ทำบุ_แล้วรู้สึกยินดีเฉยๆ กับ ทำบุ_ แล้วปลื้มปิติ

ผมทำบุ_แล้ว เป็นเจ้าภาพกฐิน แต่รู้สึกแค่ยินดีเฉยๆ
ผิดกับเมื่อก่อน ไม่เป็นเจ้าภาพแค่เอาเงินใส่ซอง แต่ ทำแล้วดีใจน้ำตาไหล
แบบไหนได้บุ_มากกว่ากัน????

ใครพอตอบให้หายข้องใจ จะขอบคุณมาก

 

การทำบุ_ คือการทำความดี ที่นี้การจะตอบคำถามของคุณ คุณต้องทำความเข้าใจไว้ก่อนว่า ระดับสมองสติปั__า(ปันยา) ของมนุษย์เราไม่เท่ากัน นับตั้งแต่ระดับปุถุชนไปจนถึงขั้นอริยะ
หากเป็นในแง่ปุถุชน คุณทำบุ_ คุณเกิดปิติ คือความสุข ความสบายใจเพราะได้ทำบุ_ไป อันเป็นค่านิยมที่ถูกขัดเกลาทางสังคมและสิ่งแวดล้อม ก็เป็นเรื่องธรรมดา บุ_หรือความดี ก็เกิดกับใจและสมองของคุณ กล่าวคือ คุณก็จะมีความคิดความสบายใจคิดอะไรก็ทะลุปรุโปร่งเพราะคนเรามีความสบายใจสมองก็ย่อมดีตามไปด้วย นี้คือผลที่คุณได้ทำบุ_ไป
ต่อเมื่อคุณทำบุ_บ่อยๆ คุณย่อมรู้สึกเฉยเพราะสมอง จิตใจของคุณมีข้อมูลความปิติเหล่านั้นอยู่แล้ว แต่ความปิติหรือดีใจหรือสบายใจเหล่านั้นจะอยู่ในส่วนลึกของคุณ เมื่อคุณทำไปแล้ว ผลก็เป็นคล้ายการทำบุ_ครั้งแรกๆ
ที่กล่าวไปนั้นเป็นชั้นปุถุชน และกล่าวในแง่ที่คุณมีความคิดและจิตใจที่ทำบุ_(บุน)จริงๆ

 

ผมผิดหวังในตัวคุณจริงๆ เล้ย
ไอ้คำตอบของคุณเนี่ยนะ..... เด็ก ป.1 ก็ตอบได้ว่ะ ...
แล้วทำตัวเป็นผู้ยิ่งให_่ ...รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง ... คนอื่นโ ง่ หมด
อวดฉลาด ... อวดความรู้ ... งี่ เ ง่า ... น่าเกลียด

คุณจำชื่อผมไว้ให้ดี ... ผมคือผู้ที่ติดตามพฤติกามของคุณ...
ตัวปลิ้นปล้อน ... ตัวหลอกลวง ... ไอ่ วิชชาที่คุณค้นพบจะขาย สามสี่ล้าน ....
ฝันไปเหอะ .. ไม่มีคนซื้อหรอก .... เ ฮ ง ซ ว ย .... จริงๆ
คนที่จะขยายความรู้ เขาไม่พึงขายตำราอย่างว่านี้หรอก....
ฮึฮึฮึ

ชื่อของผมคือ NiNe ถ้าคุณอยากรู้ว่าใคร? ชื่อนี้มีความหมายว่าอะไร?
ไปเปิด พจนานุกรม ซะ .... แล้วคุณจะรู้ว่า ... NiNe มีจริง และให_่กว่าคุณเยอะเลย .....

 

การให้ทานเป็นเหตุให้ได้โภคทรัพย์ การชักชวนผู้อื่นให้มาให้ทานเป็นเหตุให้มีบริวาร ส่วนบุ_จะได้มากหรือน้อยจะได้ในลักษณะไหนนั้น อยู่ที่เจตนาเป็นสิ่งสำคั_ครับ

 

