กระแส"พญานาค"กับข้อเท็จจริงบางอย่าง(มีคลิป) คนที่ไม่เชื่อควรดูด้วยดุลพินิจ

"เลขเด็ดงวดนี้" 1/11/64 คอหวยห้ามพลาด "บั้งไฟพญานาค" คืน ออกพรรษา
22 ต.ค. 2564

|

18:00 น.
1.8 K

แชร์ข่าว
เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
"เลขเด็ดงวดนี้" 1/11/64 คอหวยห้ามพลาดจดไว้เสี่ยงโชค สถานีวิทยุพระพุทธศาสนา หนองคาย รวมไว้ให้แล้ว "บั้งไฟพญานาค" คืน "ออกพรรษา" 21 ต.ค.64
22 ต.ค.2564 ไม่ทำให้ผิดหวัง ๆ "บั้งไฟพญานาค" ในคืน วันออกพรรษา เกิดขึ้นให้ประชาชน และนักท่องเที่ยว ที่ตั้งตารอคอย อยู่ตลอดริมแม่น้ำโขง โดยเฉพาะในจังหวัดหนองคาย ที่ถึงแม้ว่าปีนี้ ประชาชนที่มาร่วมชมปรากฎการณ์ "บั้งไฟพญานาค" จะมีจำนวนไม่มากเหมือนเช่นปีก่อน ๆ ที่ผ่านมา เนื่องจากสถานการณ์การระบาดโควิด-19


และพลาดไม่ได้สำหรับบรรดานักเสี่ยงโชคที่รอคอย "เลขเด็ดงวดนี้" กับปรากฎการณ์ "บั้งไฟพญานาค" โดยล่าสุด สถานีวิทยุกระจายเสียงพระพุทธศาสนาแห่งชาติจังหวัดหนองคาย เปิดเผยบันทึกผลการเกิดปรากฏการณ์ "บั้งไฟพญานาค" ในวันออกพรรษา 2564 ซึ่งปีนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 21 ตุลาคม 2564 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 โดยมีรายละเอียดดังนี้

อำเภอรัตนวาปี
1.บ้านท่าม่วง 68 ลูก
2.บ้านตาลชุม 87 ลูก
3.บ้านเปงจานเหนือ 54 ลูก
4.บ้านหนองคอน (หนองน้ำหนองคอน) 68 ลูก
5.บ้านน้ำเป 10 ลูก
6.บ้านหนองแก้ว 112 ลูก

อำเภอโพนพิสัย
1.บ้านหนองกุ้งเหนือ 94 ลูก
2.บ้านหนองกุ้งใต้ 8 ลูก

อำเภอปากคาด
-ลานพญานาค 27 ลูก

รวมทั้งสิ้น 528 ลูก




ขอขอบคุณแหล่งที่มา
(เด่นโซเชียล)
https://www.komchadluek.net/hot-social/489363

 

เลขสวยจัง

 

ถ้าซื้อก็ขอให้ถูกนะครับ

 

ช่วงนี้ผมรู้สึกเบื่อคน เบื่อโลก เบื่อกิเลส ตัณหาของมนุษย์ เบื่อความวุ่นวาย เวลาออกไปนอกบ้าน ไปห้างหรือสถานที่ๆเจอคนเยอะๆ แล้วรู้สึกมึนหัว เบลอๆ เหมือนมีคลื่นเสียง หรือพลังงานอะไรมาทำให้จิตใจของผมวุ่นวายไปหมด ชอบอยู่กับความสงบนิ่ง นั่งเฉยๆทั้งวันไม่ทำอะไรก็ไม่เบื่อ เหมือนจิตใจของตัวเองชินกับอารมณ์ของความว่าง ความสงบไปแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยวางทางโลก เพราะลึกๆยังอยากได้ความสำเร็จทางโลกอยู่ แค่รู้สึกว่าสิ่งไหนที่เป็นความวุ่นวาย หรือมีความรู้สึกที่ไม่เป็นกลางมากระทบ แล้วจิตใจเหมือนจะต่อต้าน หรือไม่ชอบความรู้สึกพวกนั้น

