เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เป็นวาระวันพระราชสมภพที่เพิ่งทราบ
ขอบคุณคุณพัฒน์ที่นำมาเตือนความจำ
กราบรำลึกถึงพระองค์ท่านด้วยอักษร...

พระทรงภพ.....สยบราช
"มหาราช".......องอาจเหลือ
เหนือปัจนึก.....ผนึกเครือ
รวมเผ่าเพื่อ.....เนื้อพันธุ์ไทย
.....17 เมษฯ.......เหตุพ้นผ่าน
.....กาลเนิ่นนาน...จดจารไว้
.....ไกลร้อยปี......พลีล้านใจ
.....ธ กู้ไทย.........ไร้ลืมเลือน!

17 เมษายน 2277 ถึง 17 เมษายน 2563 = ครบ286 ปีวันนี้

 

ยินดีน้องแย้ม วันจันทร์ค่อยจัดส่ง
พร้อมมงคลสมนาคุณที่ต้องโดนใจ
โมทนาครับ

 

ขอบคุณมากครับ ผมก็ระมัดระวังตัวเต็มที่ เสียอย่างเดียวสนามซ้อมกอล์ฟปิดหมด สนามตีจริงไม่ต้องพูดถึง ไม่ได้ไปออกกำลังกาย จะกายบริหารอยู่บ้านก็ไม่สนุก ใช้วิธีเดิน เดิน และเดิน รอบบ้านดีกว่า สัก100เที่ยวก็หอบแฮกแล้ว แต่ทำสักวันสองวันก็เซ็งอีก

ว่าแล้วก็นั่งจิ้มหน้าจอนี่แหละ บริหารนิ้วสัก2-3นิ้วก็พอ-ฮ่า

 

