภัยเฉพาะหน้า สมัยต่อมา เขาพึงข้ามพ้นทางกันดารนั้นได้ บรรลุถึงหมู่บ้าน
อันเกษมปลอดภัยโดยสวัสดี เขาจะพึงมีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า เมื่อก่อนเรามีทรัพย์ มีโภค
สมบัติ เดินทางไกลกันดาร หาอาหารได้ยาก มีภัยเฉพาะหน้า บัดนี้ เราข้ามพ้นทางกันดารนั้น
บรรลุถึงหมู่บ้านอันเกษม ปลอดภัยโดยสวัสดีแล้ว ดังนี้ เขาจะพึงได้ความปราโมทย์ถึงความ
โสมนัส มีภูมิสถานอันเกษมนั้นเป็นเหตุ ฉันใด.

ดูกรวาเสฏฐะ ภิกษุพิจารณาเห็นนิวรณ์ ๕ ประการเหล่านี้ที่ยังละไม่ได้ในตน เหมือนหนี้
เหมือนโรค เหมือนเรือนจำ เหมือนความเป็นทาส เหมือนทางไกลกันดาร และเธอพิจารณา
เห็นนิวรณ์ ๕ ประการที่ละได้แล้วในตน เหมือนความไม่มีหนี้ เหมือนความไม่มีโรค เหมือน
การพ้นจากเรือนจำ เหมือนความเป็นไทแก่ตน เหมือนภูมิสถานอันเกษม ฉันนั้นแล.

เมื่อเธอพิจารณาเห็นนิวรณ์ ๕ เหล่านี้ ที่ละได้แล้วในตน ย่อมเกิดปราโมทย์ เมื่อ
ปราโมทย์แล้ว ย่อมเกิดปิติ เมื่อมีปิติในใจ กายย่อมสงบ เธอมีกายสงบแล้วย่อมได้เสวยสุข
เมื่อมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น เธอมีใจประกอบด้วยเมตตา แผ่ไปตลอดทิศหนึ่งอยู่ ทิศที่สอง ที่สาม
ที่สี่ ก็เหมือนกัน ตามนัยนี้ ทั้งเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวาง แผ่ไปตลอดโลก ทั่วสัตว์
ทุกเหล่าในทุกสถาน ด้วยใจประกอบด้วยเมตตาอันไพบูลย์ ถึงความเป็นใหญ่ หาประมาณมิได้
ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่ คนเป่าสังข์ผู้มีกำลัง พึงยังบุคคลให้รู้แจ้งทั้งสี่ทิศ โดยไม่ยากเลย ฉันใด กรรมที่ทำพอประมาณอันใดในเมตตาเจโตวิมุตติ ที่บุคคลอบรมแล้วอย่างนี้
กรรมนั้นจะไม่เหลือ ไม่ตั้งอยู่ในรูปาพจรและอรูปาพจรนั้นฉันนั้นเหมือนกัน ดูกรวาเสฏฐะ
แม้นี้แล ก็เป็นทางเพื่อความเป็นสหายแห่งพรหม.

[๓๘๔] ดูกรวาเสฏฐะ อีกข้อหนึ่ง ภิกษุมีใจประกอบด้วยกรุณา ... ประกอบด้วย
มุทิตา ... ประกอบด้วยอุเบกขา ... ดูกรวาเสฏฐะ นี้แล เป็นทางเพื่อความเป็นสหายแห่งพรหม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

