วิธีสกัดกิเลส สกัดด้วยสติรู้ขันธ์ 5ได้ไหมฮับ

+++ ดีแล้ว ยามใดที่ "จิตดับ" แล้วไปตกอยู่ใน อาการดังต่อไปนี้ คือ

+++ 1. ไร้กาย ไร้จิต ไร้อัตตาตัวตน
+++ 2. เหลือแต่ รู้ อย่างเดียว
+++ 3. ไม่มีอะไรเลย
+++ 4. ไม่ใช่ธัมมารมณ์
+++ 5. ไม่ใช่ สมถะฌานสมาบัติ (ฌาน รูป/อรูป)
+++ 6. เป็น "อสังคตธรรม"
+++ 7. เงียบสนิท
+++ 8. ไม่มีทิศทาง
+++ 9. โดดเดี่ยว อ้างว้าง
+++ 10. เป็น เนื้อสภาวะธรรมเดียว
+++ 11. ไร้สัพสิ่ง ไม่มีอะไรเหลือให้ "ถูกรู้" ได้เลย
+++ 12. ไม่มีความเป็น "ขันธ์"
+++ 13. มีมาก่อน และ ให้กำเนิด เนื้ออวกาศ
+++ 14. เป็นที่อยู่ของ "ผู้ไร้ขันธ์" เกลื่อนกลาดดาษดื่น
+++ 15. เป็น เนื้อธรรมดั้งเดิม (พรหมัน)

+++ ยังมีข้อปลีกย่อยอีกมาก แต่ 15 ข้อนี้ก็เหลือเฟือ พอแล้ว

+++ แต่ที่แน่นอน คือ "ผู้ไร้ขันธ์" ในนี้ทั้งหมด อยู่ในสภาพ "อ้างว้าง"
+++ แดนนี้ "ไม่ใช่ แดนเกษม" ที่ พระพุทธองค์ ทรงชี้ทางเอาไว้
+++ ที่ผมนำมากล่าวให้คุณ kenny2 ฟังนั้น เหตุมาจาก "กลุ่มฝึก" ผ่านตรงนี้มาแล้ว
+++ ผู้ที่ "ฝึกถึง" "ทั้งกลุ่ม" ตระหนักชัดเจนว่า "สภาวะธรรม" นี้ มีอยู่จริง
+++ แต่ "ไม่ใช่" ที่ พระพุทธองค์ ทรงกล่าวถึง
+++ ผมเรียกมันว่า "นิรวาณ ไม่ใช่ นิพพาน"
+++ เพื่อให้เกิดอาการ "สะดุดใจ" ในขณะที่ "อยู่ในนี้"
+++ ในทางปฏิบัติ หากไปเรียกว่า "นิพพาน" ก็จะติดแหง็ก ในนี้ แน่นอน
+++ ผู้ที่อยู่ในนี้ "มีมาตั้งแต่ บรรพกาล" แต่ หาทางออกมา ไม่ได้เลย

+++ สำหรับเฉพาะคุณ kenny2 นะ "ขอให้ ระลึก ถึงข้อความนี้ได้ ในอนาคตอันห่างไกล"
+++ ให้ใช้วิธีแก้ คือ "เป็น สภาวะรู้ สุดกำลัง เท่าที่จะเป็นได้"
+++ แล้วอาการ "วิปปะยุตตาธัมมา" จะปรากฏแยกส่วน "ออกจากกัน" ได้เอง
+++ หลังจาก "พ้น" ออกมาได้แล้ว ก็จะ รู้ ได้เองว่า "นี่ ไม่ใช่ แดนเกษม" ที่พระพุทธองค์ทรงนำทางไว้
+++ อยู่และเป็น "สภาวะรู้" เท่านั้น จึงจะ "ออก" จากตรงนี้มาได้

+++ สภาวะที่กล่าวถึงมานี้ เป็นสภาวะที่ "มีอยู่จริง แต่ อยู่นอก โพธิธรรม"
+++ หากปรารถนาที่เดินในทาง "โพธิสัตว์" จริง ก็ให้เดินในทาง "โพธิธรรม" นะครับ

 

#??????

