ร่วมทำบุญบูชา พระพิชัยมาลามหาจักรพรรดิ์ชุดปฐมพุทธันดร(มหาเสาร์ล้างอาถรรพ์) พ่ออาจารย์พล

ตั้งแต่ทำเครื่องมงคลชุดนี้มาท่านว่า..แม้แต่ฉันก็ยังรู้สึกกลัวใจตัวเอง ด้วยท่านให้เหตุผลว่าถ้ายังห่มเหลืองห่มขาวไม่พร้อมเอาดีทางโลกก็อย่าคิดนำไปใช้ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลที่ท่านไม่กล้าใช้และกลัวใจตนเอง จะเป็นอย่างไรต้องติดตามกันแบบใกล้ๆกับเครื่องรางรับวาเลนไทน์ปีที่ถูกเรียกว่า"ผู้กลืนกิน"

 

ผมเข้าใจว่าเดรัจฉานวิชา น่าจะหมายรวมถึงวิชาทุกอย่างที่ทำให้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉานลงไป เพราะมนุษย์ก็เป็นสัตว์ตัวนึงดังนั้นวิชาทางโลกีย์จึงเป็นเดรัจฉานวิชาทั้งสิ้น รวมถึงศิลปร้องรำทำเพลง หรือการต่อสู้ด้วยเพราะทำให้หลงในการเป็นมนุษย์
ดังนั้น มีแต่พุทธศาสนาสอนให้ไม่กลับมาเป็นสัตว์ จึงเป็นวิชชาเดียวที่ไม่ใช่เดรัจฉานวิชา

 

โดยรูปศัพท์ เดรัจฉาน แปลว่า ขวาง ส้ตว์เดรัจฉาน คือ สัตว์ที่มีลำตัวขวาง หรือ ขนานกับพื้นโลกต่างจากมนุษย์ที่มีลำตัวตั้งตรง เดรัจฉานวิชา จืงหมายถึง วิชาที่ขวางทางไปนิพพาน

แต่ความจริงแล้ว ธรรมะนั้น มี 2 ระดับ คือ โลกียธรรม และโลกุตรธรรม
เดรัจฉานวิชา คือ ระดับโลกียธรรม

วิชาทั้งหมดในระดับโลกียธรรม เป็นเดรัจฉานวิชาทั้งสิ้น จืงไม่ใช่วิชาชั่วช้าอะไร อยู่ที่คนเอาไปใช้ ว่าจะใช้ไปในทางใด และเดรัจฉานวิชา ก็ยังแบ่งเป็นสายขาว และ ดำ ในแต่ละสาย ก็มีระดับตั้งแต่ต่ำไปถืงสูง

วิชาสายขาวจะสร้างและใช้พลังโดยไม่เบียดเบียนผู้อื่น ขณะที่สายดำทำตรงกันข้าม

ทั้งสองสาย ทำให้บรรลุเป้าหมายได้เช่นกัน ต่างกันแต่ สายขาวเกิดการผูกเวรกรรมน้อยกว่า

 

ตามความเห็นด้านบนก็ถูกต้องในมุมมองหนึ่ง ตรงนี้ความจริงพอพูดถึงเดรัจฉานวิชาคนส่วนใหญ่สมัยนี้จะไม่เข้าใจภาพรวมเพราะไม่ได้รู้ความหมาย แต่ไปยึดติดสิ่งที่ตัวเห็นตามบทละครตามนิยายเสียมากกว่า เขาจะนึกถึงพ่อมด หมอผี พระเกจิ ครูบาอาจารย์เหมารวมเป็นภาพว่าคนกลุ่มนี้เล่นเดรัจฉานวิชาในมุมมองของเขาคือไสยดำเอาไว้ก่อน

เดี๋ยวนี้หากพูดถึงเดรัจฉานวิชา แบบกว้างๆส่วนใหญ่คนจะรู้สึก จะเพ่งเล็งกันที่ไสยศาสตร์ฝ่ายต่ำเสียมากกว่า บางทีก็เรียกไสยดำนั่นแหละ..แต่พ่อแม่ครูบาอาจารย์สมัยก่อนพ่ออาจารย์ท่านว่าถ้าจะรู้ จะแก้เป็น ก็ต้องทำเป็นด้วย ดังนั้นจึงเรียกว่ากว่าจะเรียนแก้เรียนกันได้ก็ต้องเริ่มจากเรียนทำก่อน

หากแต่ครูบาอาจารย์เหล่านั้นท่านมีคุณธรรมค้ำใจอยู่เป็นหลักใหญ่ ถึงเรียนแล้ว รู้แล้ว ท่านก็ไม่ทำ ไม่นำไปทำร้าย ทำความเดือดร้อนให้ใคร เพียงรู้ไว้เพื่อแก้ไขเท่านั้น ดังนั้นท่านจึงสอนสืบมาว่าไม่มีความรู้ ไม่มีวิชาใดที่เป็นเดรัจฉาน เพราะทุกอย่างมันเป็นของกลางถ้าไม่มีตัวแปรคือคนใช้มันก็ทำร้ายใครเองไม่ได้ เช่นนั้นเดรัจฉานวิชาอีกบริบทหนึ่งที่คนถามตั้งใจหมายถึงไสยดำเหล่านี้ ที่ดำจริงๆก็คือใจคนใช้วิชา

** อันนี้ก็อธิบายเพิ่มไว้ในอีกมุมหนึ่งนะครับ

 

พรุ่งนี้ติดตามกันดีๆนะชุดวาเลนไทน์ปีนี้ยอมรับเลยว่าแปลกจริงๆ

 

ร่วมทำบุญบูชา ผู้กลืนกินมหันตภัย,โทษ,ทุกข์(ผูกพระเคราะห์กลืนฟ้าอัฏทิศ)​

แต่โบราณนั้นบุตรแห่งมังกรถือว่ามีหน้าที่ในการช่วยเหลือจักรพรรดิยามสร้างชาติ ในจำนวนนี้ก็ปรากฏนามของเทาเที่ยเช่นกัน ด้วยเป็นอสุรกายที่ตะกละ ละโมบ ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักเพียงพอ แต่เดิมเทาเที่ยนั้นถูกพระเจ้าส่งลงมาพร้อมอุกาบาตและเนื่องจากเทาเที่ยเป็นสัตว์ที่มีนิสัยดุร้ายและตะกละ ดังนั้นจึงมีคำเปรียบเปรยถึงบุคคลที่เห็นแก่กินและละโมบโลภมากว่าเป็นพวกลูกสมุนของเทาเที่ย ด้วยเพราะเทาเที่ยดื่มกินได้ในปริมาณมาก,กินได้ไม่รู้หยุด,กินได้ไม่รู้จักอิ่ม จักรพรรดิแต่โบราณจึงนำอาถรรพ์ตัวเทาเที่ยนี้มาสร้างไว้ที่พระราชวังเพื่อให้เป็นผู้กลืนกินอุทกภัย ด้วยถือคติว่าดุร้ายนัก เวลาจะกินอะไรก็กินอยู่แต่ผู้เดียวเพราะดุจนไม่มีใครกล้าแย่งกิน เรียกว่าหมายตาอะไรแล้วต้องได้คนเดียว กินคนเดียว อิ่มอยู่คนเดียว ไม่แบ่งใครเช่นนั้น