 

ฝัน 13-11-2564 ข้าพเจ้าฝันว่าไป ได้นั่งรถไปกับรุ่นน้อง พร้อมกับพระสงฆ์ 1 รูป ไปวัดแห่งหนึ่ง วัดแห่งนี้ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน พอไปถึงก็มีทางเดินเหมือนถ้ำ แต่เป็นถ้ำที่มีการทำทางให้เดินสะดวก ระหว่างเดินทางไปก็มีหุ่นขี้ผึ้งของพระเกจิอาจารย์สำคัญๆที่มรณภาพไปแล้วมากมาย ที่เห็นจำได้คือหลวงปู่เสาร์ ปลายทางเป็นบันไดขึ้นไปสู่จุดสำคัญของถ้ำ ระหว่างที่ขึ้นบันได เหมือนมีพลังงานบางอย่างกดพวกเราไว้ให้เดินลำบาก หลวงปู่บอกที่นี้แรง นี้คือพลังงานของพญานาคที่อยู่ ณ สถานที่นี้ปลายทางมีรูปปั้นองค์พญานาค 3 องค์ องค์ซ้ายสุดข้าพเจ้าจำไม่ได้ องค์กลางเป็นองค์พญานาคสีขาว ใส่ชุดคล้ายพราหมณ์ มีหนวดยาวสีขาว มีเศียรปรก 5 เศียรเป็นองค์ประธาน องค์ขวาสุดเป็นร่างพญานาคองค์สีดำขดอยู่ จากนั้นหลวงปู่ก็กดกลไกหน้าพญานาคทั้ง 3 ปรากฏของมงคลออกมา หลวงปู่หยิบพระขรรค์ที่เป็นสีดำออกรุ้ง (คาดว่าน่าจะเป็นพระขรรค์เหล็กไหล) มามอบให้น้องของข้าพเจ้า ส่วนข้าพเจ้าได้รับพระที่เป็นแผงรวมๆๆพระหลายๆองค์ และหลวงปู่ก็กล่าวว่า “สิ่งที่เอ็งขอข้ามาทั้งหมด ข้ารับรู้ทั้งหมด ข้าจะให้เอ็งในทุกๆสิ่ง” จากนั้นเพื่อนข้าพเจ้าถามหลวงปู่ว่า หลวงปู่ครับที่นี้มีถ้ำอีกไหม หลวงปู่กล่าวว่ามี จากนั้นก็พลันตื่น

 

พญานาค 7
เศียร 5
57,75

 

ขอบคุณท่าน9 มากที่บอกว่า ทุกๆความฝันมักมีตัวเลขซ่อนอยู่
งวดนี้แม่ถูกหลายพันเลย

 

ทุกครั้งที่ฝันถึงหลวงปู่ดู่ท่านก็มอบของมงคลทุกครังเลย

 

