บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

คนอื่นเค้าทำงานกันงกๆๆ เพื่อให้ได้เงินมาเพื่อจับจ่ายใช้สอย แต่เรานั่งๆ นอนๆ ได้เงินมาก็ทำบุญ หรือคิดจะทำบุญทำกุศลก็มีเหตุให้ได้เงิน คิดๆ แล้วก็แปลกใจตัวเอง ชีวิตมันจะสุขสบายไปไหน

ไม่ได้ทำงาน ไม่ได้ร่ำรวย ไม่ใช่เสือนอนกิน แต่มีกินมีใช้ ไม่อดไม่อยาก มองย้อนไป นี่คงเป็นอานิสงส์ของการเลี้ยงพระภิกษุสามเณรที่ผ่านมา แต่ก่อนจะชอบเลี้ยงพระ เลี้ยงทีทั้งวัด แต่ก็ทำได้แค่นานๆ ครั้ง ถวายเป็นสังฆทาน

เวลาไปวัดใจมันใหญ่ ใจมันอยากทำ อยากให้ ให้ความสะดวกสบาย ให้สัปปายะแก่พระภิกษุสงฆ์ ใจมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ไม่ใช่ว่ารวย การเลี้ยงพระทั้งวัด จะเลี้ยงมื้อเช้าเบาๆ กาแฟ โอวัลติน โจ๊ก ปาท่องโก๋ ตลาดเลยค่ะ จัดเป็นชุดๆ ครบตามจำนวนสงฆ์และสามเณร วัดตามชนบทนะ พระเณรมีจำนวนไม่มากเท่าไหร่ ไม่เกิน 20 รูป คุยได้ว่าทั้งวัด 555.

ถ้ามีโอกาสได้ไปเจอจะทำแบบนี้ทุกครั้งค่ะ คิดคนเดียว ทำคนเดียว มีความสุขดีนะ สุขที่ใจ สุขที่ให้แบบไม่หวังผลให้ตนต้องได้อะไรคืน แต่ก็ได้มาเป็นปัจจุบัน. มีตนเป็นพยานบุญแห่งตน

 

ทุกวันนี้เรายังสมาทานศีลก่อนสวดมนต์ทุกคืน เรายกให้ศีลเป็นหัวใจของการภาวนา ศีลทำให้สมาธิที่ทำเป็นสัมมาสมาธิ ศีลป้องกันจิตไม่ให้ล่วงไปในอกุศลและอบาย ศีลทำให้สติเป็นสัมมาสติ

แต่ว่านอนดึกทุกคืนเลย เที่ยงคืนตีหนึ่ง บางคืนง่วงมากแค่สมาทานศีลจบก็หลับไปเลย 555

เพราะรักษาศีล ศีลจึงรักษาเรา อาจมีการเหลาะแหละเหลวไหลระหว่างวันไปบ้าง แต่ก่อนนอนต้องสมาทานทุกวัน

 

อัพเดทงานปั้นค่ะ 95%
เหลือเก็บงานเล็กน้อย งานฐาน แล้วก็เคลือบผิว

 

สละเหอะ สละนะ....สละแล้ว
คริคริ สละจากตราดค่ะ หอมหวาน
มาทานด้วยกัน (ยิ้ม)

 

ผู้มีปัญญาย่อมไม่ตกสู่เล่ห์ของมาร ย่อมหาทางออกได้เสมอ ดังนางจิณจมานวิกากล่าวเท็จใส่ความพระพุทธองค์

พระศาสดาทรงอยู่ในสมาธิอย่างสงบมิทรงกล่าวสิ่งใดเลยความจริงก็ปรากฎเอง........

