นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (นิมิตรอัศจรรย์...รุ่นครอบจักรวาล)

ของผู้ใหญ่อีกท่าน

 

ข่าวจาก ครูบาอาจารย์. .นับจากวันนี้ไปในสายมืด จะคึกคักเพราะเข้าเดือน 10 แล้วที่ว่ามีการทำบุญกันมาก. เชื่อว่าเป็นช่วงปล่อยผีกันด้วย

ใครที่ชีวิตมักเจอเรื่องแปลก ลี้ลับจะพบบ่อยขึ้นครับ ผมเร่งสร้างแหวนเพราะเหตุนี้ละครับ ตัวเองก็ใส่ตลอดครับ ใส่ภาวนาบ่อยๆด้วย

ทราบข่าวว่าแหวนที่วัดก็ เหลือไม่มากแล้วครับ ถือว่าเป็นเรื่องดีมากๆ

 

ไม่รู้จะเกี่ยวไหมครับ วันนี้ผมก็ถอดแหวนไม่ออก ปกติใส่นิ้วนาง ก็หลวมพอถอดได้ ตอนเช้าลองถอดว่าจะอาบน้ำก็เกิดแน่นถอดไม่ออก สงสัยนิ้วอ้วนขึ้นในหนึ่งคืน 55

 

ถ้าแหวนมีสั่น ร้อน เย็นเตรียมรับศึกได้ครับ 55

 

กริชรุ่นทิ้งทวน คงอีกนานละครับอาจเป็น 2 ปีเลยกว่าจะหาเหล็กและหลอมได้อีก

ชุดนี้ตามเล่าผมสั่งสร้างพร้อมชุดปากกา แต่ก็ได้แค่โครงใบกริช เพราะตอนปากกา ใบกริชยังเล็กไปเพื่อให้สอดในด้ามได้

แต่ผมอยากให้ได้ใบกริชใหญ่แบบปลอกไม้รุ่นแรก เพื่อให้ได้สัมผัสเนื้อเหล็กแบบได้อารมณ์ หรือที่เรียกกันได้ Feeling

จึงไม่ทันเสกพร้อมปากกาไป แต่ก็ดีครับ สบาย ๆ ไม่รีบ

เดี๋ยวจะมาเล่าเรื่องไม้พญางิ้วดำครับ ที่ว่ากันว่าเป็นราชาแห่งไม้ทั้งปวง....

 

ไม้พญางิ้วดำ จริง ๆ จุดเริ่มต้นผมรู้จักตั้งแต่เด็ก ๆ จากพรรคพวกที่เล่าให้ฟังว่า แม่เขาป่วยไม่สบาย ทีนี้พี่สาวเขารู้จักกับครูบาอาจารย์ท่านนึง ท่านให้ไม้พญางิ้วดำมาใส่ในหม้อหุงข้าว เพื่อให้เป็นยา รักษาโรค ส่วนไม้ก็บูชาติดตัวก็นำโชคลาภมาได้มากมาย

ต่อมา ผมได้เห็นอีกครั้งตอนไปกราบหลวงปู่นะ วัดหนองบัว ประมาณปี 2543 เขาได้นำมาแกะเป็นพระเครื่อง แต่ตอนนั้น ไม่มีงบครับ 55 เพราะก็บูชาราคาสูงอยู่ (ในสมัยนั้นนะ) หลังจากนั้นก็ไม่มีอีกเลย

จวบจนได้อ่านเรื่องไม้พญางิ้วดำวัดใหม่บ้านดอน ละครับที่ค่อนข้างดัง แต่ก็ไม่ได้ไปบูชามานะครับ เพราะเขานิยมนำมาบดเป็นพระผงมากกว่า ผมอยากได้แบบไม้งิ้วดำเพียว ๆ เลย

 

ความพิเศษของไม้พญางิ้วดำ บางตำนานว่าเกี่ยวกับข้าวสารดำนั่นละครับที่ว่าดีทางโชคลาภ และเชื่อมโยมกับตำนานพญาโคตรบอง

อ้างอิง
http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=7604&Key=hotnews

พญาโคตรบอง เป็นพระโอรสของพระร่วง หนีจากสุโขทัยมาเป็นคนตัดไม้ ได้กินข้าวหุงด้วยไม้งิ้วดำเข้าไป เกิดกำลังวังชามหาศาล ลากไม้ซุงได้แทนช้าง ล่องไม้ซุงมาถึงนครสวรรค์ กษัตริย์เจ้าเมืองสิ้นพระชนม์ เหล่าขุนนางเห็นมีบุญ อัญเชิญขึ้นครองราชย์แทน

