ปกิณณกะธรรม

หลวงพี่ใช้อะไร คำภาวนา,ลมหายใจ,หรือระหว่างปลายจมูก

 

ธรรมไม่ได้มีไว้อวดใคร หรือ คุยโชว์ให้ใครฟัง..

แต่ ถ้ามีเหตุให้แสดงธรรมอันสมควรแก่ธรรม เมื่อนั้นก็แสดงได้อย่างอาจหาญ..

คมในฝัก เค้าไม่ชักมั่วซั่วหรอกโยมเอ๊ย!!

จบ นะ..

 

ผมไม่ได้ถามผลกับหลวงพี่ แน่นอนว่าไม่เหมาะและเสี่ยงกับหลวงพี่จะอาบัติ แต่ที่ถามแค่ปฎิปทามรรควิธีที่หลวงพี่ปฎิบัติมา ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้แล้วครับ

 

ธรรมของพุทธองค์ ถ้าหลวงพี่ได้พิสูจน์จนเห็นผลแล้ว ก็สมควรยืดอก ไม่ใช่แอบซ่อน แล้วชวนคนมาปฎิบัติในทางนั้นแบบอาจหาญ ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร ถ้ามีผลก็ไม่ต้องกลัวการพิสูจน์ ธรรมนี้ทนต่อการพิสูจน์ ถ้าของจริงนำธรรมครูบาอาจารย์ หรือธรรมของพระศาสดาย่อมลงกันหมด สัมมาทิฐิย่อมเห็นสัมมาทิฐินะครับหลวงพี่

 

แก๊งค์จับผิดพระอลัชชี พระอวดอุตริ คงผิดหวัง..

ที่ผ่านมา นั่นแค่บทละครตอนหนึ่งเท่านั้น..

พอดีว่า ปัจจุบัน ละครตอนนั้น จบ แล้ว..

 

โยมร่อนอยากรู้ อยากเผือกมั๊ยว่า วันก่อนอาตมาได้ฝันนิมิตอะไร..

ก็ อาตมาเลื่อนชั้นแล้วโยมเอ๊ย..

บริษัท.. เค้ากำลังเปลี่ยนพระประธานองค์ใหม่ เพื่อรออาตมาไปประจำตำแหน่ง ฝันนิมิตบอกเหตุล่วงหน้าไว้แล้ว..

 

เมื่อคืนก็ฝันนิมิต เป็นเรื่องราวยาวเหยียด..

สรุป คือ แก็งค์จับสึกพระอลัชชี พระอวดอุตริ ไม่มีหลักฐานเอาผิดอาตมาได้..

แบบว่าเห็นอยู่โต้งๆว่าแสดงธรรมอันลามก อวดอุตริ ยกตนข่มท่าน แต่หาหลักฐานเอาผิดไม่ได้ เลยยกประโยชน์ให้กับจำเลย..

อาตมาก็บอกแล้ว "ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม"

 

ของจริง แม้ไม่โฆษณาบอกใคร ยังไงก็จริงอยู่วันยันค่ำ..

ดาบที่คมกริบ จะชักออกก็ต่อเมื่อมีเหตุอันสมควร..

สัตบุรุษ ไม่ติดในคำสรรเสริญ หรือ นินทา..

วางใจไว้ตรงกลาง ว่าง อยู่อย่าง อัพยากฤต

 

ไม่มีหรอกที่จะมาประกาศบอกว่าตนเองสำเร็จแล้ว บรรลุแล้วซึ่งอะไรอย่างที่โยมทำ..

เส้นทางนี้ มัน นิ่ง ว่าง ไม่กระเพื่อม ไม่สะเทือนใดๆ มันหนักแน่นเป็นแท่งศิลา..

ไม่มีกระโตก กระตาก อยากบอกใครต่อใคร..

ของจริง ของแท้ ต้องให้คนที่ต้องการตามหาแสวงหาเอง..

ไม่จำเป็นต้องเข้าหาใคร แม้อยู่กลางป่าลึกก็ยังมีคนออกตามหา นะ โยม นะ..

 

อีกอย่าง มันมีเวลาของมันอยู่ มันมีเงื่อนไข คือ เวลา..

พระนวกะ พระบวชใหม่พึ่งได้พรรษาเดียว ใครเค้าจะเชื่อถือ ใครเค้าจะฟัง..

เอาให้พ้นนิสัย ก่อน เอาให้พ้นนวกะ ก่อน..

ให้ถึงเวลา อาตมาหนีเข้าป่า ปฏิปทาด้วยความสันโดษ ก่อน..

แล้ว "สิงหราชา" จะ บรรลือสีหนาท เอง..

 

เมือถึงเวลา อาตมาอาจจะไปกราบคารวะ หลวงพ่อราชรี สักครั้ง..

มีสองที่ ที่อาตมาอยากจะไป ราชรี และ สระแก้ว..