ความจริงมันอยู่เฉยๆ มันก็เหมือนเดิม
ความลวง คำป้ายสี ฉ้อฉลของคนพาล เมื่อมันไม่จริงมันก็จะสัดส่ายไปมา สุดท้ายหางก็โผล่ออกมาเอง
.
.
.
ปล. จากเฟสบุคปางนียาง์

 

ประวัติความเป็นมาของ “ พระพุทธธัมมจักรศากยะรัตนญาณมุนี ” ( หลวงพ่อภูเพียง )

สืบเนื่องจากความต้องการที่จะให้มีการปฏิบัติธรรมของพุทธบริษัท ทั้งสี่ ที่จะเดินทางมาจากทิศทั้งสี่ในอนาคต ณ สถานที่บริเวณลานโพธิ์ วัดภูเพียงนี้ แต่ยังขาดพระประธานไว้เป็นที่สักการะบูชาในสถานที่ปฏิบัติธรรม จึงมีดำริอยู่ในใจเสมอมาว่าเราควรจะสร้างพระประธาน ไว้ที่นี่สักองค์ให้เป็นที่สะดวกแก่พุทธบริษัททั้งสี่ ที่จะมาปฏิบัติธรรม บูชาคุณพระรัตนตรัย แต่อาตมา(พระธีรศักดิ์ ถิระปัญโญ)ยังไม่รู้ว่า จะสร้างเป็นปางอะไร และขนาดเท่าใด ต่อมาวันหนึ่ง ในขณะที่กำลังเจริญสมาธิภาวนาอยู่นั้นได้เกิดนิมิตเห็น เศียรพระองค์ใหญ่เป็นเกศบัวตูม สีทองสวยงามมาก จึงได้ตัดสินใจ อย่างแน่วแน่ว่าจะสร้างพระองค์นี้ เมื่อข่าวการจะสร้างพระได้กระจายออกไปก็ได้รับความสนับสนุนจากพุทธบริษัท ทั้งที่ใกล้และที่ไกล มี โรงหล่อ คุณวินัย พูสมจิตต์ จากจังหวัดราชบุรี มาทำพิธีเททองหล่อพระเศียร ณ ที่บริเวณลานโพธิ์แห่งนี้ คณะคุณชำนาญ ชำนาญเศรษฐการณ์ กับคณะศิษย์เก่าโรงเรียนเทพลีลา , คุณสุทธิวุฒิ รัชกิจประการและบริษัทในเครือไทยออยล์ ได้ทอดผ้าป่าทองเหลือง เป็นค่าหล่อพระรับแผ่นชนวน ๓ กษัตริย์ จากสมเด็จพระสังฆราช (สมเด็จพระญาณสังวร สกลมหาสังฆปรินายก) ที่ทรงเมตตาอธิษฐานจิตให้ เมื่อ 12 ธันวาคม 2548
ทำการหล่อพระเศียรที่บริเวณใต้ต้นโพธิ์ วัดภูเพียงเมื่อ 31 ธันวาคม 2548 เวลา 13.49 น. มีเจ้าคณะจังหวัดน่าน พระเทพนันทาจารย์ สมณศักดิ์ขณะนั้น (ต่อมาได้รับสมณศักดิ์เป็น พระธรรมนันทโสภณ)เป็นประธานฝ่ายสงฆ์ พันเอกพิเศษ สมชาติ เครือวิทย์ เป็นประธานฝ่ายฆราวาส ก่อนเริ่มพิธี ประมาณ ครึ่งชั่วโมงมีเหตุการณ์สำคัญคือ พระธุดงค์ที่กำลังจะเดินทางไปอินเดีย ได้ส่งข่าวว่าจะมาร่วมงานด้วยทั้งที่ ไม่เคยมีใครคาดคิดมาก่อน หลังจากนั้นพระธุดงค์จำนวน ๘๕ รูป ก็ทยอยเดินเข้ามาจนเต็มพื้นที่ พร้อมด้วย สามเณร แม่ชี และพราหมณ์ รวมทั้งพราหมจาริณี เป็นอันว่า การหล่อพระประธานองค์นี้ เกิดขึ้นด้วยความสามัคคีของพุทธบริษัททั้งสี่ สมดังความตั้งใจของอาตมาที่มีมาแต่เดิม บังเกิดเป็นความปลื้มปีติยินดีจนน้ำตาซึมกับทุกคนในงานนี้ และเป็นเหตุการณ์ที่จะต้องจดจำไปตลอดชาตินี้