นิยายน้ำเน่า-พระในดง!
กับ หลวงปู่เทพโลกอุดร
~~~~~~~~~~~~~~~

ในกระบวน "นิยายขายพระ" มากด้วยอภินิหารแต่เป็นเรื่องตบแต่งโกหกมดเท็จน้ำเน่าเข้าไส้เข้าพุงที่สุด แต่ได้ผลมากที่สุดสำหรับคนขายพระที่ขายจนร่ำรวย ต้องยกให้ 2 เรื่อง...

"พระในดง" กับ "หลวงปู่เทพโลกอุดร"!!!

เป็น 2 เรื่องซึ่งปัจจุบันเอามาควบเป็นเรื่องเดียวกันสำหรับคนขายพระที่หันรีหันขวางหานิยายมาประกอบไม่เจอ ก็ใส่เรื่อง หลวงปู่เทพโลกอุดรลงไปกับพระอาจารย์ตนเอง

ส่วนบางเจ้าก็หมดปัญญาสรรหานิยายประกอบ ก็เอาล่ะว่ะ พระอาจารย์ตรูที่กำลังปั้นขายวัตถุมงคลนั้น รับวิชามาจาก"พระในดง"!

หลวงปู่เทพโลกฯ กับ "พระในดง" ถูกเขียนกันมากเข้า ก็ถูกควบกล้ำเป็น "เรื่องเดียวกัน"

เหมือนอภินิหารนิยายอวตารมโหฬารยิ่งใหญ่ด้วยฤทธาของหลวงพ่อที่กำลังปั้นขายโดยแก็งค์หอยเน่าน้ำเน่าที่กำลังร่ายบันทึกลวงโลกเพิ่มเติมอีกฉบับว่า พระอาจารย์ที่ตนเองนับถือสิ้นไส้สิ้นพุง (((แต่พวกกรูต้องขายของเก๊ยุคเก่าที่หลงซื้อมาให้สิ้นถัง หมดลัง)))

มันอวดอ้างบันทึกออกมาว่า พระอาจารย์ท่านธุดงค์ยาวไกลไปถึงอินเดียโน่น... ( ยังดีไม่ไปถึงป่าหิมพานต์ เพราะมีบางคนเคยเล่าว่าท่านเสกเหล็กไหลมาจากหิมพานต์โดยไม่ต้องไปเอง-ไม่รู้จะเชื่อใครดี? หรือมันบ้าและเพี้ยน สติแตกหลุดโลกกันทั้งแก็งค์ไปแล้ว)

เอ้า...มาดูการธุดงค์ของท่านต่อ...มันบรรยายหลุดโลกสุดติ่งกระดิ่งวัวอินเดียจริงๆว่า...หลวงพ่อผ่านการพบกับ หลวงปู่เทพโลกอุดร...!

เรามาว่าทีละเปลาะก่อน พักเรื่อง..."พระในดง" นิยายที่มันได้ผลสร้างความร่ำรวยไปยกหนึ่ง มาดูยกสองที่มันกำลังปั้นฝันหาความรวยใหม่ในยุคโควิดดีกว่า...

เอาเฉพาะอาจารย์หลวงพ่อที่มันกำลังปั้นน้ำเป็นตัวขาย แค่เรื่องธุดงค์มันก็โกหกอันดับแรก เพราะ...

หลวงพ่อเป็นพระที่ร่ำเรียนวิชาอยู่กับอาจารย์บ้านนอกเป็นสิบๆรูป สิบๆอาจารย์ (ว่าตามที่มันโม้แหลกในนิทานยุคต้นที่เขียนตั้งแต่หนุ่มจนเฒ่า)...หลวงพ่อย่อมไม่มีปัญญาธุดงค์ตามที่บันทึกลวงโลกว่าไว้...

แค่ท่านเรียนสารพัดวิชามโหฬารกับเหล่าอาจารย์แทบนับรูปไม่ถ้วน กับการที่ท่าน...สร้างพระ เสกพระ จารพระ ให้เหล่าศิษย์ทั้งวันทั้งคืน กิจนิมนต์ก็รับน้อย (((นี่ว่าตามการเล่า ของคนมี่โม้ว่าเป็นศิษย์ รู้ดีกว่าใครทั้งสิ้น มิได้แต่งเอง))) ไม่นับพร่ำฝึกวิชามนต์คาถาจนกระทั่งเป็นโรคขาดอาหารนานกว่า 30 ปี ไม่มีปัญญาธุดงค์หลุดโลกไปถึงชมพูทวีปนอกจากธุดงค์ในตัวอักษรที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น

ประการสำคัญ นี่คือเรื่องโกหกชัดที่สุด...หลวงปู่เทพโลกอุดร กำเนิดขึ้นครั้งแรกใน นิตยสาร"โลกทิพย์"เมื่อประมาณปี 30 หรือ30 ปีเศษเล็กน้อย