*** ทำจิตให้สงบปราศจากนิวรณ์ จิตจำเป็นต้องมีกำลัง
*** เมื่อปราศจากนิวรณ์ จิตย่อมปราโมทย์ ย่อมเกิดปิติ ย่อมเกิดกุศล ย่อมเกิดสุข ย่อมตั้งมั่น เธอมีใจประกอบด้วยเมตตา
*** แผ่เมตตาไปตลอดโลกธาตุ ไม่มีประมาณ ประดุจคนเป่าสังข์ ที่เสียงจะได้ยินไปทุกทิศ
*** เมื่อผู้ปฏิบัติละนิวรณ์ ๕ ได้ อานิสงค์ก็ตกแก่ผู้ที่ละนิวรณ์เอง ด้วยการเป็นสหายแห่ง พรหม
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[๕๗๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อเมตตาเจโตวิมุตติ อันบุคคลเสพแล้ว
เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ทำให้เป็นดังยาน ทำให้เป็นที่ตั้ง ตั้งไว้เนืองๆ
อบรมแล้ว ปรารภดีแล้ว อานิสงส์ ๑๑ ประการเป็นอันหวังได้ อานิสงส์ ๑๑
ประการเป็นไฉน คือ
ผู้เจริญเมตตาย่อมหลับเป็นสุข ๑
ตื่นเป็นสุข ๑
ไม่ฝันลามก ๑
ย่อมเป็นที่รักของมนุษย์ ๑
ย่อมเป็นที่รักของอมนุษย์ ๑
เทวดาย่อมรักษา ๑
ไฟ ยาพิษ หรือศาตราย่อมไม่กล้ำกราย ๑
จิตของผู้เจริญเมตตาเป็นสมาธิได้รวดเร็ว ๑
สีหน้าของผู้เจริญเมตตาย่อมผ่องใส ๑
ย่อมไม่หลงใหลกระทำกาละ ๑
เมื่อยังไม่แทงตลอดธรรมอันยิ่งย่อมเข้าถึงพรหมโลก ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อเมตตาเจโตวิมุตติ อันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว
ทำให้เป็นดังยาน ทำให้เป็นที่ตั้ง ตั้งไว้เนืองๆ อบรมแล้ว ปรารภดีแล้ว
อานิสงส์ ๑๑ ประการนี้เป็นอันหวังได้ ฯ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*** หากดูที่เน้นสีแดงไว้ จะเห็นว่า พระพุทธองค์ไม่กล่าวขัดแย้งกัน ส่วนที่เป็นสีแดงเป็น ลักษณะของผู้ที่เว้นว่างจากนิวรณ์ ๕ ได้เป็นปกติ (ชัดที่สุดก็ตรงที่ไม่ฝันลามก เพราะจิตมี สติตลอด)

*** หรือผู้มีใจเป็นกุศลเป็นปกติ
*** จุดที่เน้นสีเขียว ภาษาคนโบราณเรียกว่าคนดีผีคุ้ม คนดีถ้าตามนัยยะนี้ หมายถึงผู้ที่มี ลักษณะเว้นว่างจากนิวรณ์ ๕ ได้เป็นปกติ อีกเช่นกัน
*** การแผ่แบบไม่เจาะจงนั้นถูกต้องดีแล้ว เพราะมีโอปติกะไม่กี่ประเภทที่สามารถรับกุศลจากการอุทิศได้ เขาต้องเสวยผลกรรมดีเลว ของเขาใครก็ช่วยแทรกแซงไม่ได้ หากเป็นประเภทที่รับได้สัดส่วนการได้รับก็เพียงแค่ 1 ส่วน 16 และส่วน 16 อีกที
*** ทั้งหมดนี้ยังเป็นอาสวะ
*** ลองอ่านธรรมจากพระไตรปิฏกโดยตรงดู จะมีโลกทัศน์ที่เปิดกว้าง และล้างมิจฉาทิฐิ ในความเชื่อดั้งเดิมในใจออกไป เกิดมาในโลกอินเตอร์เน็ตควรรีบกอบโกย สร้างสัมมาทิฐฺ ติดตัวข้ามภพข้ามชาติ ไปเกิดในสมัยไหนก็ไม่สามารถทำแบบนี้ได้ (กล่าวโดยภาพรวม ไม่ได้ระบุเจาะจงไปที่ใคร)
*** ไม่ใช่ว่ามีสัมมาทิฐฺิปุ๊ป จะบรรลุธรรมอย่างที่หวังปั๊ป มันต้องใช้เวลาอบรม จนจิตยอมรับจึงควรรีบกอบโกย


edit
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=9&A=9065&w=%CD%D8%BB%C1%D2%B9%D4%C7%C3%B3%EC

http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=31&A=8449&Z=8691

 

ก็อาจจะเป็นสิ่งที่ท่านปราถนาไว้เอง

เมตตาเจโตวิมุตติ

 