จะปลื้มมากปลื้มน้อย แต่เมื่อระลึกถึง ภาพนั้นชัดเจนแค่ไหนล่ะค่ะ

จะปลื้มมากปลื้มน้อย ก็คือ การสั่งสมบุ_ และหมั่นระลึกถึงบ่อยๆ นะค่ะ
ส่วนให_่มนุษย์จะปลื้มบุ_มากหรือน้อย มันคือ ความตั้งใจด้วยส่วนหนึ่ง หากตั้งใจมาก ใจจดจ่อต่อการทำบุ_ที่จะมาถึง ประมาณรอวันรอคืน ให้ได้ทำบุ_ ก็จะปลื้มมากค่ะ แต่หากไม่ได้จดจ่อมาก การปลื้มก็จะลดหลั่นลงมานะค่ะ
ลองสังเกตซิค่ะ คือ การกระทำใดๆ ที่ทำได้ยาก ตัดใจยาก แล้วตัดใจทำไปแล้วทำไป แล้วเรารู้สึกว่า เราชนะแล้ว เราทำสำเร็จแล้ว
เราตัดความตระหนี่ หรือความเห็นแก่ตัวได้แล้ว อันนี้คุณจะปลื้มมากจนเห็นสายบุ_เลยก็ว่าได้นะ

 

ขอบคุณมากสำหรับทุกคำตอบครับ ทุกท่านครับ

ขอคุยกับบางท่านก่อนนะครับ
จากคุณ wit
"การให้ทานเป็นเหตุให้ได้โภคทรัพย์ การชักชวนผู้อื่นให้มาให้ทานเป็นเหตุให้มีบริวาร ส่วนบุ_จะได้มากหรือน้อยจะได้ในลักษณะไหนนั้น อยู่ที่เจตนาเป็นสิ่งสำคั_ครับ"
อันนี้เห็นด้วยมากๆเลยครับ
"ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นให_่ ใจเป็นประธาน"

จากคุณผู้รู้น้อย
"จะปลื้มมากปลื้มน้อย แต่เมื่อระลึกถึง ภาพนั้นชัดเจนแค่ไหนล่ะค่ะ"
ชัดมากครับ กลับมาบ้านแล้วค่อยๆนึกใหม่ถึงความยากลำบากที่ทำกว่าจะสำเร็จ การประคองใจไม่ให้โกรธหรืออารมณ์เสีย อากาศร้อนบ้าง คนทำไม่ถูกใจบ้าง เตรียมเงินที่ตัวเองออมไว้มาทำบุ_แบบตัดใจเพราะกลัววัดได้น้อยจะทำก่อสร้างไม่เสร็จ ด้วยว่าสำนึกว่าตนเองบุยน้อย คงได้ยอดน้อย ฟันฝ่ากับตัวเองกับอุปสรรค จนจบ คิดแล้วขนลุกครับ อิ่มใจ
คุยแค่นี้พอ เดี๋ยวจะ เว่อร์

เอาเป็นว่าบุ_ใดที่ดี บุ_ใดที่ให_่ ขอให้ ชาวwebพลังจิต จงมีส่วนในบุ_ของผมด้วยครับ

 

คุณ nine คุณคิดว่า เด็ก ป.1 ก็ตอบได้ เด็กคนไหนละตอบได้ แล้วคุณคิดว่า ข้าพเจ้าตอบไม่ถูก คุณก็ทำไมไม่แก้ไขตอบให้ถูก หรือแสดงความคิดเห็นที่ถูกต้อง ระดับความคิดจิตใจของคุณนะ ต่ำมาก ระดับสมองความคิด ของคุณเป็นระดับบุคคลที่อยู่ใต้โคลนตมต้องอธิบายอย่างละเอียดซึ่งแม้อธิบายอย่างละเอียดก็อาจจะไม่เข้าใจ
เพราะคำตอบของข้าพเจ้าเป็นหลักความจริง เป็นสภาพสภาวะจิตใจที่มนุษย์จะเป็นอย่างนั้น ส่วนในระดับอริยะบุคคลจะเป็นอย่างหนึ่ง ไม่ขอกล่าวถึง
ส่วนเรื่องตำรา ข้าพเจ้าก็เผาทิ้งไปแล้ว คุณอาจจะเป็นคนที่มาเอาตำราของข้าพเจ้าบางส่วนไป ไม่มีความหมายดอกคุณข้าพเจ้าจดลิขสิทธิ์ไว้แล้ว
และจงกลับไปพิจารณาจิตใจความคิดอ่าน และกรุณาอย่าโอ่อวดอ้างตัวโดยที่พิสูจน์ไม่ได้ ถ้าคุณแน่จริงก็มาพิสุจน์กับข้าพเจ้านี้สิ อยากจะรู้เหมือนกันวะ ว่าเองนะ ให_่มาจากไหน อย่างมาก อย่างเอง ก็ได้สุนัขเฝ้าบ้านตัวหนึ่งละมั่งวะ

 

แต่ควรระวังเรื่องการคิดที่ว่า "ไม่น่าทำเลย" เพราะตอนนี้โค-ตระลำบาก...

