ท้าคุณรู้ว่าเพื่อนคุณกำรังคิดจะฆ่าตัวตายคุณจะทำอย่างไรหรือพูดอย่างไรไม่ให้เค้าทำ

ท้าคุณรู้ว่า เพื่อนคุณกำลังคิดจะฆ่าตัวตายคุณจะทำอย่าไงหรือพูดอย่างไรไม่ให้เค้าฆ่าตัวตาย

 

จะพูดว่า.....อย่าฆ่าตัวตายเลย ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่อีก และจะต้องทำสิ่งเหล่านี้คือ คลอด หัดนอน หัดเดิน หัดพูด เข้าโรงเรียน เรียนอนุบาล ท่องจำ ฝึกเขียน กไก่ ขไข่ ใหม่ ซ้ำๆซากๆ ไม่จบไม่สิ้น เกิดใหม่ก็ไม่รู้จะมีอาการครบ 32 ประการเหมือนชาตินี้หรือเปล่า ชาตินี้ก็ดีอยู่แล้ว..... เราก็บ่นไปเรื่อยๆ ให้เพื่อนมันรำคาญ เดี๋ยวมันก็เลิกฆ่าตัวตายเองแหละ...

 

บ่น.ๆ..ๆ..ไปเถอะจ้า แลกเปรี่ยนความคิดเห็นเพื่อว่าวันหนึ่งเราอาจจะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้
และจะได้รู้ว่าจะต้องพูดยังไง ท้าเจอเหตุการณแบบนี้
แต่สำหลับผมคงจะบอกเค้าว่า การฆ่าตัวตายมันเป็นบาป บาปหนักมากๆ
จะต้องตายไม่รู้กี่ครั้ง และสุดแสนจะทรมาณ ตายแล้วตายอีกในขณะที่ยังเป็นวิณญาณ จนกว่าจะถึงอายุใข แถมพอถึงอายุใขที่หมดก็ต้องตกไปในนลกอีกแล้วก็โดนทรมาณต่อ แล้วพอเกิดใหม่ ก็ต้องมาใช้กรรมแบบนี้ต่อก็ต้องมาฆ่าตัวตายอีกไม่รู้กี่ชาติ ถ้าบุณไม่ถึงนะจะต้องเจอแบบนี้ แล้วจะถามเค้าว่าแน่ใจแล้วหลอว่า ทำบุญมามากพอที่จะ ไม่ให้ตัวเองต้องเป็นแบบนั้นอีก หนีปัญหาโดยการคิดสั้น แต่จะต้องเจอปัญหาอีกระยะยาว ปัญหาแบบข้ามภพข้ามชาติ ตายเกิดๆนับครั้งไม่ถ่วน
( ท้าจำมาไม่ผิดก็น่าจะเป็นแบบนี้นะ )

 

บอกว่าไปลงนรกซะเถอะที่รักให้ตูช่วยไม๊ตายๆ.......อิอิเจ๋งมะ

 

บอกว่า คนเรา ถ้าอยากจะตายจริงๆล่ะก็ ต้องตายอย่างมีคุณค่า
ให้เอาชิ้นส่วนของร่างกายไปบริจาค เป็นการทำบุญครั้งสุดท้าย

ดวงตาก็บริจาคให้กาชาติไป
เลนส์แก้วตา เก็บไว้ให้คนที่เป็นโรคต้อกระจก
สมองเก็บไว้ศึกษา
หัวใจ ปอด ตับ ไต พวกนี้บริจาคเพื่อสับถ่ายอวัยวะได้หมด
จากนั้นก็รีบโลหิตออกให้หมดตัว เอาไว้ช่วยคนที่ประสบอุบัติเหตุ
ส่วนกระดูก เอามาป่นเป็นผงอัดเป็นกระดุม กับแกะสลักได้
เศษเนื้อที่เหลือ เอาไปทำปุ๋ย หรือเป็นอาหารสัตว์
หรือถ้าคิดว่ามีชีวิตอยู่ แล้วช่วยคนอื่นได้มากกว่านี้ ก็มีชีวิตอยู่ต่อไป
ตัวอย่างการช่วยเหลือ เช่น
บวชเป็นพระ สืบต่อ และเผยแพร่พระพุทธศาสนา
บริจาคทรัพย์ที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อผู้ด้อยโอกาสทางสังคม กรณีที่ไม่มีลูกหลาน

