ราชวงศ์จักรีจะมั่นคง...ไทยจะยืนยงสืบไป.....

การดูดวงชาติบ้านเมือง...หลักคือ...ดูดาวประเทศและศูนย์รวมใจชาติบ้านเมือง...เป็นหลัก
ตามตำราโหราศาตร์โบราณ...ดาวศุกร์...หมายถึง...ประเทศไทย
ปี 2550
วันจักรี 6 เม.ย.....ตรงกับวันศุกร์...ดาวศุกร์
วันฉัตรมงคล(ราชาภิเษก) 5 พ.ค....ตรงกับวันเสาร์...ดาวเสาร์
วันแม่ 12 ส.ค.....ตรงกับวันอาทิตย์...ดาวอาทิตย์
วันพ่อ 5 ธ.ค.......ตรงกับวันพุธ....ดาวพุธ
วิถีดาราศาสตร์ปีนี้...จะเห็นว่า
ประมาณวันที่ 20 ส.ค.นี้...ดาวศุกร์ เสาร์ พุธ อาทิตย์.....
มีวิถีโคจรรวมใกล้กันที่สุด...คือ...เห็นชัดด้วยตา...ว่ามารวมกันมาก...ที่สุด
ดูภาพประกอบที่ เว็บสมาคมดาราศาสตร์ไทยhttp://thaiastro.nectec.or.th/skyevnt/planets/2007planets.html

หมายถึง ราชจักรีวงศ์จะมั่นคงสืบไป คือ ไทยจะเจริญยิ่งยืนนาน

 

จากเหตุการณ์ ที่วุ่นวาย ในบ้านเมืองขณะนี้ จะทำให้
คนไทย...ทั้งมวลเข้าใจว่า...ใครกวนเมือง
คนไทย...จะไม่งมงายเขาอีกต่อไป...เพราะรู้ทันแก่นความคิด ของเขา
คนไทย...จะรักเทิดทูน...พ่อหลวง...มากยิ่งๆขึ้นไปอีก
คนไทย...จะรักสามัคคี กันมากขึ้น..จิตใจดีขึ้น..เข้าหาธรรม..มากขึ้น
ประเทศไทย...จะรุ่งเรือง เจริญยิ่งยืนนาน...ไม่เกิน 2 ปี...เข้าที่ เข้าทาง แน่นอน...ไม่เกิน 10 ปี น่าจะเป็นศูนย์กลาง..อารยธรรมของโลก

 

ผมว่าชื่อกระทู้มันล่อเป้าไปนิดน่ะ -*-

 

หยุดเถิด...หยุดทำลายพระพุทธศาสนา!

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ 19 พฤษภาคม 2551 เป็นวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 พระจันทร์เสวยวิสาขะฤกษ์ เป็นวันวิสาขบูชา ซึ่งเป็นหนึ่งในวันสำคัญของพระพุทธศาสนา คือเป็นวันคล้ายวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ชาวพุทธจำนวนมากมีคติว่า วันวิสาขะคือวันของพระพุทธ เพราะเป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ในขณะที่ถือว่าวันอาสาฬหบูชาเป็นวันพระธรรม เพราะเป็นวันที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา ประกาศพระธรรมคำสอนเป็นครั้งแรก และถือว่าวันมาฆบูชาเป็นวันของพระสงฆ์ เพราะเป็นวันที่ชุมนุมพระอริยสงฆ์สาวกครั้งใหญ่ที่สุดในโพธิกาลแห่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ดังนั้นในวันนี้จึงควรเป็นวันที่ชาวพุทธทั้งปวงจะได้ประพฤติปฏิบัติตนในฐานะชาวพุทธ คือเพ่งเอาการละบาปทั้งปวง การทำความดีให้ถึงพร้อม และการอบรมจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส

เมื่อประพฤติปฏิบัติเช่นนี้แล้วก็ย่อมได้รับผลหรืออานิสงส์แห่งการประพฤติปฏิบัตินั้น โดยไม่จำแนกแยกแยะว่าเป็นเพศ วัย ฐานะ หรืออาชีพอย่างใด เพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นเป็นสากลแก่เวไนยสัตว์ทั้งหลาย ใครปฏิบัติก็ย่อมได้รับผลเช่นเดียวกัน

