ช่วยผมด้วย ตอนนี้ผมกำลังย่ำแย่

อันนี้ขอเล่าแบบรวบรัดเลยน่ะครับ เมื่อปี2018 ผมได้ไปดูดวงมา อาจารย์บอกผมดวงตก มาสามปี

แล้ว มักพูดผิด คิดผิด ทำผิด อาจารย์บอกปีนี้ให้ระวังความคิดตัวเอง แต่ด้วยปัญหาการเงินที่บ้าน ผมต้องออกไปทำงาน สมัคงานร้านอาหาร ที่ทำงานผมจะมีต้นโพธิอยู่หลังร้าน ผูกผ้าสามสีไว้ ซึ่งผมไม่เข้าไปยุ่งอยู่แล้ว แต่ เหตุการณ์แย่ๆมันก็เริ่มต่อจากนี้ ผมมักได้ยินเสียงคนเรียกชื่อผมในร้าน

แต่ตอนนั้นผมอยู่คนเดียว เจอแต่เรื่องแปลกๆ วันนั้นผมปิดร้านทำความสะอาด ด้วยปัญหาหล่ายอย่างที่สะสมมาหลายปี มันทำให้ผมระเบิดความโกรธสุดขีดไม่เคยโกรธหนักขนาดนี้มาก่อนในชีวิต แล้วผมก็เห็นนิมิต เป็นคนร่างกายผอมติดกระดูกผมผมยาวถึงแค่คอ ไม่มีลูกตา กำลังมองผมอยู่ สักพักตัวผมอยู่ดีๆก็หัวเลาะขึ้นมาเอง หัวเลาะแบบคนบ้า หลังจากวันนั้นผมเริ่มปวดบริเวณหน้าผาก คุมตัวเองไม่ได้ เหมอลอยตลอด และจุดที่แย่ที่สุด มีคนแก่ร้องเพลงในหัวผม ใช่ครับ อ่านไม่ผิด

คนแก่ร้องเพลง แต่ตัวผมอยู่ดีๆก็ร้องเพลงคุมตัวเองไม่ได้ไม่เป็นอันทำงานจนโดนพี่ที่ทำงานด่า ถึงจะได้สติกลับมา แต่มันก็เริ่มแย่ลงไปอีกเมื่อได้ไปคุยกับพี่ที่ทำงาน สมมุติชื่อ เอ เอ แค่ฟังสิ่งที่ผมเล่า ก็มาปลอบใจ ผมพูดกับเขาว่าผมอ่ะนับถือเจ้าแม่กวนอิม ผมรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่หลังจากวันนั้น เอ เริ่มทำตัวแปลกๆ มาดึงเส้นผมบ้าง มาตัดเล็บให้ผมบ้าง เวลาผมทำงานแล้วเลือดออก เอจะเดินมาเช็ดแผลให้ โดยที่ไม่ขอผมเลย วันต่อมา เอมาถามผม อนุญาติไหม ตอนนั้นงงมาก ขออนุญาติอะไร

เอ: ku ถามว่าอนุญาติไหม
ผมด้วยความงงเลยตอบไม่ แต่แล้ว
เอ กระชากคอเสื้อ ถามผมอีกรอบ
เอ: ku ถามเองอีกรอบ อนุญาติไหม
ด้วยความกลัวผมเลยตอบว่า อนุญาติไป
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มแย่ลงไปอีก เวลาผมกลับบ้านจะมีคนตามผมกลับมาที่บ้านด้วย รู้สึกมีคนยืนตรงปลายเตียงตลอด เวลานอนชอบมีเสียงเคาะปะตู บางครั้งผมก็สะดุ้งตื่นเอง อยู่ๆก็โววายตลอดพังข้าวของทั้งๆที่รู่ว่าตอนนั้นกำลังทำอะไรแต่คุมตัวเองไม่ได้ คิดแต่จะผูกคอตายตลอด เห็นท่าไม่ดีจึงเริ่มสวดมนต์เริ่มฝึก กรรมฐาน เริ่มนั่งสมาธิ กรวดน้ำ แต่ก็ได้แค่เบาลง ทุกอย่างยังเหมือนเดิม จนผมต้องลาออกมันถึงจะหาย หลังจากออกได้มาสักพัก ตอนผมนอนผมเห็นคนที่เคยเห็นในนิมิต มานั่งคุกเข่าข้างๆเตียงผม ตอนนั้นผมตกใจน่ะ แต่ผ่านมาเยอะเลยเริ่มชิน หลังจากนั้นผมสวดอิติปิโส สวดบทใหญ่ ไปเลย แล้วมันก็ได้ผล ได้ยินเสียงกรีดร้อง ไม่นานก็หนีจากผมไป