โดยสรุป ไม้พญางิ้วดำจึงถือว่ามีความศักดิ์สิทธิ์มาก ๆ แต่ปัญหาคือ การหาของแท้นั้นดูยาก เพราะจะสับสนโดนย้อมแมวกับ ไม้ดำดง ไม้มะเกลือ ผมจะสรุปคร่าว ๆ ดังนี้ ตามช่างบอกมา

ไม้ดำดง จะมีลายสีชมพูอ่อน ๆ ซึ่งกลัวกันมากเพราะอาจทำสีให้ดำหลอกว่าไม้งิ้วดำ

ไม้มะเกลือจะลายสีขาว

 

เปรียบเทียบ ใบกริชจากปากกาที่ทำสำรองมาใส่ด้าม ฝัก กับชุดที่กำลังกลึงด้าม ฝักอยู่ครับ ยังอีกสักพักครับกว่าจะเสร็จ ตรงกั่นจะอุดผงมวลสารเช่นเดิม

จะเห็นว่าใบกริชจะใหญ่กว่าจะได้ ฟิลลิ่งของเนื้อเหล็ก มีรมเขียวกันสนิมเช่นเดิมและยิงเลเซอร์ด้วยคาถาชุดเดิม

ยังไม่รีบครับ สบาย ๆ ด้านการเสก เช่นเดิมให้เกิดความแตกต่าง ชนิดที่ QC ไม่เหงาในการตรวจกระแส 555

ตั้งใจไว้ว่า เสกเดี่ยวเท่านั้นให้สมกับทิ้งทวน.... ส่วนเสกสายใด อุบไว้ก่อนครับ คงอีกเกือบเดือนถึงเสร็จ ผมสบาย ๆ ...

 

คอยติดตามครับ อยากมี feeling ด้วย 555

 

โม้กะ QC แล้ว ว่าจะแตกต่างจาก 2 รุ่นก่อนครับ ไม่ซ้ำแบบเดิมครับ เป็นงานศิลปด้วย

 

พรุ่งนี้เตรียมรับบุญใหญ่ 2 งานครับ

1.พิธียกยอดฉัตรทองคำพระธาตุหริภุญชัยที่พวกเราร่วมสมทบซื้อทองคำไปครับ

2.ทอดผ้าป่าสร้างโรงอาหารโรงเรียนบ้านห้วยส้มครับผมนำยอดจากทุกท่านบูชาแหวนร่วมสมทบไป

มะรืนขอให้มีโชคลาภทุกท่านครับ

 

ไว้อาลัยหลวงปู่ลุน หนึ่งในครูบาอาจารย์ที่อธิษฐานชนวนเม็ดทองแดงหล่อแหวนมหาชะตาของพวกเราครับ

ท่านได้ละสังขารแล้ว

ในทริปนั้นผมไปหลายที่ไม่ว่าเป็นสกลนคร นครพนม และขากลับแวะหาท่าน

ถามที่ปรึกษาสุดยอดทุกรูป แต่โดยส่วนตัวท่านบอก ชอบหลวงปู่ลุนท่านนี้มากที่สุด เพราะสรรพวิชาท่านมากมายเหลือล้น

นับว่าเป็นสิริมงคลอย่างยิ่งได้ทำบุญกับท่านด้วย และพลังจิตของท่านก็มากระจายในแหวนเราทุกวง....

ทุกครูบาอาจารย์ที่อธิษฐานคัดมาแล้วครับ ว่าไม่มั่ว ...

สรุปที่ทราบข่าวมามี 2 ท่านแล้วที่อธิษฐานชนวนแหวนและละสังขารไปคือ หลวงปู่สอ หลวงปู่ลุน...

 

แหวนผม ณ ปัจจุบัน ใส่ทุกวันครับ ติดนิ้วเลยโดยเฉพาะเวลาทำสมาธิ เรียกว่าดีมาก ๆ ไม่ต้องพกอะไรมาก วงเดียวสบาย ๆ

คงไม่ต้องสงสัยแล้วนะครับ นวโลหะแท้ไหม 55 ปัจจุบันผมได้ไปดูบางเพจ ทำพระกริ่งนวโลหะองค์ละหมื่น แต่งผิวกันเต็มสตรีม (อดีตเคยเช่าที่นี่ 5,000 ออกทำบุญปลดหนี้สงฆ์ไปแล้ว เอาเหงื่อลูบ น้ำฝนมาแช่เป็นเดือน ๆ ถึงออกดำ แต่ก็ดำไม่เท่าแหวนเรา)

ล่าสุดไปดูแหวนวัดนึง เจอเจ้าหน้าที่เรียกเนื้อทองเหลือง ผมว่าทองทิพย์ (ลงเพจทองทิพย์) คิดในใจเรียกซะเสียราคาเลย ถามเท่าไร 1,000 อึ้งเลย

พอถามเนื้อนวโลหะ 1,500 แทบไม่ต่างกะทองเหลืองเลย จบ ไม่เอา 55 (แหวนเราดีฝ่าเยอะ)

