หนังสือ และ นักเขียน ในดวงใจคุณ ใครบ้างเอ่ย....

แนะนำให้อ่าน 1. มูซาชิ ฉบับท่าพระจันทร์ครับ
ใครอยากสัมผัสความเป็น ปัจเจกบุคคลของมูซาชิ ลองไปอ่านดู
ท้ายเล่มมีวิชา จากพระเซน คือ ท่าน ทากุอัน ให้ฝึกด้วย

2. ถ้ามีเวลาจริงๆ แนะนำ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง
ใครว่าอ่านครบสามรอบ คบไม่ได้ ไม่เชื่อครับ
เพราะว่ายิ่งอ่านยิ่งสนุก ยิ่งเข้าใจเนื้อเรื่องมากขึ้น

 

หนังสือน่าอ่าน

นักเขียนที่ชอบและเคารพที่สุดก็ทมยันตี
นวนิยายแห่งธรรมของทมยันตี
เป็นศาสตร์และศิลป์ที่ฝากไว้ในโลกเลยทีเดียว
ไม่เพียงอ่านสนุก แต่หลังจากอ่านจะมองโลกต่างจากที่เคยมอง
ส่วนของอีกท่านก็คือ ดร.สุวินัย เนื้อหาดีมาก

 

Re: หนังสือน่าอ่าน

ของป้าอี๊ด ผมก็อ่านอยู่ครับ มายา จิตา ฌาน ไวษณวี มารโลเก ชามี

ในชุดเดียวกันที่แต่งโดยคุณภูเตศวร(พี่แม้ว) ก็มี เทพบุตรมาร ร่าง สั__าจากลาซา มนต์นาคราช อมิตตา
และที่กำลังอ่านเล่มที่ ๒ ไปได้ครึ่งเล่มตอนนี้ ก็คือ ศิวนาฏราช ครับ

แต่ผมว่า มีเรื่องเทพของฮินดูแทรกเข้ามามากไปหน่อยครับ
ผมเองก็โตมากัหนังสือชื่อเทวนิยายกับอมนุษยนิยายตอนเด็กๆครับ
แต่อยากให้นิยายของป้าอี๊ดและพี่แม้วเป็นธรรมะทางพุทธมากกว่านี้ครับ

อีกเรื่องที่สนุกก็คือ ทางนฤพาน ของคุณดังตฤณ
ผมอ่านเวอร์ชั่นแรก บนเว็บ ตั้งแต่กลางปี ๔๒
รู้สึกจะมีรสชาติมากกว่าครับ
http://dungtrin.com/narupan/chapter01.html

 

หนังสือที่ชอบก็มีสูตรของท่านเว่ยหลาง , โอวาท 4 ของท่านเหลี่ยวฝาน , ชีวประวัติของท่านมิลาเรปะ , คำสอนและประวัติของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล , พระไตรปิฎกฯลฯ ครับ
นักเขียนที่ชื่นชอบก็มี อ.สุชีพ ปุ__านุภาพ , อ.วศิน อินทสระ , อ.เสถียร โพธินันทะ , หลวงวิจิตรวาทการ ฯลฯครับ

 

หนังสือ

*To kill the mockingbird อันนี้เกี่ยวกับ พวกที่ลังเกลียด เกี่ยวกับสีผิวคน หนุกมาก แล้วให้คำสอน ให้ความคิด เมื่อหลายปีก่อนโน้นที่เขาต้องแยก white กับ color bathroom ( อันนี้ช่าก็กำลังอ่านอยู่ เพราะครูให้อ่านอ่ะ แต่ช่าก็ชอบมัน อิอิ )
*Romeo and Juliet อันนี้น่าจะรู้กันดีนะ ก็เกี่ยวกับเรื่องความรักระหว่างคู่หนึ่งที่ ทั้งสองตระกูลเป็นศัตรูกัน ( อ่านแล้วเศร้า )
*Parzival เคยดูเรื่อง troy ป่ะ เล่มนี้เกี่ยวกับพวก knight อ่ะ ( ไม่รู้ ภาษาไทยคือไรอ่ะ ) ช่าชอบอ่าพวกนี้มาก หนุกๆๆ ( _ ก็ชอบเรื่องพวกนี้เป็นเหมือนกันนะ )