อพิโธ่ โอ้...อพิถัง ไอ้นักแต่งนิยายเขียนเพลินนิ้วจนหลงลืมความจริงที่สุดไปว่า... หลวงพ่อ-หลวงปู่บ้านนอกยุคเมื่อกว่า 30ปีก่อนนั้น หากมองโลกในแง่ดี ให้ท่านเดินทางไปธุดงค์ได้ อายุของยุคไปธุดงค์จริงดังโม้ ก็ต้องอยู่ในช่วง 20 เศษ ไม่เกิน30 หรือนับเวลาถอยหลังกว่า 40 ปีที่แล้วเล็กน้อย บวกลบไม่เกิน 5

หลวงพ่อ ไม่มีวันที่จะรู้จักนามว่า...หลวงปู่เทพโลกอุดร เป็นอันขาด เพราะชื่อนี้ นามนี้ยังไม่บังเกิดขึ้นในบรรณพิภพจากการเขียนนิยายของนิตยสาร

ชื่อ...หลวงปู่เทพโลกฯเกิดมาจากหนังสือโลกทิพย์30ปีที่แล้วเล็กน้อย และหลังจากนั้น ก็มีการนำภาพท่านออกมาแสดงให้ดูว่ามีตัวตน แต่ก็มีคนค้นพบจับโกหกง่ายๆอีกว่า

นั่นเป็นภาพ หลวงพ่อพรหม วัดบางปูน จ.สิงห์บุรี พอมีคนจับได้ ก็เฉไฉแต่งภาพไปอีก ปรับเปลี่ยนกระทั่งวันนี้เชื่อกันว่าเป็น หลวงปู่เทพโลกฯจริงๆ

ยิ่งพระสงฆ์องค์เจ้ายุคหลังบางวัด เอานิยายนี้ไปขยาย มีการสร้างรูปปั้นท่านไว้ที่วัด สร้างพระเกี่ยวกับตัวหลวงปู่...เรื่องเล่าจึงค่อยๆติดหนึบกลายเป็นเรื่องจริงทีละน้อย ผ่านมาสามสิบกว่าปีวันนี้ คนค้านเรื่องหลวงปู่เทพโลกฯก็ขี้เกียจค้าน...เพราะอะไร?

เพราะส่วนหนึ่ง นิยาย หลวงปู่เทพโลกฯ ก็เป็นไปเพื่อการพระศาสนามีการต่อเติมว่าเป็น พระอรหันต์นาม "พระอุตรเถระ" เดินทางมาเผยแผ่พระพุทธศาสนาดินแดนสุวรรณภูมิ กับ พระโสณเถระ เรื่องราวเหล่านี้ก็เป็นคุณกับพระศาสนา คนค้านจึงนิ่งเฉยกันไป

ก็เป็นทีของ "นักขายพระ" ที่สวมรอยเอานาม หลวงปู่เทพโลกอุดร เข้ามาหากินกับพระที่ตัวเองปั้นขาย ทั้งตัวอาจารย์กับวัตถุมงคลเป็นที่สนุกสนานครื้นเครงกันต่อไป เพราะเป็นนิยาย "สำเร็จรูป" ที่เพียงใส่เครื่องปรุง-วัตถุดิบ คือตัวอาจารย์ตนเองลงไปคลุกเคล้าด้วย ก็ได้ "นิยายขายพระ"ที่ไม่ต้องคิดพล็อตมากให้เวียนหัว!

เหมือนกับ นิยายน้ำเน่าแก็งค์ไอ้หอยเน่าล่าสุดเขียนเพลินของนักเขียนปัญญาอ่อนที่เผลอเขียนให้ หลวงพ่อธุดงค์ไปถึงอินตะระเดีย แถมเจอ หลวงปู่เทพโลกอุดร นั่นแล...

ไม่รู้ว่า หลวงพ่อทราบได้อย่างไร ถึงได้กล้าบันทึกว่า นั่นคือ หลวงปู่เทพโลกอุดร ในเมื่อช่วงเวลานั้น นามนี้ยังไม่ได้เกิดขึ้นในยุทธภพดงขมิ้นประเทศไทยเลยสักแอะ?

นี่เป็นเรื่องแรกที่ไอ้นิยายขายพระเสกสรรปั้นแต่งกันขึ้นมา และ "จับผิด-จับโกหก" "ได้ง่ายดังพลิกฝ่ามือ

มันโกหกตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ พระที่มันขนมาขายเป็นลังเป็นเข่งจะหาความจริง ความแท้จากที่ตรงไหน...? สมแล้วที่ พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้เนิ่นนานกว่าสองพันปี...

"คนโกหกทำชั่วได้ทุกชนิด"!... หรืออีกบท...

--"นาสฺมเส กตปาปมํหิ"
