มีใครเป็นลูกหลานเสด็จปู่พญานาคาธิบดีศรีสุทโธนาคราชบ้างครับ

ปู่ศรีสุทโธ ไหว้ทุกครั้งที่กลับบ้าน ทั้งหลักเมือง / ทั้งคำชะโนด
ตั้งแต่ศาลหลังเก่า จนถึงหลังใหม่ฉลองเมื่อปี44 ผมปิดทองไว้ยอดสุด ตอนนี้นิยมถึงสิงคโป มาเล ครับ ล่าสุดบวงสรวงเมื่อไม่นานท่านก็มา ใครผ่านก็ไหว้ขอพรได้ครับแต่ขออะไรสาบานอะไว้ทำให้ได้เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน...

 

อยากทราบว่า เราใช้สายญาณ หรือ ลูกหลานของท่านหรือเปล่า หรือมีอะไรเกี่ยวเนื่องกันหรือเปล่า

สวัสดีครับ ผมชื่อโจนะครับ โดยส่วนตัวผมเคารพ และสนใจเรื่องของพญานาคมากและสนใจเป็นพิเศษเลยก็ว่าได้ เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ
เมื่อ ปี 2554 ผมได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แถวย่านลาดพร้าว และตัวผมเองได้พักอาศัยที่หอในจองมหาลัย เรียนไปได้สักพัก ผมก้อได้รู้จักกับรุ่นพี่ที่หอในคนหนึ่ง และก้อได้ร่วมงานกัน เพราะพี่เขาทำงานออแกไนท์ และกำลังหาคนทำงาน ผมก้อได้ร่วมงานกัน จนมีวันนึง พี่เขาก้อทักเรามาว่า รักษาสิ่งที่ตามมาดูแลเราให้ดีๆนะ ผมเองก้อเลยตอบกลับไปว่า สิ่งที่พี่เห็นใช่ องค์พ่อปู่ฤาษี ใช่มั้ย และไม่ใช่แค่ปู่ใช่มั้ย นังมีพญานาคอีก 2 องค์ คอยคุ้มครองดูแล พี่เขาก้อบอกว่าใช่ หลังจากนั้นผมก้อปฏิบัติมาตลอด จนผ่านไปอาทิตย์กว่ามั้งครับ มีงานเข้ามาพี่เขาก้อเรียกผมเหมือนเดิมเพื่อจะบอกรายละเอียดของงาน พอคุยเรื่องงานเสร็จ ผมก้อให้พี่เขาดูดวงให้ พี่เขาก้อบอกว่า นาคสององค์ที่ตามมาดูแลเรานั้น คือมีบุญต่อกันมา เพราะเราเคยได้ช่วยเขาในชาติก่อน อีกวันต่อมาคิอวันหยุด พี่เขาก้อเรียกผมลงไปที่ห้อง แล้วพี่เขาก้อทรง ลืมบอกไปว่าพี่เขาก้อเป็นร่างทรงเหมือนกัน แต่สิ่งนึงที่ผมข้องใจก้อคือ พีเขาเรียกผม นาคน้อย และถามสารทุกข์สุกดิบ ต่างๆเหมือนกายทิพย์นั้นรู้จักกับผมมานาน หลังจากนั้นผมก้อใช้ชีวิตปกติเรื่อยมาจนปัจจุบัน เมื่อช่วงเดือนมิถุนายน 2558 กลางเดือน ผมได้รู้จักกับพี่คนนึงผ่านทางแชทไลน์ พี่เขาก้อทักมาว่า ในที่สุดก้อเจอกันสักทีนะ ผมก้องงสิครับ แล้วพี่เขาก้อเล่าว่า ตัวผมนะคือพญานาค ที่ตายเพราะคำสาปของพญาสัตบรรณ และมาเกิดที่โลกมนุษย์ และทุกๆพระองค์ที่บาดาลรอผมอยู่ สองวันที่คุยกันพี่เขาก้อจะบอกว่าเจ้าคงรู้แล้วว่าเราคือใคร ผมใช้เวลาปะตอปะต่อเรื่องนุ 3 วัน สันที่สาม ที่คุยกัน ผมนึกชื่อและก้อพูดออกไปโดนไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า ชื่อที่ผมตอบกลับไปคือ อนันตภุชงค์นาคราช เอ่ยออกไปโดยไม่รู้อะไรดลใจให้พูด พี่เจาก้อบอกว่า นั่นและคือนามของเรา ท่านบอกว่าท่านมาตามผมนานแล้ว มาตามเพื่อที่จะพากลับบาดาล มหาเทวี ก้อมาด้วย มารู้ทีหลังว่าเราคือน้องของท่านและก้อยังคุยกันถึงปัจจุบันอ้อ ผมเคยใันฝันเห็นพระธุดงรูปนึง นำสิ่งของสิ่งหนึ่งมามอบให้กับผมเป็นดวงแก้ว สีฟ้าอ่อน แต่พอผมยื่นมือไปเพื่อรับ มันกลับหล่นหายไป หาเท่าไรก้อหาไม่เจอ ก่อนหายไป ท่านบอกว่าเมื่อถึงเวลาดวงแก้วจะกลับมาเจ้าเอง ผมก้อได้เล่าเรื่องนี้ให้พี่เขาฟังพี่เขาบอกว่านั่นคือดวงแก้วประจำตัวผม เมื่อครั้งยังยุที่เมืองบาดาล
ช่วงชีวิตของผมที่ผ่านมา ผมจะนั่งสมาธิทุกๆวันพระและทำบุญทุกครั้งที่มีโอกาส ทุกครั้งทีผมนั่งสมาธิ เมื่อเข้าถึงช่วงที่จิตนิ่ง ผมรู้สึกว่า ผมอยู่ในถ้ำ และในถ้ำนั้นมี อยู่ 3 คูหา มีพญานาค 2 ตน สีดำนิล ขนด ตัว 9 ชั้น อยู่ใน สองคูหา ตรงกลางคือที่ของผม คือเป็นแบบนี้ืุกครั้งที่นั่งสมาธิ ในฝันก้อเช่นกัน เมื่อช่วงต้นปี 58 ก้อเช่นกัน ผมมีโอกาสไปทำบุญทีเขาคิชฌกูฏ ที่จังหวัดจันทบุรี แต่คืนก่อนวันเดินทางผมฝันเห็นพญานาค 9 เศียร มาร่วมอนุโมทนาบุญด้วย
คือผมแค่อยากรู้ในสิ่งต่างๆว่า ผมใช่ลูกหลานของท่านหรือไม่ เพราะความรู้สึกมันตรงกันทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องดวงแก้ว ที่ผมรอ หรือแม้แต่ องครักที่คอยตามดูแลผม