#รู้บ้างไหม ?
มีใครรู้บ้างไหมว่า ในขณะที่มีผู้คนมาถวายปัจจัยสังฆทานแก่หลวงปู่จำนวนนับหมื่นบาทในแต่ละวัน พอถึงตอนเย็นท่านก็จะให้ลูกศิษย์รวบรวมไปถวายเจ้าอาวาสทั้งหมด ไม่เก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัวเลย
มีใครรู้บ้างไหมว่า ยามบ่ายๆ ที่ปลอดผู้คน หลวงปู่จะเดินเก็บหนังยางที่หล่นอยู่ตามพื้นขึ้นมาแขวนรวมไว้ที่ตะปูข้างกุฏิ เพื่อให้โยมที่มาวัดได้นำไปใช้กัน
มีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่สรงน้ำโดยไม่ใช้สบู่เลย
มีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่ไม่เปลี่ยนอัฐบริขารง่ายๆ ทั้งๆ ที่มีคนมาถวายของใหม่ให้ใช้อยู่เสมอๆ บางครั้งเป็นของใช้ เช่น อาสนะนุ่มๆ ท่านก็จะเอามานั่งฉลองให้ผู้ถวายอิ่มใจ หลังจากนั้นไม่กี่วัน ท่านก็จะเอาไปรวมเป็นของสงฆ์เพื่อรอการจัดสรรต่อ แล้วท่านก็กลับมานั่งบนกระดานแข็งๆ อีกตามเดิม
มีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่ฉันมื้อหนึ่งๆ เพียงไม่กี่คำ ท่านฉันมื้อเพลก็เพียงเพื่อจะสงเคราะห์คนที่อยู่ไกลๆ ที่มาไม่ทันตอนเช้า ให้ได้มีโอกาสทำบุญ
มีใครรู้บ้างไหมว่า ที่นอนจำวัดของหลวงปู่นั้นเล็กขนาดแทบไม่มีที่พลิกตัว แถมท่านยังเมตตาอนุญาตให้ศิษย์ใช้ห้องจำวัดของท่านเป็นที่นั่งปฏิบัติกรรมฐานในสมัยที่วัดยังไม่มีสถานที่นั่งภาวนา
มีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่ท่านพยายามสอนด้วยการทำให้ดู
ปฏิปทาที่งดงาม
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
ขอนอบน้อมกราบสักการะด้วยเศียรเกล้าครับ

 

ในนี้มีคนเสียสติด้วยหรอครับ

 

".....แค่รู้สึกว่าสิ่งไหนที่เป็นความวุ่นวาย
หรือมีความรู้สึกที่ไม่เป็นกลางมากระทบ
แล้วจิตใจเหมือนจะต่อต้าน
หรือไม่ชอบความรู้สึกพวกนั้น....."
(volvo16738)


คุณvolvo...เป็นคนดีมากครับ
สิ่งศักดิ์สสิทธิ์จะอยู่ข้างใจและกายคุณ

 

"พญานาค 7 เศียร 5"
aegmanmu(น้องเอก)



เศียรปรก 5 เศียรเป็นองค์ประธาน
ถ้ำ 0
พญานาค 3 องค์
พญานาคแทนเลข 7

หลวงปู่นำโชคลาภมาให้
....สาธุ

 

"พญานาค 7 เศียร 5"
aegmanmu(น้องเอก)



เศียรปรก 5 เศียรเป็นองค์ประธาน
ถ้ำ 0
พญานาค 3 องค์
พญานาคแทนเลข 7

หลวงปู่นำโชคลาภมาให้
....สาธุ

 

ข้อคิด-ธรรมะ : ปาฏิหาริย์ต้นโพธิ์ โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก

คอลัมน์ รื่นร่ม รมเยศ
โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก

ตอนที่แล้วพูดว่า ต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่พุทธคยา เป็นต้นที่สาม ที่สืบมาแต่ต้นแรกนั้น ผิดครับ

ท่านผู้รู้บอกว่าเป็นต้นที่สี่แล้ว ต้นแรกคือต้นที่พระพุทธองค์ประทับใต้ร่มเงาแล้วได้ตรัสรู้

ต้นที่สองเป็นหน่อสืบมาแต่ต้นแรกที่พระเจ้าอโศกปลูกไว้

ต้นที่สามหลานพระเจ้าอโศกปลูก ท่านผู้รู้ซึ่งไม่ประสงค์ออกนามบอกมาอย่างนี้ ส่วนผมผู้ชอบออกนามแต่ไม่ค่อยรู้อะไรก็ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ เรื่องก่อนเกิดมันก็อย่างนี้แหละครับ (ถ้าแก้คำผิดแล้วยังผิดอยู่อีก บอกมาอีกก็แล้วกัน)