--"ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป"!!

(((ยังมีอีก-ไม่จบง่ายๆ)))

 

สวัสดีครัยคุณอาวันวิ พอดีโทรไปถามแม่ที่เชียงรายแล้วแม่บอกยังไม่ได้รับพระอุปคุตหล่อโบราณ ไม่ทราบว่าคุณอาได้ส่งไปหรือยังครับ

 

ครับ-ขอบคุณน้องณัฐวุฒิ กำลังรออยู่ทีเดียวว่ามีใครไม่ได้รับ เพราะลูกน้องเอาพระมาคืน 1 ชุดว่าหนูลืมใส่ลงในซองไม่ทราบของใคร ผมจึงเฉยไว้รอให้ทักท้วงมานี่แหละ ซึ่งตอนนั้นก็ได้เขียนแจ้งไปแล้วว่า หากลูกน้องใส่พระผิดพลาดกรุณาแจ้งด้วย

ขอบคุณน้องณัฐวุฒิอีกครั้งเด้อ วันจันทร์จะรับจัดส่งให้ สงสัยเที่ยวนั้นมีพระจตุคามฯทุกซอง องค์ท่านใหญ่คับทุกห่อ เด็กจึงหลง ต้องขออภัยจ้า

 

ปุจฉาโง่...พระคนข้างวัด
ทำไมเป็นพระเก๊ในสายตาเซียน?
==================

เพราะวงเล็บว่า...ยังมีต่อ ยังไม่จบง่ายๆแท้ๆ ทำให้ไอ้หอยเน่าออกมาดิ้นพล่านเปิดหน้าเล่นเป็นครั้งแรก หลังจากมุดหัวอยู่ในรูในเปลือกเป็นนาน

โธ่เอ้ย...รวบรวมหลักฐานเตรียมฟ้อง กะอีแค่คำพูดลอยๆ พูดแล้วพูดเล่าตั้งแต่เจอะนักเลงดีเข้าไปเปิดโปงทำเอาสติแตกไปพักใหญ่ พร่ำแต่จะฟ้อง กำลังคุยผู้ใหญ่ หาหลักฐานฟ้อง...สุดท้ายกลืนน้ำลายที่พื้นลงคอไม่ละอายเพราะรู้อยู่แก่ใจว่า ไม่มีสติปัญญาทำอะไรใครเค้าได้ เพราะตัวมันเป็นแผลเต็มตัว จะไปเปิดแผลสู้กับใคร...ยังสะเออะฝันหวานกลางวันเรื่องฟ้องศาลพระภูมิ

แถวบ้านมีศาลใหญ่ด้วย จะฟ้องเมื่อไหร่รีบบอก จะได้จัดการหา หมู เห็ด เป็ด ไก่ เตรียมไปถวายท่านใหัอิ่มหนำสำราญ เพราะไอ้คนชั่วมันไม่รู้เงาหัวตัวเองหรอก

มันหารู้ไม่ ผมไม่เคยอ่านกระทู้มันเลย แต่มีคนคอยแค็ปแล้วส่งให้เหมือนกัน ยิ่งหาว่าอิจฉาตาร้อน พิโถ พิถัง ไอ้กาละมังหอยทอดทะเลเน่า ไร้สติปัญญา ไม่รู้ใครอิจฉาใครที่อุตส่าห์ครองแชมป์ลอกนิทานลวงโลกมาเล่าจนคนหลงเชื่อด้วยการต้มตุ๋นอยู่นาน จู่ๆก็พลัดตกบัลลังก์เพราะมีคนที่เขาเสือกรู้เรื่องดีกว่าเอ็งร้อยเท่า พันเท่า กล้าออกมาแฉ มาบอกความจริง ที่เอ็งเขียนมานั้น โกหกลวงโลกทั้งน้าน

ไม่มีใครอยากไปแย่งแชมป์ตอแหลอุบาทว์ลวงโลกจากเอ็งหรอกไอ้หอยเน่า แต่ลูกน้องแค็ปหน้าจอให้ดูแล้วถามว่า...

"มีคนอ่านของมันมากกว่าเจ้านายหรือครับ เห็นเจ้านายเขียนแค่ 3 ปี กดไลค์เข้าไปเกือบล้านไลค์แล้ว ของมันยักแย่ยักยันอยู่ตรงนั้นเอง"

ผมก็ตอบลูกน้องไปว่า..."เออ เกิดมาคำว่า "อิจฉาคน"กรูยังไม่เคยรู้จักเลยว่า อาการเป็นอย่างไร? เพราะชีวิตกรูมันน่าอิจฉา ซะจนไม่กล้าไปอิจฉาใคร จึงต้องทำบุญเยอะๆให้คนมันอิจฉาไปเรื่อยๆไงเล่า เหมือนไอ้หอยเน่าที่ชอบว่ากรูเป็นหมา สมัยที่ไม่เคยวอแวอะไรกะมันเล้ย"

ชีวิตนี้รู้จักอย่างเดียว ถ้าให้ความรู้คน-ช่วยคนแล้ว เสือกมีไอ้กะโหลกกะลามาขวาง ก็ต้องชนกะมัน-ก็แค่นั้นเอง