แม้พระจักรพรรดิยังต้องพึ่งอาถรร์พึ่งอำนาจของเทาเที่ยนี้ เช่นนั้นตระกูลมีชื่อที่ร่ำรวยทั้งหลาย มีความละโมบ มีความโลภ มีความต้องการ มีประสงค์ที่จะแสวงหาอำนาจ ลาภยศ ชื่อเสียง เงินทองแต่โบราณก็นิยมใช้เทาเที่ยให้กลืนกินทรัพย์สมบัติเข้าบ้านทั้งสิ้น ด้วยถือคติว่าเทาเที่ยนี้กินไม่รู้จักพอ กินไม่รู้จักอิ่ม กินไม่หยุดพัก และต้องได้กินอยู่คนเดียว นอกจากจะเป็นกฤติยาคมแฝดทางรับทรัพย์แล้วยังถือว่าเทาเที่ยกลืนเอามหันตภัยร้ายที่จะต้องเกิดกับตัวเองลงไปได้อีกด้วย พ่ออาจารย์ท่านว่าลำพังอุทกภัย มหันตภัยที่จะเกิดกับประเทศชาติทำลายชีวิตคนทีละหลายล้านนับไม่ถ้วนมันยังกลืนให้หายไปได้ ดังนั้นมันจึงไม่นับว่าเป็นภาษาอะไรเลยกับภัยเล็กๆที่เกิดขึ้นกับตัวคน ดังนั้นการใช้หรือพกตัวเทาเที่ยนี้นอกจากจะช่วยนำความอุดมสมบูรณ์โชคลาภโภคทรัพย์และความร่มเย็นเป็นสุขในครอบครัวแล้ว ยังกลืนกินทุกข์โทษภัยได้ (ถ้าหากใช้เป็นก็กินได้ทุกอย่างที่อยากกิน)

พ่ออาจารย์ท่านอุปมาไว้ว่าคนเราแสวงหาทรัพย์มาเติมเต็มท้องได้ตลอดเวลาเหมือนการกินข้าวที่ไม่รู้จักอิ่มนี่คือนิสัยของเทาเที่ย อยากได้อะไรก็แสวงหาสิ่งนั้น อยากกินอะไรก็ได้กินสิ่งนั้นนี่คือคุณสมบัติของผู้ครอบครองอำนาจของเทาเที่ยซึ่งครั้งหนึ่งแม้จักรพรรดิทั้งหลายยังปรารถนาที่จะผูกอำนาจเหล่านี้ไว้กับตัว ท่านว่าคนเรานั้นกินได้ทุกอย่าง กินยังไงก็ไม่อิ่มไม่ว่าจะความรัก อำนาจ ชื่อเสียง ลาภยศ ความสุขในทรัพย์สมบัติ ความสุขในบุตร ความสุขในภริยา ความสุขในความสำเร็จ ความสุขต่างๆ...สิ่งเหล่านี้ก็เหมือนบ่อที่ถมไม่เต็ม เช่นนั้นพ่ออาจารย์ท่านจึงลงตะกรุดสร้างตัวเทาเที่ยที่เกิดมาเพื่อกลืนกินทุกสรรพสิ่งไว้ เพื่ออำนวยปัจจัยพื้นฐานในการดำรงค์ชีวิตไม่ว่าจะเงินทอง โชคลาภ เสน่หา ความรัก สิ่งเหล่านี้ท่านว่าอยากกินก็ต้องอิ่ม ต้องได้กินไม่ขาดปาก(เกินกว่านี้ท่านว่าอยากใช้อะไรก็สุดแล้วแต่จะใช้เถิด ใช้ได้ทางโลกีย์ครอบคลุมทั้งสิ้น) ท่านทำเพียงเพื่อให้คนที่มีไว้บูชาจะมีกินมีใช้ไม่รู้จบ ให้ทรัพย์สินเงินทองล้นบ้าน ให้ทุกข์ภัยสูญหาย ความเจ็บช้ำเนื้อตัวและจิตใจไม่เกิดขึ้น เอาอาถรรพ์เทาเที่ยที่กินได้ตลอดเวลา กินได้ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีไม่รู้จักอิ่มนั่นเองเข้ามากลืนกินความปรารถนา สร้างชีวิตคนฉุดดึงขึ้นมาเฉกเช่นจักรพรรดิยามสร้างชาติอันเป็นโอรสสวรรค์เช่นนั้น

พ่ออาจารย์ท่านลงเหล็กจารเป็นรูปบุตรมังกรหน้าหมาป่าใช้พระเคราะห์วันผูกเป็นยันต์พารวยจ่อเข้าปากสูตรเรียกลาภกลืนฟ้าอัฎทิศ ท่านว่าทั้งเจ็ดวันนี้อันเป็นสิ่งกำหนดเวลาของโลกจะไม่มีวันไหนที่อยากกินอะไรแล้วไม่ได้กิน สูตรเรียกลาภกลืนฟ้าอัฏทิศนี้อุปมาว่าในแปดทิศนั้นแม้ดาวบนฟ้าก็กลืนกินได้ อยากได้สิ่งใดเพียงอธิษฐานบอกกล่าวเทาเที่ยก็จะหามาให้ด้วยแรงกระหายที่แฝงอยู่ในสัญชาติญาณดั่งว่าตัวเรานี้เกิดมาเพื่อกินอย่างเดียว กินความสุขและเก็บไว้โดยไม่ถ่ายออก สิ่งใดที่ได้มาต้องอยู่กับเราไปตลอดชีวิตกินเข้ามาได้แต่ออกไปไม่ได้ ในส่วนมหันตภัยทุกข์โทษทั้งหลายนั้นก็ให้เทาเที่ยกลืนมันไปแทนตัวเรา

ด้วยปรากฏสืบมาว่าอำนาจของเทาเที่ยนั้นแม้จักรพรรดิก็ยังต้องการผูกไว้ใช้กับตน ถึงเจ้าตัวไม่ยินยอมก็ยังต้องสะกดไว้เอาอำนาจนี้มาสร้างรากฐานชาติที่ยาวนานนับพันปี พ่ออาจารย์ท่านว่าที่ท่านตั้งใจลงอาถรรพ์ตัวเทาเที่ยนี้ให้คนใช้ก็เพราะรู้ว่าคนสมัยนี้ที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่างหาได้น้อยยิ่งนัก ส่วนใหญ่ก็ปากกัดตีนถีบ มีเป้าหมาย มีแรง มีความพยายาม อยากได้อะไรก็อาศัยอุตสาหะสร้างเอาทั้งสิ้น ท่านจึงตั้งใจลงอาถรรพ์ตัวเทาเที่ยนี้ไว้เพื่อให้คนใช้ได้กอบโกยโอกาศและเพื่อตะครุบความหวัง,ขย้ำสิ่งที่ต้องการจะกินให้กินได้แบบไม่บันยะบันยัง กินได้แบบไม่ต้องปราณีใคร ที่สำคัญคือเราต้องได้กินคนเดียว และอิ่มคนเดียว ไม่มีใครจะมาแย่งโชคลาภไปจากเราได้ ท่านว่าที่ผ่านมาหลายคนบอกว่าขนาดมีโชคก็ไม่ได้กิน แม้ฝันตรงๆยังไม่ได้ซื้อกลายเป็นคนอื่นถูก บางครั้งโชคและวาสนาในมือตัวก็กลับไปได้ไปลงอยู่ที่คนอื่น ตรงนี้พ่ออาจารย์ท่านว่าให้คิดง่ายๆว่าโชคมันก็เหมือนข้าว ไม่ใช่เราคนเดียวที่หิวที่อยากกินข้าว เมื่อทุกอย่างเป็นการแข่งขันเมื่อนั้นข้าวของเราก็ย่อมถูกเขาแย่งกิน ด้วยของบางอย่างนั้นเมื่อท้องของเราไม่ใหญ่พอทั้งรากฐานไม่แน่น วาสนาไม่ถึง โชคไม่มี ข้าวมันจึงตกไปอยู่ในท้องคนอื่นเช่นนั้น พ่ออาจารย์ท่านว่าเทาเที่ยนี้ก็ใช้แก้พวกคนที่ลาภเข้าไม่ถึงปากเหล่านี้ได้เช่นกันเพราะท้องของมันนี่ทั้งจุและยิ่งใหญ่ไพศาลเปรียบดั่งห้วงมหรรณพที่ไร้ซึ่งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด ดังนั้นอาถรรพ์ของเทาเที่ยจึงสามารถกินทุกอย่างได้ทั้งไตรดาลกินได้ทั้งห้วงจักรวาลโดยไม่รู้จักอิ่ม ขอเพียงสิ่งๆนั้นมีอยู่ไม่ว่าจะรูปหรือนามก็ไม่อาจรอดพ้นตกถึงท้องของมันได้ ด้วยอาถรรพ์นี้ผู้ใดมีไว้บูชาจึงไม่ขาดลาภและย่อมได้สิ่งที่ปรารถนามาครอบครอง โดยพ่ออาจารย์ท่านตั้งใจให้ใช้กันแบบไม่รู้สึกถึงจุดอิ่มตัวนั่นเอง