 

ปัจจัตตัง+ เวทิตัพโพ+ วิญญูหิติ
ปฏิบัติไปเถอะครับดีแล้ว ถึงผมไม่เคยโดนทักอะไร ผมก้บูชาประจำ ทั้งพ่อปู่ฤาษี
และพญาสุทโธนาค (พ่อปู่ศรีสุทโธ) มีฝัันบ้างเข้าไปในถ้ำเจอบ้าง ได้ยินแต่เสียงบ้าง
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะพ่อปู่ศรีสุทโธ คือหลักเมืองบ้านผมศรัทธาสุดใจ

 

กระทู้นี้ นานมากจริงๆ เสียดายที่พึ่งได้อ่านเจอนะคะ

 

สวัสดีค่ะ จู่ๆคำว่าธิดาพ่อปู่ก็ขึ้นมา เลยคลิกเข้ามาอ่าน เลยขออนุญาตทักทายค่ะ
เดือน ก.ค. 60 เราเดินทางไปคำชะโนดกับอาจารย์ที่เป็นเหมือนเพื่อนและพี่ที่สนิท (ทั้งๆที่อายุห่างกันแค่ไม่กี่เดือนแต่อยากเรียกพี่) ทริปนี้เราระลึกชาติเองได้ชาตินึงในสถานที่ที่ได้ไประหว่างเดินทาง ชาตินั้นเราเป็นเจ้าหญิง
และก่อนวันเดินทางออกจากกรุงเทพฯหนึ่งวัน อาจารย์เราเห็นพญานาคมาเกาะที่หน้ารถ แจ้งชื่อว่าท่านภุชงค์ วันนั้นท่านมาหลายครั้งมาก
หนึ่งวันก่อนที่พวกเราจะถึงคำชะโนด เป็นวันที่คนล้นจนทำให้หลายคนเข้าไม่ถึงและฝนก็ตก แต่พอวันที่เราไปคำชะโนดกลับเป็นวันที่คนไปน้อยมากเป็นประวัติการณ์หลังจากที่คำชะโนดเริ่มดังและคนไปถึงวันละหลักหมื่นคน
และที่สำคัญคือวันหลังจากที่เราไปคนก็กลับมาเยอะเหมือนเดิม แถมพายุก็เข้าจนทำให้เกิดน้ำท่วมคำชะโนดอย่างที่ไม่เคยท่วมเหมือนที่พวกเรารู้ๆกัน
ในคืนก่อนวันที่ไปคำชะโนดเราสวดมนต์และทำสมาธินึกภาพตัวเองลงไปกราบพระแก้วแดงที่คำชะโนด เราได้ยินเสียงในขณะที่ทำสมาธิว่า "เรารอเจ้าอยู่"
ในวันรุ่งขึ้น เราเลือกเวลาไปคำชะโนดแบบสบายๆ เพราะมีความรู้สึกว่าเราจะไปเวลาไหน เวลานั้นก็ดีทั้งนั้น ระหว่างชิวกินข้าวเช้ากันอยู่ ท่านภุชงค์ก็มาอีก อาจารย์เราก็แซวท่านเล่นว่ามาบ่อยๆนี่รอกินพวกเราที่คำชะโนดรึเปล่า ท่านก็ตอบว่าเปล่า แต่รอต้อนรับ เมื่อไหร่จะไปกันซะที พอไปถึงก็ไม่มีเสียงพญานาคท่านใดพูดด้วย มีแต่มาพันตัวเล่น จนเราตั้งจิตขอรู้ว่าเราเกี่ยวข้องอะไรกับสถานที่นี้ ยังไงให้บอกผ่านอาจารย์เรา พอคิดเสร็จอาจารย์ก็สะกิด