ปกิณณกะธรรม

ก็รู้ว่าส่วนตัว แต่อยากรู้ว่าปฎิบัติธรรมอะไรแบบนี้ช่วยได้มั้ย มันจะมีเคมีแบบการแผ่เมตตา หรือกระแสจิตแบบนี้ให้กลับมาคืนดีกันมั้ย

 

ก่อนเจ๊ง ผมรับงานนึงกำไรหลักแสน มากกว่าคนทำงานทั้งปี เงิน6หลักหาง่ายมาก แต่พอเจ๊ง ผมถึงขนาดหมดทุกอย่าง ต้องซื้อข้าวสารครั้งกิโลเพื่อหุ้งกินวันต่อวัน ถ้าเทียบความทุกข์ผมเคยเจอก็หนักไม่เบากับเด็กอายุยี่สิบปลายตอนนั้นครับ

 

มันกะเบาบางไปเรื่อยนะ
คือยื่นได้เร็วไม่จมกะความทุกข์

 

ซักพักจะเห็นทุกข์เป็นของสนุก55

 

ในฐานะที่ผมเป็นคนที่รักน้องแมว & น้องหมา… ผมขออนุญาต cut in และเสียมารยาทตอบคำถามที่คุณพี่@xef0rce = คุณพี่@หมูไม้ละ5 ถามนะครับ… ถึงแม้ผมจะเป็นสมาชิกใหม่ใน Website นี้… แต่ผมก็ทราบว่าคุณพี่@xef0rce = คุณพี่@หมูไม้ละ5 นั้นเคยเจ๊งมาก่อนครับ… จากโพสต์ของผู้ใหญ่ที่เป็นคนชลบุรีที่รักแมวท่านหนึ่ง กับ คุณพี่ผู้ชายที่ผมชื่นชมในความมีอารมณ์ดีที่ไม่เคยโกรธใครท่านหนึ่ง กับ สุภาพสตรีที่รักน้องแมวอีกท่านหนึ่งครับ

 

แกยังหาเมียไม่ได้เลยอิกะร่อน มาทำเป็นตอบแทนคนอื่น

 

ถ้าจะโม้ซักเรื่อง คงเป็นเรื่องที่ผมเอาตัวรอดจากทุกข์ ได้เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าครับ ในเรื่องครอบคร้วไม่กลับมาแฮปปี้ ไปตามทางของแต่ละคนครับ

 

...คริ คริ คริ คริ ...

 

อือหือมีสาวๆสัตว์แพทย์บอกหนูจะจบอีก4เดือน
เดียวทำงานละหนูไปขอนะ
ที่โสดเพราะอยากให้รู้คนหน้าตาดีไม่จำเป็นต้องมีแฟน

 

ไม่เป็นหลอกฟงแฟนจะแต่งกะแต่งเลย55
ไม่กล้าคุยกะมันละ55บ้านไม่ค่อยมีคลืน

 

ในฐานะที่ผมเป็นคนที่รักน้องแมว & น้องหมา… ผมชอบที่คุณพี่โพสต์กล่าวในประโยคนี้นะครับ… มันเรียบง่ายแต่ชัดเจน…ผมให้กำลังใจคุณพี่@xef0rce = คุณพี่@หมูไม้ละ5 ครับ… ถ้าไม่เห็นทุกข์ก็ไม่เห็นธรรมครับ… ทุกข์มันเป็นหนึ่งในอริยสัจ 4 ครับ… คุณพี่มาถูกทางแล้วครับ …

ปล. ผมให้อภัยคุณพี่ที่หลอกลวงผมในวันนั้นเรื่องที่คุณพี่แสดงบทบาทหลอกถามผมเรื่องท่านพุทธทาสแล้วนะครับ

 

คุณเอกวีร์ อยู่ใกล้กับเหตุการณ์นั้นครับ คือผมเล่าประวัติในพลังจิตตอนเจ๊งเมื่อนานมาแล้ว ว่าเอาตัวรอดจากทุกข์มาได้ไง กับคุณเอกวีร์เคยคุยธรรมะกันดุเดือดเหมือนกันครับตอนนั้น ตอนนี้ก็คงไม่ได้อะไรมากแล้วมั้งครับ