อีกอย่าง เก็บความรู้แต่หางมดเอ็งไว้เหอะ ไม่ต้องเขียนธัมมะสอนใครเค้า ไอ้ขายของเก๊ ขายผ้าขี้ริ้วโรงงาน ขายพระปูนปลาสเตอร์บอกเป็นพระในดงพุทธคุณผงวิเศษมหาศาล...โฆษณาเกินจริง ลวงโลกทั้งสิ้น ยังมีหน้ามาเขียนธรรมะสอนคน ระวังขี้กลากขึ้นทั้งตัวเข้าสักวัน

ไม่รู้ใครจะติดคุกก่อน ด้วยข้อหาขายสินค้าหลอกลวงทางคอมพิวเตอร์ ลูกน้องมันซื้อมาเก็บไว้แล้ว 2-3ชิ้นตั้งแต่สมัยก่อน ขึ้นศาลเมื่อไหร่สนุก ขายสวนทุเรียนเน่าเอาเงินคืนลูกค้าก็ไม่พอ!!!

นี่ยังไม่นับ "ภาษีขาย" ที่มันไม่เคยเสียให้กรมสรรพากรจากรายได้ต้มตุ๋นขายพระไม่รู้กี่ล้าน มันเจ็กอั่กตายแน่ เพราะไม่มี "ภาษีซื้อ"มาช่วย ก็ของอุปโลกน์จะหาภาษีซื้อมาจากไหน?

ลูกน้องผมเป็นกะตั้ง รวมหลักฐานไว้ปึ้งมโหฬาร ขึ้นศาลตอนไหน-หมดตัวตอนนั้น!!!

เอาแค่นี้ก่อน หิวข้าวแล้ว ปุจฉาโง่ของไอ้หน้าโง่ค่อยมาเขียนต่อตอนค่ำๆ อย่าเผลอเสือกอ่านล่ะ เดี๋ยวเผลอเคี้ยวเปลือกทุเรียนฟันฟางหัก หรือความดันขึ้นเส้นโลหิตในสมองแตก หมดสนุกกันพอดี

 

วันที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับเสาร์ แรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๕ ปีชวด

ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ

สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเน กาเล

 

สวัสดีคุณอา WANWI และทุกๆท่านครับ

 

เรียน พี่ wanwi.
ได้รับพระเรียบร้อยแล้ว ครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

เข้ากระทู้จวนเพล ทันอนุโมทนาบุญใส่บาตรวันนี้ ทั้งพระกับคนทำบุญรักษาระยะห่างกับดูแลตัวเองเคร่งครัด ภาพนี้ตัดกับต้นเฟื่องฟ้าที่กำลังเปล่งดอกดวงสะพรั่งงามตาหลาย อิ่มตาอิ่มใจทั้งบุญกับวิว

 

ภาพงามยามอรุณควรให้ชื่อ
"ความสงบ"น่าจะเหมาะ แต่จะ
เขียนได้ดังภาพหรือไม่ ต้องดู...

ระลอกริ้ว.....พริ้วแผ่วไหว
น้ำนิ่งไซร้.....ใครจักเห็น
เช่นกิเลส......เหตุลำเค็ญ
คนจึ่งเป็น.....เปรตเข็ญใจ
.....รายเริงล้อม...โอบอ้อมอุ่น
.....ยามอรุณ......ว้าวุ่นหาย
.....ได้ดื่มด่ำ.......ฉ่ำใจกาย
.....สงบคล้าย.....สไตล์"เซน"!

 

น้องติ้กทักติดต่อเกือบสัปดาห์
อยู่บ้าน อ่านกระทู้ดีมีความสุข

 

เทพเจ้าลิ้นดำแห่งกลันตันเดินทางไม่ไกลอยู่ในเมืองกรุง บารมีอันสูงส่งของหลวงพ่อผู้เป็นที่เคารพนับถือ 2 แผ่นดินโปรดปกปักรักษาคุณศรีฯกับครอบครัวมีความสุข ปราศโรคภัยทุกประการ

 

น้องปรายฯอยู่บ้านดูแลตัวเล็กเต็มไม้เต็มมือ ให้เป็นวันพัก-วันครอบครัวสำราญใจตลอดวันหยุดนี้

 

สาธุ ขอน้อมรับพรมงคล ครับ

 

(ต่อ)...ปุจฉาโง่ พระคนข้างวัด
ทำไมเป็นพระเก๊ในสายตาเซียน?
~~~~~~~~~~~~~~~~~

