ถ้าคิดว่าตัวเองมีข้อบกพร่อง..โปรดเข้ามาอ่าน

ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย บุษบากาญจ์, 19 กันยายน 2008.

  1. บุษบากาญจ์

    บุษบากาญจ์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤษภาคม 2007
    โพสต์:
    9,476
    ค่าพลัง:
    +20,271
    ถ้าคิดว่าตัวเองมีข้อบกพร่อง..โปรดเข้ามาอ่าน

    [​IMG]


    <HR style="COLOR: #d1d1e1; BACKGROUND-COLOR: #d1d1e1" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->ชายจีนคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่าเพื่อไปตักน้ำที ่ริมลำธาร
    ถังน้ำใบหนึ่งมีรอยแตก ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ
    และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง...แต่ด้วยระยะทาง อันยาวไกล
    จากลำธารกลับสู่บ้าน....จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที ่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว

    เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 2 ปีเต็มที่คนตักน้ำสามารถตักน้ำ
    กลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่ง....ซึ่งแน่นอนว่าถังน้ำใ บที่ไม่มีตำหนิจะรู้สึกภาคภูมิใจ
    ในผลงานเป็นอย่างยิ่ง ...ขณะเดียวกันถังน้ำที่มีรอยแตกก็รู้สึก อับอายต่อความบกพร่องของตัวเอง
    มันรู้สึกโศกเศร้ากับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้เพี ยงครึ่งเดียวของจุดประสงค์ ที่มันถูกสร้างขึ้นมา

    หลังจากเวลา 2 ปี… ที่ถังน้ำที่มีรอยแตกมองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น
    วันหนึ่งที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า "ข้ารู้สึกอับอายตัวเองเป็นเพราะ
    รอยแตกที่ด้านข้างของตัวข้าที่ทำให้น้ำที่อยู่ข้างใน ไหลออกมาตลอดเส้นทาง ที่กลับไปยังบ้านของท่าน"

    คนตักน้ำตอบว่า "เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่ามีดอกไม้เบ่งบานอยู่ตลอดเส้ นทางในด้านของเจ้า...
    แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่งเพราะข้ารู้ ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่....

    ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงข้างทางเดินด้านขอ งเจ้าและทุกวันที่เราเดินกลับ...
    เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเล็ดพันธุ์เหล่านั้น
    เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวย ๆ เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว
    ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว..เราก็คงไม่ อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้"

    คนเราแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่องที่เป็นเอกลักษณ์ของตัว เอง...
    แต่รอยตำหนิและข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น
    อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้....
    สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเ ป็น..
    และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นเท่า นั้นเอง

    ที่มา http://www.rcthai.net/forum/showthread.php?t=205366

    ภาพประกอบจากอินเตอร์เนท
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 19 กันยายน 2008
  2. โป๊ยเซียนสาว

    โป๊ยเซียนสาว เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 กรกฎาคม 2008
    โพสต์:
    1,543
    ค่าพลัง:
    +2,279
    รูปประกอบเรื่อง คนละแนวเดียวกันเลยอ่ะนู๋บุษ
    แยกซีนอารมณ์มะทันเลย

    คิกๆๆๆ
     
  3. บุษบากาญจ์

    บุษบากาญจ์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤษภาคม 2007
    โพสต์:
    9,476
    ค่าพลัง:
    +20,271
    แหะๆๆๆ ทูอินวันไงคะ ขำด้วย ได้ข้อคิดด้วย หุหุหุ อ่ะเปลี่ยนก็ได้
     
  4. โป๊ยเซียนสาว

    โป๊ยเซียนสาว เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 กรกฎาคม 2008
    โพสต์:
    1,543
    ค่าพลัง:
    +2,279
    แค่แซว ขำๆ เองจ๊ะ นู๋บุษ หุๆๆๆ
     
  5. บุษบากาญจ์

    บุษบากาญจ์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤษภาคม 2007
    โพสต์:
    9,476
    ค่าพลัง:
    +20,271
    ยินดีปรับปรุงแก้ไขไงคะ ตามใจคนอ่านกระทู้ แล้วภาพนี้โอมัยคะ
     
  6. เปลือกไม้

    เปลือกไม้ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 กันยายน 2007
    โพสต์:
    15,448
    ค่าพลัง:
    +39,087
    เขาเรียก เปลี่ยนวิกฤต ให้เป็นโอกาส ครับ