ไม่เคยมาห้องนี้แต่อ่านแล้วขอมาสนุกด้วยครับ ผมก็คงคล้ายๆท่านแผ่บุญครับ ทำแบบนี้ละทุกวันแรกๆก็ไม่ค่อยชัดเจน ตอนนี้ก่อนจะเริ่มทำสมาธิเพื่ออุทิศบุญให้พวกเขา ผมก็จะถามเลยครับ ว่าไงมีใครอยู่มั่งขอเสียงหน่อย ก็จะคันยุุบๆยิบทั้งตัวละครับ แล้วก็จะบอกเขาว่าครบทุกคนแล้วก็บอกกันด้วยนะ พอได้ครบทุกคนเขาก็จะบอกมาแบบยุบๆยิบๆอีกที ผมก็จะเริ่มแผ่อีกรอบครับก็คุยกันนิดหน่อยเฮฮากันไปครับ
ผมก็ทำแค่อุปจารสมาธินั่นละครับ เพื่อฝึกสติไปในตัวด้วยกำหนดแบบอานาปานะความคิดผมแบบนี้ก็เหมือนกับเราไปรับจ้างขุดดินปลูกต้นไม้หรือทำอะไรก็ตามแต่ค่าแรงเราไม่เอาเราแบ่งให้เพื่อนๆทุกข์ทั่งหลายเหล่านี้ ก็เพื่อนทุกข์กันทั้งนั้นจะไปแยกอะไรกัน เรามีน้อยก็ทำน้อยๆทำในจุดที่เราทำได้ ค่อยเริ่มค่อยเป็นค่อยไปทีละนิดละหน่อย แล้วกระแสเมตตามันก็เกิดขึ้นมาเองทีละเล็กละน้อย ในความคิดผมเป็นแบบนี้ละครับ
อ่า การที่เราขุดดินหรือออกแรงนั่นละคือเราได้แล้วได้ออกกำลังกายไงร่างกายเราก็แข็งแรงขึ้นทีละเล็กละน้อยถ้าเราทำสม่ำเสมอขอบคุณ๕รับ

 

โพธิแม้ปรารถนาแค่เพียงครั้งแรกและครั้งเดียว ก็คือโพธิจะกี่ชาติไหนที่แล้วมาก็ตาม หน้าที่ของโพธิก็คือสร้างบารมีให้แก่ตนเองให้เพิ่มขึ้นจนเต็ม การแผ่บุญให้ภพภูมิจุดหมายหลักที่ได้แน่นอนคือตัวผู้แผ่เอง ได้เมตตาบารมี ส่วนภพภูมิรอบข้างจะได้มากน้อยนั้นคือประเด็นรองลงมา คำว่าผู้ปรารถนาโพธิที่รู้ตัว ด้วยตัวของตัวเองแล้ว ไม่ใช่ว่าจะไม่มีพวก โพธิรุ่นก่อนๆที่ปรารถนามาก่อนเรา ท่านก็ช่วยค้ำชูเกื้อหนุนเราอยู่ กระแสเชื้อสายเดียวกันไม่สูญหายไปไหน พรรคพวกโพธิไม่ได้มีแค่มนุษย์ตาดำๆแค่ไม่กี่คน ภพภูมิอื่นๆที่เป็นโพธิด้วยกันมีมากมายทั้งสวรรค์ ทั้งพรหม ถ้าเราไม่ล้มเลิกความตั้งใจมันก็ไม่มีอะไรมาขัดขวางเราได้

คำพูดคนที่เจือปนไปด้วยจิตที่มืดดำมาค่อนแคะคนอื่นแบบไม่ดูเงาหัวตัวเอง มันก็แค่สิ่งที่บ่งบอกถึงตัวตนของคนๆนั้นเท่านั้นเอง จะหาสาระแก่นสารบุญบารมีจากตรงนั้นก็หามีไม่ คนเขาต้องการละกิเลส แต่กลับเอากิเลสหยาบๆมาโปรยให้เราดู มันก็น่าสลดใจ เขาไม่ได้ปรารถนาสร้างบารมีอีกยาวนานเหมือนเรา แต่เขากลับทำจิตเขาให้ต้องวนเวียนเกิดไปกับเราอีกแสนนาน เพราะหลงตนเองว่าดีแล้วประเสริฐแล้ว ทั้งๆที่กิเลสก็ยังท่วมหัวเหมือนกัน 555

ปล.ถึงคนชื่อนิวรณ์จอมดูถูกคนอื่นมาทั้งชีวิต กรรมตามทันเถอะพ่อคุณ ถ้ายังไม่รู้ตนเองไม่เลิกจิตอกุศลแบบนี้ ชาตินี้ทั้งชาติอย่าหวังการบรรลุอะไร ฟันธงไว้เลย 555

 