วันของพระพุทธหรือวันของพระพุทธเจ้าควรเป็นวันที่ชาวพุทธจะได้น้อมรำลึกถึงอะไรบ้าง? ที่สำคัญเห็นจะมีเรื่องดังต่อไปนี้

เรื่องแรก น้อมรำลึกว่าวันนี้เป็นวันที่พระบรมศาสดาของชาวพุทธได้อุบัติขึ้นในโลก เป็นวันที่พระบรมศาสดาได้ตรัสรู้อนุตตระสัมโพธิญาณ และเป็นวันที่พระบรมศาสดาได้เสด็จดับขันธปรินิพพาน เป็นการพิสูจน์หลักธรรมสำคัญในพระพุทธศาสนาคือพระไตรลักษณ์ด้วยว่าสรรพสิ่งเกิดขึ้นแล้ว ย่อมตั้งอยู่และดับไปเป็นธรรมดา ไม่มีใครหลีกพ้นไปได้เลย

เรื่องที่สอง น้อมรำลึกว่าพระบรมศาสดาของชาวพุทธนั้นทรงเปี่ยมด้วยพระเมตตาคุณ พระมหากรุณาธิคุณ พระปัญญาธิคุณ และพระวิสุทธิคุณต่อเวไนยสัตว์ทั้งปวง ทรงอุทิศพระองค์ตลอดทั้งพระชนมชีพเพื่อประโยชน์และความสุขของชนหมู่มากในโลก มิได้บำเพ็ญกรณีใดโดยถือเอาผลประโยชน์ของพระองค์เป็นที่ตั้งเลย จึงเป็นแบบอย่างให้กับเวไนยสัตว์ทั้งหลายว่าไม่ควรเป็นผู้เห็นแก่ตัว หากพึงอุทิศตนเพื่อประโยชน์และความสุขของสรรพสัตว์ที่ล้วนเป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น

เรื่องที่สาม น้อมรำลึกว่าพระบรมศาสดาของชาวพุทธนั้นทรงเป็นผู้ที่ไม่เบียดเบียนในทุกทาง คือไม่เบียดเบียนตนเอง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ทั้งอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต การเบียดเบียนในทุกกรณีคือการทำลายตนเอง ทั้งปัจจุบันและอนาคต ทั้งเป็นการทำลายญาติโกโหติกาวงศาคณาญาติ สังคม และประเทศชาติให้พินาศไปด้วย สังคมมนุษย์นี้หากไม่เบียดเบียนกันเสียอย่างหนึ่ง โลกมนุษย์ย่อมดีกว่านี้แน่ ความร่มเย็นเป็นสุขย่อมบังเกิดขึ้นทั่วทุกหนแห่งแน่

เรื่องที่สี่ น้อมรำลึกว่าพระบรมศาสดาของชาวพุทธนั้นทรงมีความบริสุทธิ์ทั้งทางกาย วาจา และใจ โดยเฉพาะวาจาซึ่งเป็นทางแห่งการสร้างปัญหาและกรณีพิพาท ตลอดจนความเสียหายได้มากหลายนั้น ทรงประพฤติปฏิบัติตลอดพระชนมชีพและทรงตรัสสอนอย่างเดียวกันว่าต้องกล่าวแต่ความจริง ไม่กล่าวความเท็จ กล่าวแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่กล่าวสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ กล่าววาจาถ้อยคำไพเราะ ไม่กล่าวคำหยาบคาย กล่าวสิ่งที่ถูกใจคน ไม่กล่าวสิ่งที่ทำให้คนอื่นไม่สบายใจ

จึงควรที่ชาวพุทธจะได้ตระหนักว่ากาย วาจา ใจนั้น แม้ใจเป็นประธานและจะใช้กายทำร้ายคนก็มีความจำกัด แต่วาจานั่นสิเป็นอันตรายใหญ่หลวงต่อตนเองและผู้อื่น จึงพึงประพฤติปฏิบัติตามที่พระตถาคตเจ้าทรงตรัสสอนก็จักยังประโยชน์ตน และประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมได้

