ขอนอบน้อมแด่ฆราวาสผู้เข้าถึงธรรม

เราไม่เอานิพพาน..

 

สาวกภูมิ ชอบบัญญัติคำขึ้นมาใช้เอง..

"อกตัญญู"

 

เราบอกแล้ว 84,000จริต เราต้องรู้แจ้ง แล้วมาพาผู้คน สัตว์โลก รู้แจ้งตาม..

ท่านว่าเราจะเข้านิพพานง่ายๆเหรอ..

เราไม่กลัวการกลับมาเกิดหรอก เราเมตตาสงสารสัตว์โลกทั้งหลาย..

**นิพพาน อยู่ไม่ไกลจากร่างกายอันนี้ แต่ คนส่วนมากกลับหาไม่เจอ คนส่วนมากกลับแสวงหา หยุดแสวงหาเมื่อไหร่ หยุดจิตได้เมื่อไหร่ นิพพานก็ปรากฏเมื่อนั้น**

 

แสดงว่ายังรู้ไม่หมด ที่หลวงตาสอน

เอาเป็นว่าฟังไปเถอเรื่องจิตอวิชชา
เข้าให้ถึงตัวมันก่อน

เวลาเขียนธรรม ก็ไล่จากจิตอวิชชาลงไป
ถึงรูปนามขันธ์ห้า ที่เรียว่าวงจรปฎิจะฯนะ

..

 

มันอยู่ที่บุคคลนั้นๆ ที่เราจะสอน ที่ได้ปฏิบัติผ่านแล้ว..

มันมีทั้งอนุโลม ปฏิโลม..


ปล. คำว่าเราหมายถึงทุกคน ไม่ใช่การชี้ไปบุคคลใดบุคคลหนึ่ง ความเท่าเทียมของมนุษย์ทุกรูปนาม อยู่ที่คำว่า "เรา"

ปล.2 "เรา" นี้แหละคือพุทธะ มนุษย์ทุกรูปนามนี้แหละคือ "พุทธะ" มนุษย์ทุกรูปนามปฏิบัติตามคำสอนศาสดา ย่อมถึงพุทธะได้ ทุกคน ทุกรูปนาม..

 

ให้ท่านขึ้นไปอยู่ที่สูง นะ

ท่านจะเห็นความติดข้องทั้งหมด..

เลิกใช้ได้แล้วคำว่า "จิตอวิชชา"

ถ้ามีจิตอวิชชา เดี๋ยวก็มี จิตวิชชา..

คำที่ใช้มา 2,500ปี ก็มากพออยู่แล้ว..

 

ยินดีด้วย ไม้ขีดไปต่อได้ ยินดีด้วย อนุโมทนาด้วย อย่าหลงไปปรามาสสิ่งที่ตนไม่รู้อีกละ โชคดี ค่อยเจอกัน

 

ถ้าฝันก็ตื่นซะ ถ้านึกไม่ออกว่าทำกรรมอะไรบ้าง ก็พิจารณาซะ ก่อนมันจะสาย รึอยากเหมือนนิวรณ์ บังเอิญเราไม่ใช่เด็กเห่อหมอย ที่จะไม่รู้ว่า แล้วไงเมื่อถึงเวลามันก็มี ตอนมันยังไม่ถึงเวลา จะไปคิดอยากให้มันมีทำไม ยังไงก็ไม่ใช่ ไม่ใช่แน่นอน ไม่งั้นไม่สู้อุตส่ามาดูว่า เลวสักเท่าไหร่ ดีสักเท่าไหร่ ทุกครั้งที่เห็นสิ่งเลวก็ยังมีสิ่งดีเกิดขึ้นเสมอ ตามใครไม่รู้ แต่เรื่องนี้มีที่ลงแล้วถ้าถึงเวลา เราทั้งหลายไม่ควรทำตัวเป็นเด็กเห่อหมอย เข่าใจไหมหงบน้อย

 

ท่านก็โม้ให้น้อยๆหน่อย

ความรู้ที่มี ยังมาหาในเว็บ อยู่เลย

 

ศิษย์ท่านธรรมชาติ ส่วนมากดื้อด้าน

ไม่รู้ ไผเป็นไผ ซะแล้วววววว

 

อย่ามาสะกิดจิตเราให้ตื่นนะ เราเตือนไว้ก่อน..

