ไม่รู้จักกัน

พระอรหันต์ไม่มีความผิด.เพราะพระอรหันต์.ไม่กลับมาเกิดอีก.เมื่อไม่เกิดก็ไม่ต้องมารับผลไดๆ.จึงถือว่าพระอรหันต์.ทำอะไรย่อมไม่ผิด.ความผิดย่อมมีแก่.ผู้ที่ยังวนเกิดเวียนตายเท่านั้น.

 

การมีลมหายใจได้อีกวันหนึ่งคือวาสนา ต้องรู้จักถนอมรักษา เพราะในวันที่เธอเสียใจที่ไม่มีรองเท้าใส่ แต่อีกคนหนึ่งกลับไม่มีเท้าที่จะได้ใส่รองเท้าเช่นเธอ

จำไว้นะ
“มองล่างเราเหลือ มองเหนือเราขาด”

 

คำพูดที่เขียนไป.หากไม่จริงใจ.คือ.กัลยาณมิตร.จะไม่เขียนส่งไป.โดยเด็จขาด.

 

เหตุของการเพ่งโทษมาจากอะไร เหตุมาจากการแข่งดี แล้วเหตุของการแข่งดีมาจากอะไร ทวนกันไปนะ...มันจะไปจนตรอกที่ตัวตน
,
คำพูดที่กล่าวออกไปแล้วมันจะเป็นนายตน ท่านจึงให้คิดก่อนพูด เรายังยึดมั่นถือมั่นสัจจะ เพราะสัจจะเป็นบารมี คนที่ไม่รู้จักกันจะเชื่อถือกันที่สัจจะ คำพูดที่ตนเปล่งออกมายังรักษาไม่ได้ แล้วจะไปรักษาอะไรได้ คือความคิดของเรา ความคิดส่วนตัวนะ ตนจึงระวังคำพูด เพราะคำพูดนั้นสำคัญ

ในการคบใคร คำพูดสำคัญเป็นอันดับต้น พอคบกันไปแล้ว การกระทำจึงสำคัญ ไม่ได้ตำหนิใครนะ แค่ชี้แจงความคิดของตน จะเป็นอะไรก็เป็นกันไปเถอะ เราไม่ล่วงละเมิดใคร ที่เราพูดไปเป็นการแสดงความคิดมุมมองเรื่องสัจจะเท่านั้น ไร้ซึ่งอกุศล

 

คำพูดที่เหมือนบอระเพ็ด.จะเป็นประโยชน์.กับผู้ที่มาอ่าน.ในภายหลัง.ส่วนคำพูดหวานๆเหมือนน้ำตาล.ที่กินแล้วอ้วน.กินมากๆโรคร้ายจะตามมา

 

