หากเกิดเป็นเทวดา หรือ พรหม จะสามารถสั่งสมบุญต่อถึงพระนิพพานได้หรือไม่ครับ

ทำได้ครับมีเยอะครับ แต่ก็ยากอีกแบบหนึ่ง เพราะว่าสวรรค์สุขสบายมาก จึงทำให้ไม่เห็นทุกข์ เมื่อไม่เห็นทุกข์จึงเห็นธรรมได้ยาก....
อธิษฐานสิครับ ขอให้เห็นและเข้าใจในทุกข์แม้อยู่บนสวรรค์แล้ว

 

อืมมม... สวรรค์ไม่ได้กำหนดให้สิ้นบุญแล้วต้องลงมาเกิดหรอกนะ... ความรู้สึกที่ว่า ถ้าคนอื่นบุญหมดก็น่าจะต้องกลับมาสู่ความว่างเปล่าที่ไม่มีอะไร มันเป็นความรู้สึกอิจฉา ไม่อยากให้ใครได้ดี ถ้าจ่ายราคา ( ทำบุญ ) แล้วได้ก็ปล่อยมันเพราะถือว่าจ่ายแล้ว แต่ถ้าไม่มีจะจ่าย ( บุญหมด ) ก็ไม่น่าจะได้อะไร ( และเมื่ออยู่บนสวรรค์ถือว่าได้เสวยสุข ดังนั้นถ้าไม่ได้อะไรก็น่าจะตกสวรรค์ )ซึ่งมันไม่ใช่อย่างนั้น ไม่มีใครบนสวรรค์เขาอิจฉากัน ต่อให้ทำบุญมีน้อยนิดเพียงไร ต่อให้มีเทพองค์อื่นช่วยบอกวิธีทำบุญกระจอกๆเพื่อขึ้นสวรรค์ให้ ต่อให้ไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่างแต่ขึ้นมาบนสวรรค์ได้ ก็ไม่มีใครเขาไล่กลับลงไปหรอก บนสวรรค์ไม่มีใครเขาอิจฉาที่คนอื่นได้ดี ไม่มีใครเขาอยากจะเห็นความหายนะของคนอื่นหรอก

ตัวอย่างง่ายๆ ถ้าเราเกิดมารวยแล้วบุญหมด... ก็คือว่าเราต้องจนนั่นก็คือเราต้องไปเกิดใหม่เป็นคนจน หรือต้องเอาเงินที่มีไปละลายกับเรื่องอะไรโง่ๆซักเรื่องจนมันหมดเกลี้ยงถูกไหม แล้วทีนี้สมมุติว่าเราทำบุญไปเกิดเป็นเทพอยู่บนสวรรค์ ถ้าเราจะบุญหมด ก็คือเราต้องร่วงตกสวรรค์ถูกไหม แล้วเราจะร่วงตกสวรรค์ได้ไง เราจะตายแล้วมาเกิดใหม่เป็นมนุษย์อย่างนั้นเหรอ ไม่มีทาง เทพมีอายุขัยเป็นล้านๆปี ไม่มีทางจะตายวันตายพรุ่งอยู่ดีๆก็หมดอายุขัยเด็ดขาด หรือเราอาจจะโง่ไปกวนตีนผู้ที่มีอำนาจสูงกว่าจนโดนไล่ลงมาอย่างนั้นหรือ ก็ไม่มีทาง ปัญญาระดับเทพไม่มีใครโง่ขนาดนั้น... : bat:

ดังนั้นสรุปได้ว่า ถ้าขึ้นไปแล้วไม่มีทางตกลงมาเด็ดขาด... ( ถ้าไม่โง่พออ่ะนะ ) ภพภูมิที่มีความไม่แน่นอนในชีวิต ไม่รู้ว่าวันนี้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรขึ้นอยู่กะบุญกะกรรมเพียงอย่างเดียวก็คือภพภูมิบนโลกนี้เท่านั้น ภพภูมิอื่นๆที่เหลือจะเป็นภูมิที่แข็งแกร่งมั่นคงถาวร ไม่เปลี่ยนแปลงไม่เสื่อมคลายง่ายๆ ( บนสวรรค์ก็เป็นภพภูมิที่มีแต่ความสุข อย่างมั่นคงถาวร ในนรกก็เป็นภพภูมิที่มีแต่ความทุกข์ อย่างมั่นคงถาวรเช่นเดียวกัน ) และความมั่นคงถาวรนั้น ก็มีข้อเสียอยู่อย่างตรงที่ว่ามันเลื่อนชั้นขึ้นไปไม่ได้... อยู่ชั้นไหนก็ต้องอยู่ชั้นนั้นตลอด จะมาสร้างบุญบารมีให้เลื่อนระดับชั้นไม่ได้ ถ้าจะสร้างบารมีก็ต้องถ่อสังขารลงมาเท่านั้น
(b-smile)

 

... อุอุอุ...