ที่มาของพระนาม “ พระพุทธธัมมจักรศากยะรัตนญาณมุนี ” เพราะ

1. เป็นพระประธานสำหรับการบูชาในการปฏิบัติธรรม ประกาศ ศาสนาของพุทธบริษัท จึงมีชื่อว่า
“ พุทธธัมมจักร ” หมายถึง กงล้อแห่งการประกาศพุทธธรรม
2. ศากยะ หมายถึง สถานที่อันเป็นบริเวณที่มีป่าสัก
3. รัตนญาณมุนี หมายถึง ผู้มีดวงแก้วอันประเสริฐเป็นเครื่องอยู่อย่างสงบ

ในขณะที่ทำพิธีเททองหล่อพระเศียรนั้น เหมือนมีภาพดวงแก้วใสผุดขึ้นมาจากพื้นดินบริเวณใต้ต้นโพธิ์

ปัจจุบันหลวงพ่อภูเพียง(พระพุทธธัมมจักรศากยะรัตนะญาณมุนี) ประดิษฐานอยู่ ณ ศาลาวิหารขาว ที่บูรณะขึ้นใหม่ ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมและปริวาสกรรม ประจำปี ๆ ละ ๒ ครั้ง ๆ ละ ๑๐-๒๐ วัน
.
.
.
จากเพจวัดภูเพียง จังหวัดน่าน

 

บานเถิดบาน ดอกวิไล ในใจเจ้า

ให้ลมเร้า แดดแรง สาดแสงใส่

บานให้สุด จุดพลัง สู่หวังไกล

เพื่อชีพใหม่ ได้งามทั่ว เช่นบัวบาน.

...ปอลิง...ลอกเค้ามาจ้ะ

 

สุขสันต์วันแห่งความรัก
บอกรักด้วยธรรม

ปัญญาไม่เกิด

ความจริงก็ใจคนเรามันก็อยู่ในกาย ในตัวทุกคนนี้แหละ แต่ว่าหากว่าผู้ใดขาดสติ ขาดสมาธิ ขาดปัญญา ขาดความเอาใจใส่ในจิตใจ ปัญญาก็ไม่เกิด ศีลธรรมกรรมฐานก็ไม่เกิด เมื่อไม่เกิดไม่มีขึ้น จิตมันก็เข้าสู่โมหะ ความหลง ความไม่รู้ ความไม่ตั้งใจ ทำดีไม่ได้ แต่ว่าทำชั่วทำได้ ดูในโลกเรานี้คนทำบาปทำอกุศลนั้น แม้จะเอาชีวิตเข้าเสี่ยงเขาก็ทำ เพราะว่าจิตอวิชชา ตัณหา มันย่อมเป็นไปอย่างนั้น มันทำให้เกิดทุกข์ พาให้เกิดความเดือดร้อน ไม่รู้จักแก้ไขจิตใจของตัวเองให้เป็นไปตามทำนองคลองธรรม

