ไม่รู้จักกัน

เคยเจออยู่นะผมกึ่งหลับกึ่งตื่น
สมัยเรียนคนในหอเจอกันหมดผมคนเดียวไม่เจอ
เพื่อนบอกคนมีบุญถึงได้เจอ
กัเลยน้อยใจไปด่าผีเราไม่มีบุญหรืองัยถึงไม่เคยเจอ
พอเจอกะโอเครละ555

 

เคยเห็น.. แต่ ผีทะเล.. นะ

 

ต้องใช้.. ตาเนื้อ.. เท่านั้น.. จึงจะเห็นสมมุตินั้นด้ายย..

 

จากการลอง วิชา เคลื่อนย้าย จักรวาล
ผลปรากฎ เป็น อวิชชา คือ ใช้ผิดวัตถุประสงค์ ไม่ให้สิ่งใดมองเห็น (เป้นการเอาตัวรอดแบบผิด)
เลย ยกเลิกวิชชานี้แล้ว

.
.

 

ถ้าเคลื่อน.. จักรยาน ล่ะ.. พอ Ok..อยู่นะ..

 

มี 2 วงล้อ..

 

มี..

ล้อฟรี กับ ล้อล็อค..

หรือ อาจจะ..

..ล้อหลุด.. ได้ หากความเร็วเหนือแสง.. นะ

 

ต้องขออนุญาต จขกท.

แจกจ่าย.. อะดรีนาลีน..

ให้กับกัลยาณมิตร ร่วมกระทู้

นะ ขอรับ ..

 

ขอบคุณมากเลย เพิ่งคิดได้แค่ข้อ 3 ส่วนข้อ 1 ยังไม่สุดท้าย แต่มาทางนี้เหมือนกัน
เอามาวางแบบนี้สบายเลย

 

หุย...อ่านแล้วก็คิดอยู่ตั้งนาน..."ขออนุญาต จขกท."

คืออ่านเพลินอ่ะ...มาอ๋อตอนที่ แล้ว จขกท.คือใคร 555 อ้าวก็เรานี่หว่า

ตามสบายท่าน แหม...เพลินมาตั้งหลายวัน เพิ่งนึกถึง จขกท.เนอะ 555

 

วันที่ 16 ที่จะถึงนี้ ชิมิ

 

ก้อ..เกรง ๆ อยู่ เหมียนกันว่า.. กัว จขกท. จะปรี๊ด..!!?

แต่เมื่อพิจารณา แล้ว.. จขกท. มีขันติธรรม ประกอบกับ ธัมมารมณ์ ที่สงบ..

จึง ติ้งต่าง.. ฉวย โอกาส.. เอ้ย..! ถือโอกาส มา ณ ทีนี้.. งับ ..

 

ท่าน อาจจะมองข้อ1 ว่า คือ คำพูดที่เฉือดเฉือน กระมัง ขอรับ

 

ข้อ1. นี้ แปลผิดป่าว เดียวมีคนตาม น่าจะเป็นปากะ นะ

 

อ่านด้วยปัญญานะ

พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้
1. สิ่งที่คมที่สุดในโลกคืออะไร
คนทั่วไปตอบพร้อมกันว่า “มีด”

พระองค์ตอบว่า…
สิ่งที่คมที่สุด คือ “ลิ้นของมนุษย์” เพราะว่า ด้วยลิ้น มนุษย์ใส่ร้ายคนอื่น ทำร้ายหัวใจคนอื่น ทำร้ายความรู้สึกคนอื่นได้

เวลาพูดต้องกระดกลิ้นไปมาไหม?