เรื่องที่ห้า น้อมรำลึกว่าพระบรมศาสดาของชาวพุทธนั้นทรงตรัสสอนไว้เป็นข้อแรกหรือปฐมมงคลแห่งชีวิตของเวไนยสัตว์ทั้งปวงว่า การไม่คบคนพาลเป็นมงคลสูงสุด ซึ่งหมายความว่าการคบคนพาลเป็นความพินาศฉิบหายสูงสุด

ทรงเปรียบเทียบว่าคนพาลเหมือนถ่านไฟ ยามลุกไหม้อยู่ถ้าจับต้องเข้ามือไม้ก็จะไหม้พอง ยามดับมอดแล้วจับต้องเข้าก็จะเปรอะเปื้อน แม้หากไม่จับต้องแค่อยู่ใกล้ฝุ่นละอองอันสกปรกก็จะเปรอะเปื้อนเสื้อผ้า แม้กระทั่งเข้าหูเข้าตาให้เป็นอันตรายได้

ไม่ว่าคนระดับเพศวัยฐานะอาชีพประการใด หากคบคนพาลแล้วย่อมเป็นที่เกลียดชังของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้พ่ายแพ้ในที่ทั้งปวง ย่อมเป็นผู้ถึงซึ่งความพินาศฉิบหายเป็นที่สุด

เรื่องที่หก น้อมรำลึกว่าพระบรมศาสดาของชาวพุทธนั้นทรงตรัสสอนตลอดพระชนมชีพให้เวไนยสัตว์ปล่อยปละละวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งไรๆ เมื่อใดที่ปล่อยปละละวางความยึดมั่นถือมั่นทั้งปวงได้แล้วก็เป็นอันหลุดพ้นจากพันธนาการทั้งปวง เข้าถึงมิติแห่งความหลุดพ้นและพ้นจากความทุกข์สิ้นเชิง

แต่ไฉนเล่าชาวพุทธทั่วไปจึงประพฤติปฏิบัติในทางที่ตรงกันข้าม? คือนอกจากไม่ปล่อยปละละวางความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดๆ แล้ว กลับยึดถือในทุกสิ่งทุกอย่างแน่นหนามากขึ้นว่าสิ่งนี้เป็นตัวกู เป็นของกู แล้วไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ แสวงหาไม่หยุดไม่หย่อน ประหนึ่งมีความหิวโหยไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีประมาณ

ชีวิตที่รุ่มร้อนดิ้นรนเร่าๆ กระวนกระวายอยู่ด้วยการแสวงหาเพราะมองไม่เห็นที่สุด ไม่เห็นความหยุด ไม่รู้จักหยุด จึงมีชีวิตเหมือนกับอยู่ในเปรตวิสัย คือต้องกินไม่หยุด หิวไม่หยุด มีความทุกข์ทรมานหาที่สุดมิได้

ทำไมไม่ทำความเข้าใจตนให้เห็นความจริงให้กระจ่างชัด ซึ่งสามารถเห็นได้โดยง่าย หรือถ้านึกไม่ออกบอกไม่ถูกก็ไปยืนอยู่ข้างกองหินสักกองหนึ่ง ถือถังไว้สักใบหนึ่ง แล้วหยิบหินมาใส่ถังทีละก้อน ๆ ก็จะพบความจริงกระจ่างชัดว่ายิ่งหยิบหินมาใส่ถังมากเข้าเท่าใดก็จะรู้สึกหนักมากขึ้นเท่านั้น และในที่สุดก็จะต้องทรุดตัวนั่งหรือล้มลง

ในทางตรงกันข้าม เมื่อใดที่หยิบหินจากถังวางลงได้เท่าใด ความเบาสบายก็จะบังเกิดขึ้นเท่านั้น

เช่นเดียวกัน ยิ่งยึดมั่น ยิ่งแสวงหามาเข้าตัวมากเข้าๆ สัมภาระก็จะมากและหนักเข้าทุกที จนในที่สุดก็จะต้องทรุดลงและล้มคว่ำอย่างไม่เป็นท่า กระทั่งตายไปเลยก็มี

