เทคนิคการฝึกจับภาพพระ

เทคนิคการฝึกจับภาพพระ

ถาม : เวลาจับภาพพระ จับในอกบ้าง จับที่อื่นบ้าง ไม่รู้จะไปต่ออย่างไรครับ อยากไปต่อ ?
ตอบ : อยากไปต่อ ก็เพิ่มขึ้นอีกองค์หนึ่ง ไว้ในอก ๑ องค์ ไว้บนหัว ๑ องค์ #หายใจเข้าองค์บนหัวเลื่อนไปในอก #องค์ในอกเลื่อนไปบนหัว #หายใจออกองค์บนหัวเลื่อนไปในอก #องค์ในอกเลื่อนไปบนหัว สลับกันไปเรื่อย ถ้ารู้สึกว่าชัดเจนดีแล้วก็เพิ่มไปเรื่อย ๆ ดูว่าจะได้กี่องค์..!

ถาม : ควรจะสักกี่องค์ ?
ตอบ : ควรจะได้สัก ๑๐๘ องค์พร้อม ๆ กัน...! #แต่ต้องชัดเจนเท่ากัน เพราะฉะนั้น...เพิ่มไปเป็น ๒ องค์ก่อน ส่วนอีก ๑๐๖ องค์เก็บไว้รอเวลา

ถาม : พระอาจารย์เคยบอกว่า อาจจะเห็นไม่ชัดเจน ?
ตอบ : ขอให้มีไว้ก่อน #หลังจากนั้นที่ชำนาญแล้วจะกำหนดได้มั่นคงขึ้น ชัดเจนขึ้น คราวนี้จึงจะเป็นแบบที่เราต้องการ

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๐

 

การทำสมาธิแบบนี้เรียกว่าอะไรครับ บังเอิญมากที่มาตรงกับแบบการทำสมาธิที่ผมกำลังฝึกฝนอยู่
ผมเคยทำได้มากสุดแค่ 7 องค์แบบภาพ 3 มิติชัดเจน พยายามอย่างไรก็ไม่เกินนี้ องหนึ่งชัดขึ้นองค์หนึ่งจะจางไปเสมอ ถ้าเราทำได้ถึง 108 องค์แล้วจะเป็นอย่างไนต่อครับ มีผลอย่างไร

 

ช่วยเล่าให้ฟังแล้วกัน
เผื่อว่าใครจะงงๆ ว่าทำอย่างไร
แล้วมีประโยชน์อะไร...
เผื่อว่าใครชอบแนวนี้...

ประโยชน์ของวิธีการนี้
เป็นอุบายเริ่มต้นในการที่ทำให้เรารักษาระบบ
หายใจให้นานเพียงพอขึ้นจนระยะเวลา
ที่เราหายใจเข้าและออกมันถึงระดับฌาน..

ซึ่งพูดง่ายๆว่าหลักการนี้เป็นวิธีการ
ในการปรับระบบลมหายใจของเรา
ในการเข้าและออก ฌานไปในตัวเองนั่นเอง.....

เพราะปกติแล้ว การที่เราจะฝึกสมาธิไปถึง
ขั้นที่ใช้งานทางจิตได้เลย
และก็ใช้งานไปซักพัก
จนกระทั้งท่านมีความชำนาญในการใช้งาน
และสามารถหายใจ ใน ๑ รอบ
จะสามารถเข้าออกฌานได้หลายๆรอบนั้น
ใน รอบของการหายใจเพียงครั้งเดียว
เหมือน บุคคลที่ฝึกสมาธิจนใช้งานได้ทั่วไปนั้น
มันอาจจะยากซักหน่อย...

วิธีการนี้ เป็นอุบาย ในเรื่องของ
ระบบการหายใจเข้าออกฌานได้หลายๆรอบ
ในการหายใจเข้าออกเพียงครั้งเดียวนั้นหละครับ

เทคนิค ก็คือ การสร้างภาพพระไว้ก่อนหนึ่งองค์
แล้วมองผ่านบริเวณเหนือระหว่างคิ้วแล้วก็ผลัก
หรืออุปโลกน์สร้างภาพพระออกไปในมุมที่สูงขึ้น
ไปเรื่อยๆซ้อนด้านหลังออกไปเรื่อยๆให้ยาวที่สุด
เท่าที่จะยาวได้ ในขณะที่คุณหายใจออก อย่าพึ่งหยุดลมหายใจจนกว่าจำนวนพระที่สร้างซ้อนไปด้านหลังเรื่อยๆจะเพียงพอกับที่เราต้องการ (ไม่ใช่วางภาพพระไว้ที่กลางกระโหลกศรีษะนะครัษ เพราะภาพที่ได้ จะออกไปในลักษณะขยายออกกว้างและจะกลายเป็นภาพพระนอนเหมือนเราจับพระพุทธรูปนอนหงายครับ หรือ ตั้งไว้กลางศรีษะเลย เพราะตาพิเศษเราจะตามมองภาพไม่ได้จากกลางศรีษะและภาพอาจจะออกซ้อนกันไปได้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังครับ ส่วนเทคนิคการขยายภาพใหญ่ซ้อนกันเรื่อยๆ เราจะทำเฉพาะในกรณีที่ตั้งฐานแบบ
ทางวิชาทางวัดปากน้ำภาษีเจริญครับ)