ขณะนั่งสงบใจใต้ต้นโพธิ์ ผมพยายามนึกวาดมโนภาพว่า กำลังนั่งเฝ้าพระพุทธองค์อยู่ นึกไปนึกมาปรากฏนิมิตรางๆ คล้ายมีคนนั่งอยู่โคนต้นไม้ จะเป็นอะไรก็ตาม ผมก็ทึกทักเอาว่าเป็นภาพพระพุทธองค์แน่ๆ ปีติปราโมทย์แผ่ซ่านทั่วสรรพางค์ ลืมตาขึ้นมาเพื่อดูให้ชัดๆ ด้วยความลืมตัว ภาพนั้นก็พลันหายวับ


มองดูใบโพธิ์ .....................ใบโตต้องลมพริ้วปลิวไสว
ใบโพธิ์คือใบใจ ..................ที่มากในกรุณาปรานี
พระบรมโพธิสัตว์ ................ตรัสรู้อริยสัจสี่
ใต้ร่มโพธิพฤกษ์นี้ ...............ที่รื่นรื่นร่มชื่นใจ
ริมฝั่งเนรัญชรา ...................รินรินสายธาราไหล
เรื่อเรื่ออรุโณทัย .................ไขแสงจรัสจ้าสู่สากล
ทรง "จุดไฟ" ปัญญากล้าขลัง ....ยังหัวใจผู้หม่นหมอง
หายมืดบอดใบ้มัวมน ...........ทศพลเลิศแล้วพระกรุณา
ไพร่ฟ้าจะหน้าใส ................สันติสุขแผ่ไปทุกหย่อมหญ้า
ถ้าเอาใบโพธิ์คือปัญญา ........กรุณามาประดับดวงใจเอย



ก็ไม่รู้อารมณ์กวีถะถั่งพรั่งพรูมาจากไหน รำพึงรำพันออกมาเป็นบทกลอน (ประตู) อย่างที่ยกมาข้างต้น ก็ไม่นึกว่าจะได้รู้ได้เห็นอะไรมากมาย เพราะอินเดียสมัยนี้คนละยุคสมัยกับพุทธกาล

แต่พอไปถึงแล้ว ภาพที่บรรยายไว้ในตำราไม่ได้ผิดไปจากที่ได้ไปเห็นด้วยตาเลย หรือจะพูดให้ถูกก็คือสภาพความเป็นอยู่ของผู้คนในอินเดียปัจจุบัน มิได้แตกต่างจากที่ได้อ่านจากคัมภีร์พระศาสนาเลย

คุณลุง "ประสก" ท่านบอกว่า ท่านเป็นเปรียญ 7 ประโยค พอได้ไปอินเดียความรู้ท่านเพิ่มขึ้นอีกถึง 14 ประโยค ก็เห็นจะจริง ขนาดผมไม่รู้เรื่องอะไร พอมาถึงอินเดียยังได้รู้ได้เห็นอะไรมากมาย (ตาดู หูฟังคำบรรยายทำให้เข้าใจแจ่มแจ้งยิ่งนัก)

เมื่อไหว้ต้นพระศรีมหาโพธิ์เสร็จแล้ว หัวหน้าทัวร์ประกาศทางโทรโข่งว่าให้ทุกคนขึ้นรถจะได้พาไปชมวัดทิเบต ไปดูเด็กน้อยคนหนึ่ง เขาเชื่อกันว่าเป็นทะไลลามะองค์ก่อน คือองค์ที่เป็นอาจารย์ขององค์ปัจจุบันกลับชาติมาเกิด

ผมนึกดีใจว่า แหม มาอินเดียคราวนี้มีบุญวาสนาจริง นอกจากได้มานมัสการปูชนียสถานต่างๆ แล้วยังจะได้พบอาจารย์ของทะไลลามะอีกด้วย