เมื่อเป็นเช่นนี้ทำไมเล่าจึงไม่สละละวาง ทำความรู้จักพอให้บังเกิดขึ้นในใจ ทำความรู้จักหยุดให้บังเกิดขึ้นในจิต แล้วมีความพอในสิ่งที่มีอยู่เป็นอยู่ มีความพอใจและเป็นสุขในสิ่งที่มีอยู่เป็นอยู่

ทำเพียงเท่านี้ตัวเองก็มีความสุข เพราะจะรู้ได้ด้วยตนเองว่าเออชีวิตเราก็เท่านี้ บัดนี้ถึงเป้าหมายของชีวิตแล้ว บรรลุภารกิจของคนธรรมดาแล้ว ยังมีภารกิจของเวไนยสัตว์คือการสละละความทุกข์ให้ดับสูญ ให้สมกับความเป็นสัตว์ประเสริฐที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์

ความสุขแบบนี้นอกจากบังเกิดแก่ตนก่อนเพื่อนแล้ว ยังส่งผลส่งอานิสงส์ให้กับคนข้างเคียง ให้กับสังคมที่ใกล้ที่สุดคือครอบครัวของตน ให้กับสังคมที่ไกลออกไปคือชุมชน สังคม และบ้านเมือง ตลอดจนโลกนี้เป็นที่สุด

คนทั้งปวงมีทุกข์มีร้อนก็ตรงจุดนี้แหละ คือมีความยึดมั่น มีความถือมั่นไม่รู้จักหยุดไม่รู้จักพอ เอาแต่แสวงหาทุกเวลานาที หนักเข้าก็ไม่เลือกแบบแผนในการแสวงหา แม้เป็นเรื่องไม่สุจริตหรือทุจริตหรือเบียดเบียนใคร ก็ดั้นด้นกระทำเข้าไป ในที่สุดตนก็เดือดร้อน ท่านก็เดือดร้อน สังคมและชาติบ้านเมืองก็เดือดร้อน

ยิ่งมีอำนาจมาก มีฐานะการเงินมาก มีพรรคพวกบริวารมาก มีสติปัญญามาก ความมากทั้งหลายเหล่านี้กลับเพิ่มความพินาศฉิบหายทั้งแก่ตนเอง แก่ผู้อื่น แก่สังคมและบ้านเมืองในที่สุดด้วย

ไม่เห็นหรือว่าคนบางคนกำลังถูกสังคมจับตามองว่าเพราะคนนี้เพียงคนเดียวแท้ ๆ ชาติบ้านเมืองและประชาชนจึงมีอันเป็นไปถึงเพียงนี้!

การพูดหรือการถูกมองอย่างนี้อย่านึกว่าเป็นสิ่งที่ดีหรือเป็นคำสรรเสริญเยินยอ แท้จริงแล้วเปรียบได้ดังไฟบรรลัยกัลป์ที่จะชักนำหายนะ และมหันตภัยมาถึงตัวต่างหาก

ดังนั้นการรู้จักพอ การรู้จักหยุด การไม่จองเวร จึงเป็นความประเสริฐที่ชาวพุทธพึงประพฤติปฏิบัติเพื่อนำตนเองและทำให้ผู้อื่นห่างไกลออกไปจากความทุกข์ความร้อนทั้งปวง

พระธรรมคำสอนของพระตถาคตเจ้าไม่เป็นพิษเป็นภัยแก่ผู้ใด ไม่ว่าจะเป็นคนเชื้อชาติศาสนาไหน ไม่ว่าจะเป็นบัณฑิตหรือคนถ่อย ไม่ว่าจะเป็นคนพาลหรือสมณะ หากประพฤติปฏิบัติแล้วก็ย่อมมีแต่จะบังเกิดผลดีทั้งนั้น

เหตุนี้พระธรรมแห่งพระบรมศาสดาจึงเป็นของสูง เป็นสิ่งล้ำค่า มีความบริสุทธิ์ที่พึงมีอยู่และพึงเป็นไปเพื่อประโยชน์และความสุขของคนหมู่มากในโลก