จะว่าไปผมก็ไม่ได้ปราถนาเป็นใครเลยครับและผมก็ไม่เคยกำหนดตัวเองด้วยว่าจะต้องเป็นอะไรผมแค่ทำในสิ่งที่ผมทำได้ ผมก็ทำให้แค่เพื่อนๆที่เขามาอยู่รอบๆตัวผม ส่งเขาไปแดนคัดสรรเท่านั้นเองส่วนเขาจะมายังไงเท่าไหร่ ใครเป็นคนพามาผมก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่ทราบว่าเขามี เขาแสดงให้เรารู้ว่าเขามี และตอนที่เขาจะไปเขาก็แสดงให้รู้ว่าเขาไปครับ(เพิ่งรู้ตอนที่อ่านในกระทู้นี้ละครับว่ามายังไง)
ถึงแม้ผมจะเข้าใจพอสมควรว่า ตัวตน บุคคลเรา เขา เป็นแค่โปรแกรมที่ถูกเขียนขึ้นมา แต่ตัวตนที่ ไม่รู้ ไม่ทราบ ก็ยังคงทุกข์อยู่กับสิ่งที่เขาไม่รู้ ผมแค่ให้โอกาสเขาได้ก้าวได้ไวขึ้นไม่ต้องมาติดอยู่แบบนี้ เราแสดงให้เพื่อนๆที่เขาเกาะเห็นคำว่าเมตตา คำว่านอบน้อมเท่านั้นเอง
ผมก็เป็นแค่เรือแจว ไม่ใช่เรือใหญ่ ทำอะไรต้องระวัง เรือล่มแย่เลยนะท่านแผ่บุญ อะแต่เรือแจวมันเข้าช่องเล็กช่องน้อยได้นะครับ

 

เรือพายเวลาถึงฝั่งคง
ไม่มีใครแบกเรือขึ้นไปด้วยหรอก
และต่อให้สวดอ้อนวอนแค่ไหน
ฝั่งตรงข้ามคงไม่หดเข้ามาให้เราเดินข้ามได้

ก็เริ่มต้นด้วยการสะสมทุนจนมีเรือก่อนทุกคน
แต่บางคนก็มั่นใจว่าตนจะว่ายน้ำ
ข้ามได้เลยไม่สนใจเรือทั้งๆที่ในอดีตยัง
ไม่เคยมีใครว่ายน้ำไปขึ้นอีกฝั่งได้
แต่ก็ยังมีเหตุให้ตนเองมั่นใจ
ว่าจะว่ายข้ามได้ทั้งๆที่ตัวอย่างก็มีให้เห็น

บางคนก็ชอบพายเรือคนเดียวเพื่อข้ามฝั่ง
โดยไม่สนใจว่าจะเจอใครหรือต้องช่วยใคร
ในระหว่างทางที่ตนกำลังพายเรือ

บางคนพายไปพอเห็นคนว่ายน้ำไม่ไหว
ก็ชอบที่จะช่วยเหลือคนเหล่านั่นให้มานั่งเรือ
ไปด้วยแต่ก็มีหลายครั้ง คนที่ช่วยนั้น
ก็พักตนเองตกน้ำแย่งเรือไปเสียเอง

บางคนพายเรืออยู่ดีๆก็ถูกคน
มาแย่งเรือตนเองเอาไปเฉยๆก็มี

บางคนต้นทุนเยอะ เรือลำใหญ่
ขณะที่เดินทางก็สามารถรับได้ทุกคน
ที่เรือเเล่นผ่านให้ขึ้นมาบนเรือได้

บางคนก็ถือว่าตนต้นทุนเยอะ
แวะรับทุกคนเช่นกันแต่ประมาท
ในการเดินเรือเพราะมั่นใจ
ในเส้นทางที่ตนเดิน
สุดท้ายก็ชนหินโสโครก
ตกน้ำกันทุกคน

บางคนก็ชอบที่จะมีคน
คอยป้องกันภัยให้ตนเอง
ในเวลาเดินทาง จึงได้สะสม
ทุนเพิ่มเพื่อที่จะให้กับคน
ที่ร่วมขึ้นเรือเพื่อคอยป้องกัน
ภัยในระหว่างเดินทาง
ไม่ว่าจะป้องกัน คนว่ายน้ำที่คิด
จะแย่งเรือตน คนที่รับขึ้นเรือแล้ว
หาโอกาสที่จะแย่งและพลักตนเองตกน้ำ