เห็นใครต่อใครโกยเอาดินที่โคนต้นโพธิ์ ผมกระซิบถามว่า เอาไปทำไม เขาบอกว่าเอาไปบูชา คุณไม่เอาหรือ ผมก็เลยเอากะเขาบ้างพร้อมยกมือขอประทานจากพุทธองค์ ห่อกระดาษทิชชูใส่ลงในเป้ (กระดาษห่อก็ไม่สมควรอยู่แล้ว แต่ผมก็ไม่ทันฉุกคิด)

พอไปถึงวัดทิเบต จะขึ้นไปชั้นบนที่เขาว่ามีอาจารย์ของทะไลลามะอยู่ เขาบอกให้ถอดรองเท้า

เห็นเลยที่เก็บรองเท้ามาไกลพอสมควร ผมถอดรองเท้าแล้วก็ยัดใส่เป้สะพายโดยมิได้คิดอะไร หลังจากดูอะไรต่ออะไรพอสมควรแก่เวลาแล้ว ก็กลับมาขึ้นรถกลับโรงแรม

อาบน้ำอาบท่ากินข้าวกินปลาเสร็จแล้ว ผมหยิบเป้มาจะเอาดินออกมาไว้บนหัวนอน ควานหาจนทั่วก็ไม่พบ พบแต่กระดาษทิชชูที่ผมใช้ห่อดิน ไม่รู้ดินหายไปไหน เป็นที่ประหลาดมหัศจรรย์อย่างยิ่ง

"หรือว่ารองเท้า...." นึกขึ้นมาได้เช่นนี้ ผมขนลุกไปทั้งตัวครับ ตอนจะขึ้นวัดทิเบตผมเอารองเท้าใส่ลงไปในเป้ แสดงถึงความเลินเล่อ ไม่เคารพต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ผมอ้างว่าจะเอาไปบูชา "ยังไม่ทันไรเอ็งก็ขาดคารวะแล้ว เอ็งอย่าเอาไปถึงเมืองไทยเลย" หูแว่วเสียงใครไม่รู้ตำหนิผมเช่นนี้

ผมจึงกราบขอขมาพระพุทธองค์ สำหรับการกระทำที่ไม่สมควรนั้น และขอประทานเมตตาจากพระองค์อีกครั้ง (ผมคิดเอาเองว่า เมื่อดินหายไปได้ก็ต้องมาได้ จึงเอาผ้าขาวปูไว้ที่โต๊ะหัวนอน เผื่อดินที่หายไปจะกลับมาโดยปาฏิหาริย์)

ไม่ทันจะนอน เสียงคนมาเคาะประตู ปรากฏว่าเป็นพระภิกษุสองรูป ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยสงฆ์ที่ผมเคยไปถวายความรู้ท่านอยู่พักหนึ่ง ท่านมาเรียนต่อที่อินเดีย ทราบว่าผมมาอินเดียก็เลยมาเยี่ยม พอเปิดประตูเข้ามานั่งเก้าอี้ยังไม่ทันได้พูดคุยอะไร หนึ่งในสองรูปนั้นล้วงห่อผ้าขาวจากย่ามยื่นให้ผม ผมถามว่าอะไร

"ดินที่โคนต้นพระศรีมหาโพธิ์ เอามาให้อาจารย์ไว้บูชา ศักดิ์สิทธิ์มากนะอาจารย์" พระลูกศิษย์บอก

ผมขนลุกซู่เป็นครั้งที่สอง



ขอขอบคุณ
มติชนออนไลน์
คอลัมน์ รื่นร่ม รมเยศ
ศ.เสฐียรพงษ์ วรรณปก

 

จากบทความข้างบนของศ.เสฐียรพงษ์ วรรณปก
อ่านแล้วมหัศจรรย์ใจยิ่ง
นี่แสดงว่าสิ่งเร้นลับในโลกนี้มีมากมาย
บางคนเทใจเชื่อเต็มร้อย...เช่นตัวผม
บางคนไม่เชื่อเลยเพราะไม่เคยประสบด้วยตนเอง
บางคนเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง
แม้เชื่อแต่มักสรุปว่าเป็นความบังเอิญ
แต่ทางพุทธศาสนากล่าวว่า...
"ความบังเอิญไม่มีในโลก"

เช้าตรู่วันนี้ได้อ่านบทความข้างบน
ควรจะบอกว่าเป็นความบังเอิญ
หรือเพราะฟ้าดินได้กำหนดไว้แล้ว?