นักเขียน

Camp อ่ะ ( เป็นคนเขียนหนังสือการตูนอ่ะ นับอ่ะเป่า -ญ-" )
ช่าไม่ค่อยจำคนเขียนอ่ะ ถ้าคนเขียนเพลงก็ต้อง บีโทเฟ้น

 

เมฆคล้อยอนิจจัง เรามาเล่าประสบการโบกรถกันดีกว่า

ในไทย ผมพลาดไป 4 จังหวัด ผมโบก เกือบ 30 ครั้ง ครั้ง มันๆๆๆๆๆ

10 ครั้ง โหด มัน ฮา โบกเดี่ยวเพียบ แหม อยากจะโบกเข้าอินเดีย และ แถบสุวรรณภูมิจัง

ต่อให้ครับ คุณ เมฆคล้อยอนิจจัง โบกไปก่อน นะครับ ผมเคยเกิดเป็น นักเดินทาง กระมัง ชาตินี้เลย ชอบเที่ยว แบบ ซำเหมา ระห่ำนรก


หนังสือ ธรรมะ ไม่ต้องห่วงหรอกเพียบ หลวงพ่อฤษี อ่านบ่อยๆมากกก ซ้ำไปซ้ำมาก็ยังชอบ และธรรมะทุกแนว หลวยพระอาจารย์ ครับ

 

1. สามก๊ก ฉบับ วณิพก ของ ยาขอบ
2. มันสมอง ของ หลวงวิจิตรวาทการ
3. เรื่องผี ๆ ของ อาจารย์ เหม เวชกร
4. ศพใต้เตียง อำพรางอำยวน ผีหัวขาด ฯลฯ ของ สรจักร

 

.1.หนังสือ ธรรมะ ของหลวงพ่อฤษี หลวงพ่อจรั_
2. สามก๊ก
3. the lord of the ring.

(y) (y)

 