รวมที่จิต

อะไรๆ ทั้งหมดนั้นมันมารวมทีีจิต จิตอันเดียวนี้แหละเป็นต้น เป็นประธาน ในตัวเราทั้งหมด ร่างกาย ยืน เดิน นั่ง นอน ไปมา พูดจาปราศรัย ทำกิจกรรมการงาน ทางโลก ทางธรรมได้ก็อาศัยจิตเป็นใหญ่ ใจนี้แหละเป็นใหญ่แต่ว่าถ้าใจมันใหญ่ในโมโห โทโส ฟุ้งซ่าน รำคาญ มันก็ทำแต่สิ่งที่เป็นบาป ถ้าใจนี้แหละไม่มีความโกรธ ไม่มีความโลภ ไม่มีความหลง เป็นจิตใจอันเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เป็นจิตใจที่ไม่อิจฉาพยาบาทใคร อนุเคราะห์ สงเคราะห์ เพื่อนมนุษย ์ให้มีความสุขกาย สบายใจ ทำแต่ความดี ทั้งภายในและภายนอก เรียกว่าอุบายธรรมเหล่านี้ เมื่อรวมเข้ามาแล้วมันก็อยู่ที่ใจ ทำใจให้หนักแน่นเหมือนแผ่นดิน อย่าไปท้อแท้อ่อนแอ ต้องเลิกละกิเลสความโกรธ ความโลภ ความหลง อันมีอยู่ในตัวมีอยู่ในใจนีัแหละให้มันหมดไป สิ้นไป เบาไป บางไป จนจิตใจรู้แจ้งแทงตลอดในธรรม

สาธุธรรมหลวงปู่สิม พุทธาจาโร นำมาฝากกันค่ะ

 

เห็นอนัตตาของจิต

ทุกสิ่งดูเปลี่ยนไป เพราะทุกใจล้วนเปลี่ยนแปลง
อารมณ์ทุกอารมณ์ไม่ได้ทรงตัวตลอดชีวิต
สภาพธรรมภายนอกล้วนเป็นเช่นนั้นเอง
สภาพธรรมภายในต่างหากที่เกิด-ดับ
เมื่อเราเห็นเช่นนั้นแล้วจึงเกิดธรรมสังเวช
โอ้เรานี้หนอตกเป็นทาสโมหะอีกแล้ว
กลับมาตั้งมั่นที่ฐานเมื่อเกิดธรรมสังเวช

 

นำมาฝากค่ะ

#ธรรม
หลวงปู่ไม่ใช่พระสายนักเทศน์ หลวงปู่ไม่ใช่สายพระอรหันต์ ทุกวันนี้พระกรรมฐาน พระป่า เป็นพระอรหันต์ไปเกือบหมดแล้ว ใครพูดขึ้น เทศน์ขึ้นเป็นพระอรหันต์ เทศน์ไปหานรก สวรรค์ ไปหานิพพานเอาแต่กิเลสจะพูดจะว่าไป แต่ดูการปฏิบัติดูปฏิปทา ทั้งทำวัตถุมงคล ปลุกเสกพระพุทธเจ้าทั้งรูปทั้งเหรียญ ทั้งขอเรี่ยไร่เงินกับญาติโยม พาญาติโยมหาแต่ความวุ่นวาย สมัยก่อนหลวงปู่บัว วัดป่าหนองแซง ท่านสอนพระสอนเณรในวัด ท่านไม่ได้มีปฏิปทาในการก่อสร้าง ท่านอ่านหนังสือก็ไม่อ่าน ท่านมีแต่ภาวนาดูใจตัวเอง พิจารณากรรมฐานตัวเอง ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง พิจารณาความคิด ความนึกคิด ท่านสอนให้ปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน ให้หลุดพ้นในวัฏสงสาร หลวงปู่ฝั้น ท่านก็สอนให้ปฏิบัติภาวนา รักษาศีล อยู่ในความสงบ จะสร้างอะไร จะทำอะไร ท่านก็ทำพอประมาณ เห็นพิพิธภัณฑ์หลวงปู่มั่นมั๊ย ใหญ่มั๊ย ท่านทำใหญ่ๆเหมือนทุกวันนี้มั๊ย หลวงปู่มาพิจารณาดูแล้ว ออกมาจากพ่อแม่ครูบาอาจารย์เดียวกัน หายากที่จะถือวัตรปฏิบัติ วัตรปฏิปทาเหมือนพ่อแม่ครูบาอาจารย์ อีกประการเรื่องพระธาตุ เกศาหลวงปู่ ฟันหลวงปู่ เล็บหลวงปู่เขาว่ามันเป็นพระธาตุ มันจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของมัน อย่าไปหลงกับมัน ทำไม ถึงพากันไปหลงกับสิ่งเหล่านี้ ทำไมถึงพากันไปดูอสุภะ ของสกปรกให้เป็นของดีของมงคล ทำไมไม่พากันดูที่ศีลธรรม การประพฤติปฏิบัติ ใครมา ก็มาขอเกศา ว่าเกศาหลวงปู่เป็นพระธาตุ ว่าดี ว่าขลัง ถ้ามันดี มันขลัง พระพุทธเจ้าไม่พาโกนผมทิ้งหรอก ไปหลงทำไมกับพระธาตุ หลวงปู่บอกสอนเสมอว่า ศาสนาพุทธของเราไม่พาหลง หลงในวัตถุ หลงในปาฏิหาริย์ หลงในความขลัง ให้พากันดูใจตัวเองนี่ ดูสิว่ามันเป็นอย่างไร อย่าไปดูคนอื่น ให้พากันดูตัวเอง พระธาตุอะไรก็อย่าไปหลงมัน ถ้าจะหลงจริงให้พากันหลงในการกลัวการทำบาป การทำชั่ว การละเมิดผู้อื่น หลงในการทำดี คิดดี เจตนาดี วาจาดี ให้พากันมีสติ บุญ บาป นรก สวรรค์อะไรต่างๆ มันอยู่ที่การประพฤติของเราทั้งนั้น ประพฤติดีตายไปก็ไปอยู่ในภูมิที่ดี ถ้าไม่อยากมาเกิดอีก ก็มาปฏิบัติให้มันหลุดพ้นในวัฏสงสาร มาปฏิบัติให้มันเห็น คนที่ยังไม่ปฏิบัติ คนที่ยังไม่เคยทำ ไม่เคยเห็น มันไม่เชื่อ มันต้องทำเอง ปฏิบัติเอง ให้มันเห็น มันเข้าใจ ศาสนาพุทธของเราเป็นสิ่งที่ศึกษาและพึ่งเห็นได้ด้วยตัวเอง