 

จ้า รู้แล้วจ้า ทำไม่เป็น เลยสับสน

 

พระพุทธเจ้าพระองค์ตรัสว่า จิตตัง ปภัสสรัง อาคันตุเกหิกิเลเสหิ จิตเป็นของผ่องใสอยู่ทุกเมื่อ กิเลสเป็นอาคันตุกะจรมาต่างหาก นี้ก็แสดงว่าพระพุทธองค์ตรัสไว้ชัดแล้ว
.
ของในโลกนี้ต้องประสมกันทั้งหมด จึงเป็น โลก ของอันเดียว มีแต่ ธรรม คำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ผู้เห็นธรรมเป็นของหลายอย่างต่างๆ กัน ผู้นั้นได้ชื่อว่ายังเข้าไม่ถึงธรรม
.
นัยหนึ่งเหมือนกันน้ำเป็นของใสสะอาด เมื่อบุคคลนำเอาสีมาประสมย่อมมีสีต่างๆ เช่น เอาสีแดงมาประสมน้ำก็เลยเป็นสีแดงไป เมื่อเอาสีดำมาประสมน้ำก็เลยเป็นสีดำไป สุดแท้แต่จะเอาสีอะไรมาประสม น้ำก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นสีนั้นๆ แท้จริงแล้วน้ำเป็นของใสสะอาดอยู่ตามเดิม
.
หากผู้มีปัญญา สามารถกลั่นกรองเอาน้ำออกมาได้ น้ำก็ใสสะอาดเป็นปกติอยู่ตามเดิม สีเป็นเครื่องประสมให้น้ำเป็นไปต่างๆ
.
น้ำเป็นของมีประโยชน์มาก สามารถชำระของสกปรก สิ่งโสโครกทั้งปวงให้สะอาดได้ ความสะอาดของตนมีอยู่แล้ว ยังสามารถแทรกซึมเข้าไปในสิ่งโสโครกทั้งปวง ชำระเอาสิ่งโสโครกเหล่านั้นออกมาได้ นี่ก็ฉันใด ผู้มีปัญญาทั้งหลาย
ย่อมสามารถกลั่นกรองเอาจิตของตนที่ปะปนกับ
กิเลสออกมาได้ฉันนั้น
.
คัดมาเพียงส่วนหนึ่งของหนังสือ
"สิ้นโลกเหลือธรรม"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)
_/|\_ _/|\_ _/|\_

 

อัตถิ อิมัสมิง กาเย...

๑. เกศา คือผม อย่าได้ชื่นชม ว่าผมโสภา ทั้งเก้าล้านเส้น ล้วนเป็นอนิจจา อย่าได้โสกาว่าเป็นแก่นสาร

๒. โลมา คือขน งอกทั่วตัวตน ก็เป็นอนิจจัง ได้เก้าโกฏิเส้น บ่มิเป็นแก่นสาร เวลาถึงกาล

๓. นะขา คือเล็บ ยาวนักมักเจ็บ ว่าเล็บทั้งหลาย เปื่อยเน่าพุพอง เป็นหนองภายใน ทนทานเอาไว้ ย่อมเป็นกังวล

๔. ทันตา คือฟัน สามสิบสองอัน ข้างล่างข้างบน งอกขึ้นภายหลัง น่าชังเหลือทน หลุดถอนคลอนหล่น ทนทุกข์เวทนา

๕. ตะโจ คือหนัง ห่อหุ่มกายัง เท่าผลพุทรา ห่อหุ้มรอบตัว ทั่วทั้งกายา เมื่อม้วยมรณา แร้งกาจิกกิน

๖. มังสัง คือเนื้อ อย่าได้เอื้อเฟื้อ เนื้อเก้าร้อยชิ้น เน่าหนองกองเกื้อง อยู่เหนือแผ่นดิน แร้งกาจิกกิน เมื่อสิ้นอาสัญ

๗. นะหารู คือเอ็น เมื่อตัวยังเป็น เอ็นซักไหวหวั่น เอ็นใหญ่เก้าร้อย เอ็นน้อยเก้าพัน รัดรึงตรึงกัน ผูกพันกายา

๘. อัฐิ คือกระดูก นั้นพันผูก กระดูกนานา ได้ ๓๐๐ ถ้วน ล้วนเป็นอนิจจา อย่าได้โสกา ว่าเป็นแก่นสาร

 