 

...ลองถามหลวงพี่เล็กดูสิครับ...อุอุอุ...


....อาจจะมีคำตอบที่ชัดเจน...

 

ยังไม่รู้ตัวเหรอ ว่าเป็นพุทธภูมิ

กำลังจิตตอนที่ช่วยคนหนะ..มันสูงกว่าสาวกภูมินะ

ไปตอบห้องพุทธภูมิได้แล้ว คริ คริ

 

....สวรรค์ชั้นยามา เป็นสถานที่ที่นิยมสะสมบุญบารมีกัน

นั่งสมาธิ สวดมนต์ .ก็ชั้นยามานั่นแหละ ..

 

ขออนุญาติคัดลอกข้อความบางส่วน จากหัวข้อกระทู้ "คำสอนสมเด็จองค์ปฐม"ของคุณ "Nikolaas" น่ะครับ

คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

"ภิกขเว...ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ( เวลานั้นมีพระมาด้วยหลายองค์ ) และท่านทั้งหลายที่นั่งอยู่ที่นี่ทั้งหมด จงอย่าลืมว่าทุกท่านมีบาปติดตัวมามากมาย อาศัยบุญเล็กน้อยก่อนจะตายจิตใจนึกถึงบุญก่อน จึงได้มา เกิดบนสวรรค์บ้าง มาเกิดบนพรหมบ้าง ถ้าหากว่าท่านจุติเมื่อไร โน่น..นรก! ( ท่านชี้มือลงเห็นนรกไฟสว่างจ้าแดงฉานไปหมด ) ท่านทั้งหลายจะต้องพุ่งหลาวลงนรก เพราะใช้กฎของกรรมคือบาป ชำระหนี้บาป กว่าจะมาเกิดเป็นคนก็นานหนักหนา และมาเป็นคนแล้วก็ไม่แน่ว่าจะได้กลับมาเป็นเทวดา นางฟ้าหรือพรหมใหม่

ทั้งนี้เพราะอะไร ก็เพราะว่าเป็นคนอาจจะทำบาปใหม่อาจลงนรกไปใหม่ก็ได้ ฉะนั้นเมื่อท่านทั้งหลายมาถึงที่นี่ มาอยู่สวรรค์ก็ดี พรหมโลกก็ดี เป็นทางครึ่งหนึ่งของนิพพานระหว่างมนุษย์กับนิพพาน เป็น อันว่าท่านทั้งหลายได้ครึ่งทาง การมาได้ครึ่งทางของท่าน ท่านทั้งหลายจงดูนั่น.. นิพพาน!"

( ท่านก็ยกมือชี้ขึ้นให้ดูนิพพาน เวลานั้นเทวดานางฟ้า กับพรหมทั้งหมด อาตมาก็เหมือนกัน เห็นพระนิพพานไสวสว่างจ้า มีวิมานสีเดียวกัน คือ สีแก้วแพรวพราวเป็นระยับ เป็นแก้วสีขาว พระอรหันต์ ทั้งหลายที่อยู่ที่นั่นมีความสุขขนาดไหน มีความเข้าใจหมด รู้หมดเห็นหมด แล้วองค์สมเด็จพระบรมสุคตก็ทรงกลับมาพูดกับเทวดากับนางฟ้าใหม่ว่า )

"ท่านทั้งหลายจงหวังตั้งใจคิดว่า ถ้าการจุติมีคราวนี้ ถ้าบุญวาสนาบารมีของเรานี้สิ้นสุดลง เราจะไม่ไปเกิดเป็นมนุษย์ เราจะไม่เกิดเป็นเทวดา เราจะไม่เกิดเป็นนางฟ้า เราจะไม่ไปเกิดเป็นพรหม เราต้องการไปพระ นิพพานจุดเดียว และการไปนิพพานนี่ ท่านทั้งหลายต้องยึด อารมณ์พระนิพพาน เป็นสำคัญ สำหรับพรหมก็ดี เทวดา นางฟ้าเก่า ๆ ก็ดี อาตมาไม่หนักใจ ทั้งนี้เพราะ มีความเข้าใจแล้ว ( ก็แสดงว่าพรหม เทวดา นางฟ้าเก่า ๆ เป็นพระอริยเจ้ามาก )