ท่านว่าแต่เดิมนั้นคนใช้เครื่องรางทั้งหลายมักจะรู้สึกได้ถึงจุดอิ่มตัว เช่นนั้นอาถรรพ์เทาเที่ยนี้เมื่อนำมาผูกไว้กับตัวบุคคลผู้ใดแล้ว เขาจะได้กิน(มีโชค)ไปเรื่อยๆชนิดไม่รู้จักจุดอิ่มตัวเลยทีเดียวด้วยมีอำนาจของผู้กลืนกินช่วยเหลือให้สวาปามทุกสิ่งได้ลื่นไหลคล่องคอ ซ้ำพ่ออาจารย์ท่านยังผูกพระเคราะห์ของวันทั้งเจ็ดให้เสริมส่งโชคลาภจ่อตรงป้อนเข้าถึงปากและยังทำอาถรรพ์ให้กินได้ทั้งสิ้นในทิศทั้งแปดส่งผลให้ผู้ใช้เองก็กินได้ทุกทิศ กินได้ทุกทาง กินได้ทุกสิ่ง ทั้งในหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาลขอเพียงสิ่งนั้นมีอยู่จริงก็ไม่อาจรอดพ้นตกเป็นเหยื่อของความปรารถนาผู้กลืนกินได้เลย เมื่อจะตั้งความปรารถนากินสิ่งใดแล้ว ท่านว่าคนบางคนต้องใช้เวลาทั้งชีวิตกว่าจะได้กินหรืออาจจะไม่ได้กินด้วยซ้ำ แต่อำนาจของเทาเที่ยนี้รู้กันดีอยู่ว่านอกจากจะตะกละกินทั้งหมดทีเดียวอย่างรวดเร็วแล้ว ยังกินโดยไม่แบ่งให้ใคร กินแบบไม่เหลือซากไม่เหลือร่องรอย เมื่อจะกินอะไรต้องได้กินทันที และในเวลากินก็ไม่มีสิ่งใดมาหยุดยั้งการกินได้

พ่ออาจารย์ท่านนำตะกรุดมาอุดผงมหาคุณที่ท่านลบถมยันต์ทางด้านความบริบูรณ์และโชคลาภนับร้อยสายทั้งยังผสมเข้ากับแร่กินเงิน,แร่กินทอง,แร่กินความสุข เพื่อเป็นเคล็ดให้คนใช้ได้กินทุกอย่างดั่งว่าของทุกสิ่งในโลกนี้เป็นของตนเพียงผู้เดียว ไม่มีใครคู่ควรต่อสิ่งที่เราปรารถนามากไปกว่าตัวของเรา ท่านใช้เวลาเรียกธาตุทั้งสี่ ขันธ์ทั้งห้า อาการทั้งสามสิบสอง ก่อนเดินจิตปฏิสนธิกำเนิดด้วยการกำเกิดโอปปาติกะซึ่งเป็นการกำเนิดอุบัติขึ้นอย่างบริบูรณ์ของภูมิกายสิทธิ์ ทั้งยังเดินธาตุ ใส่ความต้องการ ความรู้สึกตั้งแต่กามตัณหา ภะวะตัณหาและวิภะวะตัณหา เพื่อให้เทาเที่ยนี้บริบูรณ์ด้วยความทะยานอยากทั้งสามเหล่า ทั้งความทะยานอยากในอารมณ์ที่รักใคร่ชอบพอ,ความทะยานอยากในความอยากมีความอยากเป็น,ความทะยานอยากในความไม่อยากมีและไม่อยากเป็น ท่านว่าเพื่อให้เขารู้ว่าอะไรต้องมี,ต้องได้,ต้องเป็นและอะไรที่ไม่จำเป็นต้องมี เพื่อให้เขาช่วยเรานำมาตามคำปรารถนา เพื่อให้เป็นจุดสูงสุดของการแสวงหาตามกิเลสอันไม่สิ้นสุดของมนุษย์

ตะกรุดรุ่นนี้ท่านว่าแม้แต่เราเสกเองก็ยังกลัวตัวเองด้วยท่านให้เหตุผลว่าถ้ายังห่มเหลืองห่มขาวไม่พร้อมเอาดีทางโลกก็อย่าคิดนำไปใช้ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลที่ท่านไม่กล้าใช้และกลัวใจตนเองถ้าได้ใช้ ท่านจึงนำมาเสกเก็บและผนึกไว้จะมีบ้างที่ท่านเลือกมอบให้ผู้คู่ควรที่จะบูชาในบางครั้ง ให้เค้าเอาไปแสวงหาโชค ให้เขาเอาไปเติมเต็มสิ่งที่ขาดในชีวิต ซึ่งก็ปรากฏว่าตะกรุดนี้ใช้ได้ดีในทุกเรื่องตามความปรารถนา แถมที่น่าประหลาดใจคือเวลาขอสิ่งใด มักจะได้เกินกว่าที่ขอ ได้มาครั้งละมากๆเช่นนี้เสมอ พ่ออาจารย์ท่านว่านั่นก็เป็นเรื่องของเค้าเรารู้แค่ให้คนใช้กินอิ่ม นอนหลับสาย ไม่เป็นทุกข์เท่านี้ก็พอใจแล้ว

คาถาบูชา
ซินะตาซิมานิ โนเยนะเยโน สิทธิวะภาสิทธิ (ปรารถนาขอสิ่งใดให้นำเหล้าขาวทาที่ตะกรุด"ท่านว่าเป็นอุบายให้เทาเที่ยมอมเมาทำตามเราไม่แข็งกระด้าง")