และก็พรั่งพรูข้อมูลออกมาว่าเราทั้งคู่เป็นธิดาของแม่ย่าศรีปทุมมาและพ่อปู่ศรีสุทโธ แม่บอกว่าเรามักจะได้อะไรๆมาก่อนเวลาเสมอด้วยความเพียร และเราก็มาเกิดเป็นมนุษย์เร็วกว่าเวลาอันควร 150-200 ปี โดยตามพี่สาวเรามาเกิด ทำให้ถึงแม้จะอายุพอกัน แต่ความรู้สึกของเราเค้าคือพี่
แม่ห่วงเรามากค่ะเพราะดื้อ แม้แต่ในชาติปัจจุบันก็ดื้อกับพ่อแม่ เอาเราไม่ค่อยอยู่ ชาตินั้นพี่เราก็เอือม เราฟังๆไปก็ยังไม่อินอะไรมาก จนกระทั่งก้มกราบลา เราก็เห็นภาพเราเป็นพญานาคสีทอง หมอบอยู่เบื้องหน้าท่านแม่ ภาพที่เห็นคือท่านก็ร้องไห้ ความรู้สึกต่างๆมันวิ่งมากระทบเหมือนเราจำความรู้สึกได้ เราก็น้ำตาแตกเหมือนกัน
จริงๆเมื่อ 22 ปีก่อนขับรถผ่านลำตะคองไปกับพระรูปนึง ท่านก็บอกว่าแม่ที่เป็นพญานาคตามเอาพวงมาลัยมาให้เพราะห่วงเรามาก แต่มันก็ลืมเลือน
ก่อนลากลับแม่ย่าท่านฝากถึงหน้าที่ที่พวกเราลูกหลานพญานาคต้องกระทำ อันคือการเผยแพร่พระพุทธศาสนาให้คงอยู่ และการสร้างบารมีคุณความดีค่ะ ... ชาวลูกหลานท่านพึงจำกันไว้นะคะ
เรามาคิดๆ ทำไมชาตินั้นเราถึงอยากเกิดมาเป็นคนเร็ว ก็เพราะการเป็นพญานาคทำได้เต็มที่สุดคือเป็นพระอนาคามี หรือชั้นพรหม แต่ภพมนุษย์ เป็นภพเดียวที่จะทำให้เราเข้าถึงพระนิพพานได้ อดีตก็รู้ไว้เป็นบทเรียนเพื่อพัฒนาปัจจุบันให้ไปสู่อนาคตที่คาดหวัง การที่เคยเกิดมีภพชาติที่สูงส่งมันก็เป็นแค่อดีตผ่านมาแล้ว อย่าไปยึดติดกับมัน เพราะชาติปัจจุบันเราก็เป็นแค่คนธรรมดา อะไรๆก็ไม่แน่นอน สิ่งที่แน่นอน คือสิ่งที่ไม่แน่นอน.. สวัสดีค่ะ

 

อยากทราบ ใครเคยได้ยิน พระนางสิริมณทิพย์ บ้างคะ

 

ของเราเพิ่งทราบค่ะ แต่ยังไม่รู้ชื่อพ่อแม่ และตัวเอง แต่น่าจะอยู่ในตระกูลวิรูปักษ์ค่ะ ใครพอช่วยได้บ้างคะ

 

ลูกปู่ศรีสุทโธค่ะ

 

ไม่รู้ว่าตนเองชื่ออะรัยแต่มีความผูกพันกับองค์ภังคีเพราะพอได้ยินชื่อท่านแล้วร้องไห้เสียใจมากจนต้องค้นหาประวัติมาอ่าน โดยในตอนแรกไม่เคยรู้จักประวัติของท่านมาก่อน ท่านใดพออธิบายให้เข้าใจได้มั้ยคะ