​

 

คำถามคือ "หากเกิดเป็นเทวดา หรือ พรหม จะสามารถสั่งสมบุญต่อถึงพระนิพพานได้หรือไม่"

ขอกล่าวถึงในแนววิทยาศาสตร์บ้างนะครับ...
สำหรับผู้ที่มีผลกรรมในมิติทางพลังงาน ทั้งด้านลบหรือด้านบวก เมื่อถึงวันสิ้นอายุขัยของเครื่องยนต์แห่งกรรม ซึ่งจิตวิญญาณยังไม่อาจหลุดพ้นหรือ"นิพพาน"ได้ในภพชาตินั้นๆ จึงเกิดมี "วงเวียนกรรมแห่งสามภพภูมิ" ขึ้นในภายหลังจากการมีภพมนุษย์ในตอนแรก

1 เพื่อการเรียนรู้
2 และการมีสำนึกที่ถูกต้อง
3 พักรอเพื่อลงมาชดใช้ใหม่

ดังนั้น "ผลกรรม" ถ้ามองในด้านของพลังงาน ไม่ว่าด้านบวกหรือด้านลบ ก็คือสิ่งที่ไม่อาจเสื่อมสลายหายไปได้ ถ้าไม่ทำให้เป็นกลางเสียก่อน
การจะทำให้เป็นกลางได้นั้นสามารถทำได้ง่ายกว่าในการอยู่ใน "ภพของมนุษย์"เนื่องจากมี"กลไกสมอง"ที่ทำงานร่วมกับ "จิต"สามารถผลิตประจุไฟฟ้าที่เป็นบวก ไปลบล้างประจุไฟฟ้าที่เป็นลบให้เป็นกลางได้ครับ จะเพิ่มเท่าไหร่ก็ย่อมได้ไม่มีขีดจำกัด (ในทางตรงกันข้ามผลิตประจุลบก็ได้ไม่จำกัดเช่นกัน)

การอยู่ใน"ภพภูมิสวรรค์" นั้นอาจทำได้ยากกว่า เนื่องจาก "ไม่มีกลไกของสมอง"เป็นตัวช่วยผลิตประจุไฟฟ้าที่เป็นบวก ไม่อาจเพิ่มเติมหรือลดได้ คือมี ประจุบวก หรือ ประจุลบ ที่บันทึกเอาไว้เท่าไหร่ก็เท่านั้น....

ต้องอาศัย การแผ่บารมีด้านบวกจากผู้อื่น การอุทิศส่วนกุศลไปให้เพิ่มเติม หรือการได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า พระอริยเจ้าซึ่งท่านก็จะแผ่พลังงานด้านบวก ที่เป็นประจุไฟฟ้าเข้าไปให้ ทำให้อนุภาคประจุลบที่บันทึกอยู่เดิม ก็สามารถทำให้เป็นกลางได้ครับ...ก็มีโอกาสเข้าถึงพระนิพพานได้เช่นกัน...

ประจุลบที่พูดถึง ส่วนหนึ่งก็คือเจ้ากรรมนายเวรของแต่ละคนด้วยครับ..

 

ได้แน่ ๆ

เทวดาพรหม เขาไปฟังเทศน์ กันที่เทวสภาบนดาวดึงส์ก็ได้ เช่นพระพุทธเจ้าไปเทศน์โปรดพระมารดาระหว่างเข้าพรรษา ตามประวัติที่ท่านเล่าหลวงพ่อเองยังเคยไปเทศน์ให้เทวดา นางฟ้าฟังบนนั้น
ยังมีตัวอย่างที่มาเทพพรหมมาฟังเทศน์จากพระอริยเจ้า/พระโพธิสัตว์ในโลกมนุษด้วยเช่นมาฟังเทศน์จากหลวงปู่มั่น หลวงพ่อสิม หลวงปู่โง่น เป็นต้น
เทวดาเอาอาหารใส่บาตรพระธุดงค์อย่างนี้ก็เป็นการทำบุญ
หรือย่างที่ Carbonato ว่าคือเทวดาบนชั้นยามาเขาสวดมนต์นั่งสมาธิกันก็เข้าข่าย
ฯลฯ
ที่ชัดเจนที่สุดก็พระอนาคามีตายจากโลกไปจุติบนพรหมสุธาวาสแล้วบำเพ็ญที่นั่นจนนิพพพานไม่มาเกิดในโลกอีกตามคัมภีร์พระอภิธรรม

