รบกวนทำนายชะตาชีวิตให้หน่อยค่ะ

ขอท่านผู้รู้ท่านใดก็ได้ช่วยชี้หนทางสว่างในชีวิตให้ทีค่ะ
ขอเล่าคร่าวๆ ในชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคยประสบความสำเร็จในชีวิตคู่ มีอันต้องเลิกหมด เหมือนไม่สามารถมีใครได้
ทำงาน ธุรกิจ ทำไปได้สักพักก็ประสบปัญหา ตอนนี้เป็น

 

เกิด อังคาร 4 ธันวาคม 2427 (น่าจะเป็น2527)
เวลาตกฟาก 13.59น.
----------------------------------
..คำนวนจากข้อมูลที่ให้มา /คุณเกิดวันอังคาร 4 ธค. 2527 เวลา 13.59 น.เป็นปีที่39
ในรัชกาลที่9 ปีชวด จศ. 1346 รศ. 203 คศ.1984.... เวลาบ่ายของวันอังคาร ตกอยู่กากบาท (ความเชื่อโบราณว่า กากบาทไม่ดี/ยามอุบากองถือว่ายามนี้ อัปรีย์)
ปีเกิดคุณ ปีชวด ไม่ถูกกับ คนปีมะเมีย

......การเกิดขึ้นของชีวิต ๆ หนึ่ง ซึ่งได้อัตตภาพเป็นมนุษย์ พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า
..กิจโฉ มนุสสปฏิลาโภ.. แปลว่า " การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งที่ได้มาโดยยาก "

แม้เกิดเป็นมนุษย์ได้แล้ว จะดำเนินชีวิตให้เป็นไปด้วยความสุข ดีงาม สมตามที่ปรารถนา
โดยไม่มีอุปสรรคขัดขวางเลยก็เป็นไปได้ยาก จึงตรัสไว้ว่า ...กิจฉัง มัจจานะ ชีวิตัง... แปลว่า " ความเป็นอยู่ ของสัตว์มนุษย์ทั้งหลาย เป็นอยู่ยาก " แต่ละชีวิตสร้างสม อบรมวาสนา
มาต่างกัน บ้างก็สุข บ้างก็ทุกข์ ผิดหวัง สมหวัง อีกนานัปปการ

เหตุที่จะนำไปเป็นเครื่องเปรียบเทียบ คือ เด็กทารกทุกคน แรกเกิดมา จะร้องให้และกำมือแน่น การที่ทารกร้องให้ เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า แต่นี้ไปชีวิตดวงนี้จะพบกับ กฎแห่งธรรม ที่มีประจำโลก ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง นั่นคือ จะได้ลาภ-จะเสื่อมลาภ / จะประสพความสุข-
พบความทุกข์ / จะได้ยศ-จะเสื่อมจากยศ /จะได้รับการสรรเสริญ-จะถูกนินทา

การที่ทารกกำมือแน่น เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า ต่อไปข้างหน้า จะพบกับมายาของโลก จำต้องยึดถือ เกาะเกี่ยว เก็บงำ ว่านั่นเป็นของเรา นี่เป็นของเรา ทั้งทรัพย์สินเงินทอง เรือกสวนไร่นา รวมถึงสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจ ว่านั่นของๆเรา นี่ของๆเรา
ธรรมชาติเหล่านี้ เป็นต้นทุนที่ติดตัวมา ในรูปแบบของกิเลสที่นอนเนื่องในขันธสันดาน พร้อมกับการเกิดของปุถุชน ไม่ว่าเชื้อชาติ ภาษา ความเชื่อใด

แต่พอจากไปสู่ธรรมชาติ ทุกคนแบมือออก เป็นเครื่องบ่งบอกให้รู้ว่า ไม่ได้เอาอะไรไปเลย
ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็น พระราชา มหาอำมาตย์ นักบวช ชีพราหมณ์ คนมั่งมีและคนยากจน ทุกคนเหมือนกันหมด ทรัพย์สินเงินทอง ส่งเราได้แค่โรงพยาบาล ลูกหลานส่งได้แค่เชิงตะกอน
มีนายบุญ กับนางบาปเท่านั้น ที่เป็นเพื่อนแท้ ติดตามเราไปทุกแห่งหน เหมือนเงาติดตามตัว
ดังที่พระพุทธองค์ทรงเทสนาไว้ว่า

... ขตฺติยา พฺราหฺมณา เวสฺสา.....สุทฺทา จณฺฑาล ปุกฺกุสา
อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน.................ภวนฺติ ติทิเวสมา. ( ขุ. ชา ปญฺจก. 27/175 )
แปลว่า " พระราชา สมณะพราหมณ์ ข้าราชการ พ่อค้า คนจัณฑาลหาเช้ากินค่ำ คนชั้นต่ำ
หากประพฤติธรรมกรรมดี ในโลกนี้แล้ว จะเสมอกันในสวรรค์ชั้นไตรทิพย์ (ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ไม่มีข้อยกเว้นใดๆ)"

....เท่าที่ จขกท. เล่ามา ชะตาของคุณ เจ้าหนี้กรรมเวร คงจะเยอะ เขาตามมาทวง
ช่างคล้ายกับพุทธภาษิต บทนี้มาก พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
อิธ ตปฺปติ เปจฺจ ตปฺปติ
ปาปการี อุภยตฺถ ตปฺปติ
ปาปํ เม กตนฺติ ตปฺปติ
ภิยฺโย ตปฺปติ ทุคฺคตึ คโต. (ธ.ป. ยมกวคฺควณฺณนา เล่มที่1 หน้า140)

