ตำนานววิญญาณอาถรรพ์ ที่โรงเรียน ~__~ !!!

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นชั้นเรียนอยู่ ม.4 ที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ที่นี่จะมีหอพักฟรี สำหรับนักเรียนที่บ้านไกล เดินทางมาเรียนไม่สะดวก ซึ่งสร้างมานานกว่า 30 ปีแล้ว
หอพักหญิงเป็นอาคารชั้นเดียว มีห้องใหญ่กว้างมาก 2 ห้อง ไว้เป็นที่นอน
( เป็นห้องโล่งไม่มีอะไรเลยในห้อง และต้องนอนรวมกัน)
หลังเลิกเรียนเราชาวเด็กหอก็จะมารวมกลุ่มกัน เล่าเรื่องต่าง ๆ โดยเฉพาะ เรื่อง " ผี "
แล้วคืนหนึ่ง ขณะที่เพื่อนคนหนึ่ง กำลังเล่าเรื่อง " ผี" อยู่ บรรยากาศตอนนั้นน่ากลัวมาก รอบ ๆ หอ มืดสนิท เสียงลมแผ่วๆ ชวนให้น่าขนหัวลุก
แต่คนอื่นไม่ทันสังเกตุ เพราะกำลังสนุก กับเรื่องที่ได้ฟัง แล้วเสียงหมาหอน
ก็ทำให้การสนทนาหยุดลงทันที
ชั้นบอกตามตรงว่าตอนนั้นชั้นรู้สึกไม่ดีเอามาก ๆ เสียงที่ได้ยินทำให้ชั้น
มองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง แล้วสายตาชั้นก็สะดุด กับสิ่งหนึ่งเข้าอย่างจัง
นะ นะ นั่น มันอะไรกัน...........
ผู้หญิงแต่งชุดไทยสมัยโบราณ นุ่งโจงกระเบนสีแดง ห่มสไบสีทอง ผมยาวถึงกลางหลัง เดินอย่างช้าๆ แล้วจู่ ๆ ก็หายวับไป ทางด้านหลังของอาคารเรียน
พอถึงตอนนี้ ชั้นรู้แล้วว่ามันคืออะไร ชั้นร้องออกมาเสียงดังลั่น จนเพื่อน ๆ พากันตกใจ ชั้นไม่พูดอะไร (ต่จริงๆแล้วพูดไม่ออกซะมากกว่า)
พอชั้นตั้งสติได้ จึงเล่าสิ่งที่เห็นให้ฟัง บางคนหาว่าชั้นตาฝาด บางคนก็เชื่อ

แต่.............มีเรือ่งนึงที่ชั้นไม่ได้เล่าให้เพื่อนๆ ฟัง ความจริงชั้นเป็นคนที่ไม่กลัวผี เพราะตอนเด็ก ๆ ชั้นเห็นบ่อยมาก ( พ่อชั้นเป็นหมอผี และสอนวิธีเห็นผีให้ชั้นด้วย)
แต่ครั้งนี้ มันต่างกันตรงที่ว่า ก่อนจะหายวับไปนั้น ผู้หญิงคนนั้นหันมามองแล้วแสยะยิ้มให้ชั้นด้วยน่ะสิ
ถ้าเป็นคุณ............คุณจะทำยังไง............ช่วยบอกทีสิ
ระวังหลังของคุณเอาไว้ให้ดี........เราเตือนคุณแล้ว


อาถรรพ์รับน้องมหาลัยเกษตร นายไพโซดอนอยากอ่าน ฮ่าๆๆๆ
ยกตัวอย่างสักเรื่องดีกว่า


เรื่องมีอยู่ว่า รุ่นพี่คนหนึ่ง เพิ่งเรียน จบจากมหาวิทยาลัยเกษตร ซึ่งเค้าก้อตั้งใจว่า พอเรียนจบ

แล้วจะกลับไปช่วย ครอบครัวและคนในหมู่บ้านพัฒนา การเกษตร ให้ดียิ่งขึ้น ทันที่เรียนจบ

ก้อรีบไปจองตั๋วรถ เพื่อจะกลับบ้าน ที่ จังหวัด อุดร และตอนกลางคืนก้อ กะว่าจะเที่ยวกับเพื่อน

