ประสบการณ์ในการใช้สัจจะอธิษฐานของกระผม

ผมเป็นคนหนึ่งที่ปรารถนาพระโพธิญาณ เคยได้ยินรุ่นน้องผมซึ่งปรารถนาเหมือนกับผมแต่น้องเขาจะศึกษาธรรมได้ลึกซึ้งกว่าผม ได้แนะนำให้ผมได้รู้จักสัจจะอธิษฐาน ผมเลยได้รู้ และมีเหตุการณ์ที่ผมได้ใช้ ผมใช้ไปทั้งหมด8ครั้ง เกี่ยวกับเรื่องฝนฟ้า อย่างเหตุการณ์ล่าสุดนี้ ผมได้อยู่กับเพื่อนผมและพี่ชายผม วันนี้ผมนัดญาติไว้ตอนค่ำๆ แต่วันนั้นฝนตกหนักถึงหนักมาก ออกไปไม่ได้ ผมกะเพื่อนและพี่ก็ยืนรอฝนหยุดแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เมื่อใกล้ถึงเวลานัดฝนก็ยังไม่หยุด ผมเลยนึกถึงสัจจะอธิษฐานได้ เลยได้ใช้ ผมเลยอธิษฐานไปว่า "หากข้าพเจ้าได้บำเพ็ญบารมีพระโพธิญาณอยู่ในช่วง...แล้ว ด้วยสัจจะแห่งความจริงนี้ขอให้ฝนหยุดตกโดยฉับพลันด้วยเทอญ"เพียงคำอธิษฐานของข้าพเจ้าจบไปไม่ถึง2นาที ฝนที่แทลงมาแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุดนั้น กลับกลายเป็นหยุดตกโดยทันที เพื่อนละพี่ผมก็ดีใจที่ฝนหยุดตกและก็มองผมด้วยสายตาที่อึ้งๆพี่ผมก็ปราถนาพุทธภูมิเหมือนกันแต่เพื่อนผมๆไม่ทราบ ผมมีโอกาสได้ใช้ถึง8ครั้ง ผมเลยมีกำลังใจในการบำเพ็ญบารมีอย่างมาก

 

อนุโมทนา คะ แต่หนูนัดกันไม่เคยไปตรงเลย มีวิธีแก้สัจจะยังไงบ้างคะ แต่ต่อไปจะทำให้ตรงแล้วคะ

 

การใช้สัจจะอธิษฐาน และการใช้อภิญญาแสดงฤทธิ์ต่างๆ เป็นการใช้บุญที่เราสั่งสมเอาไว้ เมื่อใช้ไปแล้วย่อมเหลือน้อยลง

ดังนั้น้สัจจะอธิษฐาน และ้อภิญญาแสดงฤทธิ์ ไม่ควรใช้พร่ำเพรื่อ จะหมดเปลืองบุญไปโดยเปล่าประโยชน์

 

อันนี้เห็นด้วยนะครับ ไม่ควรใช้พร่ำเพื่อนะครับ บุญหมดนะครับ

เพราะอย่างที่เทวดา ต้องกลับไปเกิดเป็นมนุษย์ หรือ สัตว์ ก็เพราะบุญที่ทำมาหมดนะครับ

พระโพธิสัตว์ก็หมดบุญเหมือนกันนะครับ

ถ้ามีกำลังใจในการสร้างบารมีแล้ว ก็ไม่ควรพึ่งสิ่งเหล่านี้อีกนะครับ
เก็บไว้ยามจำเป็นดีกว่า

 

มีมากมายที่ไม่รู้เท่าทันกลของมาร
ใช้บุญที่สร้างสมมาจนหมด
มารจะมาในรูปแบบที่เหนือชั้น
ยิ่งผู้ที่ปราถนาพุทธภูมินั่นแหละ..
คือผู้ที่มารจ้องจะเล่นงานในอันดับต้นๆ
บางครั้งถึงกับเสื่อมเสียชื่อเสียง..
หมดความน่าเชื่อถือ..
เพราะไม่รู้เท่าทันกลของมาร
แต่ถ้าผู้นั้นหลงเข้าไปในกิน กาม เกียรติ
เข้าไปในลาภสักการะ ชื่อเสียง กามคุณ
มารจะส่งเสริมยุยงให้ลุ่มหลงอยู่อย่างนั้น
แต่เมื่อเขาคิดจะออกจากห้วงแห่งทุกข์..
คิดจะนำผู้คนเหล่าเวไนยสัตว์ออกจากกองทุกข์นี้
เมื่อนั้นชื่อว่า..ประกาศสงครามกับมาร
มีเพียงสติปัญญาเท่านั้นถึงจะรู้เท่าทันกลของมารได้

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
ฝนจะตก แดดจะออก เป็นเรื่องปกติทางโลก การอ้างอิงเอาสัจจะบารมีที่ได้บำเพ็ญมาเพื่อมาใช้กับเรื่องทางโลกเหมือนกับขี่ช้างจับตั๊กแตน
ควรจะใช้ในกรณีที่จำเป็นจริงๆ
อย่างเช่นในบทสวดวัฏกปริตที่พระโพธิสัตว์มาเกิดเป็นนกคุ่มได้ใช้สัจจะอธิษฐานให้รอดจากไฟไหม้รัง