บางคนก็คิดที่จะพายเรือไปเรื่อยๆ
และยังไม่ได้สนใจอะไร
ไม่ว่าคนที่ว่ายน้ำ
คนที่รอขโมยเรือ
คนที่จะมาเป็นคนคอยระวังภัยต่อ

บางคนก็พายเรือไป และชอบช่วยเหลือ
คนที่ถูกแย่งเรือมาและคนที่กำลังว่ายน้ำอยู่

บางคนพายเรืออยู่ดีๆ กระโดดลงเรือก็มี

บางคนเรือยังไม่มี
ก็คอยว่าคนกำลังพายเรือก็มี


จะพายเรือข้ามฝั่งแบบไหน
ก็แล้วแต่เราชอบ จะพายเรือข้ามฝั่ง
แบบไหน เราเป็นเจ้าของเรือ
เราย่อมรู้แก่ใจเราดี จะให้ชอบเหมือนกัน
หมดคงไม่ได้

เพราะต้นทุนในการมีเรือย่อมต่างกัน
เจตนาในการเดินเรือก็แตกต่างกัน
ดังนั้นอย่าตัดสินกัน เพียงแค่เพราะว่า
เจตนาและเรือคนอื่นแตกต่างจากตนเอง
เพราะเข้าใจไปเองว่าเรือตนจะต้อง
ถึงฝั่งและเร็วกว่าใคร. อย่าลืมว่า
ระหว่างเดินทาง เราต้องพัก ต้องทานอาหาร
ดังนั้นขึ้นอยู่กับการสะสมสะเบียง
ความรักษความแข็งแรงของร่างกาย เทคนิคในการพายเรือให้เร็วขึ้น
รวมทั้งการระวังป้องกันภัยรักษาเรือตนเอง
และทิศทางที่จะพายเรือเพื่อไปให้ถึงฝั่ง

ปล สุดท้ายก็ไม่มีใครแบกเรือขึ้นฝั่งไปด้วย
ส่วนคนที่คอยป้องกันระวังภัยให้
ก็แล้วแต่ว่าเค้าจะขึ้นฝั่งไปด้วย
หรือพายเรือกลับไปคอยระวังภัย
ให้คนอื่นๆที่จะเป็นเจ้าของเรือต่อไป
มันก็เป็นสิทธิ์ของเค้าเช่นกันครับ
เรือที่ใช้ข้ามฝั่ง เราสะสมมาจนมี
เราเองนั่นหละรู้ดีที่สุด
ที่ต่อไปจะเลือกรูปแบบการเดินทาง
ให้ตนเองได้ดีที่สุดเช่นกันครับ

 

แบบนี้แสดงว่าต้องมีคนตกเรือเยอะมากแน่ๆเลยครับท่านนนพ และเราก็อาจจะเคยเรือล่มมาหลายครั้งแล้วก็ได้ จะว่าไปเรียกว่าตายหรือเฉียดตายกันมาหลายครั้งแล้ว
ตอนนี้อุปกรณ์ที่ผมพอจะใช้ได้ก็มีเมตตา นอบน้อม กับสติที่ พอจะไปวัดไปวาได้อยู่ครับและที่สำคัญกัลยณมิตรทางธรรมหลายๆท่านทั้งที่มองเห็นไม่เห็น แต่มีแน่นอนครับ
ขอโทษด้วยนะครับที่มารบกวนกระทู้ท่านแผ่บุญ

 

การเวียนว่ายตายเกิดถือเป็นเรื่องปกติ ของคนที่ต้องการสร้างบารมี ขนาดบางท่าน(หลวงพ่อมีชื่อในอดีต)บารมีเต็มยิ่งกว่าเต็มซะอีก อนาคตจะได้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตอันใกล้นี่อยู่มะลอมมล่ออยู่แล้ว ท่านก็ยังเกิดมาทำประโยชน์อยู่ดี อาจจะประโยชน์กับมนุษย์ สัตว์ ภพภูมิ ตามวาระที่ท่านจะทำประโยชน์ส่วนไหน นี่ถือเป็นเรื่องธรรมดาของสายนี้ หรือจะเรียกว่าสายเต็มใจเกิดจนลืมก็แล้วแต่

แต่ในเมื่อความเข้มข้นของบารมีมีมากขึ้นก็ใช่ว่าจะปฏิเสธเรื่องของปัญญาการพ้นทุกข์ซะทีเดียว มันต้องรู้ครบทุกอย่างนั่นแหละถึงจะจบหลักสูตรเป็นครูเขาได้ ชาตินี้มันเป็นเพียงเศษเสี้ยวยังไม่ถึงไหนด้วยซ้ำ ถือว่าแวะร้านสภาโจ๊กพลังจิตริมทาง หาเพื่อนคุย 555