* ตะกรุดผู้กลืนกินสรรพสิ่งนี้มีจำนวนเล็กน้อย ท่านว่าจะใช้เดี่ยวหรือใช้เป็นคู่ก็ตามแต่ปรารถนาในใจของผู้บูชาเป็นปฐม ท่านว่าเสีงในใจจะบอกเค้าเองถึงความเหมาะสม ถ้าไม่ได้หวังทำการใหญ่อะไรกับชีวิตก็ไม่ต้องใช้ถึงคู่ รับจองเฉพาะทาง PM เท่านั้น รายได้สมทบทุนการศึกษาและอาหารกลางวันเด็กด้อยโอกาสสืบต่อไป

ร่วมทำบุญบูชา ผู้กลืนกินมหันตภัย,โทษ,ทุกข์(ผูกพระเคราะห์กลืนฟ้าอัฏทิศ) บูชา 2,500 บาท

​

 

รายการนี้ทำไมเลือกออกวาเลนไทน์ ท่านว่าเอาอาถรรพ์ของมันที่จะกลืนกินทุกอย่าง ดูอย่างฮ่องเต้สมัยโบราณนั่น เมียมีน้อยที่ไหน เราถึงบอกว่ากลืนกินได้ทุกอย่าง นั่นคือกลืนปรารถนาของเรา ใจเราเป็นใหญ่ อยากใช้ทางไหนก็สุดแต่ใจ

 

การขอขมาพระรัตนตรับ​

หลายคนที่พยายามสร้างและกระทำซึ่งคุณงามความดีมากมายแต่บางทีก็ยังไม่ประสบผลสำเร็จมากดังที่ตั้งใจไว้เพราะมีกรรมในอดีตติดตัวมาเยอะ คนที่ยังมีกรรมไม่ดีติดตัวมาเยอะหรือขาดการฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้เป็นกุศล ซึ่งอาจจะติดจากชาติเดิมที่เคยมีความแค้นเคืองต่อพระพุทธศาสนา หรือต่อเหล่าพระอริยสงฆ์ การไม่สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจ หรือติดมาจากในชาติที่เป็นสัตว์เดรัจฉาน หรือในบางครั้งอาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรเขามาขวางเอาไว้ พยายามมาดลใจเราให้เราคิดไปในทางชั่ว เพื่อไม่ให้เราได้มีภูมิธรรม

คนเหล่านี้จิตจะตกบ่อยมาก อาจจะถึงขึ้นปรามาสท่านผู้มีภูมิธรรมบ่อยครั้ง ยิ่งท่านที่มีภูมิธรรมมากเท่าใดก็จะยิ่งเป็นกรรมหนักติดตัว และกรรมหนักนี้จะไปขวางทางให้ไม่พบกับความเจริญในชาตินี้ หลายท่านที่มีวิบากกรรมไม่ดีติดตัวมามาก เวลาไปไหว้พระไม่ว่าจะเป็นพระพุทธรูป พระสงฆ์ แทนที่จะได้บุญกลับได้บาปแทน เพราะมือก้มลงกราบแต่ใจกลับไปคิดในทางต่ำไม่ว่าเรื่องใดก็ตามต่อตัวแทนของพระพุทธเจ้าที่อยู่ตรงหน้า

ครูบาอาจารย์ท่านเมตตาบอกวิธีแก้ไขเอาไว้ว่า ในทุกครั้งที่ทำการสวดมนต์ให้ทำการสวดขอขมาพระรัตนตรัยเสียก่อนดังนี้

คำขอขมาพระรัตนตรัย

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (ว่า 3 จบ)

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต้ อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ

“หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี

ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ”

จากนั้นให้นำดอกไม้ถ้าเป็นดอกบัว 3 ดอกจะยิ่งดีขึ้น ให้ไปกราบขอขอขมาต่อหน้าองค์พระพุทธรูปที่เป็นประธานในโบสถ์วัดใดก็ได้ หรือจะทำที่บ้านก็ได้เลือกเอาที่เป็นวันพระ ยิ่งเป็นวันพระใหญ่จะยิ่งดีมากขึ้น เช่น วันมาฆบูชา วันวิสาขบูชา เป็นต้น

จากนั้นให้กล่าวขออโหสิกรรม และตั้งสัจจะอธิษฐานจะไม่ทำอีก ขอเมตตาจากท่านให้ช่วยเจริญในธรรมสูงขึ้น ให้มีจิตที่มั่นคงในการสำรวมกาย วาจา ใจได้อย่าด่างพร้อย และต้องพยายามรักษาศีล 5 ทำสมาธิ ตั้งใจทำไปเรื่อยๆ ความคิดต่ำแบบนี้จะค่อยๆ หายไป

มีสหายธรรมท่านหนึ่งใช้วิธีการ “ตามจิต” ท่านแนะนำว่า ความคิดแรกหลังจากนั้นอย่าไปกลัว อย่าไปเครียด อย่าไปด่าตัวเอง หรือไปคิดว่าอยากให้มันหยุด อยากให้มันหายจากสิ่งที่เป็นอยู่ อย่าไปกังวลใจ เมื่อจิตรู้ทันและจับความคิดชั่วนั้นได้แล้วให้ลองกำหนดลมหายใจเข้าออกยาวๆ ลึกๆ สักพัก ให้นึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ว่าแก้ว 3 ประการ นี้ยิ่งใหญ่ที่จะช่วยให้เหล่าสรรพสัตว์พ้นทุกข์ได้จริง

เราเป็นเพียงสรรพสัตว์ตัวเล็กๆ ด้วยพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ทำให้เราอิ่มเอิบใจเห็นทางสว่างที่จะพบสุข ให้คิดเรื่องพระมหากรุณาธิคุณของพระพุทธเจ้าให้มากๆ ฝึกให้ใจไปทางกุศล เรื่องชั่วนี้ๆ จะถูกลบออกไปในที่สุด

เรื่องปรามาสผู้มีภูมิธรรมนั้น หากเราแก้ไขได้สำเร็จ นอกจากลดกรรมแล้วยังเป็นการเพิ่มพลังทางใจให้มีกำลังมากขึ้น เป็นบาทฐานในการฝึกวิปัสสนากรรมฐานให้เจริญก้าวหน้าได้เร็ว

​

 

พรุ่งนี้จัดส่งของให้นะครับ

- สำหรับเทาเที่ยนี่เฮี้ยนจริงๆ เมื่อวานมีคนไลน์มาหาเล่าให้ฟังว่ามีนิมิต เห็นมีคนมอบลูกหมาใหญ่สีดำกับสีขาวลายให้สองตัวจึงได้ปฏิเสธไป และขับรถไปทำธุระพอถึงที่หมายจอดรถก็เจอคนเดิมอุ้มหมาสองตัวเดิมบอกว่าให้เอาไปเลี้ยงเถอะหนึ่งตัว เดี๋ยวอีกตัวค่อยให้คนอื่น พี่ท่านนี้เขาว่าก็งงๆลูกหมาคืออะไร พอเปิดกระทู้เลยถึงบางอ้อว่าเป็นเจ้าเทาเที่ยนี่เอง

 

แจ้งการส่งems
​

พี่ธนากร EW 4025 3646 9 TH

พี่เมธี EW 4025 3647 2 TH

พี่วิชัย EW 4025 3648 6 TH

พี่ฐิตกาญจน์ EW 4025 3649 0 TH

พี่เสฏฐณัน EW 4025 3650 9 TH

 