ทิ้งทวน เพราะว่ารถออก จากชานชลา ตอนตี 5 ด้วยความคึกคนองของเพื่อน และ+กับความเมา

พอเที่ยวเสร็จ ก้อเลย นัดกันไปแข่งรถต่อ ที่ทางด่วน รามอินทรา ตอนนั้นเป็นเวลา ตี2 เศษ ทุก

คนก้อได้ที่แต่ ยังคงคึกคักกัน สุดๆ ก่อนที่จะเริ่มแข็งรถ นั่นเอง รุ่นพี่คนนี้ เรียกพี่ปอ และกัน พี่

ปอก้อบอกว่า ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เด่วกรูมาพวกเมิงรอนี่แหละ เพื่อนทุกคนก้อบอกว่า โห

X <!--ไอ้-->ปอแมร่ง ป๊อดว่ะ แค่แข่งรถแค่นี้ ถึงกับฉี่แตกเลยหรือ เด่วไม่รอแม่งเลย ไม่ทันพูดจบ เพื่อน

พี่ปอ ที่ชื่อเอ็กซ์ ซึ่งเปนคนขับ ก้อ ออกรถไป พี่ปอ ก้อตะโกนเรียกว่า เอ้ยๆ ๆ อย่าไป..

นาทีนั้นเองที่พี่ปอ มองเข้าไปในรถที่พี่เอ๊กซ์และเพื่อนอีก2คน นั้งอยู่ พี่ปอมองเห็นว่าในรถนั่น

ปกติมีแค่ 3 คนแต่ทำไม ตอนที่พี่ปอเห็น มีคน ตัวดำ นั่งอยู่อีก3คน ประกบเป็นคู่ ซึ่งพี่ปอเองก้อ

ไม่แน่ใจ ในสิ่งที่เห็น เลยพยายาม เอามือขยี้ตา เพื่อดูให้แน่ใจ แต่ก้อยังคงเห็นว่า

ในรถนั่นมี คนนั้งอยู่ 6 คน จริง แถม ถึงกับต้องผงะอย่างแรงเพราะว่า พี่ปอ มองเห็นเพื่อนทั้ง3

คน นั้น ไม่มี หัว พอพี่ปอตะโกนเรียก ก้อไม่ทันเสียแล้วพวกนั้นได้ออกรถ เข้าสู้ถนน แข่ง ซึ่ง

ตรงจุดทางด่วนของรามอินทรา จะมีอยู่จุด หนึ่ง ซึ่งเป็นตอม่อ ของทางด่วน มีเรื่องน่าแปลกอยู่

เรื่องคือ รถแข๋งหรือรถ หลายๆคัน จะเกิดอุตบัตเหต ณ. ตรงจุดนั้น บ่อยมาก และส่วนมากจะไม่

เคยมีคนรอด จนทุกวันนี้จุดนั้น มีดอกไม้ธูปเทียน นำไปปักอยู่มากมาย และทันที่รถของพี่เอ้กซ์


พ้นโค้งกลับกลับรถ และเข้าทางตรงที่จะเหยียบได้เต็มที่ รถเกิดเสียหลัก และวิ่งเข้าจนตอม่อ

ทางด่วนตรงจุดนั้น เหมือนโดนแม่เหล็กดูดเข้าไป เสียงดังโครม !!! ทุกคนตื่นตะหนกมาก พี่ปอ

เอง ถึงกลับ เข่าทรุดนั่งลงกับพื้น ภาพนั้นติดตา ตั้งแต่ที่เพื่อนยิ่มเยาะ ก่อนจะออกไปแข๋งจนกระ

ทั้งถึงรถได้เสียหลักพรุ่งเข้าชน ตอม่อ <b style="color:black;background-color:#ffff66">อาถรรพ์</b> คนแตกตื่นวิ่งเข้าไปมุ่งดู รวมถึงพี่ปอ ที่ไม่อยาก

จะเชื่อสายตาตัวเอง ก้อรีบวิ่งเข้าไปยังที่เกิดเหต ภาพที่เห็น เป็นภาพที่สยดสยองมาก เพราะว่าพี่

เอ๊กซ์ ตาแก เหลือกออกมาเหมือนดังว่าแกเห็นอะไรสักอย่าง ที่น่ากลัวอย่างมากถึงขนาดแก ต้อง

ตัดสินใจหักหลบ สิ่งนั้น จนเข้าชนตอม่อ ส่วนพี่ อีก2คน ก้อตัวแข็ง และตาเหลือกเช่นกันเหมือน