ยุคหนึ่ง คนเล่นพระรุ่นใหม่ๆ มักมี "คำถาม"เสมอว่า...

นักเล่นพระรุ่นเก่าก่อน 4-50 ปีที่แล้ว หรือ3-40 ปีก็ได้ ในสมัยที่ตลาดพระเครื่องยังคับแคบ พวกเขา "หาพระแท้" กันอย่างไร?

มันก็มีการหาหลายวิธี หลายรูปแบบ แต่เราจะมาพูดกันวิธีหนึ่งที่สำคัญ นั่นคือการตระเวณไปตามวัดที่หลวงพ่อมีชื่อเสียง และกว้านซื้อ-กว้านหา-กว้านขอ-กว้านแลก จากลูกศิษย์ อดีตพระ-พระในวัดที่ทันลวงพ่อหรือคนรอบวัดแล้วแต่วัดนั้นอยู่ในรัศมีผู้คนมากหรือน้อย

วัดกันดารขนาดไหนถ้ามีหลวงพ่อ-หลวงปู่ที่ดูว่าน่าจะเป็นพระดี-พระดัง เซียนท้องถิ่น เซียนส่วนกลางก็เข้าไปเดินชนหาวัตถุมงคลกันแบบนั้น ยิ่งวัดที่รายล้อมด้วยตำบลหรือหมู่บ้านห่างไกลความเจริญ ชาวบ้านขัดสนมีความจำเป็นต้องใช้เงินอยู่เสมอเพราะเงินตราหายาก มิอาจทนทานอำนาจเย้ายวนของกลิ่นธนบัตรที่ควักออกมาล่อตรงหน้า ต้องนิมนต์ลงจากหิ้ง ขายกินเกลี้ยง!

ยกตัวอย่าง ละแวกวัดปากคลองมะขามเฒ่า หลวงปู่ศุข ชัยนาท นั่นปะไร เขาหาพระท่านกันมาตั้งเกือบร้อยปีแล้ว และหยุดหากันนานหลายสิบปี เพราะรู้ว่า ที่เหลือมีแต่ "พระเก๊"ที่พวกมือดีเอาไปยัดไว้ตามบ้าน เผื่อมี "ไก่ตาฟาง" ต่างถิ่นหลงบินมาเข้าเล้าเป็นเหยื่อให้ถอนขน!

