คุณแจห้าดอกที่ผมถือ...จะไขความลับให้กับคนอื่น

เจ้าของกระทู้หายจ้อย.....

 

เอ....ทำไม นักปฎิบัติ ที่ฝึกจิตถึงขั้นแล้ว

ไปรวมๆกันอยู่แถวเชียงใหม่ เชียงรายกันน้อ....

 

ชูชกเป็นเทวดาจำแลง ทำกิจเสร็จก็แสดงละครว่าท้องแตกตาย แล้ว
ก็กลับวิมาณตามเดิมมั้ง

เอ..พระฤาษีไปไหนหนอ..ไม่มาเฉลยเลย..ลุ้นมานานแล้ว..

 

มาแล้วครับ...พอดีกลับมาวัดมันยุ่งนิดหน่อยครับ
มันเป็นเรื่องของปัญญานะครับ
มันไม่มีคำว่าถูก..ผิด..นะครับ

 

เรียน คุณ tossapornk

ข้อมูลของคุณจะใช้ประโยชน์ ในการแสวงหา พระธรรมมิกราชา...ครับผม



เรื่องนี้น่าสนใจนะครับ

หลวงปู่ทวดเคยมาเล่าให้ฟัง...

มีคนกลุ่มหนึ่ง...มีบารมีมากอยู่..
อย่างน้อย..หนึ่งอสงไขยขึ้นไป..
มาเกิดยุคนี้..เพื่อต้องการมาช่วยเป็นผู้นำทางศาสนา
ปรับปรุงพระศาสนา...ให้เข้ารูปเข้ารอยเดิม..

แต่จะไม่ได้ตายตัว..ว่าเป็นใคร..ในคนกลุ่มนี้..
เขาต้องละ...เดิมออกมา
เพื่อบรรลุธรรม..เป็นพระอรหันต์..
แต่เป็นพระอรหันต์ที่พิเศษกว่าคนอื่น...
ตรงที่เขามีเครื่องมือวัดกรรม...

มันก็คงเป็นไปตามคำทำนายนะครับ...
ผมว่าตอนนี้..เขาคงจะเริ่มรู้กันแล้ว..

ธรรมมามิกราชอาจจะได้มีคนเดียว..
ใครก็ได้ที่มีความสามารถพอจะเป็นผู้นำ...

ธรรมมามิกราชก็คือผู้ที่มีธรรมในใจนั้นเอง...

 

แกรกๆๆๆ (เกาหัว) งงอยู่ดี?? ปัญญามีน้อยหงะ...

 

นมัสการค่ะพระฤาษี
มาตามดูคำตอบในกระทู้ สนุกดีค่ะ...

ชูชกน่าจะบริโภคตัณหาคือความอยาก
กินเท่าไรก็ไม่อิ่ม....เมื่อท้องรับไม่ไหวก็แตกตายไปในที่สุด

 

นี้ถ้าคุณโยมทั้งหลาย..ที่นี้...ใจดี..ไม่ใจแคบ(เหมือนเวบลานธรรม)

ผมมีเรื่องสนุกจะเล่าฟังเยอะเลย..ไว้ให้เป็นข้อมูล..แลกความรู้กัน..
เป็นเรื่องสนุกๆ.ที่รู้มาด้วยการเอาชีวิตเป็นเดิมพัน..

 

คุณแจห้าดอก=คุณจอกแหนห้า (ถูกป่าววว)

 

ใจดีมากๆอยู่แล้ว นิมนต์เอามาเล่าให้ฟังบ้างครับท่านฤาษีเดินดง

 

พระฤาษี ; เรื่องนี้น่าสนใจนะครับ

หลวงปู่ทวดเคยมาเล่าให้ฟัง...

มีคนกลุ่มหนึ่ง...มีบารมีมากอยู่..
อย่างน้อย..หนึ่งอสงไขยขึ้นไป..
มาเกิดยุคนี้..เพื่อต้องการมาช่วยเป็นผู้นำทางศาสนา
ปรับปรุงพระศาสนา...ให้เข้ารูปเข้ารอยเดิม..
----
ธรรมมามิกราชอาจจะ ไม่ ได้มีคนเดียว..
ใครก็ได้ที่มีความสามารถพอจะเป็นผู้นำ...
ธรรมมามิกราชก็คือผู้ที่มีธรรมในใจนั้นเอง...

ลองดู จากภาพ นี้ นี้ อาจจะเป็นอีกกลุ่มหนึ่ง ครับ....



เนื่องด้วย รู้สึกว่า ก่อน สึนามิ ปี2547 ไม่นาน ผมนั่งสวดมนต์ ทำวัตรเย็น วัดสีลสุภาราม ( หลวงปู่สุภา อายุ 114 ปี เมื่อ 17 กย.2550 , เรื่องที่จะเล่า อาจจะไม่เกี่ยวกับหลวงปู่สุภา ครับ เพราะจะกลาย ว่า ผมอาจจะปรามาส พระอริยะ และครูบาอาจารย์ )
หลังจากนั่ง ธรรมะ ต่อในศาลาทำวัตร ผมใด้ยันต์ มาตัวหนึ่ง คือ ๔ ...
จากนั้น มีโอกาส พบ หลวงปู่ทวด จาก บารมีท่านหนึ่ง หลวงปู่ทวด ท่านกล่าว ....จำยันต์ ที่ใด้มาจาก พระอริยะ ให้ ดี น่ะ จำใว้ และ......

มีโอกาส ที่น้องสาวผม , ผมใด้เที่ยว ภาคเหนือ นายทหารเจ้าของบ้านตกใจ ว่า ผม เข้านั่ง นอน ห้องพระ เค้า ใด้อย่างไร ...คืนนั้น เค้า ถึง บางอ๋อ...

