ถามผู้ที่เคยฝึก วาโยกสิณ ครับ

คือตอนแรกผมเริ่มผึก อาโปกสิณ ก่อนนะครับ แล้วรู้สึกว่ายาก เพราะจำภาพกสิณไม่ค่อยได้ ก็เลยเปลี่ยนมาลองทำ วาโยกสิณดู ทำตามในเว็ปน่ะครับตามที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านบอกเอาไว้

พอลองทำได้สัก 1 อาทิตย์ รู้สึกว่าตอนทำไปนานๆ มันรู้สึกว่าตึงที่หน้าผากมากเลยครับ ในหัวก็รู้สึกโยกไปโยกมา แล้วรู้สึกว่าห้วใจเต้นแรงกว่าปกติครับ พอหลังจากออกสมาธิแล้วก็ยังมึนๆไม่หายครับ

มันมีผลอะไรไหมครับ ช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะครับว่าผมควรทำอย่างไรต่อไปดี รบกวนผู้รู้หน่อยนะครับ ขอบคุณครับ

 

น่าจะเข้าสู่ขั้นปีติน่ะครับ อย่าตกใจ คุมสติและลมให้ดีๆเดี๋ยวซักพักจะสบายครับ อย่าตกใจรีบลืมตาล่ะครับ เดี๋ยวจะมึนหัว

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ จะตั้งใจปฏิบัติต่อไปครับ

 

มีประสบการเกี่ยวกับวาดยกสินอะไรมาเล่าสู่กันฟังมั่งนะคับ
คุณgosilwer

 

ตึงหน้าผากตรงกลางหน้าผากหรือป่าว

ถ้าใช้อาจเกิดได้สองกรณี

1 ใช้กำลังดวงตาในการจดจำกสิณมากไป แม้จำลักษณะกสิรได้แล้ว แต่ความตึงล้าที่ดวงตายังอยู่ ส่งผลให้ตึงไปที่หน้าผาก

2 ตึงที่ตำแหน่งนี้ ถ้าดูมันไปเฉยๆเรื่อยๆ แล้วรู้สึกเหมือนจะมีอะไรรวมตัวกันหมุนเข้าไปในหัว.....อันนั้นคือการฝึกเปิดตาที่สามคับ

 

ครับ เหมือนที่คุณ โพธิ์แก้ว<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1090749", true); </SCRIPT> บอกเลยครับ ตึงตรงกลางหน้าผากครับ ยิ่งนั่งไปนานๆเข้าก็ยิ่งตึงครับ
แต่ตอนนี้ยังไม่เกิดอะไรพิเศษไปกว่านี้ครับ
อนุโมทนากับทุกคำแนะนำครับ

 

สาธุๆ

อันนี้แล้วแต่ถนัดนะจ๊ะ ถ้าใช้ตาเพ็งแล้วเกิดความตึงเครียดก็ให้ใช้สัมผัสทางกาย คือเอาอาการที่มีลมต้องตัวเราเวลาภาวนา ส่วนการภาวนาก็แล้วแต่เราชอบใจคือภาวนาแล้วใจสงบดีจับลมที่กระทบตัวเราเป็นหลัก สำคัญอย่าเครียด ถ้าเครียดแล้วอะไรๆ ก็ไม่ได้ผล ส่วนผลของกสิณนั้นหาอ่านเอานะจ๊ะ
มีเยอะ
เป็นที่น่าเสียดายตอนได้ไม่รู้จัก แต่พอคิดทักผลก็จักเสื่อมถอย...

 

เทคนิคเฉพาะตัวครับ

นึกถึงภาพการพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วของวัตถุคล้ายดาวหาง สังเกตุนิมิต ไอที่พุ่งออกไปด้านหลัง (พุ่งเข้าหาตัว) เป็นสายๆ และทำความรู้สึกว่ากำลังพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วพร้อมๆกับวัตถุนั้น

กำหนดวาโยกสิน (แบบลืมตา) ขณะกำลังเดินหรือวิ่ง จะทำให้มีแรงเดิน-วิ่งต่อเนื่อง ตัวเบา ไม่เหนือยง่าย เหมือนกับมีพลังงานสำรองที่ถูกดึงออกมาใช้

 

ถ้าเกิดนิมิตแล้ว นิมิตจะมีสี รึป่าวครับ สังเกตว่าเป็นคล้ายไอน้ำเดือดอย่างเดียวใช่ไหมครับ

 

นิมิตเป็นคล้ายไอน้ำสีขาว แฝงด้วยพลังขับเคลื่อน

 

คุณ gosilwer ตอนนี้ฝึกวาโยกสินไปถึงไหนแล้วคับมีอะไรแปลกใหม่มาบ้างคับ มาเล่าสู่กันฟังหน่อย

 

ค่อยเป็นค่อยไปครับ
ฝึกแล้วอารมณ์สงบขึ้นครับ

 

ถ้าตั้งใจเกินไปจะเป็นตึง อาจจะเกิดอาการเครียดได้
ถ้าหย่อนเกินไปอาจจะง่วง หรือกำลังใจหย่อนไป

ถ้าไงหาจุดที่เป็นสายกลางไว้นะคับบบ

 

นิมิตแตกต่างกันไปในแต่ละท่าน แต่ละกรรมฐานค่ะ
สำหรับของคุณ เห็นเป็นไอน้ำเดือด ดีแล้ว แสดงว่าถูกวิธี
คือ เป็นนิมิตของอาโปกสิณ และอาจมีส่วนของวาโยกสิณได้ด้วย


วิธีการคือ พิจารณาอยู่เนืองๆ ไปเท่านั้น ให้จิตสงบระงับละเอียดขึ้น
เบาบางขึ้นเป็นลำดับ ปล่อยไปตามธรรมชาติ ประคองสติดูไว้เนืองๆ
ตลอด จนกว่าจะเกิด "พุทธปัญญา" แจ้งในสภาวธรรมที่พบนั้นเองค่ะ


แล้วค่อยมาถามนะคะ ว่าที่คุณเข้าใจถูกไหม หรือหลงทาง
เรียกว่าขั้นสอบอารมณ์ค่ะ ถ้าคุณเข้าใจด้วยตัวเองก่อนจะดีค่ะ

 

คุณ gosilwer ขอเรียนเชิญมาคุยที่กระทู้นี้กันคับ ใครฝึกกสินกองไหนบ้างครับ
เผื่อมีประสบการณ์ หรือว่าคำแนะนำจะได้เล่าสู่กันฟังหรือเหลือกันเพื่อเป็นธรรมทานแด่ทุก ๆคนด้วยคับ

 

ผมฝึกกสิณสีขาว 1 อาทิตย์ คิดว่าเห็นปฏิภาคนิมิตแล้วไม่รุู้ใช่ไม่ใช่ แต่จะเห็นเวลาที่จ้องมองพื้นที่ๆมี(สีขาว)เช่น กำแพง ฝาผนัง เพดาน มันจะเกิดขึ้นเอง แต่ที่รู้ๆคือภาพติดตาจริงๆ แต่ไม่มีขาตั้งแผ่นกสิณมาด้วยนะก็ดีใจบ้าง เป็นวงกลมเหมือนแผ่นที่เราใช้ภาวนาลอย อยู่อย่างนั้นแหล่ะ หลังจากนั้นก็ไม่ทำล่ะ ขี้เกียจ