#นาค ในนิทานและความเชื่อ
ในดินแดนอารยธรรมอีสาน
.
นิทานปรัมปราเกี่ยวกับ "นาค" ในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย เชื่อกันว่า นาคเป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ ทั้งยังทำให้เกิดแม่น้ำหลายสาย เช่น แม่น้ำโขง แม่น้ำมูล แม่น้ำชี เรื่องราวเกี่ยวกับนาคมีปรากฏทั้งในตำนาน นิทาน และวรรณกรรมทางพระพุทธศาสนา
.
นิทานเรื่อง #นาคเมืองหนองแส #นาคเมืองหนองหาน เป็นเรื่องหนึ่งที่เล่าถึงการเกิดบ้านเมืองที่เกี่ยวข้องพญานาค เล่ากันมาว่าที่หนองแสปกครองโดย "พินทโยนกวตินาค" กับ "ธนะมูลนาค" อยู่มาวันหนึ่งพญานาคทั้งสองผิดใจกันจนเรื่องลุกลามบานปลายถึงขั้นสู้รบกัน ทำให้หนองน้ำขุ่นมัว ไม่สงบราบเรียบดังเดิม
.
พระอินทร์จึงมีบัญชาให้พระวิสุกรรมเทวบุตรลงมาปราบพญานาคทั้งสองและขับไล่ออกจากหนองแส พินทโยนกวตินาคหนีมาทางเมืองเชียงใหม่ เส้นทางที่พินทโยนกวตินาคมุดดินผ่านเกิดเป็นแม่น้ำปิง ส่วนเส้นทางของธนะมูลนาคเกิดเป็นแม่น้ำมูล ขณะที่เส้นทางของชีวายนาค ผู้เป็นหลานของธนมูลนาค เกิดเป็นแม่น้ำอู ซึ่งมีผู้ตั้งข้อสังเกตว่าตำนานการอพยพของพญานาคจากหนองแสอาจสะท้อนถึงการอพยพเคลื่อนย้ายของกลุ่มชนที่มาตั้งบ้านแปงเมืองอยู่ในที่ต่างๆ
.
นิทานนาคเมืองหนองแสยังมีความสัมพันธ์กับ #เมืองหนองหาน (สกลนคร) คือ ในสมัย "พระยามหาสุรอุทก" ผู้ปกครองเมืองหนองหานหลวง เสด็จประพาสมาถึงแม่น้ำมูลที่มีธนะมูลนาคปกครองอยู่ พระยามหาสุรอุทกต้องการปราบธนะมูลนาค แต่ไม่สำเร็จถูกธนะมูลลนาคจับตัวไว้และถูกฆ่าตาย ต่อมา "พระยาภิงคาระ" พระโอรสองค์ใหญ่จึงปกครองบ้านเมืองสืบต่อมาเป็น "พระยาสุวรรณภิงคาระ" ดังปรากฏในตำนานอุรังคธาตุ ส่วน พระยาคำแดง พระอนุชา ได้สร้างบ้านแปงเมืองอีกแห่งหนึ่งที่ หนองหานกุมภวาปี ซึ่งมีตำนานเรื่องท้าวผาแดง-นางไอ่ที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม เมื่อทั้งเมืองล่มจมกลายเป็นหนองน้ำ
.
อ่านบทความเรื่อง "นาคเมืองหนองแส นาคเมืองหนองหาน" ฉบับเต็มได้ใน วารสารเมืองโบราณ ปีที่2 ฉบับที่ 4 กรกฎาคม-กันยายน พ.ศ. 2519 คลิก -
https://issuu.com/muangboranjournal/docs/0204-2519/62

 

นอกจากนิทานปรัมปราแล้ว ยังมีตำนานที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา คือ #ตำนานอุรังคธาตุ หรือตำนานพระธาตุพนม เป็นวรรณกรรมทางพุทธศาสนาที่รวบรวมคติความเชื่อและวัฒนธรรมความเป็นมาของผู้คนสองฝั่งแม่น้ำโขงไว้ในรูปแบบหนังสือใบลาน เรียบเรียงขึ้นโดยพญาศรีไชยชมพูนั้น มีความบางตอนกล่าวถึง "นาค" ว่าพระพุทธเจ้าเสด็จผ่านสถานที่ต่างๆ บริเวณสองฝั่งแม่น้ำโขง หนึ่งในนั้นคือ "แคว้นศรีโคตรบูร" ที่ภูกำพร้าซึ่งเป็นที่ตั้งของพระธาตุพนม เมืองหนองหาน สกลนคร ที่นั่นพระพุทธเจ้าได้พบกับบรรดานาคที่มีฤทธิ์ ไม่ยอมอ่อนน้อม ทำให้พระพุทธเจ้าต้องแสดงปาฏิหาริย์ปราบบรรดานาค ในที่สุดนาคก็ยอมรับนับถือพระพุทธศาสนา และก่อนที่พระพุทธองค์จะเสด็จกลับ นาคได้ทูลขอรอยพระพุทธบาทไว้เพื่อสักการบูชา พระพุทธองค์จึงประทับรอยพระพุทธบาทไว้ที่ภูกูเวียน ใกล้ปากถ้ำที่สุวรรณนาคาศัยอยู่รอยหนึ่ง
.
เชื่อกันว่าสถานที่นั้นคือ "วัดพระพุทธบาทบัวบก" ในจังหวัดอุดรธานี