ไม่พึงถูกหยิบฉวยใช้สอยไปเป็นเครื่องมือในทางการเมือง หรือนำไปเกลือกกลั้วกับการเมือง

ตลอดพระชนมชีพแห่งพระบรมศาสดาและทุกครั้งที่มีการทำสังคายนาก็ไม่เคยปรากฏว่าพระบรมศาสดาหรือพระอรหันตสาวกทั้งหลายหรือบรรพชนแห่งชาวพุทธของเราท่านจะเรียกร้องต้องการให้เขียนในรัฐธรรมนูญว่าศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติเลย

มีแต่คำสอนให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ให้เร่งฝึกฝนอบรมตนเองให้พ้นจากความทุกข์เพื่อถึงซึ่งความดับทุกข์สิ้นเชิง

เพราะการบรรลุถึงประโยชน์สุขแห่งพระธรรมคำสอนนั้นไม่ได้อยู่ที่รัฐธรรมนูญหรือหนังสือใด ๆ แต่อยู่ที่การฝึกฝนอบรมจิตของชาวพุทธ และพระพุทธศาสนาจะมั่นคงสถาพรได้ก็ไม่ใช่เพราะการเขียนในรัฐธรรมนูญ แต่อยู่ที่การประพฤติปฏิบัติพระธรรมวินัยของชาวพุทธต่างหาก

ดังนั้นใครก็ตามที่ทำเรื่องนี้ ขอจงหยุดความใจร้าย ความโหดร้ายอำมหิตที่คิดจะดึงเอาพระพุทธศาสนามาเกลือกกลั้วการเมืองเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาเนื่องในวิสาขมาสนี้เถิด.

 

อย่าเอ่ยถึงของสูงเลย มันล่อเป้ามากไป

 

ฟ้าสูง คนทำความดีมามากบารมีสูงมาก
ไม่ควรนำมากล่าวอ้าง
เคยได้ยินคำว่า "ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท" ไหมครับ
ความหมายก็ตามนั้น

 

รักในหลวงจงช่วยกันทำความดีถวายท่านเยอะๆพี่น้อง

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ พออ่านชื่อกระทู้ รู้สึกสะดุ้ง ไม่กล้าเปิดอ่านเลย แต่พออ่านแล้วความหมายตรงข้ามกับกระทู้ เลยค่อยโล่งใจ เปลี่ยนกระทู้สักนิดดีกว่านะคะ

 

เป็นการให้เกีียรติต่างหากครับ ไม่ได้มีใครบังคับหรอก เป็นการแสดงความเคารพ ที่มหาบุรุษหลายๆยุคหลายๆสมัย ได้กอบกู้บ้านเมือง ทำนุบำรุงพระศาสนา สร้างความร่มเย็นให้คนหลายๆจำพวกได้อยู่อาศัยกัน

 

ในชีวิต ของคนๆนี้ ที่มีนามว่า...พลัง...ประชาชน
คงยึดมั่น ศรัทธา ทฤษฎีที่ว่า พ่อแม่ คงเป็นแค่...คนที่เท่ากัน
ดังนั้น
พลัง...ประชาชนจึงไม่มีวัน เชื่อฟังพ่อ-แม่ เพราะเป็นเพียงแค่..คนเหมือนๆกัน
นี่จึงเรียกว่า ไม่มีระบบอุปถัมภ์ อย่างที่ต้องการ
คงเหลือเพียงแต่ เหลี่ยมๆอุปถัมภ์ เท่านั้น
จริงป่ะ อิ อิ อิ ...........เป๊ะเลย
(sing) (sing) (one-eye) (one-eye)

 

รักในหลวง เทิดทูน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ...