ใครไปนิพพานได้ก่อนชาตินี้ผมก็อนุโมทนาสาธุด้วย ใครบารมีเต็มก่อนเป็นรุ่นพี่ผมก็อนุโมทนาสาธุด้วยอีกเหมือนกัน ไม่มีคำว่าช้าว่าเร็วมีแต่คำว่า ทำไปเรื่อยๆ

 

ครับท่านแผ่บุญ ผมเองก็ไม่เคยสนใจเลยว่าจะเกิดหรือไม่เกิดยังไง ตายแล้วไปไหน ทำไปเรื่อยๆอะไรที่พอจะทำให้เกิดประโยชน์กับธรรมชาติได้ก็ทำไป ได้พบปะกันก็เหมือนกับการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความคิดเห็นกัน อาจจะผิดบ้างถูกบ้างก็แก้ไขกันไปครับ

 

ตัวตนมันโผล่มาแระ นี่เหรอทำเป็นมาเม้นต์สอนเรื่องการละกิเลสต่อคนนั้นคนนี้ ยิ่งหน้าใหม่ชอบสอนจัง คนโง่นะสิจะเข้าใจว่าคนชื่อนิวรณ์บรรลุแล้ว แค่คำพูดคำจาก็ฟ้องแล้วว่าจิตมันไม่มีแม้ศีลข้อ 4 อยู่เลย พูดจาส่อเสียดเป็นว่าเล่น

โชวกิเลสหยาบๆ แล้วยังมาลำพองใจว่าตนบรรลุแล้วเที่ยวสอนเรื่องการละกิเลส นี่เหรอคุณธรรมที่มีในจิตโถๆๆๆ ภาษาชาวบ้านนี่ต้องพูดว่าเ...สื..อกรู้ไปทุกวงการ กลัวคนไม่ยอมรับสรรเสริญ บารมีมากเหรอแบบนี้ ให้เด็กไหว้มันยังไม่อยากไหว้เลย 555

ปล.ถ้าไม่จบก็จะเอาจนจบดูซิว่าจะเป็นยังไงเรื่องเผยตัวตนนี่ถนัดนัก มีคนชื่อนิวรณ์อยู่ที่ไหน มีความขัดแย้งอยู่ที่นั่น เพราะมันชอบเหน็บแนมคนอื่น ดูถูกเหยียดหยามคนไปทั่ว เห็นมานมนานปีตั้งแต่ พ.ศ.ที่มีเว็บนี้มาละ แต่ไม่เป็นไรชอบชนก็รอชนกิเลสก็มีเหมือนกันจะเสียเวลาสักเท่าไรกันเชียว

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้ ........ก็ ต้องทน รับฟังกันไปแหละ ฮับ ....เพื่อ บารมี เนาะ

โชวพาว บารมี ดีๆ ก็ต้อง จ๊ะจ๋า รับฟังไปตาม เหตุ ผล .....ไม่ใช่ บารมีน้อย ฟัดกลับทุกเม็ด

ฟังต่อเนาะ


พุทธภูมิ บางตัว ก็ หนา สันติ ......การนับ อสงไขย 4 8 16 เขานับกัน
เฉพาะ ได้รับพยากรณ์ ..... จึงเริ่มนับ บารมี แบ่งประเภท

แต่ พุทธภูมิ หนา NGO บางตัวโน้น ไปโดนเขาหลอก ให้ นับเอาลอยๆ
ไม่มี การพยากรณ์ฮ่านอะไร เสือก นับแระ

นับแล้ว มาเกทับอีกว่า บารมี เยอะกว่า ศาสดา ....แค่ 4 อสงไขย !!