ช่วงก่อนๆมีคนถามว่า พ่ออาจารย์ท่านทำพี่เลี้ยงไว้บ้างมั๊ย เราก็งงๆว่าไม่เคยได้ยินเลยตอบแค่ไมมี แต่หลังๆคนถามเริ่มเยอะขึ้น หลายคนก็ยูสเซอร์ที่คุ้นเคยกันจึงได้ถามไถ่ว่าไปเอามาจากไหน เค้าพูดเหมือนกันว่าฝัน.. ฝันเห็นครูเทพบ้าง ครูพรหมบ้าง ครูพระบ้าง บอกให้ไปตามเอาสิ่งที่เรียกว่าพี่เลี้ยงจากพ่ออาจารย์ ซึ่งเมื่อได้ลองถามท่านดู ท่านก็ยิ้มแล้วบอกว่าเขาถามหา"ครูฝึก"

"ครูฝึก" คืออะไร เอาไว้มาติดตามพูดคุยกันนะ

 

พรุ่งนี้ติดตามกันดีๆนะครับ แอบกะซิบไว้คร่าวๆว่า บูชาหนึ่งเหมือนได้ห้า

 

ร่วมทำบุญบูชา พระเจ้าไร้หัวใจเสกเงินตรารัตนโกศ,มหาภูติล่าสมบัติทันใจ (ได้ก่อนเจ็บ)

ในคณะเทพจีนทั้งหลายนั้น มีอยู่คณะหนึ่งที่มีความใกล้ชิดกับมนุษย์มากและพ่ออาจารย์ท่านเองก็เรียกเทพคณะนี้ว่า"ครูฝึก"หรือ"พี่เลี้ยง" ด้วยท่านว่าคณะเทพชุดนี้เป็นเกลอกับท่าน เวลาถึงจุดที่ท่านต้องพึ่งคนอื่นจริงๆก็มักจะได้คณะเทพชุดนี้ช่วยเหลือ แม้ใครเดือดร้อนจนถึงที่สุดท่านได้ส่งชื่อเขาไปให้เทพคณะนี้ เอาเป็นว่ามีแต่รวยขึ้นทุกคน ด้วยฐานะพิเศษที่ท่านเรียกว่าครูฝึกนั้นแน่นอนว่าคณะเทพชุดนี้ย่อมต้องมีปฏิสัมพันธ์ในเชิงลึกกับมนุษย์อยู่แล้วทั้งการดำเนินชีวิต,วิถีและแนวทาง ดังนั้นพ่ออาจารย์ท่านจึงซุ่มทำเครื่องมงคลสำคัญขึ้นมารุ่นหนึ่งเพื่อเป็นตัวแทนของคณะเทพชุดนี้ ท่านว่าทำไว้ให้คนเขาใช้จะได้มี ได้รับ ได้ในสิ่งที่ควรได้ก่อนที่จะเจ็บเนื้อเจ็บตัว เอาเป็นว่าฉันทำเอาไว้ให้แก้เคล็ด ให้เธอได้ก่อนเจ็บนั่นแหละ จะมีประโยชน์อะไรหากต้องพยายามถึงขึ้นเจ็บป่วยแล้วถึงจะประสบผลสำเร็จ บางคนขออะไรไว้นี่ต้องรอจนแก่ถึงเริ่มจะเห็นเงาความหวัง บางครั้งได้ บางครั้งสำเร็จ แต่สิ่งที่ได้มานั้นเราก็ไม่ได้มีอายุจะอยู่ต่อให้ชื่นชมมันเลยแม้แต่น้อย เรียกว่าหามาทั้งชีวิต พอได้ก็ขาดเวลาใช้ ขาดความสุข เพราะหมดเวลาแล้วต้องเสวยทุกข์ก่อน เช่นนี้พ่ออาจารย์ท่านจึงว่า"ฉันนึกถึงคณะเทพชุดนี้ เพราะเขาเคยบ่นกับฉันไว้ให้ฉันเร่งทำขึ้นมาเสียทีเถอะ เขาจะมาทำให้ เขาจะได้ออกไปช่วยเหลือผู้ที่ศรัทธาเขา" ซึ่งเทพจีนคณะนี้ก็คือเทพไฉ่ซิ่งเอี๊ยะนั่นเอง

ในทำเนียบของเทพเจ้าสำคัญนั้น หากเอ่ยชื่อเทพเจ้าแห่งโชคลาภหรือไฉ่ซิ้งเอี้ยะแล้ว หลายคนย่อมรู้ดีว่าท่านเป็นเทพเจ้าที่ให้คุณทางด้านโชคลาภ ทรัพย์สมบัติ เป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งสำหรับผู้บูชาแล้วใครจะคิดสิ่งใดท่านก็จะให้สิ่งนั้นสมดังปรารถนาทั้งทรัพย์สินเงินทองจะไหลมาเทมาและจะรักษาทรัพย์ที่มีอยู่แล้วเอาไว้ได้อย่างมั่นคง ซึ่งนั่นเป็นหน้าที่คร่าวๆเท่านั้น และคนไทยก็ยิ่งสะเพร่ากันถึงขนาดเหมารวมว่าท่านเป็นองค์เดียวกับท้าวเวสสุวรรณ มีท้าวเวสสุวรรณแล้วก็บูชาใช้แทนกันได้ ซึ่งแท้จริงแล้วพ่ออาจารย์ท่านว่าเป็นคนละองค์กันและไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย ต่างกันทั้งรูป นาม และหน้าที่ ด้วยท้าวเวสนั้นไม่ได้มีอานุภาพเสกเงินเสกทองประทานให้มนุษย์ได้ด้วยตนเองเหมือนไฉ่ซิ่งเอี้ยะหากแต่ท้าวเวสท่านเป็นผู้เฝ้าขุมทรัพย์ในแผ่นดิน ไม่ได้มีหน้าที่เสกทรัพย์ แจกทรัพย์ออกประทานให้กับมนุษย์เหมือนคณะเทพไฉ่ซิ่งเอี๊ยะนี้ ซึ่งพ่ออาจารย์ท่านว่าเทพทุกองค์ที่เกี่ยวข้องเป็นเทพแห่งโชคลาภของทุกศาสนานั้นล้วนแต่มีที่มาแห่งทรัพย์ไม่ได้เสกทรัพย์ได้เองและให้ทรัพย์แก่ผู้บูชาได้ตามใจเช่นคณะเทพทั้งห้านี้ ดังนั้นเทพทั้งหลายก่อนที่จะให้ทรัพย์ให้โชคใครก็มักจะต้องพิจารณาปัจจัยโดยรวมอย่างละเอียด

ด้วยคณะเทพเจ้าแห่งโชคลาภหรือจะเรียกว่าไฉ่ซิ้งเอี๊ยทั้งห้าก็ได้ เป็นเทพที่ทำงานกันเป็นหมู่คณะ ประกอบด้วย
- เจ้ากงหมิงหรือเทพไฉเสิน องค์เทพผู้เป็นหัวหน้าของเทพเจ้าแห่งโชคลาภทั้งห้า
- เหยาเส้าซือหรือขุนนางสวรรค์ลี่ซื่อเซียน องค์เทพแห่งการค้าขาย
- เฉินจิ่วกงหรือเทวทูตเจาไฉสื่อเจ่อ องค์เทพแห่งการเรียกทรัพย์สิน
- เซียงเซิงหรือเทพเจาเป่าเทียน องค์เทพแห่งการเรียกหาของวิเศษ
- เฉาเป่าหรือเทพน่าเจินเทียน องค์เทพแห่งการรวบรวมสิ่งเลิศล้ำเลอค่า

