เข้าใจตัวเองบรรลุธรรมแล้วจะแก้อย่างไร

อิอิ ไหนว่ามีกระจกส่อง
มาถามเราทำไม????

เราก็เข้าใจว่าเคยเห็นจิตตัวเอง

เห็นจิตตัวเองก็เห็นของคนอื่น..สัตว์อื่น..

 

แล้วมันเกียวอะไรกัน
ความปราถนาเป็นของบุคคล

เปลี่ยนแปลงตลอด เอาแน่เอานอนไม่ได้

แม้โพธิสัตว์ยังลาออกมาเป็นสาวก
สาวกปราถนาเป็นโพธิสัตว์..!!

ความปราถนาของสัตว์โลกไม่มีใครไปรับรองได้ดอด..

 

ถามว่า.ที่เดิมของจิตอยู่ที่ไหน.
ไม่ได้ถามว่า.เห็นจิตตัวเองไหม.
ไม่ได้ถามว่า.เห็นจิตคนอื่นไหม.
ไม่ได้ถามว่า.เห็นจิตสัตส์อื่นไหม.
ไม่ต้องเห็นจิตของคนอื่น.
ไม่ต้องเห็นจิตสัตว์.อื่น
ก็รู้ว่าคนอื่น.สัตว์อื่น.
ก็มีจิตด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น.

 

ไปหาคำตอบเอาเองสิ..อิอิ

 

การโปรดสัตว์.
หากแยกไม่ออกว่า.
สิ่งใดคารพูด.สิ่งใดไม่ควรพูด.
สิ่งใดควรแสดง.สิ่งใดไม่ควรแสดง.
จะเป็นพระพุทธเจ้าได้อย่างไร.
พระพุทธเจ้าแยกออกว่า.
สิ่งใดควรพูด.สิ่งใดไม่ควรแสดง.
พระพุทธเจ้าเป็นผู้แยกออกว่า.
ใครมีวิสัยเข้าถึงธรรม.
ใครมีวิสัยเข้าไม่ถึงธรรม.
การที่บอกว่า.พระพุทธเจ้า.
ไม่มานั่งแยกธรรม.ในการสั่งสอน.
เป็นคำกล่าวที่ไม่ถูกอย่างสิ้นเชิง.

 

วัดกันที่โพธิญาณ ของพระศาสดา

 

สำหรับประเด็นนี้แสดงให้เห็นว่า
ความเป็นเราไม่มีอะไร
เป็นของเรา
ซักอย่าง
มีแต่ขันธ์ 5 กับจิตเดิมแท้ที่แทบไม่รู้ว่ามาจากไหน
มารวมกันเป็นรูปกายบวก วิญญาณธาตุ
ซึ่งเดิมก็ไม่มี มาประกอบเป็นนามรูป
ก็ด้วยอวิชชา ตามปฏิจสมุปาทะ

 

ไปวัดกับคนอื่นนะ

 

ก็พระพุทธเจ้าท่านมีโพธิญาณ อันเป็นเครื่องมือ
วิเศษสุด ในการตรวจสอบดวงจิตของสัตว์

จะตรัสอะไรออกมา ก็มาจากญาณหยั่งรู้
ของพระโพธิญาณนั้นเอง..

 

ในหมู่โพธิสัตว์ บำเพ็ญเพื่อให้ได้ โพธิญาณน้่นเอง
จากนั้น บำเพ็ญ เพื่อตั้งศาสนา(ต่อเรือขึ้นมา)
จากนั้น หาดวงจิตขึ้นเรือเพื่อพาสร้างบารมี

เมื่อทุกอย่างพร้อม ถึงกาลเวลาอุบัติ

ก็จะมีโพธิญาณเพื่อใช้ทำงานในการประกาศ
ศาสนาของตน..

