การภาวนาคาถา ต้องใช้กำลังสมาธิระดับไหน คาถาถึงเริ่มมีผล

มีเท่าไรก็ฝอยมา เอ้ย เล่ามาได้ครับ ไม่ต้องกลัวมะพร้าวห้าวขายสวน เรื่องการภาวนาคาถาแผ่บุญผมก็พอจะทำเป็นอยู่ครับ ถึงได้ตั้งชื่อสมมุติว่าแผ่บุญ เพราะผมก็เกาะหล.โพธิบารมีเต็มองค์ที่คุณภาวนาถึงเป็นที่พึ่งผู้นำทางแนวทางที่ผมจะเดินเหมือนกัน แต่แบบนั้นหลักๆคือไม่ได้ใช้กำลังสมาธิตนเอง กำลังกระแสบุญมาจากลพ.ส่งมาที่เราตามที่คุณเข้าใจ น่าจะกระทู้ก่อนหน้าที่โม้ไว้จนเลยเถิดออกนอกจักรวาลกันไป 55

ถ้ากำลังมาจากจิตเราจริงๆป่านนี้ผมเสกใบไม้เป็นอาหารภัตตาคารห้าดาวอร่อยๆกินทุกวันไปแล้วครับ ไม่ปล่อยใส้แห้งเหมือนทุกวันนี้หรอก หุหุ

 

ทุกอย่างเวลาเราพูดล่ะมันสนุก แต่พอทำจริงๆมันไม่ได้สนุกเหมือนตอนพูดเลย ที่ไม่สนุกเพราะมันไม่ง่ายเหมือนใจคิดนะแหละ เมื่อก่อนผมไปปฏิบัติธรรมอยู่วัดป่าแห่งหนึ่ง หลวงพ่อองค์นี้ก็สายโพธิ สายโพธินี่ดูไม่ยากวัดท่านจะก่อสร้างเรื่อยๆและก็มีคนเวียนกันเข้าๆออกๆเรื่อยๆคนไม่เคยขาด

มีอยู่วันหนึ่ง ท่านน่าจะใช้กสินลมคาตาคาใจผมนี่แหละ ลพ.เดินมาหาผมมาคุยถามสารทุกข์สุขดิบผม คุยได้สักพักแล้วท่านก็จากไป แต่การจากไปนี่ทำให้ผมต้องอึ้งคือ พอคุยเสร็จแค่ผมหันหลังแค่นิดเดียวเท่านั้น ผมหันกลับจะถามอะไรท่านอีกทีปรากฏว่า ลูกตาแทบถล่นสิ ที่ผมคุยกับท่านคือสนามถนนข้างวัดที่โล่งโจ้งเลย ต่อให้นักวิ่งเร็วระดับโลกก็ต้องเห็นหลังกันอยู่ว่าเดินไปทางไหน แต่นี่แค่หันหลังนิดเดียวเหลียวคอมาดูอีกทีหายจ้อย เจอแบบนี้แล้วติดใจสิครับ

วันหลังๆมาผมก็ตะบี้ตะบันถามนะสิ ลพ.ครับอันนั้นทำยังไง อันนี้ทำแล้วจะเป็นยังไง ถามจนโดนด่า(ถามไปก็ทำไม่ได้ เห่อๆ) เหมือนถามเป็นต่อยหอยในนี้ป่าวก็ไม่รู้ 555