    หรือเปลี่ยนรูปให้ถูกใจคนอ่าน ครับ อิ อิ
     
  7. เวฬุวัล

    เวฬุวัล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 ธันวาคม 2007
    โพสต์:
    1,843
    ค่าพลัง:
    +505
    สวยทั้งเนื้อหาและภาพประกอบเลยค่ะ


    ขอบคุณคุณบุษฯนะคะ ที่สรรหาสิ่งดีๆมาฝากกันทุกวันเลย
     
  8. อดุลย์ เมธีกุล

    อดุลย์ เมธีกุล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 กันยายน 2007
    โพสต์:
    7,363
    ค่าพลัง:
    +11,793
    สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเ ป็น..
    และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นเท่า นั้นเอง


    ชอบคำนี้ครับ
     
  9. paang

    paang เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 เมษายน 2005
    โพสต์:
    9,492
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +34,325
    ;aa20



    บังเอิญไปเจอเรื่องราวคล้ายๆ กันพอดีเลยค่ะคุณบุษ ขออนุญาตเก็บมาฝากนะคะ

    ********


    น้องชาลีอายุแปดขวบกำลังเขียนจดหมายถึงคุณยาย พอเขียนจบคุณแม่ก็ขอดู ชาลีไม่สู้เต็มใจนักแต่ก็ต้องส่งจดหมายให้คุณแม่ดู

    "นี่ชาลี ลายมือลูกนี่แย่จริง ๆ เขียนโย้ไปเย้มาไม่ตรงบรรทัดเลย สะกดผิดตั้งหลายคำ คำ ๆ นี้เขาสะกดอย่างนี้"

    คุณแม่ฆ่าคำผิดและแก้ให้ใหม่ และบอกให้ชาลีคัดใมห่ ชาลีเขียนจดหมายอีกครั้งและก็สะกดคำอื่นผิดอีก คุณแม่บ่นพลางแก้ให้ใหม่"

    ชาลีคัดจดหมายฉบับเดียวนั้นหลายครั้ง ในที่สุดขยี้จดหมายทิ้งแล้วร้องให้ คุณแม่ออกคำสั่ง

    "ชาลี หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้ ไม่เห็นเป็นเรื่องเลย ออกไปทำอะไรอย่างอื่นสักพักแล้วกลับมาเขียนใหม่"


    การที่เราเน้นถึงความผิดความบกพร่องของเด็กนี้เป็นผลร้ายอย่างใหญ่หลวง ชาลีกำลังชื่นชมกับการเขียนจดหมายถึงคุณยาย และคุณยายก็คงชื่นอกชื่นใจที่ได้รับจดหมายจากหลาน เขียนผิด ๆ ถูก ๆ ก็คงชื่นใจอยู่นั่นเอง แต่มาบัดนี้ชาลีเกลียดจดหมาย เกลียดการเขียนจดหมายเพราะมันทำให้ชาลีเจ็บช้ำน้ำใจ

    ขณะที่คุณแม่เน้นย้ำแต่เรื่องความผิดความบกพร่อง เธอผลักดันลูกชาย จากทางด้านบวกมาสู่ด้านลบ เลยกลายเป็นเด็กเกรงกลัวความผิดพลาด ความกลัวนี่เองบีบคั้นให้ชาลีทำผิดพลาดมากยิ่งขึ้น ทำให้เกิดความท้อถอยหมดกำลังใจ นี่คือ ผลร้ายอย่างใหญ่หลวงที่เกิดขึ้น ถ้าเราไปสนใจอยู่แต่กับความผิดพลาด ก็เท่ากับไปทำให้ลูกของเราท้อถอยหมดกำลังใจ


    คนเรานั้นไม่สามารถจะทำสิ่งใดได้จากความอ่อนแอ แต่ทำสิ่งต่าง ๆ ได้จากพลังความเข้มแข็งต่างหาก

    ลองคิดดูว่าชาลีจะได้ประโยชน์สักเพียงใดถ้าหากคุณแม่ชมว่าเป็นเด็กดี อุตส่าห์นึกถึงคุณยายจึงเขียนจดหมายถึงคุณยาย เพียงแค่นี้ก็ทำให้ชาลีมีความภาคภูมิใจและมีความสุข ต่อไปชาลีจะเป็นเด็กที่มีน้ำใจและน่ารัก