บรรดาเสี้ยนกับเซียนเจอวิธีนี้เข้าบ่อยๆ จึงเลิกหาพระจาก "คนข้างวัด" เพราะรู้ว่ามันมีแต่ของเก๊ คนที่มีของแท้ฐานะดีหน่อย เขาก็ไม่ขายแต่เก็บไว้เป็นมรดกให้ลูกหลาน

เช่นนิทานคนข้างวัดที่จะเล่าต่อไปนี้...

หลวงปู่เก่ง วัดบ้านกล้วย อยู่แถวๆภาคกลางนี่เอง ท่านเป็นพระดีในละแวกบ้านนอกที่ค่อนข้างอัตคัดขัดสน หมู่บ้านเล็กๆยุคเก่าก่อนแม้ไม่ไกลเมืองกรุงมาก แต่ก็อยู่ระดับ"ไกลปืนเที่ยง" รายล้อมด้วยผู้คนยากจนอาชีพทำนา วัดของท่านจึงตกอยู่ในความกันดารโดยแท้

แต่ หลวงปู่เก่ง เป็นพระเคร่ง พระเก่งสมชื่อ จึงมีลูกศิษย์ ลูกหาให้ความเคารพนับถือจริงจังมากพอสมควร ในจำนวนนั้นก็มีคนเป็นครูบ้าง เป็นข้าราชการท้องถิ่นบ้าง ซึ่งทุกคนล้วนอยากช่วยหลวงปู่สร้างวัด

บังเอิญ หลวงปู่เก่ง ท่านชอบสร้างวัตถุมงคล หรือไปปลุกเสกวัตถุมงคลแห่งหนใด หากเจอรูปแบบดีถูกใจ ท่านก็นำติดย่ามกลับมาเป็นแบบสร้างเอาไว้แจกศิษย์

วัตถุมงคลหลวงปู่จึงมีมากรุ่น มากพิมพ์สารพัด เหล่าศิษย์บางคนจึงมีความคิดว่า เราต้องนำหลวงปู่ออกจากโลกแคบๆ ให้หลวงปู่มีชื่อเสียงผู้คนรู้จัก คนจะได้มาทำบุญ มาเช่าหาวัตถุมงคลที่ทำไว้มากรุ่นมากแบบ วัดจะได้เจริญเติบโตสมกับที่หลวงปู่ท่านตั้งใจทุ่มเทเหนื่อยยาก

นักเขียนบ้านนอกที่พอมีหัวทางขีดเขียนจึงเขียนเรื่องส่งไปที่นิตยสารพระเครื่อง บังเอิญเข้าทางในยุคหนังสือพระกำลังเติบโตมีแข่งขันกันบนแผงหลายเล่ม เรื่องราวพระเครื่องกำลังเป็นที่ต้องการของบรรณาธิการ เรื่องหลวงปู่เก่งจึงได้รับการตีพิมพ์ต่อเนื่องยาวนานติดต่อกันหลายปี ยอดนักเขียนบ้านนอกก็สรรหาสารพัดวัตถุดิบเขียนทุกอย่าง ทั้งต่อเติม เต้าเอง แต่ก็เป็นไปด้วยเจตนาให้หลวงปู่มีชื่อเสียง วัดไกลปืนเที่ยงเป็นที่รู้จัก เรื่องหลวงปู่จริงมั่ง จินตนาการบ้าง ก็ค่อยๆคืบคลานเข้าไปอยู่ในความทรงจำนักอ่าน

ก็ดังโบราณว่า...น้ำหยดลงหิน หินมันยังกร่อน ตัวอักษรทิ่มแทงสายตาคนอ่านทุกสัปดาห์ มีหรือจะไม่ซึมซาบเข้าสมอง ดังตำราโปรประกันดา(โฆษณาชวนเชื่อ) ที่จอมนาซี ฮิตเลอร์ ชอบใช้ก่อนก้าวขึ้นเติบใหญ่เป็นจอมเผด็จการอำมหิตของโลก

เรื่องราว หลวงปู่เก่ง ดุจกัน หลายปีผ่านไป ชื่อเสียงของท่านก็อยู่ในความรับรู้ของนักเล่นพระ คนรุ่นเก่านั้นไม่เท่าไหร่เพราะยังมีพระดัง-พระเด็ดให้เล่นอีกเยอะ ส่วน คนรุ่นใหม่หรือกลางเก่า-กลางใหม่ที่ทุนรอนพอมี แต่ความรู้พระเก่าเล่นสู้กับเซียนไม่ไหว ก็หันเหหาพระดีที่ควรเก็บ...