ปล1.. ถ้าเขาไม่ได้เป็นเอดส์นะ
ปล2. ถ้าบอกไม่ให้เขาฆ่าตัวตายได้จะดีกว่า
ปล3. คิดว่าคนที่พูด หรือทำให้คนอื่นไม่ฆ่าตัวตายได้ ก็คงมีเหตุผลดีๆที่จะไม่ฆ่าตัวตายเวลาเกิดปัญหาเช่นกัน
ปล4. บ่นมากๆระวังเขาจะฆ่าตัวตายเพราะรำคาญเสียงบ่นเรา

 

คุณ หนุ่มเหลือน้อย พูดถูกเลย
แต่หากเจอคนกำลังจะฆ่าตัวตายแล้วหละก็ หากเค้ากำลังเป็นทุกข์ ก็ขอให้บอกเค้าว่า ทุกข์มากๆหละดีแล้ว การชดใช้กรรมไม่ดีของเราก็คือการได้รับความทุกข์ทรมาน การที่เราทุกข์แสนสาหัสคือเรากำลังชดใช้กรรมเก่าอย่างเต็มขั้น หากเราตายไปตอนนี้หละก็ แสดงว่ากรรมเก่าของเราก็จะตามเราไปชาติหน้า เกิดมาชาติหน้ากว่าจะโตแสนลำบาก พอโตก็ต้องมาวนเวียนใช้กรรมอย่างเดิม หากฆ่าตัวตายอีกกรรมมันก็ตามไปชาติต่อๆไปอีก หากเราชดใช้กรรมในชาตินี้โดยรับทุกข์ทรมานแสนสาหัส จนทนไม่ได้และตายเองโดยธรรมชาติ นั่นหละถึงจะหมดกรรมของเรา เกิดชาติหน้าจะได้ไม่ต้องมาเป็นอย่างนี้อีกแล้ว

หากเค้าถามว่า เกิดเป็นมนุษย์มันแสนทรมานไม่อยากอยู่บนโลกนี้เลย ก็อยากให้บอกเค้าว่า เกิดเป็นมนุษย์เนี่ยหละ สุดประเสิรฐ์แล้ว มีกายหยาบที่รับรู้ความรู้สึกหยาบได้เช่น เจ็บ โกรธ รัก โลภ เป็นต้น มนุษย์สามารถบำเพ็ญเพียรเพื่อละความรู้สึกเหล่าได้ แต่ไม่ใช่เรื่องงาย การบำเพ็ญเพียรละความรู้สึกเหล่านั้น ละร่างกายได้ ถือว่าเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ หากตายไปกุศลนั้นจะส่งให้ไม่ต้องเกิดมาเป็นมนุษย์อีก

หากเกิดเป็นสัตว์เดรฉาน แสนลำบาก ไม่มีความสามารถที่จะเพียรเพื่อละความรู้สึกต่างๆเหล่านั้นได้ เกิดมาเพื่อใช้กรรมโดยแท้

หากเกิดเป็นเทวดา หรือ พรหม ก็ดีอย่างตรงที่ มีกายทิพย์ มีแต่ความสุข ปราศจาคความทุกข์ แต่เสียตรงที่หากปราศจาคความทุกข์แล้วหละก็ ความเพียรที่จะหลุดพ้นจากความทุกข์ก็จะไม่บังเกิด ก็จะไม่มีการฝึกฝนเพียรพยายาม รอเพียงหมดบุญจึงจะลงมาเกิดเป็นหมนุษย์เพื่อสะสมบุญโดยดังที่กล่าวข้างต้นต่อไป

ฉะนั้น เราหากได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วหละก็ เป็นสิ่งประเสิรฐ์ที่สุด เป็นขั้นตอนสุดท้ายที่ต้องเราเดินมาเพื่อไปสู่ทางแห่งพระนิพพานแล้ว

จุดประสงค์ของการเกิดเป็นมนุษย์ ก็คือ "ละ" ให้ได้ หากยังทำไม่ได้ ก็เพียรพายามซะ ไม่งั้นหากตายไปแล้วเกิดมาใหม่เราจะจำไม่ได้ว่าเราเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่อ ละ หรือเกิดมาเพื่อตายแล้วเกิดใหม่