 

พระหางหมากเกษาหลวงพ่อฯ
ได้แน่ๆครับ เทวดาหรือพรหมระดับพระอนาคามี ท่านไม่ลงมาเกิดเป็นมนุษย์อีกแล้วครับ ท่านบำเพ็ญบารมีต่อไปนิพพานเลยครับ
สวัสดีมากครับ


Promotion 17
พระหางหมาก เกษาหลวงพ่อฯ 6 องค์
นำมาให้ร่วมบุญบูชาองค์ละ 1,400 บาท

องค์ที่ 1
เส้นเกษาที่หน้าตักขาซ้าย(ด้านหน้าองค์พระ)

องค์ที่ 2
เส้นเกษาที่ตำแหน่งมุมซ้าย-ล่าง(ด้านหลังองค์พระ)

องค์ที่ 3
เส้นเกษาที่ตำแหน่งชายผ้าสังฆาฏิ

องค์ที่ 4
เส้นเกษาที่ตำแหน่งขอบบนขวาองค์พระ(ด้านหน้าองค์พระ)



องค์ที่ 5
เส้นเกษาที่ตำแหน่งยันต์ขวา(ด้านหน้าองค์พระ)



องค์ที่ 6
เส้นเกษาที่ตำแหน่งใต้ฐานด้านหน้าและด้านลังที่คำว่า"พ่อ"





<O</O

 

มนุษย์ชาติปัจจุบัน อยู่ท่ามกลางเบื้องบน และเบื้องล่าง

เบื้องบน : เสวยบุญที่ได้เกื้อหนุนและทำมา
เบื้องล่าง : เสวยกรรม ได้สั่งสมและทำมา
เบื้องกลาง : คือผู้ที่จะทำกรรม และ บุญ เพื่อสั่งสมบุญหรือบาป และเป็นชีวิตที่มีรสชาติที่สุดเพราะอยู่คาบเกี่ยวระหว่างเบื้องบนและเบื่องล่าง ... แล เบื้องกลางนี้เองคือสิ่งที่จะพิสูจน์ว่าเราได้กระทำ "กรรมดีหรือชั่ว" นั่นก็คือการสั่งสมบุญหรือบาปนั่นเอง ......

ปล. หากเบื้องบนหมดบุญก็ต้องลงมาเกิดใหม่ หรือ หากเบื้องล่างหมดกรรมก็มาเกิดใหม่ ดังนั้นเราจึงต้องเร่งสะสมบุญให้มากๆ เพื่อไปอยู่ภพภูมิที่ดีกว่า หรือทางที่ดีก็หลุดไปนิพพานเลย แต่คงไม่ง่ายหรอกกระมังหากยังต้องสู้กับกิเลสอยู่ร่ำไป ...

ฉะนี้แล

 

http://www.palungjit.com/board/showthread.php?p=143241#post143241

ผู้ถาม: ถ้าอยู่บนสวรรค์แล้ว สามารถสร้างบุญกุศลต่อได้ไหมคะ?
หลวงพ่อ: ได้! อย่างมัฏฐกุณฑลีเทพบุตร ท่านไม่มีความเคารพในพระพุทธเจ้ามาก่อน เป็นแต่เพียงว่าป่วยจะตายทุกขเวทนาหนัก นึกถึงพระพุทธเจ้า ขอให้พระพุทธเจ้ามาช่วยรักษาโรคให้หาย เพียงนึกถึงให้หายจากโรค ตายเวลานั้นไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ต่อมาพบพระพุทธเจ้าอีก ท่านเทศน์จบเดียวเป็นพระโสดาบัน อยู่บนสวรรค์เขาต่อบุญได้ดีกว่าเรา จะฟังเทศน์เมื่อไรก็ได้ ไม่ปวดท้องขี้ ไม่ปวดท้องเยี่ยว ไม่ง่วงนอน ไอ้เราสิแย่ จะฟังเทศน์สักหน่อยใครมันโผล่มาหว่า สงสัยเจ้าหนี้ ใจหายวาบ!
คัดลอกจาก ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๒๙๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๘ หน้า ๙๔

<!-- / message -->