ทำบุญไป 500 พอ จบไม่เอาแหวนเขา ใส่แหวนนี้สบายใจฝ่า

สรุป ..ผมยึดถือคำสอนที่อาจารย์ท่านนึงสอนสมัยเรียน "ให้อะไรใครไปก็ได้อย่างนั้น"

 

น้อมส่งครูบาอาจารย์สู่นิพพาน

 

ยุคปัจจุบันครูบาอาจารย์ผู้ทรงจิต. อภิญญาเหลือน้อยลงไปมาก

หลวงปู่เหิร ได้แยกแยะให้ผมเข้าใจจนกระจ่าง บวกกับที่ปรึกษาก็คิดเห็นตรงกัน การสร้างถึงไม่มั่วครับ เรียกว่าคัดสรรทุกที่มาแล้ว

อย่างเคยกล่าวไป บางท่านเราจะหวังได้แค่ทำบุญกับท่านเท่านั้น อย่าคิดว่าจะเอาของขลังจากท่านเป็นที่พึ่งอันขาด 55 ท่านจะย้อนว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หลวงปู่ยังไม่พกเลย 55

แบบที่ปรึกษาบอกนั่นละครับ ถ้าขอบางท่านเสกปุ๊ป. "จบเลย เริ่มนับหนึ่งใหม่" 55

พระดีมักซ่อนกายครับ

 

ยอดฉัตรพระธาตุหริภุญชัยที่พวกเราร่วมสมทบซื้อทองคำหุ้มยอดฉัตรไปครับ ได้ทำพิธีเมื่อวานนี้แล้ว ขอให้ทุกท่านมีโชคลาภประสบความสำเร็จดังหวังครับ

ขอบคุณภาพจากเพจ ฮาฮักลำพูน

 

กระแสกริชชุดต่อไปเสี่ยงทายมาแล้วครับ

ขณะนี้ยิงเลเซอร์ กลึงด้ามกริชเสร็จแล้ว การยิงเลเซอร์แปลก ตรงไฟล์คาถาชุดล่าสุด หายไป เลยใช้ไฟล์คาถาชุดแรกเมื่อ 2 ปีก่อนครับ ซึ่งช่างก็ว่า จ๊าบฝ่ามาก 555

ตอนนี้เหลือแค่ทำฝัก ฝักจะไม่ใช้แบบไม้มาประกบทากาวรึทำปลอกรัดนะครับ ใช้ไม้พญางิ้วดำ แซะ ๆ เจาะรูใส่ฝักเลย ซึ่งวันนึงทำได้แค่ประมาณ 2 ฝัก เท่านั้น

ถึงบอกเป็นงานศิลปะ ใช้เวลานานมากครับ ส่วนด้ามก็กลึงด้วยไม้ชิ้นเดียว ตรงติ่งปลายด้ามก็ไม่ใช้นำมาต่อนะครับกลึงเป็นชิ้นเดียวกันเลย

ตรงกั่นก็จะอุดผงวิเศษเช่นเดิม

ผมจะเปิดให้บูชาตอนเสกเสร็จแล้วทีเดียวเลยครับ ไม่มีการจองใด ๆ นะครับ เพราะงานนี้จะให้สมกับทิ้งทวน อีกหลายปีถึงจะทำได้อีกละครับ

เพราะการเสกมีดกริช ไม่เหมือนเสกพระหรือตะกรุด ก็ยากเช่นเดียวกัน และต้องการความแตกต่างจาก 2 ชุดที่แล้ว...ไม่งั้น หาเสกแถวใกล้ กทม.ก็ได้แล้วครับ 555 ขลังนะขลังอยู่แล้วตั้งแต่ยังไม่เสก

ดังกล่าว การหลอมเหล็ก กับตีเหล็กคนละส่วนกันครับ โรงหลอมเหล็กทั่วประเทศมีไม่กี่แห่ง ต้องไปหลอมที่อุตรดิตถ์เท่านั้น ที่เราเห็นกันตีเหล็กนะมีหลายที่แต่การใช้ความร้อนเตาหลอมรวมเหล็กหลายชนิดเป็นเนื้อเดียวกันต้องหลอมเท่านั้น...

เหล็กไม่เหมือนทองเหลืองทองแดง หรือนวโลหะ เพราะไม่มีหรอกครับหลอมเหล็กเป็นน้ำแบบหล่อพระ

การหลอมโรงงานใหญ่ ๆ 50 กก.ยังไม่รู้เขาจะรับหรือเปล่า ดังนั้นจึงยุ่งยากมากในการหลอมเหล็กหลายชนิด... ซึ่งการรวบรวมเหล็ก ก็คงอีกเป็นปี ๆ และหลอมก็ยุ่งยากอีก ค่าใช้จ่ายสูงมาก ๆ