เหลวเป๋วอ่อนหัด

เลือกได้ถ้ามีสติ เผลอเมื่อไรสติมาไม่ทันกายไปไวกว่าสติ สติมาปุ๊บตกใจร้องปั๊บ
กรรมสำเร็จไปแล้ววววววคร๊าบบบ

 

เอาใหม่ไง นับหนุ่งใหม่เสมอ วัดกันที่ปัจจุบัน

 

Code:

There are currently 12 Users browsing this forum. (1 Member and 11 Guests).
2ชาติ บรรลุธรรม. . .

911

 

เข้ามา 5ทุ่มแบน 2ช ก็ online

เข้ามา ตี3ที 2ช ก็ online

เข้ามา ตีห้าตีหก 2ช ก็ online

ไม่หลับไม่นอน นี่ บึ๊ดจั๊มบึ๊ด หรอฮับ

 

ใครกันแน่ไม่นอนไม่หลับ
ขยันตื่นมาดูอะไรครับ วัยทองหรอครับ
ผมเปิดจากโครมในมือถือ ทิ้งไว้..

 

ภาวนา เจอ "สติ" แล้ว จะไม่มี นอน แล้วฮับ

พอจิตไหลไปเกิน ภวังค์ จะ ตื่น

พอ ตื่น จิตจะ ภาวนาต่อ กว่าจะ ไหล ก็อีกพัก
แต่พอ ลงภวงัค์ฝัน มันจะ ถอยออก

พอจิตจะผลิกเป็น ฌาณ แฌณ นี่ แค่ แฟลช
ก็ถอยออกเลย ไม่ไปเสียเวลากับ ทางสุนิสา
( แต่วันไหน จิตดี ควรแก่การงาน ต้อง หัด
รำพึง บางอย่างไว้ มันถึงจะ ไปในทางนั้นๆ )

โอยยยยย จะเลิกภาวนา ลาออก หมดสิทธิ

คลิป

 

สมัยก่อนก็พอทำได้อยู่บ้างนะ กรนยังรู้ตัวว่ากรน
แต่ถ้ามีเรื่องเยอะ นิวรณ์แยะ มันทำไม่ได้ ก๋เลยคิดว่าชานชานมันไม่เที่ยง มีปัญหานิดหน่อยก็หาย ถึงเวลานั้นคงพึ่งพาไม่ได้แน่

 

ก็ต้องมา ลอง อัดถังคิกอะนะ บ่อยๆ ฮับ

กรนรู้ว่ากรน เหมือนมันแยกๆ แต่ส่วนใหญ่
คิดว่า ให้รู้ ตรงกรนรู้ว่ากรน พอ เออะ ดู
มันกรน สักแปป หมดกำลังฮับ โดนมันหลอกแหลก

ฟังดีๆนะ

ให้รู้ว่า จิต มัน "ยก" "การรู้กรน..รู้ว่ากรน"

"กรนรู้ว่ากรน" เป็น สภาวะธรรม ให้
เห็นว่า เออะ อบรม ฝึกจิตให้หัดรู้ สภาวะธรรมได้

ไม่ใช่ ร่างกายมันกรน ก็เลย ค้างภวังค์ดู
ร่างกายกรน โหลยโถ้ย จิฮับ

พอเก่งๆ ฝันจะรู้ว่าฝัน แต่หากไปดูมันฝัน เละเลย
ดีไม่ดี เตียงเปียก

แต่ถ้า เออะ "สภาวะรู้ว่ากำลังฝัน" เป็น สภาวะธรรมนะ
แบบนี้ถึง จะ ตื่น แต่ ระวังหน่อย ต่อให้ตื่นมาบริกรรม
ไอ้ ตัวภวังค์ฝันว่าตื่นแล้วมาบริกรรม ก็ยัง ฝันอยู่
อันนี้เสียหายหลายแสน ล้มละลายเลย หลายคน
เอาสภาวะนี้ไปเข้าใจว่า ตำเองสำเร็จฌาณ ฝันเหมือน
จะสั่งได้ ไปนารก สาหวันได้ ( สมาธิแท้ๆ ออกมาแล้ว
จะกลับเข้าไปที่เดิม ต้องเข้าได้ หาก เออะ จะกลับ
ไปคุยดิ แล้ว ใบ้รับปลาทาน หรือ ต้องฮืดจับ จนกว่า
ภาพความคิดจะก่อตัวประติดประต่อ เหงื่อกาฬแตก
ก็โอ้ละพ่อ -- พวกเข้าทรง )