(โอวาท ตุลา 2561 ณ วัดป่าภาวนาสาธุกิจ (โนนหมากอึ๋อ) )

 

มีเรื่องจะถามค่ะ ก่อนนั่งสมาธิพี่ได้สมาทานขอกรรมฐาน รึเปล่าคะ
ถ้าทำ ขอบทที่ใช้สมาทานกรรมฐานหน่อยค่ะ

 

ใช้ของหลวงพ่อพระราชพรหมยานค่ะ

ตั้งนะโมฯ 3 จบ
อิมาหัง ภะคะวา อัตตะภาวัง ตุมหากัง ปะริจัจชามิ

ข้าแต่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลายขอมอบกาย ถวายชีวิต แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขออาราธนาบารมี พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆกันมา มีหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค และหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง เป็นที่สุด ขอได้โปรดยกจิตของข้าพเจ้า ขึ้นสู่ภาวะพระกรรมฐานทั้ง ๔๐ ทัศ พระปีติทั้ง ๕ และวิปัสสนาญาณทั้ง ๙ ขอพระกรรมฐานทั้ง ๔๐ ทัศ พระปีติทั้ง ๕ และวิปัสสนาญาณทั้ง ๙ จงมาบังเกิดปรากฏ ในกายทวาร ในวจีทวาร ในมโนทวาร ของข้าพระพุทธเจ้า ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

ขอได้โปรดยกจิตของข้าพเจ้า ขึ้นสู่ภาวะแห่งเมฆจิต สามารถกำหนดจิต รู้ภาวะการณ์ต่างๆ ทั้งเหตุ ผล อดีต อนาคต และปัจจุบัน ได้ทุกขณะจิต ที่ปรารถนาจะรู้ เมื่อรู้แล้ว ขอให้เห็นภาพนั้น ได้ชัดเจนแจ่มใส และพยากรณ์ได้ตามความเป็นจริงทุกประการ เหตุใดที่จะพึงบังเกิดแก่ข้าพเจ้า ขอให้ข้าพเจ้าได้รู้เหตุนั้น ได้โดยมิต้องกำหนดจิต แม้แต่ประการใด ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