 

รักในหลวง เทิดทูนในหลวงครับ

คนเหมือนกันแต่บารมีไม่เท่ากันแน่ๆ คนเหมือนกันแต่ต่างเพศกัน คนเหมือนกันสูงตำ่ดำขาวไม่เหมือนกัน
อีกนัยหนึ่งคนเหมือนกันแต่มีปัญญาไม่เท่ากัน ในความเหมือนก็มีความแตกต่าง

ผู้มีบารมีในอดีตเป็นผู้นำย่อมทำให้ผู้คนมาร่วมมือกันต่อสู้อริศัตรูทำให้กู้ชาติได้สำเร็จ คนเราจึงให้ความ
เคารพเทิดทูน ลำพังตาสีตาสาบรรพบุรุษทั่วไปคงไม่มีปัญญาทำให้คนมารวมกันช่วยงานชาติได้สำเร็จนะ
ดูตัวอย่างหัวหน้ากลุ่มต่างๆมีผู้คนมาช่วยมากมาย ท้ายสุดก็แพ้ต่อพระเจ้าตากสินมหาราช แม้กระทั่งใน
มวลหัวหน้ากลุ่มต่างๆก็แพ้บารมีของพระเจ้าตากสิน คนเราจะเสมอกันก็แต่ในกฏหมายความเป็นจริงแล้ว
วาสนาบารมีคนเราไม่เสมอกันหรอก กฏหมายจึงมีข้อยกเว้นบุคคลที่มีบารมีบางท่านเราไม่สมควรหมิ่น
ใครละเมิดกฏหมายชอบหรือไม่ชอบก็ควรเข้าไปสงบสติอารมณ์ในคุกครับ ถ้าไม่ชอบก็ไปอยู่ประเทศอื่นหรือ
ไม่ก็ไปเกิดใหม่ที่ประเทศอื่นครับ

พระพุทธเจ้าสอนให้เคารพบูชา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เทวดา พรหม บิดามารดาและผู้มีพระคุณ
สอนให้รู้จักทุกข์และทางพ้นทุกข์

ขอให้ประเทศไทยและราชวงศ์จักรีเจริญคู่กันสืบไปชั่วกาลนานครับ

 

อื่ม คุณพลังก็มีความคิดความเห็นของคุณไป แสดงว่าคุณคิดว่า ในบรูไน ในซาอุดิอะราเบีย ฯลฯ ประชาชนของเขาสามารถทำได้งั้นซิ แต่ที่นี่ประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นเหมือนประเทศอื่น

ผมไม่ทำตามกระแสครับ มีความคิดของตัวเองครับ อย่าเอาเรื่องพระพุทธเจ้าและพระเยซู ท่านห้ามหรือไม่ห้ามมา
พูดเลย เราก็รู้อยู่ว่าเขาไม่ได้เอากฏทางธรรมมาใช้กับทางโลกทั้งหมดในการปกครองประเทศ ถ้าคิดว่าควรเอา
มาก็เอาศีล ๕ มาเป็นกฏหมายซิครับจะถูกใจผมมากเลย อย่าอ้างแต่สิ่งที่ท่านไม่ห้ามครับ ถ้าจะอ้างมาก็เอาสิ่งที่
ท่านห้ามว่าไม่ดีมาด้วยครับ คุณไม่ได้เอายาพิษให้ผมกินครับแต่ถ้าเทียบการอ่านเป็นการบริโภคอย่างหนึ่ง ผม
บอกได้แต่ว่าผมชิมแล้วไม่ชอบไม่ซื้อครับถึงมีคนให้ฟรีๆก็จะโยนทิ้งขยะครับ

ผมเข้าใจสิ่งที่คุณเขียนแต่ผมไม่เห็นด้วยครับ ผมยังยินดีที่จะให้กฏหมายระบุแบบนี้ต่อไป หากมีคนเห็นด้วยกับ
คุณมากกว่าทำให้คุณแก้กฏหมายสำเร็จผมก็ไม่ว่าครับและจะยอมรับตามกฏหมายครับ

 

ที่คุณเขียนมานั้นก็มาตรฐานของโลกทั่วๆไปนี่ครับ ถ้าผมจำไม่ผิดท่านบอกว่าวิจารณ์ท่านได้ครับ สร้างสรรค์ตามที่คุณว่านั่นแหละ แต่ระวังตรงที่ถึงตรงไหนได้ เกินไปถึงตรงไหนจึงจะเข้าข่ายหมิ่นอันนี้ต้องให้นักกฏหมายตอบครับ

 

ไม่มีใครทำลายราชวงศ์ไทยได้หรอก พระบารมีล้นฟ้า