จากคุณผู้รู้น้อย
"จะปลื้มมากปลื้มน้อย แต่เมื่อระลึกถึง ภาพนั้นชัดเจนแค่ไหนล่ะค่ะ"
NanoProbe (นาโนโพรบ)
ชัดมากครับ กลับมาบ้านแล้วค่อยๆนึกใหม่ถึงความยากลำบากที่ทำกว่าจะสำเร็จ การประคองใจไม่ให้โกรธหรืออารมณ์เสีย อากาศร้อนบ้าง คนทำไม่ถูกใจบ้าง เตรียมเงินที่ตัวเองออมไว้มาทำบุ_แบบตัดใจเพราะกลัววัดได้น้อยจะทำก่อสร้างไม่เสร็จ ด้วยว่าสำนึกว่าตนเองบุยน้อย คงได้ยอดน้อย ฟันฝ่ากับตัวเองกับอุปสรรค จนจบ คิดแล้วขนลุกครับ อิ่มใจ
คุยแค่นี้พอ เดี๋ยวจะ เว่อร์
อนุโมทนาด้วยค่ะ
เงินหรือกำลังหรือเวลาที่เสียไปกับพุทธศาสนา ย่อมดีกว่าเสียไปในทางอบายหรือสร้างความสุขเล็กๆน้อยๆให้ตัวเองนะค่ะ
.....
หากตอนนี้มีเงินนะ เอาเงินทำบุ_ที่ทำไป ตอนนี้อาจดีกว่านี้ก็ได้ ข้อความเหล่า ความคิดเหล่านี้
คือการเสียดายทรัพย์ที่ทำไป อย่าให้มันมีได้เป็นดีนะค่ะ หากฉุกคิดนึกถึงเสียดาย ต้องรีบตัดนะ ต้องคิดว่า หากไม่ทำในวันนั้น วันนี้อาจโค-ตระลำบากมากๆกว่านี้ก็ได้
ให้ใจชุ่มอยู่ในบุ_ถึงแม้บางคนคิดว่า เป็นสิ่งงมงายงี่เง่า ก็ช่างเค้าเถอะค่ะ แต่ที่สำคั_ บริจาคทานไปแล้ว อย่าลืมการนั่งสมาธิและการปฎิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ด้วยนะค่ะ เพราะสำคั_ไม่แพ้กันนะ

 

ขอบคุณครับ
ผมมีกระทู้ใหม่ ตามประสาคนขี้สงสัย ในหมวดพุทธศาสนา ชื่อ
มาเตรียมตัวตายกันเถอะ
ลองอ่านดูสิครับ ขอบคุณครับ

 

ทำบุ_

การทำบุ_ที่ได้บุ_มาก มีความสำคั_นับตั้งแต่เริ่มคิดที่จะทำบุ_เลยทีเดียว และในระหว่างที่ทำบุ_จิตใจก็ต้องนอบน้อมมีความเคารพต่อพระสงฆ์ที่อนุโมทนาอยู่ เมื่อเสร็จจากการทำบุ_ก็ระลึกถึงแต่สิ่งที่ดีงามและพึงพอใจที่ได้กระทำ ทุกสิ่งเหล่านี้ประกอบกันให้เกิดปิติได้แต่หากขาดส่วนใดส่วนหนึ่งไปปิติก็จะไม่เกิด(อีกประการพระสงฆ์ที่รับการทำบุ_นั้นเป็นเนื้อนาบุ_ที่ดีหรือไม่ย่อมส่งผลเช่นกัน แต่คงเป็นการยากที่จะกำหนดหยั่งรู้ในข้อนี้)

 

ขอบคุณครับ
ผมอยากทราบว่า ถ้าคุณcasy99 บังเอิ_รู้ว่ามีเวลาเหลือแค่ นาทีสุดท้าย คุณจะทำอะไรในนาทีสุดท้ายนั้น เอาแบบกระทันหันนะครับ
ผมเขียนสิ่งที่ผมทำในกระทู้ ที่ผมเปิดไว้ใน
พุทธศาสนา--> พุทธศาสนา --> มาเตรียมตัวตายกันเถอะ

ไม่มีคำตอบใดที่ถูกหรือผิด แต่ผมว่ามันน่าเตรียมตัวนะ
ระยะยาวคือ
นี่ว่าเตรียมเอกสารประกันชีวิตที่ ที่ทำงานเขาทำให้ รวมสรุปเรื่องต่างๆ โอยยิ่งคิดยิ่งมากแฮะ
ระยะสั้น (หนึ่งนาที) ผมจะเตรียมตัวให้ดีกว่าที่เขียนเอาไว้ในกระทู้นั้น รู้สึกตัวว่าสอบตกแน่นอน ผมยังไม่พอใจกับสิ่งที่ผมทำไป มันไม่มีเวลาคิดเลย