เฮีย !! อากาตานยู้ฮู

 

โง่แล้วทำมาอวดฉลาดสอนผู้อื่น ใช้มโนโง่ๆ มาทึกทักเอาว่าคนอื่นไม่รู้อะไรซะเลย แค่มันเห็นคำว่า 40 อสงไขย มันก็เอามาตีความเป็นตุเป็นตะโชวกึ๋นว่าตนเองรู้ไปซะหมด(เรื่องของคนอื่นมันทำเป็นรู้ดี) จะบอกให้หายโง่นะ ที่เขียน 40 อสงไขย เป็นความปรารถนาของตูเอง คนหน้าโง่ไปเอามาตีความแบบโง่ๆ เอาเองว่าตูอวดทั้งที่พระท่านยังไม่ได้พยากร นี่มันเรื่องที่มันนึกใส่ความคนอื่น หาเรื่องอยู่ไม่สุข เพราะสันดอ มันเป็นคนแบบนั้น เห็นใครทำดีกว่ามันไม่ได้ เพราะมันไม่มีอะไรดีๆให้แก่คนอื่นๆเลย มีแต่แขวะอิจฉาคนอื่นไปวันๆ จะสอนคนอื่นมันไม่ยอมสอนตัวมันเองว่ามันก็ไม่ได้มีอะไรดีวิเศษวิโสเลย

ถ้ามีคนนิสัยแบบนี้อยู่ทุกวงการ ก็มีแต่บั่นทอนความเจริญ เพราะหาเรื่องเสียดสีส่อเสียดคนอื่นไปทั่ว

 

ใช่การนินทามันมีแน่นอนในปุถุชนคนธรรมดา คนปรารถนาโพธิก็คนธรรมดา ยังไม่บอกว่าตรัสรู้หมดกิเลสแล้วที่ไหน คนมันอยากหาเรื่องก็กุเรื่องขึ้นมานินทาคนอื่น ถ้ามันเป็นผู้ปรารถนาโพธิด้วยกันมันจะมาแขวะผู้ร่วมทางเดียวกันเพื่อ แต่ถ้ามันบอกว่ามันบรรลุคุณธรรมต่างจากคนที่เป็นปุถุชนแล้ว ก็จะบอกตรงๆว่าแค่ศีลข้อ 4 ยังทำไม่ได้ ไอ้พูดจาส่อเสียด เหยียดหยามผู้อื่นเนี่ย ข้อความมันพิมพ์มาจากไหน ถ้าสมองมันไม่สั่ง สมองมันก็ถูกสั่งมาจากจิตที่มันยังมืดดำในกิเลสไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วๆไปที่ใครเขาก็มีกัน กิเลสๆๆ 555

 

ไม่มีใคร เขาไป อิจฉา หลอกฮับ กับ การมองไปในโลก แล้ว เห็น สรรพสัตว์

คนอื่น ที่ไม่เป็น โพธิสัตว์อะไร เขาก็เห็น ของมัน โลกๆ ใช่ว่า มีตาเห็นคนเดียว

เทวดา พรหม นี่ เขาเห็นได้เยอะกว่า คน อีก ....เทวดา พรหม เป็น โพธิสัตว์
ทุกรูป ทุกนาม ไหม ก็ไม่

เทวดา พรหม มี เกิด 40 ไหม..........พระพุทธองค์ตรัส พวกหาเบื้องต้นเบื้องปลาย
ไม่ได้ มีมากกว่าอีกไม่รู้กี่เท่า.....................แล้วจะไป นับทำไม

การนับ จัดให้เป็นเรื่อง การบัญญัติของ " การได้รับพยากรณ์ " ไปสิ

ไม่ใช่ ไม่ได้รับพยากรณ์ ก็ พอใจ บัญญัติขึ้นเอง ว่า มีมากกว่า ศาสดา ทำมา
จนก็ทั่ง เผลอ เรียกตน ด้วยการกล่าว คำเชิงเทียบว่า พิเศษ(กว่า)

 

สรุปแล้วคุณต้องการอะไรจากผม ต้องการสอน ต้องการเถียง หรือต้องการให้ผมเข้าใจในสิ่งที่คุณคิด(เอาเอง)

ถ้าไม่มีคุณมาแหย่กระทู้นี้ก็ไม่มีนอกเรื่องนอกราว แต่การมาพูดเสียดสี แล้วมาใช้ตรรกะโง่ๆ ว่าคนอื่นเขาจะนิ่งได้ไหม ไม่ใส่ใจใส่อารมณ์ได้ไหม มันก็อาจจะใช้ได้ในเพราะกลุ่มคนที่ปรารถนาไม่เกิดกันชาตินี้เท่านั้น เพราะเขาเห็นสิ่งที่คุณขากถุยมามันเป็นกิเลสหยาบๆนี่เอง เขาอาจจะเบียนหน้าหนีไม่ต่อล้อต่อเถียงกับคุณ คุณเลยได้ใจสั่งสมนิสัยแย่ๆแบบนี้มาตั้งแต่มีเว็บพลังจิตรุ่นก่อนหน้านี้มาแล้ว แต่สำหรับผมผมต้องเกิดอีกนาน ในเมื่ออยากฉะกับผมด้วยกิเลสผมก็พร้อมจัด เพราะคุยกับคุณธรรมะดีๆอะไรมันก็ไม่มีให้คุยกันอยู่แล้ว