ซึ่งคณะเทพทั้งห้านี้แต่ละคนก็มีคุณสมบัติและหน้าที่แตกต่างกันไป ทั้งยังมีขอบเขต มีทิศทางในความรับผิดชอบส่วนบุคคลของแต่ละคนด้วย กล่าวคือ
- เทพไฉเสินดูแลทิศกลาง เป็นหัวหน้าห้าเทพผู้รวบรวมมโภคทรัพย์ มีอำนาจบารมีช่วยคุ้มครองให้ผู้บูชาแคล้วคลาดจากเรื่องร้าย เภทภัยบังเกิดไม่ได้ ไม่เข้าถึงตัว ให้ชีวิตบังเกิดความร่มเย็นเป็นสุข ส่งเสริมให้การงานกิจการค้าก้าวหน้า
- เทพลี่ซื่อเซียนดูแลทิศเหนือ มีอำนาจบารมีช่วยสลายเคราะห์เหตุเภทภัยร้าย และโปรดประทานสติปัญญาอันสว่างไสวรุ่งเรืองในการพัฒนาการงานธุรกิจการค้าให้เจริญก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่มุ่งหวังและสมปรารถนาในเร็ววัน
- เทพเจาไฉสื่อเจ่อดูแลทิศใต้ มีอำนาจบารมีช่วยส่งเสริมหน้าที่การงานและกิจการค้าของมนุษย์ให้บังเกิดความรุ่งเรืองก้าวหน้า โชคลาภ,ความสุขหมุนเวียนคล่องตัว ประกอบอาชีพได้ลื่นไหล ให้ชีวิตมั่งคั่งบริบูรณ์ สุขภาพพลานามัยแข็งแรงและภายในครอบครัวแคล้วคลาดปลอดภัยสมบูรณ์พูนสุข
- เทพเจาเป่าเทียนดูแลทิศตะวันออก มีอำนาจบารมีช่วยสลายพลังพิฆาตจากดาวอัปมงคล พร้อมทั้งส่งเสริมพื้นดวงชะตาผู้บูชาให้ราบรื่นสดใส ทั้งยังผลให้หน้าที่การงานและธุรกิจการค้ารุ่งเรืองก้าวหน้าไร้อุปสรรคปัญหา มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บและทุกข์เข็ญเภทภัย
- เทพน่าเจินเทียนดูแลทิศตะวันตก มีอานุภาพในการแก้ไขสลายเคราะห์ภัย มีอำนาจบารมีช่วยส่งเสริมผู้บูชาให้การงานก้าวหน้า ธุรกิจการค้ารุ่งเรือง มีทรัพย์สินเงินทองเพิ่มพูน มีตำแหน่งยศศักดิ์และบริวารเกื้อหนุน แคล้วคลาดจากเรื่องร้ายและเหตุวุ่นวายต่างๆ

พ่ออาจารย์ท่านว่าคณะเทพไฉ่ซิ่งเอี๊ยะนี้แต่ละองค์ก็มีคุณวิเศษแตกต่างกันไป ซ้ำทุกองค์ยังมีหน้าที่ต่างๆกันในการอภิบาลช่วยเหลือมนุษย์โดยตรงตั้งแต่เกิดจนตาย เช่นนี้ท่านจึงเรียกเทพคณะนี้ว่าครูฝึกหรือพี่เลี้ยง โดยคณะเทพแห่งโชคลาภทั้งห้านั้นได้ให้พ่ออาจารย์ท่านสร้างเทพไฉเสินเป็นตัวแทนคณะเทพทั้งหมด โดยเทพไฉเสินนี้จะมีฐานะพิเศษนอกจากเป็นเทพทิศกลางแล้วยังเป้นหัวหน้าคณะและเป็นเทพนักรบอีกด้วย พ่ออาจารย์ท่านจึงปั้นรูปเทพนักรบหนวดเครารุงรังมีอถือกระบองสวมชุดนักรบนั่งเสือเป็นพาหนะ โดยท่านตั้งใจให้อีกมือหนึ่งนั่นถือไหวิเศษเป็นตัวแทนของเงินทองและเพชรนิลจินดาของมีค่าที่จะสร้างขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง ท่านว่าไหของเทพแห่งโชคลาภนี้เป็นการแสดงออกถึงความร่ำรวยและมีโชคลาภแบบไม่มีที่สิ้นสุด เพราะตัวท่านมีหน้าที่รักษาไหวิเศษที่ใช้ในการปรุงยาอายุวัฒนะจนได้รับฉายาว่าเทพเจ้าไหวิเศษ เช่นนั้นเมื่อทำตัวแทนคณะเทพแล้วพ่ออาจารย์จึงต้องใส่ไหวิเศษหรือสุดยอดเครื่องสร้างทรัพย์สมบัติลงไปด้วย

ด้วยคณะเทพแห่งโชคลาภนั้นเป็นเทพชั้นสูงมีตำแหน่งเทียบเท่าแม่ทัพสวรรค์ เป็นที่รู้กันว่าผู้ใดได้รับการอุปถัมภ์จากเทพทั้งห้านี้ นอกจากท่านจะอำนวยโชคลาภ ความมั่งคั่ง เจริญรุ่งเรือง เปี่ยมด้วยทรัพย์สินเงินทองเพิ่มพูนแล้ว ท่านยังสามารถเรียกลมเรียกฝน(อุปมาว่ามีอำนาจมากขนาดเปลี่ยนแปลงธรรมชาติ,เปลี่ยนชะตาฟ้าชะตาคนได้)ทั้งยังขจัดโรคภัยแก่คนที่ศรัทธาได้ จึงไม่แปลกที่ตำแหน่งคณะเทพไฉ่ซิงเอี๊ยะในหัวใจของมนุษย์แล้วจะเป็นเทพเจ้าที่สำคัญที่สุดเพราะท่านเป็นเทพที่ประทานโชคลาภหรือความร่ำรวยโดยตรง และยังเชื่อกันสืบมาว่าท่านไม่มีหัวใจหรือพูดง่ายๆคือไร้ใจนั่นเอง เมื่อไม่มีหัวใจจึงไม่เลือกที่รักมักที่ชังใครศรัทธาท่านโดยจริงใจท่านก็รักเขาด้วยความสุจริตเช่นนั้น ท่านจึงเที่ยวโปรยเงินโปรยทองให้คนที่มีท่านอยู่ในใจไปทั่วให้เขาสมความปรารถนาทั้งคอยมอบคำอวยพรให้แก่เขาให้ทำอะไรก็มีแต่คนเชื่อถือ ทั้งยังให้คุณด้านหนี้สินอย่างประหลาดเจ้าหนี้คนไหนบูชามักจะตามหนี้ง่าย ลูกหนี้จะไม่กล้าโกงหรือหนีหนี้ รวมทั้งให้คุณแก่เจ้าของกิจการ ให้ดูแลควบคุมบริวารตลอดจนลูกจ้างให้อยู่ในระเบียบวินัยมีความขยันในการทำงาน