ด้วยเมื่อวาน 6 โมงเช้า
ผมได้เดินทางไปอ.หนองหญ้าปล้อง
ระหว่างทางได้แวะไปกราบไหว้องค์หยกขาว วัดพุตะเคียน
ยามเช้าอากาศเย็นสบายๆลมเงียบสงบ
ช่วงที่กำลังกราบไหว้อธิฐานภาวนาอยู่ในวิหาร
ปรากฏกระแสลมพัดผ่านมาทางหน้าต่างหลายระลอก
แรงพอควรที่ทำให้กิ่งไม้และใบไม้ใกล้ๆพริ้วไหวตามแรงลม
พอปักธูปลงกระถาง ลมเงียบสงบในทันที
จึงรู้สึกถึงความประหลาดใจว่า...
จู่ๆกระแสลมเกิดขึ้นฉับพลันได้อย่างใด?
...ยิ่งเพิ่มความประหลาดใจมากยิ่งขึ้น
เมื่อหยิบแบงค์แดงจะหยอดตู้ทำบุญ???
(ไว้เล่าต่อในวันหลัง)
และระหว่างเดินทางได้มีเรื่องบังเอิญหลายครั้ง

พอออกจากวิหาร เดินผ่านต้นโพธิ์
ใบโพธิ์สีเหลืองอร่ามตาร่วงลงมาบนรองเท้า
ระหว่างซอกนิ้วกับรองเท้า
จึงพยายามสลัดให้หลุดออกไปหลายครั้ง
**แต่ไม่หลุด**
สุดท้ายจึงตัดสินใจก้มลงไปหยิบเพื่อเก็บไว้บูชา
เพราะเมื่อสังเกตุรอบๆบริเวณต้นโพธิ์
ไม่มีใบไหนสีสันอร่ามตาเช่นใบนี้

(เดี๋ยวจะเล่าต่อในวันหลัง)
พร้อมรูปถ่าย(ถ้าอัพโหลดได้)

หมายเหตุ
เช้าวันนี้ประมาณ07.00และเมื่อกี้17.00
ได้พิมพ์และส่งเนื้อหาทั้งหมดผ่านมือถือ
แต่ไม่สำเร็จ(แฮ้งค์)และเวปไม่เก็บข้อมูล
จึงต้องพิมพ์ใหม่ครั้งที่3โดยเปลี่ยนใช้PC คอม
หวังว่าคงโพสต์สำเร็จ

 

สาธุๆครับท่าน9

 

ช่วงนี้จเอเจอปรากฏการณ์ ประหลาด คือผมไปทำบุญผ้าป่าอุทิศให้คนที่ผมเคารพ ท่านนึง แต่กำลังจะยกปัจจัยถวายพระ มันเหมือนมีพลังงาน มาครอบหัวใจไว้ มันทำให้ผมรู้สึกปรามาส ดูหมิ่นคนที่ผมเคารพ แต่ผมก็ตั้งสติยกปัจจัยถวายพระครับ อุทิศให้คนที่ผมเคารพ จนได้ครับ แล้วก็มีเสียงแล่บเข้าในหัวใจ ว่า มาตัดพ้อว่า ไม่ยินดีในการกระทำนี้ เลย เสียใจ เหมือนตีเสมอ ไม่เคราพกัน เป็นคล้ายเสียงคนที่ผมเคารพด้วยครับ แหมมันทำเอา เสียวหัวใจ หล่นไปตาตุ่ม เลยครับ แล้วพลังงานนั้น ก็ทำให้ผมรุ็สึก ปวดหัวใจ หายใจไม่ทั่วท้องเลย ยามตอนนอนก็มี นิมิต คนที่ผมเคารพ มาร้องต่อว่า แต่มีเสียง หัวเราะ คิกคักๆ แบบสะใจ อะไรซักอย่าง มาด้วย แล้วก็เหมือน จะเอาประเด็นนี้มาเล่น ส่งข้อมูล เข้า สมองผมตลอดเวลาเลยครับ

