พอใจกับไม่พอใจ โน่นถูกกับนี่ผิด เหมือนตรงไหน ต่างตรงไหน

อาจารย์องค์แรกของอินทรี ทางด้านวิปัสนากรรมฐาน(สายดูจิต) ท่านอยู่ป่าแต่ผู้เดียวมานับสิบปี(เชียงใหม่ติดชายแดน)



องค์ที่สอง หลวงปู่ดูลยฺ อตุโล

 

มรรค ไม่มีข้ออ้าง ในการภาวนา

 

555555555 กล่าวได้ถูก ใจ อินทรี หลายๆ

 

อย่ายึด



ไปอีกรอบครับ คุณปราบ

 

แมวทำความลับพ่อแตก
แม่ตบรางวัลทับทิมเต็มตัว

 

ต้อง บอกว่า
ยึดก็กำหนดรู้ ไม่ยึดก็กำหนดรู้

ถึงจะถูกต้อง ของ มรรคไม่มีข้ออ้าง

 

ต้องทำการบ้านใหม่ครับ

 

พิจารณานัยยะ ที่ผมเฉลยไว้แล้ว

 

อาจารย์องค์แรกทางด้านสมถภาวนา

 

เลิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลิกกำหนด

 

เดินหน้าผ่านตลอด

 

ห้ามไม่ได้ เป็นไปเช่นนั้นเอง
ไม่ใช่ไปหยุด

 

กำหนด เปน คำไทยโบราณ ปุราน
จารย์ท่านใช้เปนคำแปลใน พระไตร
ปิฏกฉบับสีลังกาอยุธยามหาดิลกฯ

กำหนด บ้างใช้ในภาษาราชการ
ทอยเปนคำ กร่อนรูปมาจากคำว่า
กฏ ซึ่งเปน คำขะแม เขมร

กำหนด เนื้อแท้จำเดิม คนไทย
แปลเปนคำว่า define นิยาม
บัญญัติหรือ พยัญชนะ

กำหนด เนื้อนิยม คนไทยคุ้น
เคยเปน คำขะแม เปนคำว่า Rule กฏ


พึงทราบว่า กำหนด เปน สัมมา
วาจาหนึ่งใน อริยมรรค ด้วย
อำนาจ จำเดิมคือคำว่า define
อันเปน ปัจจัยปฏิสัมภิทาญาน
( สัญญา มีปรกติ ไม่เที่ยง )

ส่วน กำหนด ที่ กระเดียด จิ๊มิ๊
เปน rule หรือ กฏ พึงทราบว่า
เปนเรื่อง ภาษาถิ่นที่แปรไปตาม
โคตร

พระศาสดา จึง ตรัสว่า

ผู้ใด ปรักปรำภาษาถิ่น ละเว้นคำ
ใน ภาษาถิ่นหนึ่ง เพื่อ ยกภาษา
เฉพาะที่ตนเข้าใจ เปนภาษาธรรม
ภาษาเดียว ต้อง อาบัติทุกกฏ
( เทียบ สีล 5 ฆราวาส คือ มุสาวาทา )

 

คำว่า กำหนดรู้ ช่วงหลังๆ มี
ปัญหามาว์ก

เมืองทอย ถึงกับ ใข้เปนเหตุ
สร้าง มหาลัยสงฆ์ แปร ตาม
กลุ่มที่ แปรคำว่า "กำหนดฮู้"

เช่น

ใช้คำ "สำเนียก" แทน ก้ไปตั้ง ม.บู

ใช้คำ "กระทำในใจ" แทน ก้ไปตั้ง ม.หร

ใช้คำ "เราจักพึงศึกษาว่า" แทน ก้
แยกไปตั้ง ม.ปัจ

ใช้คำ "เราจะต้องทำการฝึกหัด ฯ"
แทน ก้แยกออกไปตั้ง ม.ทัก

หนักสุด แยกไปตั้ง ม.อร่อยจนลืม
กลับวัด ใช้คำฮ่านอะไร ชั่ง ห ม
เปรตวิสัย อย่าไปให้ ราคา
( น่าจะเปนหนึ่ง ในแกงค์ ส่งตำรวจ
ดักจับสึกพระ คารถตู้ )

 

ให้รู้มาเอง แล้วค่อยกำหนด

 

อย่าดักรู้ อย่าวิ่งจับรู้

 

ทามี่ : http://oknation.nationtv.tv/blog/print.php?id=943617