 

บทสมาทานพระกรรมฐาน ของหลวงพ่อพระราชพรหมยานเถระ จะใช้ตอนที่อยู่วัด

แต่ถ้าอยู่บ้านจะใช้บทสั้นๆ บทนี้ค่ะ อธิษฐานก่อนนั่งสมาธิ

"ข้าพเจ้าขอน้อมระลึกถึง
คุณของพระพุทธเจ้า
คุณพระธรรม
คุณพระสงฆ์
คุณบิดามารดา
คุณครูบาอาจารย์
จงมาดลบันดาลให้จิตของข้าพเจ้ารวมลงเป็นสมาธิ
พุทโธ ธัมโม สังโฆ พุทโธ พุทโธ พุทโธ

 

ภาพพังๆ กล้องพังๆ 99% ค่ะ

 

เป็นไปตามเหตุปัจจัย
เราต้องรู้เองว่าสร้างเหตุปัจจัยอะไร
สร้างเหตุแห่งกาม สร้างเหตุพ้นกาม เลือกเอง
ไม่มีใครสร้างให้ใครได้ ต้องสร้างเอง
ปวดอึยังต้องไปอึเองเลย
หิวข้าวให้คนอื่นกินแทนมันก็ไม่หายหิว
ปากพูดได้สารพัดต่อวัน แต่ทำจริงๆ ทำได้แค่ทีละอย่าง
ตนนั่นแหละคือผู้ที่สอนได้ยากที่สุด

 

ย้อนหลังไปหลายสิบปีก่อน
ไม่เคยคุยเรื่องธรรมปฏิบัติกับใครเลย
เพราะยังไม่รู้จักว่าธรรมคืออะไร
แม้จะอ่านมาก็ไม่คุย
ได้แต่ดูคนอื่นเค้าคุยกัน
แย้งก็แย้งอยู่ในใจ
อ่านมากใช่ว่าจะรู้มากตาม
การปฏิบัติแค่งูๆ ปลาๆ
ยังไม่รู้จักธรรม ไม่รู้จักกิเลส ไม่รู้จักอุปาทาน
ที่พูดอย่างนั้น เพราะถ้ารู้จักธรรม กิเลส อุปาทาน เราคงไม่ทุกข์ ไม่ทุกข์ไปกับแวดล้อม
อาการทุกข์ คือความร้อนรนกระวนกระวาย ทนไม่ได้
มีความอ่อนน้อมถ้อมตนนะเมื่อก่อนตอนที่ยังไม่รู้ว่าธรรมคืออะไร
กลัวว่าถ้ายะโสโอหังจะไม่ได้ความรู้
บทพิสูจน์ธรรมในตนดูง่ายมากจากอาการร้อนรนทนไม่ได้นั่นแหละ
ตอนนี้เฉยๆ นะ ยังไงก็ได้ แค่การแสดง
ตายมาหลายรอบแล้วในชีวิตนี้
ตายจากคนเก่าเป็นคนใหม่
เรียกหาไอ้คนเมื่อยี่สิบปีก่อน สามสิบปีก่อนให้กลับมา มันก็ไม่กลับมาเพราะคนนั้นตายไปแล้ว
มองสภาวะกายจิตที่เคยเป็นแล้วดับไปว่าตายนะ
กายเราจิตเราไม่เคยเหมือนเดิม
อย่ายึดมั่นว่าดีแล้วมันจะดีตลอดไป เพราะนั่นคือการหลงยึดสังขาร

 

เสร็จสมบูรณ์ค่ะ

 

ปกติไม่ได้สมาทานกรรมฐานเลย ขออนุญาติคัดลอกครับ คุณ nouk

 

ยินดีค่ะ

 

ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นโทษ ก็ไม่เห็นธรรม ไปเร่งให้ใครเห็นไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องของปัญญา