เป็นสมาธิ หรือเป็น วิปัสสนา

สมาธิ วิปัสสนา เวลาจะนั่งเจริญกัมมัฏฐาน จะต้องเอาบท ไหนเป็นฐานขึ้น ก่อน สมถะ และ สมาธิ เป็นอันเดียวกันใช่ ป่าวครับ

 

สมาธิคือสติครับ สมถะก็สมาธิ วิปัสสนาก็ต้องใช้สมาธิ สติปัฏฐาน 4 ก็ตัวสร้างสติเลย ภาวนาพุทธโธๆ ไปนั่นแหล่ะครับ ตอนนี้ยังไม่ต้องคิดอะไร ส่วนการทำวิปัสสนาผมขอแนะนำกระทู้นี้เลยครับ

https://palungjit.org/threads/วิปัสสนาแบบธรรมชาติ-หลวงพ่อฤาษีลิงดำ.658457/

 

ภาวนาๆๆๆ ทำๆๆๆ

 

ให้ดูตัวอย่างของ นักกีฬา เพื่อเป็นหลักคิด
คือ นักกีฬาทุกอย่าง ก่อนจะซ้อม หรือ จะเล่น หรือ จะแข่ง กีฬาอะไรก็แล้วแต่ เค้าก็จะต้องวอร์มร่างกาย หรือ ยืดแข้งยึดขา หรือ วิ่งเบาๆ ก่อนทุกครั้ง

นักกีฬา คือ นักวิปัสสนา
การวอร์มร่างกาย คือ การทำสมาธิ หรือ สมถะ

เพราะฉนั้น โดยส่วนมาก เค้าจะทำสมาธิ ก่อนจะเจริญวิปัสสนา ตาม

 

นำมาฝากเจ้าของกระทู้ครับ

 

คำว่านั่งเจริญกรรมฐาน น่าจะเป็นอุบายในการทำให้จิตสงบครับ
อุบายมีมากมายแล้วแต่จริตและความชอบเราเลยครับ
แต่หลังจากนี้ ก็สามารถไปต่อทางด้านปัญญาได้
หรือจะไปต่อทางด้านกรรมฐานต่างๆก็ได้หมด

สมถะเป็นการกดข่มตัวจิตให้สงบเช่นกัน
วิปัสสนาเป็นการรู้เห็นตามความเป็นจริงด้วยใจที่เป็นกลาง ณ ปัจจุบันนั้น...

ซึ่งวิปัสสนาก็ต้องอาศัยกำลังของสมถะมาเกื้อหนุนกัน
ความพอดีตรงนี้เราต้องหาด้วยตนเองครับ..

อีกเรื่องที่สำคัญก็คือ
สติทางธรรม ที่ได้จากการเจริญสติในชีวิตประจำวัน
ทำอย่างไรก็ได้ขอให้มีฐานอยู่ที่กายครับ
ซึ่ง สามารถสร้างกำลังสมาธิสะสมเล็กๆน้อยๆ
ที่จะมาหนุนสมถะแบบทางการของเราได้
เพียงพอที่จะไปวิปัสสนาต่อก็ได้ หรือ เพียงพอจะยกระดับสมาธิเราได้
และการเจริญสติจะสร้างกำลังสติทางธรรม
ที่จะทำให้ความเข้าใจทางด้านกิริยาที่เป็นนามธรรมต่างๆ
ของเราให้ผ่านพ้นไปได้เร็วครับ.......

มีปลายทางประมาณไหน ต้องตอบตัวเองดูก่อนครับ
แต่ถ้าทำสมถะ ต้องควบคู่กับการเจริญสติ
ในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่องด้วยจริงๆ
เพราะไม่งั้น สมถะเราจะช้า เนื่องจากมันหาย
ไปกลับการใช้ชีวิตในระหว่างวันของเราครับ

สมถะดี วิปัสสนามันจะง่าย...แต่จะวิปัสสนาไปได้ดี
กำลังสติทางธรรม ก็จะต้อง จับเรื่องที่เราพลาดทัน
ในแต่ละวัน เพื่อเอาไว้เป็น การวางอารมย์สำหรับ
วิปัสสนาด้วยครับ

มันเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันอย่างหลีกเหลี่ยงไม่ได้
สมดุลย์ตรงนี้ ต้องหาด้วยตนเองครับ

 

เปิดทัศนะครับ

 

+++ สมถะ = สมถะฌานสมาบัติ = โดดเดี่ยว สัตย์ซื่อถือสมถะ เป็นอาการ "รู้ตัว+รู้ตน" ตัดสิ่งอื่นออกหมด จนเป็น "สมถะ"
+++ วิปัสสนา = วิปัสสนาญาณทัศนะ = "รู้จนกลายเป็นเห็น" ไม่ใช่ ดูอะไรเห็นไอ้นั่น อาการของมันคือ "รู้รอบ สู่ รู้แจ้ง"

+++ สมถะ+วิปัสสนา จะเป็นเนื้อเดียวกันได้ ก็ต่อเมื่อ เริ่มย่างเข้าสู่ "สัมโภชฌงค์" ที่เรียกว่า "สัมมาสมาธิ" แล้วเท่านั้น
+++ อาการเริ่มต้นของ "สัมโภชฌงค์" จะปรากฏก็ต่อเมื่อ สามารถ "ทำความรู้สึก ได้ทั้งตัว" เท่านั้้น

+++ ต้องการทราบ/ต้องการทำ ก็ให้เริ่มต้น "ทำ" ที่ความ "รู้สึกทั้งตัว" นะครับ