 

คุณมันก็แค่นักมโนไปวันๆ ทำเป็นมาพูดว่าอย่ามาสอนku ทั้งที่ตัวคุณเองก็โคตรทิฐฐิมานะ เหมือนกัน เก่งแต่อ่านตำรามายำเองมั่วๆ แล้วทำมาเป็นกูรูผู้วิเศษไล่สอนส่อเสียดชาวบ้านในเว็บธรรมะ โถ คนเขาไม่ได้โง่ที่จะแปลความหมายต่ำๆไม่ออก

ตราบใดที่คุณยังไม่หยุดสอนผมด้วยภาษาต่ำๆ ผมก็ไม่หยุดที่จะสอนคนสันดอแบบนี้เหมือนกัน ว่าคนแบบนี้มันต้องเจอคนแบบเดียวกันมันถึงจะสะใจ

ทำเป็นเอาธรรมะมาอ้างเหมือนว่าตนเองมีระดับ แต่จิตใจก็ไม่ได้มีระดับอะไรเลย ใช้ภาษาดีๆปกติยังไม่ได้เลย แต่ผมก็ชอบนานๆได้เจอกันจังๆสักทีเห็นแขวะคนอื่นมาแสนนานละ เล่นกับผมต้องเอาจนถึงที่สุด

คนอื่นๆผมก็ไม่เคยเห็นมีใครทำสันดอกันแบบนี้สักคนมีแต่ตัวนี้แหละ 555 คนที่ผมจะฟังคือคนที่มีคุณธรรมจริงๆ คนที่ทำตัวกร่างๆ เศษขยะมาสอนผมแล้วยังมาพูดลามปามส่อเสียดผมไม่ยอมให้พูดฝ่ายเดียวแน่ๆ หุหุ

 

ที่แน่ๆคนในนี้ก็ได้รู้ละว่าคุณก็เป็นคนมีกิเลสหนาอยู่ คนไม่ยอมคนก็ต้องเจอคนไม่ยอมคนนั่นแหละ เพราะกิเลสมันก็พอๆกัน ถึงผมจะปรารถนาโพธิก็ไม่ได้หมายความว่าผมต้องใจดีกับคนที่ไล่ตามแขวะชาวบ้านเขาไปทุกๆที่ เพราะคิดว่าตัวเองเก่งแล้วดีแล้ว กิเลสไม่มีเหลือหลอแล้วนะสิ มาแหย่ผมก็ต้องเผยกิเลสตัวงามๆมาให้คนอื่นที่เป็น fc มานานต้องตกอกตกใจว่าลูกพี่กู มีกิเลสหนาขนาดไล่แขวะไล่เสียดสีส่อเสียดชาวบ้านเลยเหรอ อุตสาห์ชื่นชมในคำพูดคำจาแปลกๆที่ไล่สอนเขามานาน แต่ลืมสอนตัวเอง เห็นความไม่ดีของคนอื่นหมด แต่ตนเองยักไม่รู้สึกตัวยังยิ้มหน้าระรื่นว่าตนเองบริสุทธิ์แล้ว ผ่องใสแล้ว ฮิววววววส์

 

พุกพะพุงอันทะพาง เที่ยวไล่ด่าคน โชวกิred
วิญญาณหน้าไหนน้อ ที่มานั่งขอส่วนบุญ

 

จะมีเหตุผลอะไรที่จะมาแซะผมผมไม่สนใจหรอก เพราะสิ่งที่คุณแซะนั้นมันไม่ใช่ธรรมะที่คนมีคุณธรรมจริงๆเขาทำกัน มันมีแต่ว่าคุณอยากเอาชนะผม และผมก็ไม่ยอมแพ้คนแบบนี้ด้วยสิ สิ่งที่คุณพูดกับผมมาผมรับรู้ได้แค่ว่า คุณเป็นคนก่อกวน เมื่อยังมีคนก่อกวน คนถูกก่อกวนก็ยังต้องมี ริทำเป็นมาสอนku