เหมือนทุกอย่าเหมือนจะดีแต่มันไม่จบ ผมออกจากงานมาได้4เดือนตอนนั้นหันหน้าเข้าหาพุทธเต็มที่ วันนั้นผมไล่อ่านข่าวในเว็บแล้วไปเห็นเว็บโฆษณา ดูวันเดือนปีเกิดเพื่อทำนายเพรชที่ควรจะใส่ ตอนนั้นด้วยความไม่คิดอะไรมาก เลยกรอก วัน เดือน ปี เกิด เวลาตกฝาก คนที่ทำนายเป็นป้าโผกผ้าที่หัวผ้าแบบคนพม่าสมัยก่อน ด้วยความที่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมาก ก็ตามนั้น หลังจากวันนั้นผมมีปัญหากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านตลอด

ที่บ้านมีเจ้าแม่กวนอิมผมอยากจะเขวี้ยงทิ้งให้ได้ จะทำลายพระพุทธรูปให้ได้ อยู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมาเอง วันนั้นผมนั่งสมาธิอย่างหนัก หน้าผากเกิดอาการหน่วงขึ้น เห็นคนแก่ที่อยู่ในรูปตอนที่ผมกดเข้าไปดูการทำนาย เขาผมยาวแก่ยื่นอยู่แถวโต๊ะกินข้าวผมพยายามจะไม่มองแต่หัวผมควบคุมไม่ได้ต้องหันไปมองตลอดแล้ป้าก็หายไป ผมพูดกับพ่อแม่ กับ คนในบ้านไม่มีใครเชื่อเลย หาว่าผมบ้าบ้าง คิดไปเองบ้าง ติดเกมมากไปบ้าง ผมไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ตอนนั้นโควิดก็มา เงินในบ้านก็มีปัญหาอีก ผมเลยต้องออกไปหางาน ช่วงนั้นดวงยังตกอยู่ ที่ทำไม่เป็นมิตรเลยสักคน เขาถามว่าผมเป็นคนจีนหรอ หน้าผมออกไปทางจีน ผมตอบว่าใช่ เขาถามที่บ้านนับถือเจ้าแม่กวนอิมไหม ผมก็ตอบว่านับถือ หลังจากนั้นเขาก็ทำแบบเดียวกับเอ ที่ทำงานเก่า แต่เขาบอกว่าจะเอาไปตรวจว่าเป็นโควิดหรือเปล่า เราก็ได้แต่ทำตามเขาเพราะกลัวไม่มีงานจะทำ หลังจากนั้นเจอแต่เหตุการณ์แย่ๆ ทำอะไรก็แย่ไปหมด หลังจากที่ผมจะใกล้ลาออก

ที่ทำงานจะมีร้านเซเว่นอยู่ข้าง ตอนนั้นซื้อข้าวผัดหมู พอไปให้พี่เขาคิดเงิน กลับทำหน้าโกรธเหมือนผมทำอะไรผิด เราก็ไม่อยากคิดมากเลยปล่อยผ่านไป พอออกจากร้าน พี่ผู้ชายผิวคล้ำตัวใหญ่ผมยาว มองหน้าหาเรื่อง พูดเสียงตะคอกใส่ Mueng จะไปไหน ตอนนั้นผมไม่ได้กลัวน่ะแต่โคตรเศร้าเลย ทำบุญมาทั้งชีวิต เคยบวชมาแล้ว ทำบุญทำทานก็บ่อย ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ถึงสองครั้ง ความสรัทธาใน พระรัตนตรัย