 

มีแบบนี้ด้วยหรือครับ แต่หลายๆข้อดูสับสนปนเปกันไปหมด ยกตัวอย่างนะครับ ไร้กาย ไร้จิต ไร้อัตตาตัวตน แต่กลับรู้สึกได้ว่า โดดเดี่ยว อ้างว้างฯ

ทีนี้ที่สำคัญไม่ใช่สิ่งที่ยกมาทั้ง 15 ข้อเป็นต้นนั้นนะครับ ความสำคัญคือสิ่งที่ว่าถูกตรง ตรงทางแล้ว นั้นต่างหาก เป็นอย่างไร เราได้เข้าถึงความจริงนั้นจริงๆหรือไม่ ไม่ได้ถามเอาคำตอบอะไร เพียงแค่ชี้ความสำคัญจริงๆให้ดูเฉยๆครับ

สิ่งที่ถูกตรงคืออะไร ของจริง สัจจะความจริงคืออะไร มันคงไม่ใช่การมานั่ง make นั่ง build แล้วก็ปั้นข้อสอบว่าจะสอบผ่านไหมกันนะครับ เหตุการณ์ที่ว่ามันถึงเกิดขึ้นได้ เพราะพยายามจะเอาให้มันตรงกับที่ตั้ง ที่วางกรอบ ที่ยึดไว้นั่นเอง สัจจะความจริงเลยโดนตบแต่งให้เป็นไป ตามใจมากกว่าตามความเป็นจริง

ฝากเป็นข้อสังเกตครับ

 

ท่านประทานครับ
ขอประท้วงครับ

มีสมาชิกนอกประเดน

ไม่ฮู้เอารูปผลไม้อะไรมาลงฮับ
ไม่รู้จัก

ขอบคุณฮับ

 

งง อาลาย..

รูป แรก ทุเรียนผ่านกรรมวิกเวียน จิฮับ

รูป สอง แจ้งของหาย ไปสอง

รูป สาม หนึ่งเดียว บ้านไท รอรหัส มอส

 

พอลี
กินแต่แบบดองแว้ว
ลูกใสๆ
แบบนี้เพิ่งเคยเห็ง

ยมบาล ปวดหมอง
ต้องไปนั่งกวนกะทิละ

 

ท่านเป็น เถรวาท ที่กำลังพาพรรคพวก
ไปเป็น วัชรยาน หรือ ญานที่ปิดซ่อน
ฝึกแบบนั้น ไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
เป็นแดนที่เรียกกันว่า นิพพานหลอก
หรือ นิพพานเทียม ที่มีไว้ล่อหลอกพวกที่ชอบเล่นญาน
ให้หลงอยู่ในดินแดนแห่งหนึ่ง
ที่ตนเองคิดไปเองว่า คือ แดนนิพพาน
แต่พอเอามาเทียบเคียงกับ ผู้อื่น
ก็ไม่ได้ใกล้เคียงกัน ตัวเองก็รู้ดี
แต่ไม่กล้ารับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
เราจะบอกท่านเป็นครั้งที่สองว่า
สิ่งที่ท่านทำ นิกายวัชระ เคยทำมาก่อน
แล้วก็ติดอยู่ในนั้น มาก่อนที่ท่านจะทำได้เสียอีก
ส่วนลูกศิษย์ของท่าน ก็จะหลงอยู่ในอาการอย่างนั้น
เช่นเดียวกัน อาการอย่างนี้ เราก็เคยเล่นมาก่อนเหมือนกัน
แต่มันก็ยังไม่บรรลุธรรม ได้แค่ญาน กับ ฤทธิ์

 

อ่านรู้เรื่องอะป่าว ? สมองไปไหนแล้ว? ปัญญาอ่อนอะป่าวฮับ? ถ้าปัญญาอ่อนก็ไปไกลๆคับอย่ามาวอแวเป็นตุ้ดอีก 1 หน่วย มโนไปว่าท่านธรรมชาติพาเขาไปวัชรญาณ ทั้งๆที่ "มาเตือน" ว่ามันไม่เหมือนกัน แต่ดันเสือก ถ้าเรื่องแค่นี้ดูไม่ออกว่าเป็นคำเตือนก็หัดกินปลาบ้างนะครับ ตั้งสติก่อนอ่าน อย่าเอาขี้เลื่อยมาอ่านนะครับขอเตือนครับ ถ้าไม่หายปัญญาอ่อนก็อย่าโพสท์เลยครับ มันคุย "คนละเรื่อง" แต่แรกละ

 

55 ทั่นผู้ตรวจแกคงอ่านไม่เข้าใจมากกว่า
ความจริงคือท่านธรรมชาติได้เตือน
ว่าหลงเป็นแบบไหน และชี้ว่า
ของจริงเป็นอย่างไรมากกว่าฮับ