 

ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพ
บอกว่า มึงตายเลย เร็วดิร้อนเเล้วกูขี้เกียจดพูดเเล้ว ตายเลย เดี่ยวเเม่มึงจัดงานศพเอง เออดีกูจะได้กินข้าวต้มฟรี มึงดีโว้ยไอ้ลูกแสนดีชวนแม่มึงเลี้ยงข้าวต้มก็เอาเลย งานทำศพมึงไม่กี่ตังหรอกแม่มึงเสียไม่เท่าไรหรอก เนาะ เลี้ยงมึงหมดไม่รู้กี่ล้านเเล้ว ค่าทำศพมึงน่ะ จิบๆวะ เอาดิตายเลยเดี่ยวแม่มึงหามไปเองแหละ
เออดีลูกหัวเเก้วหัวแหวนทดแทนคุณฆ่าตัวเเล้วโว้ยตายเลย ยี้ว...........

 

อย่างนี้นี่เอง
อนุโมทนา สาธุครับ

 

ใช่แล้ว เห็นด้วยกะ penkonthai
ขนาดเราเจอ มอละสุมชีวิตมาเยอะนะ
บ้านก็ทำสวน รายได้ก็น้อยนิด แถมยังถูกโกงที่ดินอีก หมดเงินไปหลายแสน แต่พ่อกับแม่ก็ยังฝ่าฝันมาส่งเราเรียนจนจบได้ เนี้ย แล้วทำไมเราถึงได้โง่ กว่าพ่อแม่ ทำไมเราไม่มีอะไรที่เหมือนพ่อแม่เลยเหรอเออ...ก็ในเมื่อปัญหาของเรามันจิบจ้อยนิดเดียวเอง แค่นี้ก็ยอมแพ้แล้วอนาคตหละจะเป็นยังไง ถ้าคิดว่าทางโลกหนักไปบวชไปเลยดีกว่า

 

อ้าว ว่าตัวเองสะหละเรา
คริ/ๆๆๆ

 

เราเหรอเราเคยโดนพ่อไล่ตีเพราะเกรดตก เราก็เรียนไม่ค่อยเก่งเพราะเอาแต่เล่นกับทำสวนกับเล่น เกรดเรียนเลยตกได้ 0 ตั้งเยอะเรายังไม่เคยคิดว่าอนาคตเราจะต้องจบเพราะแค่ 0 เลย คนเรามีค่ามากกว่าเกรด บางครั้งเกรดเรียนก็ไม่ได้ตัดสินความเป็นค่าของคนนะ คนได้เกรด 3.0-4.0 ทำตัวไม่ดีเบียดเบียนคนอื่นก็มีเยอะ สู้เราก็ไม่ได้

อ้อมีครั้งหนึ่งกวาด 0 มา ตั้ง 4 ตัวแนะ พ่อเลยไล่ออกจากบ้านเราก็เดินออกมาแค่ออกมานะแต่ไม่ไปไหน เพราะหน้าที่เลี้ยงดูเป็นของพ่อแม่ ถ้าเราไปเดี่ยวพ่อแม่จะทำหน้าที่ไม่สมบูรณ์ 555 คือหน้าด้านหน่ะ ไม่ไปจะอยู่ แล้วก็อยู่จนโต แล้วก็เรียนจนจบ 5555

ทุกวันนี้ เรียนจบแล้วที่ราชภัฎ และเป็นครู 555 ก็ไม่เห็น เกรด 0 เมื่อสมัยเรียนจะมีฤทธิ์เดชอะไรมาทำให้ฉันตกต่ำได้เหมือนกับใครๆเขาว่าเลย

 

ทุกวันนี้พ่อแม่มีแต่ออกปากชม บอกว่ารู้แล้วว่าลูกคนนี้ไม่ได้ฉลาดทางตำรา แต่ดีที่รู้ทันโลก 555 สิ่งนี้แหล่ะท่านทั้งหลายที่ทำให้คนดี ไม่หลงผิดและพ่อแม่ภูมิใจยิ่งกว่าเกรด เวลาไปสมัครงานที่ไหน เขาก็ไม่ปฏิเสธเรา