#แต่แปลกนะเข้ามาพลังจิต กลับจำคุณเอกวีร์ได้น่าจะคนแรกเลย ที่ผมนึกถึง 55

 

ในฐานะที่ผมเป็นคนที่รักน้องแมว & น้องหมา… ผมขออนุญาตบอกคุณพี่แอร์ร่อนนะครับว่า... สิ่งที่คุณพี่แอร์ร่อนโพสต์นั้นไม่จริงครับ... คุณพี่แอร์ร่อนเข้าใจผิดครับ

 

ผมไม่โกหกหลอกเว้นตอนปัดลำราญตอนโดยเซ้าซี้ชอบลิ่มตัว

 

อย่าเลือกมาก แต่จะให้ดี ...ก็นะ

 

อย่างนอนผมกะหล่อในโลกส่วนตัวผมละ55

 

หรือจะให้ดี ก็ รอ ลุง ยอฮัน(่john) จิก หัวโสดาบันตัดกาม
ไม่ได้มา สักบุคคล1คู่

รอให้ ลุง ยอฮัน กระดืบโสดาบัน ตายคา วันสิบด้วยฌาณ3-4

แล้วกาว้อง ก็รับมา ค้ำชู

 

นางนกไส้



ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเวฬุวัน เมืองราชคฤห์ ทรงปรารภพระเทวทัตผู้ไม่มีความกรุณาปรานีแก่หมู่สัตว์ ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วพระโพธิสัตว์เกิดเป็นพญาช้างมีช้างประมาณ ๘๐,๐๐๐ เชือก เป็นบริวารอาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ในที่ไม่ไกลจากที่อยู่ของช้างนั้นมีนางนกไส้ (นกต้อยตีวิด) ตัวหนึ่งตกฟองไข่อยู่ที่พื้นดินใกล้ทางเดินของพญาช้าง ในรังนั้นมีลูกนกออกใหม่หลายตัว

วันหนึ่ง พญาช้างนำบริวารหากินไปถึงที่นั้น นางนกไส้เห็นช้างกำลังเดินมา กลัวว่าจะเหยียบลูกน้อยจึงประคองปีกทั้งสองข้างยืนอยู่ต่อหน้าพญาช้างพูดอ้อนวอนว่า "ท่านพญาช้าง ข้าพเจ้าขอไหว้ท่านด้วยปีกทั้งสอง ขอพวกท่านอย่าได้เหยียบลูกน้อยของข้าพเจ้าผู้ไม่มีกำลังเลย" พญาช้างตอบว่า "แม่นางนกไส้ ไม่ต้องกลัวเราจะรักษาลูกของเจ้าให้เอง" ว่าแล้วก็ยืนค่อมรังนกไว้ ให้ช้างบริวารเดินผ่านไปก่อน แล้วได้กล่าวเตือนนางนกไส้ว่า "ยังมีช้างเกระเชือกหนึ่งมักหากินผู้เดียวจะตามหลังมา เขาไม่อยู่ในโอวาทเรา เจ้าจงอ้อนวอนเขาเองนะ" ว่าแล้วก็เดินตามหลังช้างบริวาร ต่อมาไม่นานช้างหัวดื้อชอบแตกโขลงตัวนั้นก็มาถึงที่นั้น นางนกไส้ก็แสดงตนพร้อมพูดอ้อนวอนเหมือนกับครั้งก่อน ช้างนั้นพอได้ฟังว่ามีลูกนกอยู่ข้างหน้ายิ่งชอบใจใหญ่ กล่าวตอบนางนกไส้ว่า "แม่นางนกไส้เอ๋ย.. เราจักฆ่าลูกน้อยของเจ้าทั้งหมด เจ้าจะมีปัญญาทำอะไรเราได้" ว่าแล้วก็เดินเข้าไปกระทืบรังนกแหลกละเอียดแล้วร้องแป้นๆ เดินจากไป