ผู้ทำบาปหยาบช้า อันสามานย์ ....... ย่อมซมซานไร้สุข เป็นทุกข์ขี
ให้เร่าร้อนเศร้าโศก ในโลกนี้ ......... วายชีวีเดือดร้อน ไม่ผ่อนคลาย
ให้ขัดสนหม่นหมอง ในสองโลก...... วิปโยคอาดูร ไม่สูญหาย
ต้องอัปโชคตกต่ำ ระกำกาย............ ไม่สบายกายจิต เพราะฤทธิ์กรรม
ย่อมเดือดร้อน เพราะกรรมที่ทำไว้.... ว่าเราได้ก่อเวร ไม่เป็นส่ำ
ถึงทุคติไร้สุข ทุกข์ประจำ................ ก็ยิ่งซ้ำเดือดร้อน ไม่ผ่อนเพลา.

*** อยากให้จขกท.เชื่อเรื่องกรรม ทำใจยอมรับ
ปรับการดำเนินชีวิตเสียใหม่ อะไรที่ไม่จำเป็นก็ตัดออก ลดการใช้จ่าย
ทำใจให้สบาย คนที่ประสบทุกข์ มีอยู่ทั่วโลก ไม่ใช่เราคนเดียว ถ้าให้ดีที่สุด อาจจะผ่อนหนักให้เบาบางได้บ้าง ควรไป ถือศีล บวชชีพราหมณ์ 5 วัน 7 วัน ตามวัดที่เขาจัดงานปริวาสกรรมประจำปีหลายจังหวัดทั่วปรเทศ นิยมจัดกันช่วง เดือน พ.ย -ธค.- มค. เพื่ออุทิศผลบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ที่ตามจองล้างผลาญเรา เหมือนเอาน้ำไส เติมไปในน้ำเค็ม ยิ่งเติมมากความเค็มจะจืดจางไป บุญก็เช่นกัน ถ้าทำมากๆ แรงกรรมแรงอาฆาตจะอ่อนลง เรื่องแรงกรรม มันติดตามข้ามภพ ข้ามชาติได้ ชวนเพื่อนๆไปหลายคนยิ่งดี ปฏิบัติร่วมกัน

...จริงๆแล้ว ถ้าว่าตามตำราฉบับที่มีอยู่นี้ ดวงชะตาของคุณจะดีขึ้น เมื่ออายุครบ 3 รอบไปแล้ว
ดวงชะตาจะเข้าสู่ วงรอบฉัตรเงิน ต่อฉัตรเงินไป จะเข้าสู่วงรอบเจดีย์
นับว่ารุ่งโรจน์ทีเดียว.
ข้อคิด: ถ้าไม่อยากเสีย ของที่ตนรัก อย่าไปเอาของรัก ของคนอื่น.........

 

....เรื่องของสุข-ทุกข์ มันมีอยู่ตามธรรมดาของมัน ทุกหนทุกแห่งไป
ไม่ว่าโลกมนุษย์หรือโลกอื่นๆ ความทุกข์ มันครอบงำทั้งคนทั้งสัตว์ไม่เว้นใครๆ
ทำไมถึงเป็นทาสความทุกข์ ก็เพราะคนเราเป็นปุถุชน(ปุถุ แปลว่า "หนา"..ปุถุชน/ชนผู้หนา) หนาด้วยอะไร หนาด้วยกิเลส ตัวกิเลส(อุปมาเหมือน ยางเหนียวเหนอะ)ทำให้คน
อยากได้-อยากดี อยากมี-อยากเป็น อยากเด่น-อยากดัง ฯลฯ เมื่อไม่ได้ตามอยาก
ก็เกิดไม่พอใจ คือทุกข์นั่นเอง อยากมากก็ทุกข์มาก อยากน้อยก็ทุกข์น้อย

พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า ...สุขสฺสานนฺตรํ ทุกขํ ทุกฺขสฺสานนฺตรํ ทุกฺขํ.
แปลว่า..ทุกข์เกิดในลำดับแห่งสุข สุขเกิดในลำดับแห่งทุกข์ (สุต. สคาถวรรค สังยุตตนิกาย). หมายความว่า ความสุข-ความทุกข์ เกิดสลับกัน พระพุทธพจน์ข้อนี้ ยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า
จะสุขล้วนๆ ก็ไม่ได้ จะทุกข์ล้วนๆก็ไม่มี

.....ที่ผ่านมา จขกท.ถึงมีความทุกข์ ขณะเดียวกัน ก็ยังมีความสุขแฝงมาด้วย เพียงแต่อาจมองไม่เห็นสุข เพราะทุกข์มันมากกว่า เมื่อรู้อย่างนี้ จงลดความอยากลง ความทุกข์ก็จะลดลงตาม ปรัชญาเถระวาท ว่า " จงมองทุกข์ให้เห็น จะเป็นสุข" ยินดีในสิ่งที่ได้ พอใจในสิ่งที่มี
ไม่จำเป็นต้อง ปลงผมบวชชี เพื่อหนีทุกข์.

 

สาธุในธรรมนะคะ ได้คำตอบในใจแล้วค่ะ