 

นอกจากนี้ยังมีเรื่อง "#ศรีสัตตนาค : เมืองแห่งพญานาคปกปักรักษาเมือง" ซึ่งเป็นเมืองหลวงพระบางซึ่งทุกคนรู้จักกันทุกวันนี้ เป็นเมืองที่มีความสำคัญและมีชัยภูมิตั้งอยู่ติดริมแม่น้ำโขงและแม่น้ำคาน นับอายุของเมืองก็เป็นพันปี แต่เดิมเมืองนี้มีชื่อเรียกว่า "เมืองขวา เมืองเซ่า หรือเมืองชัว" และมีชื่อเป็นทางการว่า "เมืองศรีสัตนาคนหุต ล้านช้างร่มขาวหลวงพระบางราชธานี"
.
"ศรีสัตตนาค" เป็นชื่อของพญานาคที่ปกปักรักษาลำน้ำของเมืองหลวงพระบางมาแต่เดิม และด้วยความเชื่อแต่เก่าก่อนนั้น ระบบการปกครองดูแลของบ้านเมืองจะใช้หลัก "ฮีตสิบสองคองสิบสี่" เป็นหลักปฏิบัติของบ้านเมืองที่ได้รวมเอาหลักทางศาสนาและความเชื่อเก่าแก่ของดินแดนแต่ละพื้นที่เอาไว้ ระบุว่าในเดือนสิบสองของเมืองหลวงพระบางนั้น ได้กำหนดให้มีการทำบุญกองกฐิน (ทอดกฐิน) และการ "ส่วงเฮือ" หรือการแข่งเรือ ซึ่งจัดขึ้นเพื่อบูชาอุสุภนาคเจ้า 15 ตระกูล ด้วยมีความเชื่อว่าหากไม่ได้มีการ "ล่วงเฮือ" ถวายให้แก่พญานาคในลำน้ำ จะเกิดเหตุเภทภัยอันคาดไม่ถึงได้
.
ถือเป็นอีกหนึ่งตำนานที่เกี่ยวกับความเชื่อเรื่องพญานาคในลุ่มน้ำโขงและดินแดนอารยธรรมอีสาน
.
.
ที่มา : วารสารเมืองโบราณ
http://www.muangboranjournal.com/post/naga
.
ภาพประกอบ : มหัศจรรย์แห่งรัก 14 ก.พ. 62
ณ ปราสาทพนมรุ้ง
Cr. ภาพ : ปรมินตรา บุญชม

แหล่งที่มา...เพจพระธาตุภูเพ็ก จังหวัดสกลนคร

 

เหล่า.นาคา.นาคี.ทั้งหลาย.ที่ต้องบำเพ็ญเพียร.รักษาศีล.ก็เพื่ออยากเกิดเป็นมนุษย์.ที่สามารถ.ปฏิบัติให้เข้าถึงธรรม.ของพระพุทธเจ้าใด้.แต่มนุษย์จำนวนมาก.กลับอยากเป็นนาคา.นาคี.

 

นาคา.
นาคี.
มาเกิดเป็นมนุษย์.
ก็มีอยู่มิใช่น้อย
มาเพื่อถนุบำรุง
พระพุทธศาสนา.
บุคคลเหล่านี้.
มีคาวมศรัทธา.
และเคารพใน
พระพุทธเจ้ามาก.
ในยุคปัจจุบัน

 

บางที่เราก็ชอบอ่านมากกว่าจะเขียนเรื่องราว หากเจอเรื่องที่สวยงามเราจะอ่านเสมอ แม้จะเรื่องสั้นยาวสักเท่าไร ก็จะอ่านให้เข้าใจทุกตัวอักษร

 

รู้จักกันโดยไม่ต้องเห็นหน้า.
นับว่ามีวาสนาต่อกัน.
การรู้จักที่น่ายินดี.

 

อ่านเพียงครั้งแรก.ก็สัมผัสได้ถึง.
ไออุ่นแห่งแสง.ที่ส่องผ่านมา.