ตอนใกล้สว่างฝันว่า ว่าเข้าไปในบ้านร้างแห่งนึงใกล้แม่น้ำ มีคนจับจระเข้สภาพเน่าเฟะมาขังไว้ ล้อมด้วยอวน เหมือนจะมีการประกอบพิธีกรรมทางไสยศาสตร์

แต่จู่จระเข้ตัวนั้นก็อาละวาด ไล่กัดคนพวกนั้น แล้วจระเข้ตัวนั้น ก็หันมามองแล้วก็ไล่กัดผม ทันใดนั้นก็มีมีดเล่มนึงหล่นมา พร้อมเสียงบอกว่า ตัดอวน ที่อยู่รอบให้หมด แล้วผมก็ไล่ตัด อวนที่ขึงอยู่ในห้องนั้นจนหมด พร้อมจระเข้ที่ไล่กัดมา ก็หนีมาเรื่อยๆ จน มาถึง ประตูที่จะเปิดออกไปข้างนอกที่เป็นแม่น้ำ ก็มีเสียงบอกอีกว่า เปิดประตูนั่นซะ ผมรีบเปิดประตูออก แล้วหันหลังไปเจอจระเข้ อ้าปากกว้าง แต่ทว่าจระเข้ตัวนั้น ก็โดน กระโดดพุ่งข้ามหัว ออกไปแม่น้ำข้างนอก ไปเกาะ โขดหิน เป็นผู้ชาย นุ่งโจงกระเบน สีเขียว ยืนโค้งหัวคำนับให้ แล้วก็บอกว่า ข้าขอไปแล้วไปลับ ไม่หวน คืน แล้วก็กลายเป็นจระเข้ ว่ายน้ำสู้แม่น้ำใหญ่ต่อไป

แต่หลังจากฝันเรื่องจระเข้ ก็ดีขึ้นครับ แต่ท่าว ร่างกาย กับจิตใจผมก็ยังรวนๆเป็นอาทิตย์

แล้วทำสมาธิแทบไม่ไดัเลย มีเสียง ปึงปัง เห็นเป็นคนมาฆ้อง มาวางไว้ข้างๆ แล้วตี เสียงสนั่น แล้วก็ตามมาด้วย เสียง คึกคักๆตลอดเวลา แล้วต่อมาก็ฝันว่า หลวงพ่อฤาษีท่านลอยอยู่กลางฟ้า มีเสียงกัวงวาลๆ บอกว่า ให้อารธนา คุณพระรัตนตรัย ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ขับไล่สิ่งแปลกปลอมออกไป แต่แปลกครับฝันครั้งนี้ ผมเห็นตัวเองหลับอยู่ แต่ตัวผมออกมายืนอยู่กลางแจ้ง ผมก็ภาวนา จนรู้สึกเสียวแปลบๆที่หัวใจ มีก้อนพลังงานสีดำลอยออกมาจากหัวใจ ลอยผ่านไปท้ายทอย พร้อมเสียงฮือๆ ร้องไห้เสียใจ พร้อมมีเสียงกังวาลๆ บอกมาว่า เป็นกรรม ที่เคยไปก่อกวนผู้ทรงศีลเอาไว้ กับไปทำให้ผู้อื่นที่ดีต่อเราเสียใจอย่างนัก ลูก แล้วผมก็ตื่นขึ้นมา พบว่าสิ่งที่ก่อกวนสมองนั้นหายไปครับ

 

เพิ่งตื่นครับ ตี 4 กว่า มีเรื่องความฝันมาเล่าให้ฟัง ไม่คิดว่าจะมาฝันในวันพระ...

