พอใจกับไม่พอใจ โน่นถูกกับนี่ผิด เหมือนตรงไหน ต่างตรงไหน

อืมๆ บายๆ โชคดี

 

55555555+...

ใช่เหรอออออ..

 

อนาคามี..

อะ = ไม่

นาคา = เรือน(ร่างกาย)

**ผู้ไม่มีเรือน**

 

จะอยู่เฉยๆมั่งไม่ได้ไง

 

เซ็งเลยแบบนี้ ว่าจะเข้ามาโพสท์โน่น นี่ นั่น และรู้ด้วยว่าจะโพสท์เรื่องอะไร แต่ นึกเท่าไร มันนึกไม่ออกซักกะที

 

อริยบุคคลชั้นอนาคามี..นี่เขาเซ็งเป็นด้วยเหรอออ5555555

 

กุละเบื่อ

 

เฮ้อ

 

เดี๋ยวหนีไปตั้งหลักก่อน นะครับ

 

ถ้ายังข้ามตัวตนไปไม่ได้...แค่ชั้นโสดาบันยังห่างไกลนัก

สังโยชน์สิ้นไปเท่าไหร่...กิเลสตัวไหนเบาบาง กิเลสตัวไหนสิ้นไปตนนั้นแหละยืนยันตนได้..

 

อุบาสิกาคนหนึ่งกราบเรียนหลวงปู่ตื้อว่า...

อิฉันปล่อยวางได้แล้วเจ้าค่ะหลวงปู่...

หลวงปู่ตื้อตะโกนมาว่า.."อีตอแหล"

อุบาสิกาคนนั้นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ...

นี่ก็คงไม่ต่างกัน...

 

ลวกเพ่ ดูดี หน่าขอรับ

หาก สิ่งที่จะพูด เปนความ เพ้อ
ตกข้าง.มุสา สติ จะมีหน้าที่
รักษาจี๊ต(เสียงสูง) ปัญญา
มีหน้าที่ ตัด!

แต่ถ้าเปน ขณะ โลกุตรมรรค
จิตดับ เวทนาดับ มันจะเหลือ
ขันธ์อีกตัวเดียว เปน ฟางเส้น
สุดท้ายในการแสดง ไตรลักษณ์
หน้าที่ของผู้ภาวนา คือ น้อมไป
ฝั่ง "ปราศจากการแสดงมาก่อน"

จิตจะ รวมใส่ชิ้นสดไม่งอก อย่า
ไปฝืน อย่าสำคัญว่า ปัญญาฝั่ง
โลกุตระ เปน อะไรที่ 84000 ไหล
ออกมา นั่นมันคำสอนสาวก เรวดี!

ทุกข์ แทนที่จะกำหนดรู้

ดันไปมุ่งภาวนามาโกยใส่ สะสม
สั่งสม ตายฮ่านเลย ตรัสรู้ ฝุ้งปุ๊ป้าย

 

ฆราวาส หันต์ แล้ว ตายใน 7 ก้าว

ฆราวาส ..ด้วย เพศ ก้บอกอยู่แล้ว
ในเชิง รูป ว่า ปราศจาก อธิษฐาน
เรื่อง.การอยู่ต่อเพื่อสอนผู้อื่น

หากปณิธานมี เกิดมาก้ถูก โกนหัว
ตัดหาง ปล่อยวัด ไปนานแล้ว

ลพ.ยขตพล หากเหมาเข่งจากการ
จำบาลีไม่ได้สักคำเดียว นี่แม้นจะมี
เพศเปนพระ ก้น่าจะ มะรอด ...เดชะ
บุญ ที่ ลป.ดอตล ส่งไปเรียน
วิชาสมภาร ทำให้เกิด บุษบา
อธิษฐาน สองมือยังถือเทียน
ไม่ดับ...ถ้าได้ ใครสักสอง
พระหน่อ ปฏิบัติบูชาก้อาจจะ
ต่อเวลาอีกทีสิ อีกสักปี...

นะ

ม.บู กัวปะ หันต์แล้ว 7 ก้าว that's
more ....

ถ้า กัว แนะนำให้ คืนของสงฆ์ออก
ไปก่อน ....เหลือไว้แต่ ความเพียร

 

เมื่อบรรลุเป็นพระอรหันต์.
แม้เป็นฆราวาส.
ก็สามารถดำรงณ์อยู่ได้ตามอายุขัย..
แต่ต้องอยู่ในเพศพรหมจรรย์.
เมื่อบรรลุเป็นพระอระหันต์.
หากไม่อยู่ในเพศพรหมจรรย์.
ก็อยู่ได้ไม่เกิน...เจ็ดวัน.....

 

จะ บวช ทำเฮีย อะไร ละฮับ

ปรกติ หันต์ในธรรมวินัยของ
ศาสดา ไม่อาลัยใน.......

หันต์แล้ว ไอ้หย๋า ต้องหาผ้า
หาบาตรมา ...เฮีย!! แน่นวล

 

แล้วใครบอกล่ะ.
ว่าเพศพรหมจรรย์.
ต้องบวชอย่างเดียว.
คนที่ไม่เสพกาม.
ไม่ใช่นักบวช.
ไม่ใช่ไม่มี.
ส่วนคนที่ชอบปล่อย.
เฮีย..ออกมา..
หากในจิตใจ.ไม่มี.
คงไม่ปล่อยออกมา.
ในจิตใจมีมากเท่าใด.
ก็จะปล่อยออกมา.
มากเท่านั้น....

 

กั๊กๆๆ

ไหน ลองบอก ประโยชน์ ของเพศ
พรหมย์จรรย จัน จัง จา มา สัก
สาม สี่ ข้อ จิฮับ

ทำไม่

"ต้องอยู่ใน....." คำของคุง เขียน
เองว่า "ต้อง" ดังนั้น ควรบอกประ
โยชนที่ ไม่กลับกรอก ได้ สักสามสี่ข้อ

 

พรหมจรรย์.
ที่หมดกิเลสแล้ว.
ก็เหมือนดอกบัว.
..ไม่ติดโคลนตม...

 

แป่ว!!!

ตอบไม่ได้.

ทีหลังเขียนนะ

" น่าจะต้องอยู่ในเพศพรหมจรรย์ "

 

ตำราเป็นเพียง.
เงาของธรรมะ.
เท่านั้น...
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า.
ไม่ไห้ศึกษาตำรา..