 

ข้อคิดดีๆ จากเฟสบุค...พลูรินณ์ พลูรินณ์

^=^ในทุกๆวันของชีวิต^=^

เรามีโอกาส"โชคดี"2แบบ

โชคแบบที่1คือเราได้พบคนดีๆ

ได้เจอเรื่องราวดีๆ ทำให้เราได้สุขใจ

โชคดีแบบที่2คือ เราได้พบคนไม่ดี

ได้เจอเรื่องราวที่ไม่ดี ทำให้เราได้เรียนรู้

บางวันเราก็โชคดีเจอแบบที่1

บางวันเราก็โชคดีเจอแบบที่2

แต่ส่วนใหญ่เราจะเจอโชคดี

ทั้ง2แบบผสมกันไป ถ้าคิดได้แบบนี้

ไม่ว่าเราจะเจอคนแบบไหน

จะเจอเรื่องราวอะไร ไม่ว่าดีหรือไม่ดี

เราก็ถือว่าเป็นโชคดีของเรา ..

ในทุกเช้าของวันใหม่ ถ้าเราลืมตา..

ขึ้นมาพร้อมลมหายใจ ก็ถือว่าเรา

โชคดีที่สุดแล้ว ดังนั้น ถ้ามีใครมาทำ

ไม่ดีกับเรา หรือมีเรื่องราวไม่ดีเข้ามากระทบ

เราก็แค่ ปรับมุมมองเสียใหม่ มองว่า

เป็นโชคดีที่เราได้ "เรียนรู้" เราก็จะ

มีความสุข ดังสุภาษิตจีนที่ว่า...

"เราไม่สามารถเปลี่ยนทิศทางลมได้"

...แต่เราสามารถปรับใบเรือได้...

~ginzen~

 

ผู้มีปัญญา.ย่อมสามารถ.สกัดพิษเพื่อต้านพิษ.
ด้วยการเปลี่ยนสิ่งที่เห็น.จากธรรมชาติ.
ให้เป็นปัญญา.แล้วนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์.กับตัวเองและผู้อื่น.โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน.

 

จิตใจที่ชุ่มเย็นและชุ่มฉ่ำ.
ย่อมนำไปสู่การเจริญงอกงาม.
ของคุณงามคาวมดี.
คือ.การเจริญศีล.การเจริญสมาธิ.และ.การเจริญปัญญา.

 

ปัญญาที่เห็น.ตามความรู้สึกนึกคิด.
แต่ไม่ตรงตามความเป็นจริงนั้น.
คือ.ปัญญามืด.
ส่วนปัญญา....ที่เห็นตรง.ตามความ..เป็นจริง.
คือ.ปัญญา..ที่สว่างแล้ว...

 

ความรักที่มีความต้องการ.
คือความรักที่เป็นทุกข์.
ความรักที่มีความสุข.
คือความรัก.ที่ให้ทางวาจา.
และทางจิตใจ.
คือ.มิตรไมตรี.ที่ดีต่อกัน.

 

ก๊อปมาค่ะ อ่านแล้วโดน!!

จงอย่าใช้ชีวิต แค่ เกิด กิน กาม แก่ แล้วก็ตาย ทำทุกวินาทีของชีวิตให้มีคุณค่ามากที่สุด เพราะคุณจะมีชีวิตเพียงครั้งเดียวเพื่อใช้มัน

อย่าให้สิ่งต่างๆ ที่จอมปลอมและไม่คงทน มากดคุณให้เข้าสู่เบ้าหลอมของการหวาดกลัวในการใช้ชีวิต

สบตากับชีวิตอย่างจริงจังสักครั้ง แล้วเดินขึ้นสู่ขบวนรถไฟอย่างมุ่งมั่นตั้งใจสักครั้งเถิด

แล้วคุณจะรู้ว่า ---

“ชีวิต...นั้นเป็นอะไรที่มากกว่าชีวิต”

และ

“ชีวิตที่คุณได้ใช้มันอย่างดีที่สุด....
มันจะอยู่เหนือความตาย”