    คุณแม่อาจมองดูจดหมายและชมว่าตัวอักษรตัวนั้นตัวนี้เขียนสวย ชาลีเรียนได้มากแล้ว ชาลีก็คงมีกำลังใจที่จะเขียนหนังสือให้สวยยิ่งขึ้น เกิดความมั่นใจในความสามารถของตนเอง คำที่สะกดผิดก็ควรผ่านไปก่อน เพราะชาลีเพียงต้องการคุยกับคุณยายเท่านั้น แต่คุณแม่หวังมากเกินไป


    อาจเป็นเพราะเรามีเวลาอยู่ใกล้ชิดกับลูกมาก เฝ้าดูแลว่าลูกจะทำอะไรผิดบ้าง แล้วก็รีบร้อนแก้ไขมันทันทีทันใด ระบบการอบรมลูกที่ยึดถือกันโดยทั่วไปคือ การฝึกเด็กไม่ให้ทำผิดและทำในสิ่งที่ดีงาม ลองหยุดคิดกันสักนิดก็จะรู้ว่าเราทุกคนเดินตามความมุ่งหมายของตัวเอง ถ้าเรามุ่งไปที่ความผิดเราก็จะลงเอยไปที่ความผิด แต่ถ้าเราสนใจว่าลูกของเราทำอะไรดีและถูก แสดงให้ลูกเห็นว่าเราเชื่อมั่นในความสามารถของลูก ส่งเสริมให้กำลังใจลูก ความผิดความชั่วต่าง ๆ มันตายไปเอง เพราะไม่มีใครไปส่งเสริมมัน

    เราจึงควรมีความกล้าหาญพอที่จะมีความบกพร่องและยอมให้ลูก ๆ มีความบกพร่องบ้างเช่นเดียวกัน ด้วยวิธีนี้เราจึงสามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ก้าวหน้าและเติบโต


    ลูก ๆ ของเราจะมีความกล้าและสามารถเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี โดยที่เราไม่ไปหาข้อบกพร่องแต่นำลูกไปในทางบวก เช่น "มันผิดพลาดไปแล้ว เรามาคิดแก้ไขกันอย่างไรต่อไปดี" เรานำเด็กให้ก้าวต่อไปและหนุนให้เขากล้าหาญ การทำผิดนั้นย่อมไม่สำคัยเท่ากับต้องคิดว่าจะแก้ไขอย่างไรดีกับเรื่องที่ผิดไปแล้ว


    ที่มา : หนังสือ เมื่อลูกท้าทายคุณ เล่ม 2
     
  10. ธรรมวิวัฒน์

    ธรรมวิวัฒน์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 สิงหาคม 2006
    โพสต์:
    26,236
    กระทู้เรื่องเด่น:
    82
    ค่าพลัง:
    +114,964
    ;aa19อ่านแล้วทำให้มองโลกในด้านบวกเพิ่มขึ้นครับ
     
  11. บุษบากาญจ์

    บุษบากาญจ์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤษภาคม 2007
    โพสต์:
    9,476
    ค่าพลัง:
    +20,271
    ขอบคุณค่ะคุณแป้ง เรื่องคุณแป้งก็น่าสนใจนะคะ บางทีมุมมองของผู้ใหญ่ที่มองอะไรไม่ลึกซึ้งพอก็จะทำให้เด็กขาดความมั่นใจและขาดความเป็นตัวของตัวเองไปนะคะ
     
  12. hipopo

    hipopo สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 กันยายน 2008
    โพสต์:
    35
    ค่าพลัง:
    +11
    ขอบคุณนะคะ เรื่องราวดีๆแบบนี้ให้กำลังใจเราเยอะเลย ...
     
  13. รักความสันโดษ

    รักความสันโดษ สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    6
    ค่าพลัง:
    +1
    อ่านเพลินเจริญใจจัง
     
  14. kamkaew

    kamkaew สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 เมษายน 2008
    โพสต์:
    39
    ค่าพลัง:
    +3
    ชอบจังเลยค่ะ

    อ่านแล้วมีกำลังใจกระทำสิ่งที่ดี ๆ อีกเยอะเลยค่ะ
     
  15. ^_HaPpY_^

    ^_HaPpY_^ Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    126
    ค่าพลัง:
    +29
    ซึ้งค่ะ

    อนุโมทนานะคะพี่บุษ ^_^
     

แชร์หน้านี้

Loading...