การมีฐานะมั่งคั่งร่ำรวยนั้นล้วนเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการด้วยกันทั้งสิ้น แต่จะร่ำรวยอย่างไรไม่ให้เจ็บช้ำใจอย่างสาหัสไปเสียก่อน การจะมีโชคได้นั้นนอกจากต้องทำงานอย่างเต็มที่แล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็มีส่วนสำคัญที่ช่วยให้ชีวิตและความเป็นอยู่ดีขึ้นด้วยเช่นกันเช่นนั้น พ่ออาจารย์ท่านจึงนำเหล็กไหลรัตนโกศโคตรเศรษฐี ซึ่งเป็นเหล็กไหลน้ำหนึ่งที่ท่านรักษาไว้ นำมาบดตำพอให้เห็นเนื้อองค์เหล็กผสมกับผงเรียกทรัพย์ทุกตระกูลที่ท่านลบถมไว้อุดหลังองค์เทพแห่งโชคลาภนี้โดยเฉพาะ ท่านว่าเหล็กไหลรัตนโกศนี้เป็นของดีที่สุด เป็นกายสิทธิ์ที่ให้คุณโดดๆทางด้านเรียกทรัพย์ รวมทรัพย์ในแผ่นดิน จะเรียกว่ากำลังแห่งขุมทรัพย์ก็ได้มีอานุภาพมากด้วยจะทำให้คนบูชามีฐานชะตาที่เป็นกำลังหนุนด้วยขุมทรัพย์และวาสนาที่ตักไม่พร่องใช้ไม่หมด ทั้งนี้ท่านยังได้ฝังตะกรุดคู่มหาสมบัติลงหัวใจยอดเศรษฐีเอาไว้ด้วย ท่านว่าคนบูชาไว้จะได้เป็นสิริมงคลให้เจริญขึ้นโดยสถานเดียวไม่มีตกต่ำ และสำคัญที่สุดนั้นก็คือมหาภูติล่าสมบัติทันใจ
- มหาภูติล่าสมบัติทันใจ ด้วยมีอำนาจของเหล็กไหลรัตนโกศเป็นดั่งขุมกำลังมหาสมบัติในแผ่นดิน พ่ออาจารย์ท่านจึงทำเครื่องมงคลแก้เคล็ดคนที่ไร้โชค ไร้วาสนา ให้มีโชคได้แบบพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินและจะได้ดึงเอากำลังของกายสิทธิ์ธาตุมาใช้ได้อย่างถึงที่สุด ท่านจึงทำมหาภูติล่าสมบัติขึ้นโดยองค์เทพทั้งห้านั้นได้แนะเคล็ดว่าต้องทำในรูปพังพอนเท่านั้น เพราะแต่โบราณถือคติว่าทรัพย์สมบัติทั้งมวลบนพื้นพิภพล้วนแล้วอยู่แต่ในผืนดิน ความอุดมสมบูรณ์ต่างๆก็มาจากดินจากน้ำใต้ดินทั้งนั้น เช่นนั้นแก้วแหวนเงินทองของมีค่าล้วนแล้วเกิดมาจากพื้นปฐพีทั้งหมดทั้งสิ้น ดังนั้นผู้ที่มีหน้าที่เฝ้าทรัพย์เหล่านั้นก็คือเจ้าแห่งเมืองบาดาลโบราณกล่าวว่าคืองูหรือพญานาคนั่นเอง ซึ่งวิสัยงูนั้นย่อมดุร้ายและหวงทรัพย์สินเรียกว่าไม่แบ่งให้กระเด็นไปที่ใครซักเล็กน้อยเลย ดังนั้นสัตว์ที่แก้เคล็ดกับงูได้ย่อมต้องเป็นพังพอน เพื่อให้พังพอนนั้นสยบอาถรรพ์ทรัพย์ในแผ่นดิน ให้พังพอนนั้นล่างู ล่าสมบัติ เร่งหาทรัพย์นั้นมาให้เรา เพื่อให้พังพอนนั้นทำการคายเอาทรัพย์สินแก้ว แหวน เงิน ทอง ออกมาให้แก่เราเช่นนั้นจะแก้เคล็ดและดึงเอากำลังเหล็กไหลรัตนโกศออกมาสงเคราะห์ผู้บูชาได้อย่างเต็มที่ ท่านว่าต้องปลุกภูติล่าสมบัติในรูปพังพอนเท่านั้น

พ่ออาจารย์ท่านใช้ศาสตร์แก้อาถรรพ์เหล่านี้หนุนไปในเครื่องมงคลชุดพิเศษนี้โดยเฉพาะ ท่านว่าพี่เลี้ยงหรือครูฝึกชุดนี้แต่เดิมท่านก็เอาใจมนุษย์อยู่มากแล้ว ซ้ำท่านยังไร้ใจคือให้โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชังแบบเทพทั่วไป และด้วยว่าท่านมีกำลังมาก มีขุมพลังงานที่ยิ่งใหญ่อันสั่งสมขึ้นมาจากศรัทธาของมหาชนไม่ได้ขาดตกบกพร่องเลยยาวนานนับพันๆปี เป็นที่ศรัทธาและบูชาตั้งแต่ฮ่องเต้จนถึงสามัญชนทุกกาลสมัยตลอดมาเช่นนั้น พ่ออาจารย์ท่านจึงตั้งใจสร้างไว้ให้แก้เจ็บแก้จนกันได้ทุกคน ท่านว่าสำหรับคนที่ชีวิตยังไม่มีหนทาง ไร้แนวทาง รู้สึกว่าตัวเองต่อสู้อย่างโดดเดี่ยว จะพึงใครก็ไม่ได้ หาหลักยึดก็ไม่เจอ ขาดทั้งวาสนาและกำลังใจ ท่านว่าคนเช่นนี้แหละเหมาะที่จะพึ่งพี่เลี้ยงหรือ"ครูฝึก"มากที่สุด

พ่ออาจารย์ท่านจึงได้สร้างครูฝึกของมวลมนุษย์ หรือเครื่องมงคลที่รวมกำลังของคณะเทพทั้งห้านี้ไว้ ท่านว่าตราบใดที่มนุษย์ยังกราบไหว้เทพแห่งโชคลาภอยู่ ตราบใดที่มนุษย์ยังขวนขวายความเจริญรุ่งเรืองอยู่ ตราบนั้นขุมพลังของท่านก็จะรุ่งเรืองต่อไปอีกนับร้อยนับพันปีไม่มีเสื่อมไม่มีตกลง เครื่องมงคลชิ้นนี้ฉันทำตามคำสั่งของท่านโดยแท้และได้พลีเหล็กไหลมวลสารต่างๆที่สำคัญใส่ลงไปมากมายเพื่อให้เป็นของวิเศษที่มีพลังอย่างถึงที่สุด เอาว่าสำหรับครูฝึกนั้นท่านก็ลงมาทำให้อย่างเต็มที่ เต็มบารมีสมกับเป็นเทพที่มีชนนับถือมากที่สุดในโลกนั่นแหละ ต่อไปพระองค์นี้จะมีกำลังเรียกลมเรียกฝน(เปลี่ยนแปลงชีวิตคน)ได้ตามใจปรารถนา พ่ออาจารย์ท่านว่าทำเสร็จเสกเก็บมาก็นาน พวกท่านก็เร่งให้เอาออกอยู่เสมอๆ จนพ่ออาจารย์ท่านเห็นควรว่าเหมาะแล้ว เหลือไว้แค่องค์ที่ท่านใช้เองก็พอ องค์อื่นๆนั้นก็ให้ออกร่วมทำบุญไปเขา(เทพทั้งห้า)จะได้ไม่ต้องมาทวงถามเอากับเราอีกว่าจะเก็บไว้ถึงเมื่อไหร่