 

เอิ่ม

พระศาสดา ทรงแสดงแต่ มรรค มีองค์8

หลายครั้ง ทรงเทศนา โดยที่ทรง
หยั่งทราบว่า ผู้ฟังจะไม่บรรลุอะไร

แต่เพราะ ศาสดา ทรงแสดงแต่ มรรค

เช่น สัมมาอาชีวะ

มี ครั้งหนึ่ง มี พราหมณ์หมู่หนึ่ง
อารธนา พระองค์ไปทรงรับบิณ
ฑบาตร ....โดยได้ ถวายข้าว
ที่คลุกคลี่(เลี่ยงคำ) เพราะพราหมณ์
หมู่นั้น ฉัน คลี่ เปนวัตร

โดยที่ พราหมณ์หมู่นั้น ได้แกล้ง
เอา คลี่สด มาคลุก แทน คลี่โคมัย
ปรกติ

พระองค์ทรงรับ ทรงฉัน

และ สุดท้าย

ทรงแสดงธรรม โดยที่ทราบว่า
ผู้ฟังจะไม่บรรลุ

เมื่อสาวกถามเหตุ

ก้ทรงตรัสว่า เพราะ พวกพรามหณ์
จะมี ความสุข จากการสดับ

โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง

แค่ ทำให้เกิด ความสุข ก้จะทรง
แสดงตอบแทน ที่ เขาถวายภัตรา
หาร บำรุง

 

สาวกถาม ศาสดาทรงตรัสตอบ

สาวกถาม : ทรง(หยั่ง)รู้ตลอดหรือ ?

ศาสดา : ไม่ได้รู้ตลอด ..จะทรง
หยั่งรู้เมื่อมี เหตุ กระทบ

 

ฝากบทธรรมคำสอนนี้แหละ..ขี้เกียจคุยเยอะเป็นไข้ยังไม่หาย

 

ฝากไว้อีกบท..

 

คุยเยอะๆจะได้หายเป็นไข้..

 

เข้าไปอ่านกระทู้อื่น มาเขียนกระทู้นี้ดีกว่า

เรื่อง ขันธ์ห้า ในอนัตฯสูตร
ความไม่ใช่เรา ในขันธ์ห้า

แล้วท้ายพระสูตรบอกไว้ชัด
เพื่อกำจัดอาสวะกิเลสให้หมดไป..

......

มาตอนนี้มันเพี้ยนไป
มุ่งไปที่ ไม่ยึดมั่นถือมัน
ไม่ใช่เรา
ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มี

.....
เมื่อจิตหยั่งลงครรภ์
จิตเข้ายึดธาตุย่อมมีอปุทานเกิด
มีความรู้สึกตัวเราขึ้นมาเป็นธรรมดา

ฉะนั้นตราบใดยั้งไม่ตาย ธาตขันธ์ยังใช้งาน
ความความรู้สึกว่า ตัวเรา ก็ยังไม่ได้หายไปไหน

ในพระสูตรอนัตฯ สอนพิจารณาขันธ์ห้า
เพื่อทำลายอาสวะทีอยู่ในจิตต่างหาก

 

เมื่อเข้าใจว่าตัวตนคืออุปาทานขันธ์ และสิ้นยึดขันธ์
ก็สิ้นกิเลส เพราะกิเลสเกิดขึ้นมาจาก
ปรุงแต่งของขันธ์
แต่เมื่อเข้าใจว่าขันธ์5
นั้นเป็นตัวตนของเรา
กิเลสย่อมเป็นของเราด้วย
ขันธ์5
และกิเลส เกิดขึ้นที่ใจ(จิตแท้)
แต่ไม่มีผู้ยึดทั้งขันธ์และกิเลส
หากปล่อยวาง ทั้งขันธ์ และกิเลส
ก็พ้นทุกข์ได้ ทั้งที่อยู่กับขันธ์และกิเลส
ยังงี้ถูกต้องไหมคับ

 

จิตมันมีกิเลสอาสวะ
เพราะอาศัยอาสวะจึงพาจิตไปเกิด..
ถ้าไม่อยากเกิดก็ทำลายอาสวะให้ได้..

ก็ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก

 

ผิดอยู่ดีนะ

 

จะให้ไม่ยึดมั่นถือมั่นมันต้องทำความสงบให้เกิดกับ
จิตบ่อยๆ...เมื่อจิตเกิดความสงบบ่อยจิตก็จะค่อยๆถอนออกจากความเป็นเรา ของเรา

การจะสิ้นยึดไม่ใช่ว่าเพียงแค่นึกคิดเท่านั้น...จากการนึกคิดว่าไม่มีสิ่งใดเป็นของเราจิตก็ยังยึดอยู่ดี จิตก็หาทางออกไม่ได้อยู่ดี