พอคุณได้จำนวนภาพพระที่ซ้อนเพียงพอแล้ว
คุณก็ค่อยๆดึงภาพเหล่านั้น ให้ลงมาที่หน้าอก
ในขณะที่คุณหายใจเข้ามา โดยอย่าพึ่งเลิกระบบ
หายใจเข้า จนกว่า คุณจะดึงภาพเหล่านั้นกลับเข้า
มาในอกได้ครบทุกภาพ....

แรกเหมือนฝึกความอึดในเรื่องระบบการหายใจ


ถ้าทำได้....ต่อไป เราจะพบว่า
ในระบบหายใจปกติของเราที่มันเป็นเส้นๆนั้น
มันจะยังมีระบบของลม
อีกสาย ที่มันเกิดขึ้นมาได้ ซ้อนทับกับระบบ
หายใจปกติที่ลึกของเรา...
(เอาว่า มันมีการหมุนซ้อนของลมอีกสายเกิดขึ้น)

ซึ่งจำนวนการเปลี่ยนแปลงของระบบลมหายใจ
อีกสายที่ซ้อนเข้ามาในระบบลมหายใจของเรา
นั่นหละ คือ จำนวนของรอบที่ เราสามารถเข้า
และออกฌานได้ ในหนึ่งรอบลมหายใจปกติครับ

กลุ่มที่เริ่มใช้งานทางจิตได้ ทั่วไป
จะมีระบบซ้อนทับลมหายใจตรงนี้ประมาณ
รอบถึงสองรอบ
ถ้ามาฝึกเพิ่มจะมีได้ ถึง ๕ รอบถึง ๑๐ ได้
แต่ในกรณี พระเกจิ อาจารย์ทั่วไปๆ
ท่านหายใจเข้าออก มีระบบลมหายใจซ้อน
(หรือการเข้าออกฌาน) ได้เป็น สิบๆรอบ
แบบปกติธรรมดาทั่วไปอยู่แล้วครับ.......

วิธีการนี้...ถ้าใครก็ตาม อยู่ในกลุ่ม
ที่ เคยใช้งานทางจิตได้
และเข้าออกฌานได้ปกติ รอบสองรอบแล้ว
ในเวลาปกติ วิธีการนี้ เป็นเทคนิคที่ดี
ในการฝึกเพิ่มการเข้าออกฌานใน
รอบการหายใจครั้งเดียวในเพิ่มมากขึ้น
ซึ่งดีกว่าการมาฝึกเข้าออก
แบบการหายใจปกติรอบเดียวแน่นอน......

ส่วนคนที่ ยังไม่ถึงขึ้นที่จิตใช้งานได้จริง
ในชีวิตประจำวัน อ่านแล้วอาจจะงงๆ
ไม่เกทในตอนแรก จนกว่าจะเริ่มใช้งานทางจิต
ได้จริงในชีวิตปกติประจำวัน แล้วจะเข้าใจได้เอง
ท่านจะพบว่า วิธีการนี้เหมาะสำหรับ
การฝึกเข้าออกฌานที่ดีมากวิธีการหนึ่ง....
คล้ายๆว่า เป็นวิธีลัดวิธีการหนึ่งนั่นหละ


พูดง่ายๆ วิธีการนี้ ก็เหมือน อุบายในการ
ฝึกเข้าออกฌาน จนกระทั่งเพิ่มจำนวน
ในการเข้าออกฌานให้มากเรื่อยๆในรอบ
หายใจปกติรอบหนึ่ง
ที่วางไว้ประมาณ ๑๐๘ รอบ จะเกิดการ
เข้าออกฌานได้เอง ๕ ถึง ๖ รอบ
(ในช่วงที่ท่านฝืนผลักระบบลมหายใจปกตินั่นหละ)
ซึ่งเป็นการเข้าออกพื้นฐานทั่วไปสำหรับ
ผู้ที่ใช้งานทางจิตได้ปกติอยู่แล้ว
และกำลังในการเข้าออกได้ ๕ ถึง ๖ รอบนี้
ก็จะเพียงพอสำหรับการนำไปใช้งาน
แล้วแต่ว่า บุคคลนั้นจะใช้งานทางด้านไหนนั่นเอง
และขึ้นอยู่กับว่า บุคคลนั้น เข้าออก
ฌานได้ถึงระดับไหนด้วยครับ...



หวังว่าจะพอมีคนที่เข้าใจที่พูดให้ฟัง...

ปล. แค่เพียงแต่เล่าให้ฟัง....พอขำๆ