เคล็ดการใช้
*** พ่ออาจารย์ท่านว่าคาถาไม่ต้องใช้แล้ว มันเกินจุดนั้นไปแล้วเพราะนี่เป็นของกายสิทธิ์ให้อาราธนาใช้ได้เลย แม้ติดตัวไว้ไม่ได้อาราธนาเลยก็ยังใช้ได้ ท่านว่าในเมื่อองค์เทพท่านไร้ใจแต่ตัวเรานั้นเป็นคนมีหัวใจ ถือว่าเรามีในสิ่งที่ท่านขาด เช่นนั้นเวลาใช้จะบอกกล่าวความเดือดร้อนและสิ่งจำเป็น ตลอดจนขอพระให้ช่วยเรื่องต่างๆก็ให้พูดกับท่านด้วยใจ ใช้ใจคุยกับท่าน ด้วยความรู้สึกที่แท้จริงของเรา พ่ออาจารย์ท่านว่าขอเพียงเราสื่อสารกับท่านด้วยใจไม่ใช่พูดแบบขอไปที ใส่ความรู้สึกเข้าไปทั้งหมด เพียงแค่นั้นย่อมเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดหมื่นพันตัวคาถานั้นล้วนไม่จำเป็นเลย

*** พ่ออาจารย์ท่านทำไว้ทั้งหมดเจ็ดองค์และท่านใช้เองด้วยหนึ่งองค์เป็นองค์ประจำกายของท่าน ทั้งยังได้มอบให้พระที่ธิเบตไปหนึ่งองค์และผมก็ใช้สิทธิ์จองไว้เช่นกัน ดังนั้นรุ่นนี้จึงมีให้บูชาสี่องค์เท่านั้น รับจองเฉพาะทาง PM รายได้ร่วมสมทบทุนบูรณะศาสนวัตถุที่เสื่อมโทรมต่อไป

ร่วมทำบุญบูชา พระเจ้าไร้หัวใจเสกเงินตรารัตนโกศ,มหาภูติล่าสมบัติทันใจ (ได้ก่อนเจ็บ) บูชา 4,000 บาท

​

 

วันนี้วันมาฆขออนุญาติออกไปทำบุญนะครับ หลายๆท่านก็อย่าลืมไปทำบุญกันนะสำหรับวันสำคัญทางพุทธศาสนา เดี๋ยวกลับมาจะทยอยตอบ PM ให้อีกที

 

แจ้งการส่ง EMS​

พี่ฐิตกาญจน์ EW 4025 1432 7 TH

พี่บุญชนะ EW 4025 1433 5 TH

พี่นฐมน EW 4025 1434 4 TH

พี่ภาคภูมิ EW 4025 1435 8 TH

พี่ชนันธร EW 4025 1436 1 TH

 

อรุณสวัสดิ์ครับ

วันนี้ใครจะฝากคำถามก็ PM กันไว้นะ เดี๋ยวจะทยอยตอบให้

 

แจ้งการส่ง EMS​

พี่พรเทพ EW 4025 1572 0 TH

พี่ชนันธร EW 4025 1573 3 TH

พี่วิชัย EW 4025 1574 7 TH

พี่ศิระ EW 4025 1575 5 TH

พี่เมธี EW 4025 1576 4 TH

พี่นฤชา EW 4025 1577 8 TH

 

มีคนถามว่าราหูย้ายราศี 22 นี้ พ่ออาจารย์ท่านจะออกวัตถุมงคลอะไรรับราหูมั๊ย อันนี้ก็เอาไว้ติดตามคุยกันอีกทีนะผมยังไม่ได้ตอบ

 

พระรอดคนไม่รอด

เชื่อว่าหลายๆคน คงต้องเคยได้ยินนิยามคำนี้เวลาพูดถึงหรือถามใครว่าห้อยพระองค์นั้นๆเป็นยังไง ก็คงมีคนปากพล่อยแซวกันไปว่าพระรอดคนไม่รอด แล้วยิ่งใครที่ห้อยพระรอดด้วยก็คงจะเจอคำนี้บ่อยๆจนติดหู และบางท่านก็นึกระแวงสงสัยอยู่บ้างว่ามันจะจริงมั๊ยไอ้คำว่าพระรอดคนไม่รอดนี่เรากำลังห้อยอะไร หนักคอรึเปล่า

เรียกว่าวาจาพล่อยๆที่พูดเพราะคึก เพราะสนุกปาก พอเห็นพระรอดก็เที่ยววิจารณ์ไปว่าคนห้อยไม่รอดทำนองนี้มักจะมีให้เห็นกันทั่วและพอพูดบ่อยๆแล้วมันก็เป็นวาจาที่บั่นทอนกำลังใจคนบูชาได้ในระดับนึง หากคนบูชานั้นกำลังใจไม่ดี ไม่รู้จักเหตุผลและหูเบาจริงๆก็อาจจะเปลี่ยนพระในคอได้ง่ายๆ แต่เชื่อได้เลยว่าพระพุทธคุณนั้นไม่ใช่เรื่องตลกตามปากคน และคนดีๆก็จะไม่นำพระเจ้า ไม่นำศาสนามาพูดล้อเลียนเล่นๆ หากใครได้ยินประโยคเหล่านี้ก็ให้คิดเสียว่าคนพูดนั้นไม่มีความละอายแก่ใจ ไม่มีความเกรงกลัวต่อบาป ล้อเลียนได้แม้กระทั่งรูปพระพุทธเจ้าทีเดียว ในเมื่อคนพูดเป็นคนศรัทธาบิดเบี้ยวดังนั้น ก็อย่าไปให้ค่าคำพูดเขามาก

*** วันนี้ก็เลยจะยกมาพูดกันเรื่องพระรอดนี่แหละ ติดตามกันต่อไป

 

"เอ็งรอดแน่ไอ้ทิด" คำๆนี้เชื่อหรือไม่ว่าคือชื่อของพระรุ่นหนึ่ง นั่นก็คือชื่อของพระรอดที่พ่ออาจารย์ท่านตั้งใจออกแบบเองและมีเหตุที่มาของชื่อนี้ที่นับว่าน่าอัศจรรย์อยู่มาก ด้วยท่านมีดำริในใจว่า"ฉันจะทำพระรอดที่ให้คนใช้แล้วรอดได้จริงๆ" ซึ่งองค์พระนั้นก็จะมีพิมพ์ทรงที่ค่อนข้างแปลกตาอยู่มากแตกต่างจากพระรอดทั่วๆไป

ทั้งนี้ท่านตั้งใจสร้างอย่างมากให้องค์พระมีขนาดกำลังดีห้อยคอได้ และที่สำคัญท่านเน้นว่าอย่าให้เขาบูชาแพงนัก เพราะท่านตั้งใจจะให้คนเอาไปใช้กันได้ทุกคน และให้เขาเอาไปให้ลูก เมีย หรือคนที่รักได้ใช้ ประเด็นแรกต้องถามก่อนว่า พระรอดของพ่ออาจารย์ท่านนั้นที่ว่ารอด คือ รอด...จากอะไร

ทำไมถึงชื่อว่ารุ่นเอ็งรอดแน่ ติดตามกันดีๆรายการนี้มีน้อยและที่สำคัญราคาเบาและเป็นเอกลักษณ์ของท่านจริงๆ ท่านว่านี่ทำให้ เอาแค่เห็นก็รู้ว่าเรารอดแล้ว