 

การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องนั้น จะมีสภาวะธรรมเกิดขึ้น คนที่ปฏิบัติเท่านั้นถึงจะรู้ได้เองว่า ธรรมจากผู้สอนท่านไหนเกิดจากการปฏิบัติแล้วได้จริงๆ

เราก็ไม่ได้ปิดกั้นที่จะเรียนรู้ และลองปฏิบัติตาม หากไม่เกิดผลก็หยุด หรือลองปฏิบัติแล้วไม่ก้าวหน้าก็เปลี่ยน จนได้มาเจออจ.ธรรม-ชาติ ที่เว็บพลังจิต ท่านสามารถตอบคำถามในสภาวะธรรมที่เราสงสัยได้ละเอียด สิ่งที่ตามหามาตลอดได้สิ้นสุดแล้ว จากการฝึกในทางที่ถูกต้อง ไปจนถึงผลที่ถูกต้อง และได้เข้าถึงสภาวะธรรมสุดท้าย หากพวกท่านยังไม่แน่ใจว่าท่านไหนถึงไหน ก็อย่าไปเพ่งโทษ หรือปรามาสใดๆ ผลลัพธ์สุดท้ายไม่คุ้มเลย จริงๆ

 

เวลากลับบ้านระวังด่านตรวจแอลกอฮอล์ด้วยนะครับ ค่าปรับมันแพงหนะครับ อิอิ

เราก็เคยเล่นมาก่อนเหมือนกัน
แต่มันก็ยังไม่บรรลุธรรม ได้แค่ญาน กับ ฤทธิ์

โอ้ เคยเล่นตัวนี้มาด้วยได้ฤทธิ์อีกต่างหาก
อันนี้ยิ่งต้องระมัดระวังให้มากนะครับ ไม่ประมาทครับ อิอิ

 

ขออนุโมทนาในธรรมทุกท่านด้วยความเคารพครับ

อ่านของคุณธรรมชาติแล้ว ข้าพเจ้าก็กลัวว่าตัวเองจะไปติดในสภาวะแบบนั้นเช่นกันครับ ในอนาคตข้างหน้าน่ะครับ

สภาวะนี้หากหลงเข้าไปแล้วจะมีโอกาสหลุดออกมาหรือไม่ครับ แบบผู้ที่ไม่รู้เลยน่ะครับ หมายถึง หลุดออกมาเองตามธรรมชาติเหมือนผู้ที่ตกโลกันต์นรก คือหมดกรรมน่ะครับ แต่อาจจะใช้เวลานานมาก มีมั้ยครับ

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ

 

ถ้าสมมุติบอกว่า เข้าถึงสภาวะธรรมสุดท้ายได้ คำว่า "สภาวะธรรมสุดท้าย" ก็คือต้องสุดท้ายจริงๆ จะไม่มีอะไรต่อไปอีก ถ้ามีต่อ หรือมีเข้าไปเห็นไปสัมผัสแล้วออกมาได้ มาใช้ชีวิตปกติต่อ อันนี้ผมว่าไม่ควรเรียกว่าเป็นสภาวะธรรมสุดท้ายนะครับ ในความเห็นผมว่า ควรเรียกว่าเป็นการอุปโลกน์ขึ้นชั่วคราวเท่านั้นก็พอ อุปโลกน์รู้ อุปโลกน์เห็น เป็นสภาวะสมมุติ

ซึ่งก็ยังเป็นเรื่องที่ทางโลกๆเขาคาดการณ์กันไปต่างๆนานาตามจริต ตามอนุสัย และวิบากแห่งตนๆ บางคนอาจได้แรงบันดาลใจ จากที่มีคนมาฟันธงให้เรื่อยๆ ว่านั่นใช่ นั่นไม่ใช่ แต่ทั้งหมดต้องเข้าใจให้ตรงนะครับว่า นั่นยังเป็นเรื่องสมมุติไปเองอยู่ เป็นเรื่องอุปโลกน์ให้เป็น ยังอยู่ในส่วนของความเชื่อ แต่ความจริงจะเป็นยังไงยังอีกเรื่อง

ความจริงคือสัจจะความจริง สัจจะความจริงนั้นจะดำเนินไปอย่างไร ไม่มีผู้ใดบังคับเอาได้ตามใจชอบ ทุกอย่างแล้วแต่เหตุปัจจัย หาความแน่นอนก่อนหลังไม่ได้ ท่านจึงสอนให้ปล่อยให้วาง เพราะการปล่อยวางจะทำให้เราเข้าใกล้สัจจะความจริงเข้าไปทุกทีๆ หาใช่ความชำนาญ การคร่ำหวอดความเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษแต่อย่างใดนะครับ

 

เตรียมตัวฟังเสียงรอสาย ...