อย่ามาสะกิดโทสะเราให้ตื่นนะ เราเตือนไว้ก่อน

แค่สัตว์โลกตัวน้อยๆ อย่ามาเก่ง..

ถ้าฟุ้งซ่านก็ไปภาวนา ให้จิตสงบซะ..

 

เราไม่ใช่ผู้วิเศษ แต่ มันจะยิ่งกว่าผู้วิเศษ ถ้าสะกิดจิตเราให้ตื่น..


อย่า เล่น กับ ไฟ..

 

ที่มาชี้บอกทาง ที่มายุ่งเกี่ยวกับคนหมู่มากนี่ มันก็มากพอแล้ว..

อย่ามาวุ่นวายกับเราให้มากนัก อยู่ในกรอบ ที่พอจะสนทนากันได้พอแล้ว อย่าล้ำเส้นให้มากนัก..

 

กรรมฮูขี้ ฮูดาก กูนี่..

 

เมื่อไหร่ที่เด็กเห่อหมอย บวชพระ..

เมื่อไหร่ที่เด็กเห่อหมอยหายไปจากเว็บบอร์ด ก็ดูแลตัวเองดีๆก็แล้วกัน ตัวใคร ตัวมัน กรรมใคร กรรมมัน ก็แล้วกัน

 

เมื่อไหร่ว้า

 

เราไม่ใช่ศิษย์พี่ธรรมชาตินะ เราเป็นตามที่ควรเป็น เราฟังเขาเพราะเขามีเหตุและมีผล หงบน้อยนัานแหละที่ช่างไม่รู้อะไรเลย ละเมอไป กับพรั่งพรูไป ไม่รู้จบ สุดท้ายก็มาละเมอว่า อ้อนี่คือภาระอันใหญ่ยิ่วมากับพลังอันยิ่งใหญ่ ดูหนังมากแล้วเยี่ยวเหนียว ไม่ให้ว่า เด็กเห่อหมอย ก้อไม่รู้จะว่าไงแล้ว คิดเอาเองเถอะ ว่าจะต่อไหม ต่อได้ แต่บอกตรงๆ เบื่อแล้วละ ขี้เกียจตอบ รำคาญเด็กเห่อหมอยจริงๆ พร้ำอยู่ได้ ไม่รำคาญตัวเองบ้างรึหงบ

 

ตื่นๆ ย้อนแย้งจริงๆ วันนึงก็บอกว่า ไม่ใช่ผู้วิเศษ บางทีก็ไปดึงฟ้าลงที่ต่ำ เหมือนเด็กดมกาว พอมาตอนนี้ สะกิดจิตให้ตื่นจะยิ่งกว่าผู้วิเศษ บอกแล้วไง กรรมของตนยังจดจำไม่ได้ จะไปทำอะไรได้ ถ้ามันตื่นจึ้นมาก็รีบกินยานะ เอามาตั้งไว้ใกล้ๆ จะได้ไม่เป็นภาระใคร โอเครนะ เขามากันเพื่อช่วยให้เกิดสิ่งดีดี ไม่ใช่มาเพื่อให้เกิดสิ่งไม่ดีและยินดีกับสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น อย่าละเมอ

 

ไปเถอะทั้งคู่ ไปสู่ประตูห้องภัยพิบัติ รับปากว่าจะไม่ตามไปพูดอะไรอีกแล้ว อยากให้เป็นยังไงก็ตามใจ อันไหนที่เป็นได้ก็เป็นไปเถอะนะ อันไหนเป็นไม่ได้ก็ปลงนะ อย่าคิดว่าทางออกคือแค่ชีวิตต้องดับสูญ มันมีทางออกอีกเยอะ คิดดีดี อันไหนคือหน้าที่กันแน่

 

ทำไม
ไม่เอานิพพาน..
อยากรู้
แล้วไอ้คำต่อว่าด้านบนนั้น
555555+
คิดได้ใง