เมื่อคืนผมนั่งสมาธิ เข้าฌานหาวิธีช่วยป้าท่านนึงที่เคยเลี้ยงดูผม ตอนยังเด็ก อยากรู้ว่าท่านอยู่ที่ไหนตอนนี้ เอาจริงๆผมห่วงอยู่ลึกๆ แต่นั่งได้ไม่นาน ผมเองก็รู้ตัว ช่วงนี้ผมกลับไปรักแฟนเก่าและอยากได้คืนเพราะเขาโสด 5555 จิตใจเลยฟุ้งซ่านนิดนึง นั่งไม่ไหวเลยตัดสินใจนอนหลับซะ...

ผมฝันถึงพระรูปหนึ่ง น่าจะเป็นพระสายกรรมฐาน วัดป่าแห่งหนึ่ง ฝันว่าได้มีโอกาสคุยกับท่าน เหมือนไปทำบุญกับท่าน แล้วได้มีโอกาสได้เดินป่าด้วยกัน 5555 ท่านถามหลายเรื่องมาก

หลังจากนั้นทางตระกูลฝ่ายพ่อของผม นิมนต์ท่านนั่งเรือข้ามฝากไปร้านอาหารอีกฝั่ง เพื่อเลี้ยงอาหารท่าน นิมนต์ไปฉันท์อาหารแหละ

หลังจากนั้นภาพตัดไปตอนนั่งคุยกับท่าน ท่านบอกว่า "เราเหมือนมีของเก่าติดตัวนะ เรื่องญาณหยั่งรู้ ฝึกไม่นานก็ได้แล้ว"

ผมเลยตอบกลับไปว่า "ผมฝึกมานานแล้วครับ ยังเข้าฌาน 4 ยังไม่ได้เลย"

ท่านตอบกลับมาว่า "ไม่ถึงงง... เราเข้าแค่สมาธิต้นๆ ระดับอุปจารสมาธิ ก็ได้แล้ว แค่เราไม่รู้วิธี มันมีวิธีฝึกเฉพาะ ไม่ต้องเข้าถึงฌาน 4 หรอก นั่งแบบนั้นมันไม่ได้อะไรหรอก มันก็จะนิ่งอยู่อย่างนั้น กว่าจะถึงฌาน 4 มันยาก"

หลังจากนั้นก็ตัดไปอีกภาพ เป็นภาพที่ผมกับครอบครัวนั่งรถไปซื้อของถวายพระ แล้วก็ตื่น...

เล่าให้ฟังเล่นๆครับ วันพระ ฝันถึงพระ ดีจริงๆ แหะๆ

 

ปกติจะช่วยป้า ต้องสายเลือดเดียวกันนะ

แต่เคสที่เล่าท่านไปเกิดเป็นคนแล้วนะ
ไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว
ปล.ทางถาคเหนือประเทศไทย

 

ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันหรอกครับ แต่เป็นคนที่เคยเลี้ยงดูผมมาช่วงสั้นๆในตอนยังเด็ก ท่านเป็นคนที่แม่ผมจ้างมาทำงานที่บ้าน วันที่ผมไม่ได้ไปโรงเรียนก็ไปเล่นบ้านท่านช่วงหนึ่ง

ขอบคุณมากครับที่บอก จริงๆผมห่วงอยู่ เพราะตอนมีชีวิตอยู่ ท่านเป็นคนดื่มเหล้าบ่อยมาก และอีกหลายๆเรื่องทำให้รู้สึกห่วง ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์จริงๆก็ดีระดับนึงแล้วครับ...