 

#12:00 เที่ยงต่อ แกงค์ห่อหมกใบยอ

 

คือจะบอกว่าเป็น หันต์ ฆาราวาส ควรไปบวช เข้าป่าไป เก็บเห็ดเก็บหญ้ากินรอวันตายรึ ประสาทรึเปล่า

สภาวะธรรม ที่เกิดขึ้นแล้วก็คือ เกิดแล้ว เกี่ยวอะไรกับการใช้ชีวิตประจำวัน ที่ต้องเลี้ยงเมียเลี้ยงลูกเลี้ยงพ่อแม่

ธรรมสุดท้ายคือ อะไร คุณเข้าใจหรือ จะปล่อยวางอะไร ในเมื่อ คนถึงแล้วมันไม่มีอะไรให้ปล่อยอีก เขาก็เห็นว่ามัน ธรรมดา แต่หากมีการบิดเบือนความจริง เกิดขึ้น คนที่อยู่กับความจริงย่อมจะสวนคืนด้วยความจริงอยู่ตลอด เพราะมันคือ วิสัย
ไม่ใช่เอออ่อ ไปกับการมโน ที่บิดความจริง ไปเรื่อย

สุดท้ายเตือน หากตัวเองยังไม่จบจริง ไม่ควรไปพูดขวางหรือขัดจะดีกว่า หากไม่เข้าใจควรถามดีๆ เพราะผลที่จะได้รับคืน มันแรง แบบ ทบทวี ยกกำลัง แบบสยอง

 

ต้องคร่ำหวอดและชำนาญในการใช้
สติปีญญาเพื่อ
การปล่อยวางผู้รู้ปรุงคิดปรุงแต่ง(สังขารขันธ์)และอยู่กับผู้รู้ทางธรรมชาติ(ใจอัน
ว่างเปล่าที่มีแต่รู้)่มีสติอยู่กับใจในปัจจุบัน
ที่มีแต่ธรรมชาติรู้
แต่ไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็สิ้นทุกข์
ณ ขณะนั้นๆ
เป็นไปโดยธรรมชาติของใจ(ธาตุรู้ หรือธรรมธาตุ)
จึงไม่มีอะไรต้องรอทำ
หรือรอเวลาถึงแค่สิ้นคิด สิ้นยึด
สิ้นปรุงแต่ง
ใครทำได้ย่อมสิ้นทุกข์ไปตามธรรมชาติ
แต่ก็มีชีวิตอยู่ตามปกตินี่แหล่ะ
ต่างกันที่ใจฮับ

 

คิดถึง พี่ สีห้า ผม ป่านนี้ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง

 

ถ้าในแง่ของการพิจารณา ผมเห็นว่าการพิจารณาซ้ำไปซ้ำมาบ่อยๆนั้นไม่ใช่เพื่อความชำนาญ หรือชำนาญจนกลายเป็นเนื้อหาเดียวกับธรรมชาติแต่อย่างใดครับ ถ้าเพื่อชำนาญหรือต้องชำนาญมันเป็นอัตตาครับ (คำถามคือใครสั่งว่าต้องชำนาญ)

ถ้าประสาโลก บริหารจัดการสมมุติก็ว่าไปอย่าง

 

ไม่เกี่ยว ตรงนี้คุณคิดไปเอง หันต์หรือไม่หันต์ ผมยังไม่ได้คิดว่าเขาใช่หรือไม่ใช่ ยังคิดไปไม่ถึงจุดนั้นเลย แค่ยกสิ่งที่เขากล่าวมาขึ้นมาเป็นข้อสังเกต

ก็ถ้าแยกแยะได้ แยกโลกแยกธรรมออก ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรนี่ การบริหารจัดการสมมุติก็เรื่องหนึ่ง

ความจริงคือมันไม่ได้เป็นไปหรือเดินไปตามที่ใจเราต้องการ มันแล้วแต่เหตุปัจจัย บังคับเอาไม่ได้ เห็นไหมอยากให้ใครเชื่อตาม แต่ก็ไม่เป็นดังที่ใจต้องการ

สุดท้ายคือ มองเป็นขวางหรือขัดนะ.