อะไรจะดี น่าลงทุนน่าศึกษาเท่าพระเชียร์ที่เห็นตำตาในหนังสือ เล่นแล้วเป็นเซียนสายนี้ได้ ไม่ต้องพึ่งเซียนรุ่นเดอะ!

พระ-วัตถุมงคลหลวงปู่เก่งจึงถูกนักเล่นรุ่นกลางเก่า-กลางใหม่ กว้านหมดรอบวัดไปนานเนตั้งแต่หลวงปู่มรณภาพไม่นานนัก จนมีคนสมองใสซึ่งล้วนเป็นคนข้างวัด อดีตศิษย์เก่า อดีตญาติ ฯลฯ ที่ขายของจริงส่วนตัวไปเกลี้ยงแล้ว คำนวณคะเนว่า หลวงปู่เก่งต้องดังมากกว่าที่เห็นแน่

ไอ้มือผีสารพัดวิชามารจึงเร่งทำของเลียนแบบหลากหลายพิมพ์ เนื่องจากหลวงปู่ท่านทำพระไม่รู้กี่สิบพิมพ์หรือเป็นร้อยเอาไว้ สามารถลอกเลียนได้ทุกรุ่นทุกแบบ

ทำเสร็จก็ฝังไว้ข้างวัด ตามโกดังบ้าง ฝากไว้กับบ้านศิษย์ที่น่าเชื่อถือบ้าง ใครมาหาพระหลวงปู่แรกๆก็โดนเป็นทิว แบ่งกันพอมีกินมีใช้ เป็นวาสนาที่หลวงปู่จากไปแล้วยังสงเคราะห์ลูกหลาน

แต่ก็เป็นอันรู้กันในหมู่คนเล่นพระสายหลวงปู่ว่า อย่าได้ไปคิดอุตริหา พระหลวงปู่ข้างวัด ริมรั้ววัด หรือจากบ้านที่อ้างว่าเป็น"ศิษย์เก่า"กระทั่ง "ลูกเลี้ยง-ลูกบุญธรรม" เป็นอันขาด มันมีแต่พระมือผีที่ยัดเอาไว้ไม่ต่ำกว่า 20 ปีแล้วทั้งสิ้น!!!

(((ยังมีต่อ-ตอนสุดยอดของไอ้แก็งค์หอยเน่า)))

 

ยินดีครับคุณศรีฯ นาทีนี้กำลังใจที่ดีและจริงใจต่อกันเท่านั้น ที่พอจะให้แก่กันได้ เพื่อผลักดันให้ก้าวข้ามพ้นอุปสรรคมหาศาลที่บังเกิดกับมวลมนุษยชาติทั่วโลก

เจ้าโควิดมันขวิดอเมริกาวันวาน ตายวันเดียวกว่า 6,000 เผลอหน่อยเดียว ติดทั่วโลกเกิน 2,200,000 คนในตอนนี้

มีคำทำนายว่า เมื่อเริ่มที่ อัฟริกา เต็มกระบวนเมื่อไหร่ จะมีคนตาย "เกินล้าน" !

แม้จะเขียนและอ่านแล้วชวนขนหัวลุก แต่เรื่องจริงยิ่งกว่าขนหัวลุกก็รอพวกเราอยู่ตรงหน้า...จงอย่าประมาทดังคำสอนพระศาสดาคือสิ่งที่ดีที่สุดในเวลานี้