สมัยตอนไปถึงชายแดนเขมรหรือลาวก็ไม่แน่ใจ

พอถึงที่นั่นก็เข้าป่าที่เป็นแนวเทือกเขา
เป็นเนินรหัสอะไรก็จำไม่ได้ เป็นรหัสของทหารเนื่องจากว่า
เป็นสันเขาตลอดแนวกับพู่มไผ่เพ็ก และพื้นเป็นหินเกือบจะทั้งภูเขา
คล้ายๆภูหินด่าง หาดินได้น้อยมาก มีแอ่งน้ำขังบางจุด
จะกางเต้นก็หาที่ตอกหมุดไม่ได้
ครั้นจะไม่ตอกก็กลัวปลิวไปกับลมยามดึกพร้อมกับเต้น
แต่ผมไม่ค่อยสนใจมากนัก เพราะผูกแปลนอนเป็นวัตร เอิ้กๆๆ
แต่ต้นไม้บนภูมันเป็นไม้อ่อนที่งอกบนหินเลยผู้แปลไม่ค่อยได้
(แล้วนอนไปได้ยังไงหว่า...ก็มุดเต้นคนอื่นอะสิ อิอิ)
และก็มีบังเกอร์ของทหารเก่า ที่ใช้ต้านแนวกระสุนเวลาข้าศึกบุก
ที่ใช้ต้านข้าศึกที่ขึ้นสันเขามา สมัยนั้นผมก็ยังคึกคะนองไม่ค่อยรู้
เหนือใต้ กระโดดโลดเต้นบ้างบางครั้งคราววันละ3เวลา
เลยโดดเหยียบยังเกอร์ชมวิวบ้าง ทำอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ควร โดยไม่คิดว่าทหารหา_ที่ตายในบังเกอร์ หรือผู้เผชิ_ทุกข์จะคิดยังไงบ้าง
เล่นแบบเอามันเข้าว่า และแล้วเมื่อกลับมาจากดินแดนต่างรูปแบบ ในระยะทางพันไมล์ที่ห่างกันเกินจะคิดว่าจะมีอะไรมาเกี่ยวพันด้วย ก็มีสิ่งที่น่าสนใจให้พูดคุยกันได้ คือ หลังจากผมกลับมาแล้ว ก็มีเสียงหายใจครืดคราด เหมือนคนไกล้จะตายแต่พยายามหายใจ เหมือนแสมหะหรือเลือดไหลไปจะปิดหลอดลมแต่ก็ดิ้นรนหายใจ ดังอยู่ในรูหู ครั้งเดินออกไปสำรวจรอบจนทั่วในยามพลบค่ำก็ไม่เห็นมีอะไร พอเรามีสมาธิ เช่นเวลาอ่านหนังสือ หรือมีสมาธิในการทำงานก็จะดังขึ้นมาอีก หากไม่มีเสียงใดดังรบกวน
มันอาจเป็นความฝันหรือหูแว่วไปก็ได้ แล้วแต่ท่านจะคิด แต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอยู่จนกระทั่งเข้าเดือนที่สองหลังจากกลับมา ตอนนี้ก็ชินแล้ว เรียกว่าหากไม่ได้ยินก็นอนไม่หลับ รู้สึกแปลกหู พอฉุกคิดได้จึงคิดว่าปล่อยไว้แบบนี้คงไม่ดี คงมีสักอย่างต้องการสื่อกับเราหรืออยากให้ช่วยทำอะไรให้ จึงไปทำบุ_ให้ ครั้งแรกทำให้ก็ยังเฉย แต่เมื่อมีต้นกฐินวิ่งผ่าน เราก็อาสาช่วยเขา แล้วแผ่บุ_ให้ เสียงนั้นจึงหายไป
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มีเหตุ...จึ่งมีผล มีต้น...จึงมีราก
หากรู้จักใช้สติไตร่ตรอง ประสบการณ์นั่นแหละคือธรรมะที่จะสอนเราเอง มิต้องคิดว่าจะเรียนพระธรรมแล้วครั้นเรียนไปก็ไขว่คว้าค้นหาว่า มันต้องมีอะไรสักอย่างสิหน่า ให้เรายึดเกาะ หารู้ไม่ ในความว่างนั้นไซร้ สมบูรณ์แล้วอยู่ในตัวของมันเอง หยุดไขว่คว้า หยุดค้นหา ดูในตัวเรานั่นแหละแล้วธรรมจะปรากฏขึ้นมาเอง
เออ นอกเรื่องไปนิด มาต่อเรื่องเขตแดนดง แห่งนั้นดีกว่า ครั้นกว่าจะขึ้นไปได้ก็ใช้รถที่เรียกว่า อีแต้ก ไต่หินขึ้นไป แต่พอผมขึ้นขับทีไร คนโดดลงจากรถกันหมดทุกทีซิหน่า - -a กว่าจะขึ้นไปได้ ก็ต้องมีทหารพรานหนึ่งคน พรานป่าอีก2 คน แถมด้วยเมียพรานอีก1 พ่วงไปด้วย
พี่ทหารพรานเขาไปด้วยเพราะเดือนนั้นเขาไม่ได้อยู่เวรในหน้าที่ สลับเวรกันป้องกันในป่าดงแนวไพร จึงมีเวลามาดูแลน้องๆที่ร่วมทาง และพรานผู้อารีย์ต่อคนต่างถิ่น คุยกันไปมา ก็รู้ว่า นายพรานเนี่ย จบปริ__าตรี หากจำไม่ผิดว่าธรรมศาสตร์หรือที่ไหนสักอย่าง แต่ด้วยโชคชะตาบันดาล ทำให้ต้องกลับมาเป็นพราน แกเล่าเรื่องที่น่าสนใจให้ฟัง ว่าในแดนนั้น มีช้างเผือกเข้าออกแดนไทย ลาว เขมร อยู่ ซึ่งแกเคยพบเมื่อนานมาแล้ว และรายละเอียดที่น่าจดจำมิรู้ลืม เพื่อนที่คิดล่าแม้ปืนก็ยิงไม่ออกสุดท้ายจึงถูกพ_าช้างนั้นเหยียบตาย แต่แกมีจิตเมตตา มองช้างแล้วแผ่เมตตา มิได้คิดมาร้าย แกก็รอดมาได้จนมานั่งอัดพลุไฟนั่งคุยกับผมอยู่ในเวลานั้น และพลุไฟที่แกอัดลงกระบอกไม้ไผ่ เมื่อพุ่งผ่านท้องฟ้ายามราตรี มิคิดเลยว่าจะสวยงามและมีลวดลายได้มากเพียงนั้น ทั้งที่เป็นภูมิปั__าพื้นบ้านไทยเรานี่หละ ทำให้ลบคำปรามาสภูมิปั__าพื้นบ้านที่เคยมีอยู่ในหัว อันกลวงๆนี้ออกไปได้ทันที หรือแม้กระทั่งแก้วจะเด็จ ที่น้อยคนจะได้เห็น ที่มักออกมาล่องเล่น ในสายลม ในคือเดือนเพ็_แห่งวันพระให_่่ แกก็บรรยายถ่ายทอดสิ่งที่แกพบออกมาให้ฟัง ด้วยความคิดที่ไม่ได้โอ้อวดอันใด เพียงแต่อยากถ่ายทอดประสบการณ์ล้ำค่านี้ให้คนรุ่นไม่ห่างกันนักได้ฟัง ซึ่งธาตุนี้ ผมไม่แน่ใจว่าคือพระสารีริกธาตุ หรือเป็นธาตุอื่นใดก็ไม่รู้ แต่รู้ว่าออกมาในวันพระให_่ต้องเป็นศิริมงคลแก่ผู้พบเห็นแน่นอน บรรยากาศยามเช้าของภูเขาแห่งนั้นลึกลงไปในหุบ เป็นป่าดึกตลอดแผ่นพรมสีเขียว กับสายหมอกและพระอาทิตย์ยามไกล้รุ่ง ในความทรงจำผม คงจะสวยงามกว่าดินแดนที่พรานให_่่แห่งเพชรพระอุมาไปตะลุยมาแน่นอน(deejai) (b-smile)