นะ ลองดู

ไม่ใช่ให้ไป ดูกายมันกรน แต่ให้ เห็นว่า จิตอบรม
ให้เห็น สภาวะธรรม ได้

แล้วค่อย เอา อาการจิตเห็นสภาวะธรรม มากำหนดรู้
ลงไตรลักษณ์

จะคนละเรื่อง กับ ที่ลวกเพ่ ปฏิบัต

หากปฏิบัติถูก จะไม่มีความเห็น(ทัศนคติ)ว่า
ฌาณมีเจริญ มีเสื่อม ( จัดเป็น เดียรถียกถา )

หากปฏิบัติถูก จะเห็น เหตุของการมี ฌาณ
ประโยชน์ของการ มีฌาณ ( ดับ นิวรณ์ )

ความ บึดจัมบึด มันจะ พุ่งออกเลย ไม่รอ เจ้าตัว
อนุญาติ หรือ ตั้งท่า วันนี้จะบริกรรมอะไรดี จะใช้
กำกระถางไหน

ภาวนาเก่งๆ อินทรีย์ภาวนาชั้นเลิศ*** อะไรเป็น ผัสสะ
ปัจจุบันธรรม ก็เอาอันนั้น ไม่เลือก เลิกไม่ได้อีกต่างหาก



*** ถ้าวาสนามี คลิกลิง ลพเยื้อนฯ พระท่านจะใช้ คำแทน
คำว่า "สภาวะรู้" ว่า "สัมผัสรู้" ( เห็น อาการรู้ เป็น สภาวะ
ธรรมอย่างหนึ่ง จึงไม่ใช่เรื่องไปรู้ลม หรือ บริกรรมพุทโธ)

 

ปะ วันนี้กำกระถางหรือยัง?

 

ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
พระกะเรียงลำดับไว้แบบนี้
ไม่มีอะไรไม่ทุกข์ของบนโลก
ของประกอบกะแตกสะลาย
จะใช้วิชาอะไรกำจัดทุกข์กะตามสะดวกเลย
ถ้ามันถููกทางกะไม่กับมาทุกข์อีก
แต่พวกรู้ตัวช้าเจ็บไม่จำ
ก่อทำนานหน่อย55

 

มันมีพวก ทำ โต เป็น ผู้ รู้ แต่ ไป บ่ รอด กะ มี..

แถวอิสานเขาเอิ้นคนประเภทนี่ว่า..ฮู้ไปเบิดทุกเรื่อง มีเรื่องเดียวที่ บ่ฮู้..



บ่ฮู้จักควม..

 

แนวคนมึนเนาะ55

 

ส่ง จิต ออก นอก เป็น ว่า เล่น..

เสวย อารมณ์ เป็น ว่า เล่น..

ฮู้เบิดทุกเรื่อง แต่ เรื่องเจ้าของ บ่ฮู้จัก..

 

แก้ไปตามกำลังปัญญาตัวเอง
ถูกมัั้งผิดมั้งกะเรียนรู้ไป

 

มันบ่แหม่นมึนดอก..

มันเซ่อ มันว่ามันปฏิบัติดีแล้ว มันเก่งแล้ว ซั่นตั้วเผิ่น ถืกกิเลส หลอก หยุมหัว ก็ บ่ ฮู้ จัก..

 

อันเว้ายุนิ บ่แหม่นเจ้าเด๊..

แหม่นผู้รู้ แหม่นบัณฑิต ในเว็บบอร์ดนี่ล่ะ ยุมาหลายปี คุยธรรมะอย่างแยบคาย แต่ คายกิเลสของเจ้าของ กะ บ่ ได้ บ่ ออก..

 

แหนะๆ

 

อันคนพวกนี้มักสิแบ่ง อาจารย์กู อาจารย์มึง..

องค์นั้นดี องค์นี่บ่ดี ต้องกระดูกเป็นพระธาตุถ่อนั่น จั่งสิเคารพ ศรัทธา..

ถ้ากระดูกบ่เป็นพระธาตุ อย่ามาอวดเก่ง อย่ามาคุยเรื่องสภาวะนิพพาน เผิ่นสิว่าแบบนั่น คิดแบบนั่นตั๊ว คนพวกนี่..

 

อิหล่า แนน ไป ถ่า ยุ ห้อง สัพเพ เหระ ก่อน ไป๋ ตอน นี่ กำ ลัง ทำ งาน ยุ..

 

ลุงทำอะไร