 

เห็นด้วยกับหลายๆท่านนะครับ ส่วนตัวแล้วผมคิดว่าได้บุ_เท่ากันครับ ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง เช่น เจตนาของเรา-บุคคลที่เราทำบุ_-ของที่เรานำมาทำบุ_-ตัวของผู้ที่จะทำบุ_(ตัวเราว่ามีศีลมากน้อยแค่ไหน)-ความคิดหลังจากทำบุ_ไปแล้ว.....ปัจจัยเหล่านี้ทำให้เกิดบุ_มากหรือน้อยต่างกันไปครับ ส่วนตัวปิตินั้นจะเกิดได้ก็คือเรามีความอิ่มเอิบใจมากน้อยแค่ไหนกับการทำบุ_ครั้งนั้นครับ ...... ผมเคยทำบุ_สร้างยอดฉัตรของโบสถ์นะครับ โดยถวายท่านเจ้าอาวาสแล้วก็หล่อเป็นทองกันเห็นๆเลยอ่ะครับ ความรู้สึกอิ่มเอิบเกิดขึ้นมาในบัดดลเลยครับ ว่าเราได้ทำบุ_ให_่ วันนั้นนี่นั่งสมาธิได้ดีมากๆ ผิดกับทุกๆวันเลยครับ ผมรู้สึกว่าปิติที่เกิดนั้นทำให้กิเลสในใจเราลดลงเลยทำให้เราปฎิบัติธรรมได้ง่ายขึ้นครับ........ความคิดเห็นผมก็ประมาณนี้อ่ะครับ

 

ผลแห่งทานจะเป็นอย่างไร

ต่างกันที่เจตนา

ผลแห่งทานจะเป็นอย่างไร
เมื่อบุคคลให้ทานแล้ว
มีเจตนาการให้ที่แตกต่างกัน?


พุทธพจน์:
ผลแห่งทานจะเป็นอย่างไร?
เมื่อบุคคลให้ทานเพื่อหวังผล

 

จากการเดา.........

***ให้แล้วยินดี .. จะดูเหมือน สักแต่ว่าทำ ... ทำพอผ่าน ..ไม่ตั้งใจทำ .. บุ_ก็ไม่แรงครับ

*** ให้แล้วปลื้มปีติ... อย่างนี้อารมณ์เต็มที่ ... จำภาพได้ดี แถมดีไม่ดี อาจมีอารมณ์ฌานในกุศลตอนนั้นด้วยครับ... บุ_แรงกว่าครับ


มาช่วยออกความเห็นครับ เดาครับ

 

ขอบคุณในคำตอบของแต่ละท่าน น่าสนใจดีเทียวครับ ได้ข้อคิดใหม่ๆด้วย
(||) (||) (||)

 

สำหรับผมทำไปแล้วไม่ต้องไปคิดมาก ยินดีกับทานที่ให้ไป คุณทำไปแล้วรู้สึกเฉยๆ ก้ไม่เห็นแปลกอะไร แค่ใจของคุณไม่ตกต่ำไม่คิดมากก็พอแล้ว

ถ้าจะเปรียบการทำบุ_เหมือนกินข้าว ก็เหมือนกับว่าตอนช่วงแรกทานข้าวอร่อยมาก พอตอนปลาย กินจนอิ่มแล้ว กินอีกสักคำ รสชาติ ก็เหมือนเดิมก็เลยเฉยๆ

ช่วงแรกที่คุณทำจนถึงตอนปลาย คุณจิตใจคุณได้เสพบุ_เต็มที่ พอได้รับอีกก็เฉย แต่คุณยังรู้สึกได้ว่าใจยังอิ่มบุ_

วันก่อนก็ไปถวายปัจจัยตั้งใจไปทำน่ะ ทำเสร็จก็เฉยๆ ไม่คิดเล็กคิดน้อยแต่ ใจน่ะมันอิ่มแล้ว

ถ้าคุณคิดเล็กน้อย หรือ คิดมาก ว่าจะได้บุ_ใหม ไม่ค่อยได้บุ_ หรือ ว่าอยากได้บุ_เยอะ อันนี้ทำให้ใจเราตกต่ำ มีผลทำให้ได้บุ_น้อย