ผมแทบไม่เหลือทุกครั้งที่นั่งสมาธิจะหายใจไม่ออก มีคนมาเรียกชื่อตลอด เวลานั่งจนจิตสงบมักมีบางอย่างมาดึงจิตให้หลุดจากสมาธิตลอด จนถึงตอนนี้ก็ยังแก้ไม่ได้ พูดกับครอบครัวก็หาว่าบ้า คิดไปเอง เล่นเกมจนเพี้ยน เหนื่อยใจ ตอนนี้หนักกว่าเมื่อก่อนมักมีตุ่มขึ้นเป็นบางที่ไม่ใช่อาการแพ้ แต่เป็นตุ่มแบบคางคก มันขันตลอด เคยมีลอยข่วนเกิดขึ้นที่น้องขาสองขีดปัจจุบันเป็นแผลเป็น ตอนนี้ได้แค่ให้เพลงช่วยบำบัดเพราะสวดไปไม่มีอะไรดีขึ้น นั่งสมาธิก็ไม่ได้เลยมาตั้งกระทู้แทน ตอนแรกไม่อยากตั้ง เพราะกลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ เหมือนอย่างที่ครอบครัวผมเป็น
(ปล.อันนี้ขอเสริมแม่เราสวดมนต์ไหว้พระน่ะ คืนนั้นแม่ฝันเห็นผู้ชายใส่ชุดสีขาว ตัวผอมซีด โผกผ้าแบบคนพม่าสมัยก่อน ตอนนั้นแม่จับมือเขาแม่บอกว่ามือเขาเย็นมาก เขาบอกแม่ว่าจะไปแล้วน่ะ พอวันต่อมาแม่กำลังจะไปส่งพี่ทำงานตอนนั้นรถไม่มีอะไรผิดปกติพี่เดินตรวจไปรอบหนึ่ง พอแม่ขับออกจากบ้าน พ่อเห็นพอดีว่ามีผ้าผันที่ล้อรถ พ่อรีบขับมอเตอร์ไซค์ออกไปหาแม่ทันทีตอนนั้นแม่เกือบจะออกจากหมู่บ้านพ่อขับมาประกบแม่เคาะประตุให้หยุดแล้วรีบมุดไปดึงผ้าออกจากล้อรถตอนนั้นตกใจกันทุกคนมันมาจากไหนทั้งๆที่ตอนแรกมันไม่มีจนถึงตอนนี้แม่ผมโชคดีมากที่แม่รอดมาได้แต่เวลาที่ผมเล่าสิ่งที่เจอให้แม่ฟังแม่กลับไม่เชื่อผม) จนถึงตอนนี้อยารู้วิธีแก้ของครับจึงได้มาตั้งกระทู้

 

อันนี้ขอเล่าเพิ่มอีกน่ะครับ ตอนผมจะใกล้ลาออกจาที่ทำงานที่2 ผมเห็นผู้หญิงผิวคล้ำ นั่งมองหน้าผมด้วยสายตาโกรธแค้น แล้วก็หายไป และเห็นคนแก่ที่หลอกให้กรอก วัน เดือน ปี เกิด ก็มายืนมองผมด้วย ตอนช่วงนั้นที่ผมสวดมนต์ ผมเห็นนิมิตแปลกๆ ในภาพมีแต่หลุมศพเห็นคนที่อยู่ตรงต้นโพธิ์อยู่ในนิมิตนั้นด้วย ในนิมิตตอนนั้นมีพระอาทิตย์ ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะสื่ออะไร จนถึงตอนนี้