๙. อัฏฐิมิญชัง คือเยื่อในกระดูก กระดูกนั้นยัง มีเยื่อยึดและยาน หล่อเลี้ยงสังขาร เวลาถึงกาล สาปสูญบรรลัย

๑๐. วักกัง คือม้าม อยู่แอบแนบข้าง ริมเนื้อหัวใจ ผู้มีปัญญา จดจำเอาไว้ เร่งคิดให้ได้ ถึงพระอนิจจัง

๑๑. หะทะยัง คือหัวใจ พระท่านขานไข ว่าใจนานา ใจขึงใจโกรธ ใจโทษโทสา ใจมารแกล้วกล้า ฆ่าสัตว์ทั้งหลาย ใจมักส่อเสียด ใจลวงใจล่อ ให้เขาหลงไหล ใจมืดใจมัว หลงตัวจนตาย ใจดำนั้นไซร้ เหมือนสัตว์เดรัจฉาน ใจร้ายใจพาล จะจมอยู่นาน ในจตุรบาย ใจมักทำบุญ ให้คิดถึงคุณศีลทานทั้งหลาย ให้แล้วให้เล่า ข้าวน้ำมากมาย จงเร่งขวานขวาย มุ่งหมายทำบุญ ไหว้พระสวดมนต์ กุศลผลบุญ ใจมั่นเจือจุน ด้วยใจศรัทธา ใจนั้นสุภาพ ละอายต่อบาป ใจไม่หยาบช้า ซื่อสัตย์มั่นคง จำนงเจรจา หาโทษโทสา ไม่มีแก่ตน ใจดั่งดวงแก้ว ประเสริฐเลิศแล้ว ส่องโลกโลกา กุศลผลบุญ ทำไว้นานา เราท่านเกิดมา ไม่เป็นแก่นสาร ใจถือขันตี เมตตาปราณี ฝูงสัตว์ทั้งหลาย เหนี่ยวเอามรรคผล ให้ถึงพระนิพพาน แม้นสิ้นอาสัญ ย่อมพ้นอบาย เราจะขอกล่าว ถึงต่ำลงไป

๑๒. ยะกะนัง คือตับ รองรับหัวใจ เป็นพวงแขวนห้อย ย้อยอยู่ข้างใน อย่าได้สงสัย ว่าจะทนทาน

 

๑๓. กิโลมะกัง คือพังผืด หุ้มเนื้อเป็นพืด มองดูแล้วน่าขัน

๑๔. ปิหะกัง คือไต มีอยู่ข้างใน ร่างกายของตน

๑๕. ปัปผาสัง คือปอด คิดดูให้ตลอด มันไม่เป็นผล ล้วนเป็นเครื่องเน่าเปล่าในตัวตน มันไม่เป็นผล เหลือล้นโสมม

๑๖. อันตัง คือไส้ใหญ่ ดุจดังถุงไซร์ ขดไว้ให้กลม สามสิบสองขด ดุจดังหอยขม อย่าได้นิยม เครื่องเน่าภายใน

๑๗. อันตะคุณัง คือไส้น้อย ดุจดังสายสร้อย ร้อยพันเข้าไว้ เมื่อกลืนอาหาร เปรี้ยวหวานเข้าไป อยู่ในลำไส้ น่าเกลียดนักหนา

๑๘. อุทะริยัง คืออาหารใหม่ กัดกินเข้าไป ทุกสิ่งนานา อุตส่าห์กลำกลืน แล้วรากออกมา เร่งคิดอนิจจา ทั่วทั้งกายี

๑๙. กะรีสัง คืออาหารเก่า เครื่องสูญสิ้นเปล่า เปื่อยเน่าหมองศรี เป็นมูลขุ่นข้น ทุกคนย่อมมี อยู่ในกายี เครื่องเหม็นภายใน

๒๐. ปิตตัง คือดี เขียวคลำดำหมี ดุจดังถ่านไฟ ครั้นสิ้นดับจาก พลัดพรากสูญไป เร่งคิดให้ได้ ถึงพระอนิจจา