ฝ่ายนางนกไส้ที่บินหนีตายขึ้นไปจับบนกิ่งไม้ ได้พูดอาฆาตตามหลังช้างนั้นไปว่า "เจ้าช้างเกเร วันนี้เป็นวันของท่าน ปล่อยให้ท่านไปก่อน วันข้างหน้าเราจะเห็นดีกัน การใช้กำลังทำลายผู้ไม่มีกำลังไม่ดีแน่สำหรับท่าน" กล่าวจบก็บินไปขอความช่วยเหลือจากกา กาถามว่าจะให้ช่วยเหลืออะไร นางนกไส้จึงเล่ารายละเอียดให้ฟังว่า "ท่านกา ขอเพียงท่านช่วยจิกตาช้างให้บอดเท่านั้นเอง กาก็รับคำช่วยเหลือนั้น

นางนกไส้เข้าไปหาแมลงวันหัวเขียว เล่าเรื่องให้ฟังแล้วขอความช่วยเหลือให้แมลงวันหัวเขียวไข่ใส่ตาช้าง แมลงวันก็รับคำช่วยเหลือ ต่อจากนั้นก็เข้าไปหากบตัวหนึ่ง เล่าเรื่องให้ฟัง และก็ขอความช่วยเหลือว่า "ท่านกบเมื่อช้างตาบอดและแมลงวันไข่ใส่ตามันแล้วมันก็จะแสวงหาน้ำดื่ม ขอให้ท่านไปอยู่ที่ปากเหวส่งเสียงร้องล่อช้างไปตกเหวให้หน่อย" กบก็รับคำช่วยเหลือ

หลายวันต่อมา นางนกไส้เสาะแสวงหาจนพบช้างเกเรตัวนั้นแล้วจึงไปบอกกา กาได้ไปจิกตานั้นบอดทั้งสองข้างแมลงวันหัวเขียวก็ไปไข่หนอนใส่ตาช้างอีก สร้างความเจ็บปวดทรมานให้แก่ช้างเป็นอย่างยิ่ง สองสามวันต่อมาช้างเดินสะเปะสะปะโซซัดโซเซแสวงหาสระน้ำดื่ม ได้ยินเสียงกบร้องแว่วมาแต่ไกลจึงกำหนดทิศทางเสียงกบด้วยเข้าใจว่ากบร้องอยู่ข้างสระน้ำ เดินไปไม่นานก็ผลัดตกเหวตายในที่สุด สร้างความดีใจแก่นางนกไส้เป็นอย่างยิ่งที่ศัตรูได้ตายไป

พระพุทธองค์เมื่อเล่านิทานจบจึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลายขึ้นชื่อว่าเวรไม่ควรทำกับใคร ๆ แม้สัตว์ทั้ง ๔ ร่วมมือกันทำให้ช้างผู้มีกำลังกว่าให้ตายได้" แล้วตรัสพระคาถาว่า
"ท่านจงดูกา นางนกไส้ กบ และแมลงวันหัวเขียว สัตว์เหล่านี้ได้ฆ่าช้างแล้ว จงดูการจองเวรของคนคู่เวรทั้งหลาย เพราะฉะนั้น พวกเธออย่าได้ก่อเวรกับใคร ๆ แม้กับคนไม่เป็นที่รักเลย"

 

ก็ กราบเท้าลา ไปแล้ว ฮับ แปลว่า จะไม่เสวนาทางธรรมกันอีก ไม่ว่ากรณีใดๆ

แต่ทางโลก ก็คุยกันไปตามปรกติ

ว่าแต่ อย่า ทำตัวเป็น โซดา ให้ ลุง จอฮัน เขาอาศัย
ย่ำยี พุทธศาสนา ด้วยความไม่ประสา มากนัก นะฮับ

ป๋ม รับไม่ได้ โดยเฉพาะมาว่า พระแม่วิสาขามาตา ออกสื่อ

 

อาการฟ้องมากผมว่านะ55
เหมือนคนชะเลียท่านหญิงพระแม่นางวิสาขาเลย55