 

ผมกะเลื่อนขั้นจากกรรมกรก่อสร้างไปเผาถ่านเขียร์อยู่แถวบ้าน55
งานดีย์55

 

เปิดโครงการใหม่ถ่านไรไฟไปตีตลาดแข่งกะถ่านไรควันก่อน55

 

ละก่อถ่านกลิ่นใบเตยสนับสนุนสาวกปิ้งย่างซะหน่อยจะได้ไม่ต้องสะผมบ่อย55

 

ข้อที่ 30: สนทนาธรรมตามกาล
บาลี: กาเลน ธมฺมสากจฺฉา (กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา) การได้สนทนากันเรื่องธรรม ทำให้ขยายขอบเขตการเรียนรู้ แลกเปลี่ยนความรู้ และได้รู้ในสิ่งใหม่ ๆ ที่เราอาจนึกไม่ถึง หรือเป็นการเผื่อแผ่ความรู้ที่เรามีให้แก่ผู้อื่นได้ทราบด้วย ก่อนที่เราจะสนทนาธรรม ควรต้องพิจารณาและคำนึงถึงสิ่งต่อไปนี้คือ

1. ต้องรู้เรื่องที่จะพูดดี
2. ต้องพูดเรื่องจริง มีประโยชน์
3. ต้องเป็นคำพูดที่ไพเราะ
4. ต้องพูดด้วยความเมตตา
5. ต้องไม่พูดจาโอ้อวด หรือยกตนข่มท่าน

 

"นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก"
หลวงพี่ว่า ไม่ใช่อานาปานสติ เลยเป็นที่มาให้ถามมรรควิธีกับหลวงพี่ ไม่ใช่แก๊งค์จับพระอลัชชีแต่อย่างใด ถ้า "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" คืออานาปานสติ มรรควิธีที่พุทธองค์ทรงชี้แบบนี้ผมไม่สงสัยว่าพาไปพ้นอุปทานจริงหรือไม่? แต่หลวงพี่บอกว่าไม่ใช่ เลยเป็นที่มาให้ตั้งคำถาม

เมื่อวานลองถามหลวงพี่ "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" ถ้าหลวงพี่อธิบายมรรควิธีก็จะเป็นประโยชน์กับคนอ่านโดยทั่วไป ไม่ใช่เพียงประโยคหล่อๆ แต่ภายในกลวง ถึงบอกหลวงพี่ถ้าเกิดผลแก่ตน อย่างที่หลวงพี่ มักแอบบอกว่าเลยจุดนั้นมาแล้ว เคยผ่านมาแล้ว มรรควิธีนี้ก็อาจจะเป็นวิธีหนึ่งที่ถูกจริตกับคนอ่านบางคน และอาศัยประโยชน์ได้ ความจริงที่ผมถามไปเมื่อวาน คนที่ได้ประโยชน์น่าจะเป็นหลวงพี่ที่สุด ถ้ายืดอกแสดงปฎิปทา มรรควิธีที่ตนปฎิบัติแล้วเกิดผล อย่างละเอียดเป็นทางให้คนอื่นตามและเห็นผลได้ ก็เป็นการพิสูจน์ว่าหลวงพี่มีดีมากกว่าแค่การให้เลข คุยเรื่องการเมือง หรือแค่แปะประโยคธรรมะหล่อๆ และไม่ได้เกี่ยวว่าหลวงพี่จะเป็นพระใหม่ พระเก่า แต่ธรรมที่แสดงจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ความเป็นสัมมาทิฐิได้

ส่วนเรื่องหลวงพี่เห็นว่าผมอวดตน ในชีวิตจริงคนรอบข้างพ่อแม่ เพื่อน แฟนไม่มีใครรู้ เพราะผมไม่ต้องบอกใคร เพราะไม่เห็นประโยชน์ รู้ก็แต่ผมมีอัธยาศัยชอบธรรมะแค่นั้น แต่ในที่นี้เป็นที่รวมของคนสนใจธรรม การประกาศผลนั้น ผมไม่เห็นว่าผิดอะไร เพราะไม่มีใครรู้ตัวจริงผม ไม่ได้ต้องการคำสรรเสริญ หรือ ลาภสักการะอะไร แค่การประกาศผลที่บางคนจะคิดว่าสมัยนี้มีคนบรรลุธรรมได้จริงหรือไม่? ผมท้าให้ถามพิสูจน์ได้เต็มที่อย่างที่เคยตั้งกระทู้ไป เพราะเมื่อมีผลจากธรรมของพุทธองค์ ก็เป็นเรื่องที่น่าจะกล่าวได้อย่างอาจหาญในธรรมด้วยซ้ำไป ธรรมนี้เป็นของเลิศควรแสดง ไม่ใช่ทำให้เลี้ยวลด แอบซ่อน และของจริงไม่ได้นิ่ง เงียบอย่างหลวงพี่ที่เข้าใจด้วยครับ

 

คุณโสดาถามหน่อยสิ ว่าจะถามนานละ
ศีล5ของคุณ มีผิดมั่งมะ อย่างคนทำงานเลี้ยงชีพ เขาต้องมีโมเม้นโกหกใช่ป่ะ แบบเรื่องงานไรงี้ มีมั่งไหมคะ

 

ถ้าเจตนาจะทำผิดไม่มีท่าน ใจมันยั้งเหมือน"ทำไม่ลง" ท่านปวีเคยจะเอาค้อนจะทุบหัวหมาไหม? แล้วใจมันทำไม่ลง ทั้งที่ตอนนั้นไม่ได้สมาทานศีล ว่ากลัวศีลจะขาดหรือไม่ ศีลของโสดาก็แบบนั้นในทุกข้อท่าน

 

มันจะอ่าอ่าปากง้างไม่ออกเปลี่ยนเรื่องดีกว่าแบบนี้ป่าวถ้าจะต้องโกหก55