 

อ่านได้แบบสบายๆ

หนังสือของ ศ.ดร.ระวี ภาวิไล คะ
ผีเสื้อและดอกไม้
คุณค่าชีวิต
ทรายกับฟองคลื่นและเรื่องอื่นๆอีกเยอะ
อ่านแล้วจรรโลงใจดีเหลือเกิน

 

เสเพลบอยชาวไร่

สำหรับมิตรรักนักอ่านจำนวนมาก ชื่อของ

 

มูมิน --- ตูเว ยานชอน

 

เว็บ คุณ อาว์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์

http://www.tuneingarden.com/

 

รู้แค่ว่า...เล่มแรกที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน คือหนังสือธรรมะ
ถ้าเป็นนักเขียนหรือนักแปลที่ชื่นชมก็ คุณไชย ณ พล
เค้าเขียนหนังสือแนวปรัชญาและธรรมะได้อย่างลึกซึ้งทีเดียว

 

พระอานนท์ พุทธอนุชา ของ วศิน อินทสระ อ่านแล้วดีมากๆ

 

ชอบอ่านของพนมเทียน กับทมยันตี แต่ชอบเป็นแนวอิงศาสนา ข้ามภพ มีอิทธฤทธิ์อะไรแบบนี้ เรื่องณาน ทำให้หันมาสนใจสมาธิ

 

1. "มหาราชโสด" เป็นนวนิยายกึ่งประวัติศาสตร์เกี่ยวกับสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและสมเด็จพระเอกาทศรส สนุกมากครับ อ่านแล้วเลือดรักชาติกระฉูด เสียน้ำตาไปหลายหยดเพราะซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ และความจงรักภัคดีของทหารคู่พระทัย เล่มนี้กระแทกใจผมอย่างแรงครับ ไม่รู้เป็นไง บางตอนอ่านแล้วขนลุกชูชัน น้ำตาไหล อ่านไปต้องยกมือไหว้ท่วมหัว รักและเคารพพระองค์ทั้งสองมากครับ

จำคนเขียนไม่ได้ รู้แต่เป็นนายตำรวจท่านใช้วิธีนั่งสมาธิอธิฐานต่อดวงพระวิญญานเวลาท่านเขียนไม่ออกครับ

2. "มูซาชิ ฉบับท่าพระจันทร์" อันนี้ก็สุดยอดครับ ต้องลองไปหาอ่านครับ

นอกนั้นก็มากมายจนยังนึกไม่ออกครับ