จน มีโอกาส ใด้พบ ท่านผู้เฒ่า ที่เขียน ยันต์ นี้ ( ลองดู จาก ภาพ นี้ )...

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พระฤาษี
นี้ถ้าคุณโยมทั้งหลาย..ที่นี้...ใจดี..ไม่ใจแคบ(เหมือนเวบลานธรรม)

ผมมีเรื่องสนุกจะเล่าฟังเยอะเลย..ไว้ให้เป็นข้อมูล..แลกความรู้กัน..
เป็นเรื่องสนุกๆ.ที่รู้มาด้วยการเอาชีวิตเป็นเดิมพัน..
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ใจดีมากๆอยู่แล้ว นิมนต์เอามาเล่าให้ฟังบ้างครับท่านฤาษีเดินดง

 

คุณ นาคา


ขอออกตัวก่อนนะครับ..
ผมไม่เกี่ยวกับคนกลุ่มนี้...(แค่สาวกธรรมดา)
เป็นแค่ตัวสำรอง

ผมทำหน้าที่ซ่อมสะพาน...ก็จะจบหน้าที่ของผม..


ที่รู้มาก็มาจากนิมิตบ้าง...
มาจาก..บุคคลบางคนบ้าง...

พอเห็นเค้าโครงของงานทั้งระบบ
เพื่อให้พระศาสนาเดินหน้าเต็มรูปแบบ...(ตลอด๒๕๐๐ปี)

รู้สึกว่าบุคคลกลุม่นี้...
เขาจะไปที่ภาคเหนือกัน..
และกำลังทะยอยกันไป...

 

ยกมือแสดงตัวว่าอยากฟังเรื่องสนุกๆ อีกหนึ่งเสียงค่ะ

 

ยินดี รับทราบข้อมูล ขอรับ พระฤาษี

อาจจะด้วย สิ่งหนึ่ง สิ่งใด ที่อาจจะเกี่ยวพัน หรือ ...

ผมเองก็ จะเล่าบางเรื่อง เหมือนกัน ขอรับ..

 

แล้ว 4 ดอกที่เหลืออ่ะครับ
อิอิ -*-

 

ที่ชูชกตายเพราะไม่รู้จักคำว่า"พอ" ถู.....ก...ป่า...ว

 

แล้ว 4 ดอกที่เหลืออ่ะครับ
อิอิ -*-
............

ที่เหลือ ผมก็ยังไม่รู้มันคืออะไรเกี่ยวข้องกับผู้ใดบ้าง...
รู้แต่ว่าจะเจอกันในinternet..
(ผมว่าท่านคงรู้ว่า...จะมีสื่ออุปกรณ์ชนิดนี้ในยุคนี้...)

รู้แต่ในนิมิตมาบอกว่า....เรารักษาคุณแจห้าหอก...
ก็คงจะรอเวลาเหมาะสม....

 

สรรพสิ่งทั้งปวงล้วนเป็นหนึ่งเดียว

ทุกดวงจิต ล้วนร่วม กันค้นหา
ถึงที่มา ของตน อยู่หนไหน
คำตอบที่ เธอหา อยู่ไม่ไกล
แท้อยู่ที่ ภายใน ใจของตน

จงอย่าหา คำตอบ ที่นอกกาย
จงค้นหา จากภายใน ใฝ่ฝึกฝน
จงกลับสู่ ภายใน ใช่นอกตน
จงฝึกฝน จิตเถิด เกิดปัญญา

เรานั้นเกิด จากสิ่งนั้น คือความว่าง
เพื่อมาเสาะ แสวงทาง เร่งค้นหา
เพิ่มประสบการณ์ แห่งตัวตน ด้วยปัญญา
ให้ระลึกได้ ถึงที่มา แห่งตัวตน

ทุกประสบการณ์ เรานั้น คือผู้เลือก
เพื่อเรียนรู้ ความเป็นเหตุ และเป็นผล
เพื่อสรรสร้าง เรียนรู้ น้อมสู่ตน
เพื่อรู้แจ้ง ตัวตน เกิดปัญญา

ทุกทุกสาย ความรู้ สู่หลักใหญ่
วิถีทาง ต่างกันไป ใช่ปัญหา
สรรพสิ่งทั้งปวง คือความว่าง คือปัญญา
คือปรมัตถ์ คือสุญญตา คือนิพพาน


คือความรัก ที่ปราศ จากเงื่อนไข
คือจิตใจ ที่ปราศ จากถือมั่น
คือหยุดแบ่ง เรา-เขา เพราะเท่ากัน
คือเพราะเรา หนึ่งเดียวกัน สุญญตา

ทุกสรรพสิ่ง ในโลก มี 2 ขั้ว
รักและกลัว ตั้งให้เห็น เป็นปริศนา
ไขประตู สู่ภายใน ใช้ปัญญา
กาลเวลา ไม่มี อย่างที่เป็น

ภัยพิบัติ อาจเป็นการทำลาย ที่สร้างสรรค์
เพิ่มความรัก ให้แก่กัน ท่านคงเห็น
ต่างร่วมมือ ร่วมใจ ใฝ่ร่มเย็น
บังเกิดเป็น เมตตาธรรม มาค้ำจุน

จงชื่นชม ต่อทุก สภาวการณ์
จงขอบคุณ การรังสรรค์ ทุกเหตุผล
จงศรัทธา ต่อวิญญาณ ทุกตัวตน
เพราะทุกเหตุ ทุกผล มีที่มา
<!-- / message -->