 

ดูอย่างหมาขี้เรื้อนสิมีสภาพความเป็นอยู่ลำบากว่าเรามาก มันยังไม่คิดฆ่าตัวตายเลย แล้วคนที่คิดจะฆ่าตัวตายนี้ ไม่โง่กว่าหมามันเหรอ

 

ความสุขไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป ความทุกข์ก็เฉกเช่นเดียวกัน

 

บ่น

บ่น...ผมเนี่ยเคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งแล้ว เพราะผมสติไม่ค่อยจะดีบ้าๆบอๆ คิดเล็กคิดน้อย มีปมด้อย ขี้น้อยใจ จิปาถะ พอถึงเวลาตั้งใจจะฆ่าตัวตาย เอาเข้าจริงๆก็ไม่กล้า กลัวสารพัดกลัว เคยไปยืนที่สะพานพระราม 6 กะจะโดดน้ำตาย กลัวน้ำลึกไม่พอ โดดลงไปแล้วตัวไปปักโคนในแม่น้ำ คิดจะข้ามถนนให้รถชนตาย กลัวคนขับเดือดร้อนอีก คิดจะกินยาฆ่าหญ้าตาย กลัวคนมาเห็นแล้วช่วยไว้ทัน ร่างกายพิกงพิการ สรุป คนที่คิดจะฆ่าตัวตาย คือคนที่ขี้น้อยใจ คิดมาก สับสน วุ่นวาย หาทางออกไม่เจอ เจอปัญหาแล้วชอบคิดว่าปัญหาทุกปัญหาเป็นเรื่องใหญ่ ปัญหาของตัวเองใหญ่เสมอ อะไรทำนองนี้ ไม่สามารถแก้ไขได้แล้วในชาตินี้ (ต้องตายแล้วไปแก้ไขใหม่ในชาติหน้าว่างั้นเถอะ) ที่จริง เวลาเท่านั้นแหละมันจะช่วยคลีคลายปมของแต่ละปัญหาได้ ผมขอยืนยันจากประสบการณ์ตัวเอง เวลาเป็นสิ่งสำคัญ เราทะเลาะกับเพื่อน วันนี้เราโกรธ อาฆาต แค้นพยาบาท คุณเชื่อไหม ไม่เจอหน้ากัน 10 วัน ความแค้นนั้นอาจจะค่อยๆจาง ลดดีกรีลงได้ ... ถ้าเจอคนที่คิดจะฆ่าตัวตาย เอาใจเขาหน่อย ปลอบเขาหน่อย พูดดีกับเขาหน่อย แก้ปัญหาให้เขาหน่อย ด้วยความจริงใจ แล้วเขาจะรู้สึกว่า ชีวิตเขามีค่าพอที่อยู่ต่อไป เชื่อซิ

 

อืม.... น่าเห็นใจนะ งั้นชาตินี้คุณหนุมเหลือน้อย เรามีวิธีแก้ไขให้นะ เวลาทำบุญ ก็อธิฐานสิขอให้เราครองตนอย่างมีสติและปัญญา

 

" อย่าพึ่งตายเลยว่ะเดี๋ยวไปทำบุญที่วัดกับเราก่อน พรุ่งนี้ค่อยตายละกันนะ....."
จากนั้นเมื่ออารมณ์เย็นๆแล้วค่อยคุยกันอีกที ความคิดอยากตายก็เหมือนโกรธนั่นแหละครับ เกิดเร็วและดับเร็ว ถ้ามีคนจิตใจเย็นสบายอยู่ข้าง ๆ จะทำให้เขามีสติขึ้นมาก

 

ถ้าเพื่อนคุณคิดจะฆ่าตัวตายเพราะมีปัญหา ก็บอกเขาไปว่า ถึงตายไปแล้วปัญหาก็ยังไม่หมดไป ให้นึกถึงคนที่รักเรา แม่ พ่อ ญาติ พี่น้อง ก็แนะนำได้เท่านี้นะค่ะ เพราะไม่เคยคิดฆ่าตัวตายเลย กลัวบาป ยังอยากมีชีวิตเพื่อทำกรรมดีอยู่