เปิดแผ่นหลัง... เหล่าผู้หญิงนิยมเจ็บ

เปิดแผ่นหลัง... เหล่าผู้หญิงนิยมเจ็บ

​

"เธอ...เธอ... ดูผู้หญิงคนนั่นซิ สักเต็มตัวเลย ดูซิทำไปได้ พ่อแม่ไม่ว่าบ้างหรือไงนะ"

คำบ่นเหล่านี้มักจะเป็นคำที่ผู้หญิงรักเจ็บด้วยการนำร่างกายไปสักให้มีลวดลายต่างๆ ได้ยินอยู่เป็นประจำ เธอเจ็บใจบ้าง โมโหบ้าง แต่สุดท้ายก็ต้องปลงกับความคิดของมนุษย์ที่มองคนเฉพาะรูปกายภายนอกเช่นนี้

ผู้หญิงที่รักศิลปะบนความเจ็บเหล่านี้มีอยู่ไม่น้อยในเมืองไทย โดยเฉพาะกลุ่มสาวๆ ที่นิยมสักลายเล็กๆ น่ารักๆ บนเรือนร่าง บ้างก็เป็นรูปดอกไม้ทำลายไว้ที่เหนือสะดือ บ้างก็ทำเป็นรูปหัวใจไว้เนินอก หรือบางคนก็ทำเป็นรูปการ์ตูนน่ารักๆไว้ที่แผ่นหลัง ซึ่งเหล่านี้เป็นเพียงพื้น..พื้น...

แต่ที่ไม่พื้นเอาเสียเลยคือกลุ่มสาวๆ ที่กล้าละเลงรอยสักไว้แทบทุกอณูของร่างกาย เธอบอก "(ลาย)เล็กๆ ไม่ (ลาย)ใหญ่ๆ เท่านั้นถึงจะยอมเจ็บ"

บรรดาสาวใจถึงที่นิยมสักลวดลายใหญ่ๆ ไว้บนร่างกายนั้นบอกได้เลยว่าในเมืองไทยมีไม่มาก มีเพียงไม่กี่กลุ่มเท่านั้น และน้อยครั้งนักที่เหล่าสาวใจถึงเหล่านี้จะมาร่วมตัวกันอย่างพร้อมเพรียง แต่เมื่อครั้งในงาน "เอ็มบีเค แทตทู คอนเทสต์ 2005" เหล่าสาวนิยมความเจ็บต่างมารวมตัวกันเพียบ เท่าที่เดินสำรวจรอยสักของสาวๆ รู้เลยว่าไม่ธรรมดา!!!

อย่างสาวหน้าใสวัย 23 ปี นางสาวขวัญข้าว โง้วจิระศักดิ์ "ป้อ" ดูด้านหน้าก็เห็นเป็นสาวหน้าใสธรรมดาๆ แต่พอเธอหันหลังแทบช็อคเพราะลายสักลายเบ้อเร่อวางอยู่เต็มแผ่นหลัง

"ชอบการสักมาตั้งแต่อายุ 17 ปี ที่สักเพราะชอบดูหนังญี่ปุ่น เกาหลีมากโดยเฉพาะรอยสักบนตัวยาxxxซ่าที่มีรูปแบบต่างๆ พอเริ่มสักทำให้หลงใหลในศิลปะด้านนี้มาก เพราะสามารถเลือกลวดลายต่างๆ ที่อยู่บนกระดาษมาวางบนร่างกายตัวเองไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนก็ตามถือว่าสุดยอดมาก"

แม้หลายคนมองว่าผู้หญิงกับการสักเป็นเรื่องสกปรก ดูไม่เหมาะสม แต่สำหรับป้อ เธอไม่สน เพราะว่าการสักเป็นศิลปะแขนงหนึ่งที่ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคล และการสักไม่ได้เป็นการไปทำร้ายใคร ขอแค่สักบนร่างกายในที่เหมาะสมเท่านั้น และฝากกับผู้ที่ต้องการสักด้วยว่าให้คิดให้ดีเสียก่อน เพราะรอยสักจะติดตัวไปตลอดชีวิต ถึงคิดว่าเป็นศิลปะแต่เป็นศิลปะที่ได้มาซึ่งความเจ็บ มันจะไม่คุ้มหากคนสักไม่ได้ไม่ชอบสักจริงๆ

ด้าน "จอย" นางสาวปานทิพย์ ลิ้มวรรัตน์ สาววัย 27 ปี บอกว่า สักมา 6 ปีแล้ว การสักเป็นศิลปะที่มีเสน่ห์ และเวลาที่เคลื่อนไหวร่างกายรูปภาพต่างๆ จะเคลื่อนที่เหมือนมีความรู้สึกอยู่ในภาพนั้นด้วย

"ไม่ผิดเลยที่ผู้หญิงจะมีรอยสักบนร่างกาย และไม่ชอบมากๆ ที่สังคมกำหนดว่าคนที่สักต้องเป็นคนไม่ดีหรือสกปรก ยิ่งเป็นผู้หญิงมักจะถูกมองไม่ดีมากกว่าผู้ชาย ซึ่งจอยว่ามันไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน ทำไมสังคมต้องมองว่าคนที่สักทุกคนต้องเป็นคนสกปรก หรือนักเลง มันเป็นความชอบส่วนตัว และไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนใคร อยากให้มองว่าการสักเป็นศิลปะ แต่มีรูปแบบการนำเสนอไม่เหมือนศิลปะแบบอื่นเท่านั้นเอง"

ถึงการสักเป็นเพียงศิลปะที่อยู่บนร่างกายของมนุษย์ แต่ผู้ที่คิดสักขอให้คิดรอบคอบ เพราะการสักบนร่างกายไม่ได้ลบออกง่ายๆ เหมือนภาพวาดทั่วไป ยิ่งถ้าเป็นภาพใหญ่ที่ไม่สามารถลบออกได้อย่างสาวใจถึงเหล่านี้ พวกเธอบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า "รอยสักเหล่านี้คงจะอยู่กับเธอไปจนวันตาย" แน่ ๆ
​

​

 

ใหม่ๆก้อคงดูสวยดีนะ

แต่ถ้าให้มานั่งดูทุกวันหล่ะคงมะไหวม้าง

จิงมะ 555​

 

สัก ยังไม่เท่าไร
เจอ สการ์ เข้าไป
โอ๊ย สิ้นคิด