การ เจริญสติปัฏฐาน ทำให้บรรลุภาวะแห่งมหาอภิญญา ทรงไปด้วยอิทธิฤทธิ์

เค้าไม่ได้เรียกดราม่าหยอ เรียกเกรียนเสีย
ภาพลักษณ์เหมิดจิ่
แหย่ลุงมากไม่แน่อาจเจอหลุด555

 

มีอ้างอิงในพระตรัยบ้างหรือเปล่าครับ ว่าอภิญญา ทำให้บรรลุธรรมได้
ปกติไม่ค่อยมุ่งทางนี้ พระอาจารย์ทักมาก็ไม่รู้ว่าเป็นอภิญญา คิดแต่เป็นความสามารถ
ของผู้บำเพ็ญสมาธิ

คนที่ได้อภิญญาก็ลงนรกได้ ใช่ไหมครับ

 

คนที่หมดโอกาสดิ่งนรก
มีประเภท
เดียวคือผู้ที่บำเพ็ญ
ภาวนาจนจิตผ่องแผ้วและ
กิเลสหดหายไปขั้นต่ำสุด 25% จาก 100
ได้แก่พระอริยะบุคคลระดับโสดาบันขึ้นไปฮับ
ต่ำจากนี้ลงมาไม่มีใบเซอร์
หล่นตุ๋ม หล่นตุ๋ม
น่าหวาดเสียวมากฮับ

 

มีอภิญญา ก็ลงนรก ได้ เช่น พระเทวทัต ครับ

อภิญญา ข้อ ที่ 12345 มีได้ ในปุถุชน
ยกเว้น ข้อที่ 6 อาสวักขยญาณ จะมีได้ในพระอริยะเจ้าตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป
และ อภิญญาข้อที่ 12345 ก็ได้มาและมีได้ในพระอริยะเจ้าเช่นกัน


ส่วน อภิญญา ที่บอกว่า ทำให้บรรลุธรรมได้
ควรจะเป็นว่า 12345 เป็นส่วนช่วย ในการการน้อมดีกว่า ส่วนข้อที่ 6 แน่นอนอยู่แล้วเพียงแต่ว่ามันไม่สามารถสั่ง อภิญญาข้อที่ 6 ได้ด้วยเจตนา
ต่างจาก อภิญญา ข่้อ ที่12345 สามารถกำหนดสั่งได้ด้วยเจตนา


อย่างในพระไตรปิฎก มีนางสาวผู้หนึงบรรลุพระอนาคามี
ได้เห็นกลุ่มพระธุดงค์เที่ยวไปมาถึงใกล้ๆ บ้านตน จึงนิมนต์ให้จำพรรษาแถวบ้านเป็นป่าใกล้ๆ

แล้ว นางสาวที่เป็นพระอนาคามี ก็ใช้ เจโตปริญาญาณ กำหนดจิตรู้ จิตใจของภิกษุเหล่านั้น
ว่าชอบอาหารอะไร ที่จะทำให้สมาธิบังเกิดได้ง่าย

จึงได้ จัดข้าวปลาอาหาให้เป้นที่ถูกใจของเหล่าภิกษุเหล่านั้นตลอดพรรษา
จนภิกษุ เหล่านั้น บรรลุพระอรหันต์

อาหารที่เป็นที่ถูกใจ ก็เรียกว่า หนึ่งในสัปปายะ ทั้งเจ็ดข้อ
เป็นเหตุที่ยังสมาธิให้เกิดขึ้นได้ง่าย



[286] สัปปายะ 7 (สิ่งที่เหมาะกัน สิ่งที่เกื้อกูล ช่วยสนับสนุนในการบำเพ็ญภาวนาให้ได้ผลดี ช่วยให้สมาธิตั้งมั่น ไม่เสื่อมถอย — suitable things; things favorable to mental development)
1. อาวาสสัปปายะ (ที่อยู่ซึ่งเหมาะกัน เช่น ไม่พลุกพล่านจอแจ — suitable abode)
2. โคจรสัปปายะ (ที่หาอาหาร ที่เที่ยวบิณฑบาตที่เหมาะดี เช่น มีหมู่บ้านหรือชุมชนที่มีอาหารบริบูรณ์อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป — suitable resort)
3. ภัสสสัปปายะ (การพูดคุยที่เหมาะกัน เช่น พูดคุยเล่าขานกันแต่ในกถาวัตถุ 10 และพูดแต่พอประมาณ — suitable speech)
4. ปุคคลสัปปายะ (บุคคลที่ถูกกันเหมาะกัน เช่น มีท่านผู้ทรงคุณธรรม ทรงภูมิปัญญาเป็นที่ปรึกษาเหมาะใจ — suitable person)
5. โภชนสัปปายะ (อาหารที่เหมาะกัน เช่น ถูกกับร่างกาย เกื้อกูลต่อสุขภาพ ฉันไม่ยาก — suitable food)
6. อุตุสัปปายะ (ดินฟ้าอากาศธรรมชาติแวดล้อมที่เหมาะกัน เช่น ไม่หนาวเกินไป ไม่ร้อนเกินไป เป็นต้น — suitable climate)
7. อิริยาปถสัปปายะ (อิริยาบถที่เหมาะกัน เช่น บางคนถูกกับจงกรม บางคนถูกกับนั่ง ตลอดจนมีการเคลื่อนไหวที่พอดี — suitable posture)
http://www.84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=286

 

ผมเคยได้ยินมาว่า มีเศรษฐีท่านหนึ่งท่านบรรลุ อนาคามี ท่านทำอาหารให้พระภิกษุ
จนได้เป็นพระอรหันต์

ตรงนี้ มีท่านได้เคยได้ยินไหมครับ และอะไรหรือสาเหตุที่ทำให้ท่านบรรลุ รสชาดอาหาร
เหรอครับ

 

แค่เป็นส่วนช่วยนะครับ เรียกว่าเอื้อ อำนวย ให้สมาธิบังเกิดได้ง่าย มากกว่านะ

ในพระไตรจะบอกว่า ความสุขเป็นเหตุใกล้ ให้เกิดสมาธิ

ถ้าในทางปฏิบัติสมาธิ ปิติที่เกิดขึ้น สุขย่อมตามมา เมื่อมีสุขมา สมาธิก็บังเกิด จิตก็ตั่งมั่น
เมื่อตั่งมัน ปัญญาก็ตามมา อันนี้ ปัจยการของกันและกันเป็นสาย หรือจะเรียกมันเป็น อัญญะมัญญะ

ประมาณว่า สิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี

 

เข้ากันได้กับตึงมากก็ขาด หย่อนมากก็ยาน