ประหนึ่งว่า ทุกคนกำลังกลัวอะไรสักอย่าง ไม่นานนักรถตำรวจกับรถปอเต็กตึ้งก้อมา ในรถไม่มี

คนรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว พี่ปอเอง ก้อทำอะไรไม่ถูก บอกกับพ่อแม่ของพี่เอ๊กว่าเกิดอะไรขึ้น

และเรื่องราวเป็นอย่างไร ตั้งแต่ต้น มาถึงตรงนี้เจ้าหน้าที่สรุปสำนวนว่าเรื่องอาจเกิดเพราะว่าทุก

คนเมาและขับรถโดยประมาท จึงเกิดอุบัติเหตพี่ปอเองก้อทบทวนเรื่องราวของวันนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

ว่าทุกคนยังร่วมฉลองการจบกันอยู่เลย และทุกคนสดใสร่าเริง มันน่าเป็นวันที่ทุกคน มีความสุข

พอเจ้าหน้าที่นำศพ ไปไว้ที่โรงพยาบาลพี่ปอเองก้อ ต้องขอตัวไปขึ้นรถเพื่อจะกลับบ้านอุดร เลย

ขอตัวลาแม่ของพี่เอ็กซ์ พอรำลากันเสร็จเมื่อพี่ปอกำลังเดินจะจากไป แม่พี่เอ๊กซ์ได้เห็น ว่าพี่ปอ

เองก้อไม่มี ศีรษะ จึงถึงกับร้องอ้าปากค้าง แต่ทุกคนก้อคิดว่าแม่พี่เอ็กซ์คงคิดถึงพี่เอ๊กซ์ มากจน

เป็นลม จากโรงพยาบาลพี่ปอเดินทางมาถึง ที่หมอชิตเพื่อจะเดินทางกลับอุดร ด้วยรถบัส ที่จอด

อยู่ตรงหน้า พี่ปอเองก้อมองขึ้นไปบนรถภาพที่พี่ปอเห็นและทำให้ตกใจมากคือ พี่ปอเป็นพี่เอ็กซ์

และเพื่อนอีก2คน นั่งรอบนรถพร้อมกับ รำไห้ ทั้งตัวโชกไปด้วยเลือด และร้องเรียกว่า ปอ

ปอ ช่วยกรูด้วย ... เป็นเสียงที่โหยหวน และเย็นยเยือก ชวนขนลุก และในขณะนั้น ก้อมีมือ

ยาวๆ เอื้อม มือมาจับที่คอของพี่ปอ ทำให้พี่ปอตกใจเป็นอย่างมาก สะดุ้งสุดตัว มือนั้นช่างเหยือ

เย็น พี่ปอถึงกับยกมือพนมไหว้บอวก่ากลัวแล้วครับ อย่าทำอะไรผมเลย มือนั้นก้อปล่อย ออกจาก

ลำคอ และส่งเสียงว่า คุณๆ นี่คุณจะขึ้นรถคันนี้หรือป่าว รถกำลังจะออกแล้วนะ พี่ปอก้อบอกว่า อ๋อ

ครับๆไปครับ แล้วพี่ปอมองย้อนขึ้นไป บนรถอีกที ก้อไม่เห็นภาพ พี่เอ้กซ์กับเพื่อนๆอีก จึงคิดว่า

คงตาฝาดไปเอง จึงเก็บของแล้วเดินขึ้นรถไป ไม่นานนักรถก้อออกเดินทาง และ มุ่งตรงสู่อุดร

ทันที่รถออกจาก กรุงเทพได้สักพัก และพี่ปอเพลีย+เมาเลยหลับไป ภาพในความฝัน นึกย้อน ไป

ถึง วันที่ พี่ปอและเพื่อนๆ เข้ามาอยู่มหาวิทยาเกษตร เป็นครั้งแรกและ ทุกคนได้ไปรับน้องที่

จังหวัดระยอง ตอนที่รับน้องนั้น เป็นเวลาตี1 รุ่นพี่ให้ปิดตา และเดินขึ้นเขา ซึง หลายคนก้อหลง

ทางและหาตัวกันไม่เจอ พวกพี่ปอกับพี่เอ๊กซก้อหลงทางมา อีกทางและมาเจอศาลเจ้าร้างอยู่ที่ บน

ยอดเขา ด้วยความคึกคะนอง ทุกคนยืนฉี่ใส่สารเจ้านั้น พร้อมกับบอกว่า เอ่อดีพวกเราหลบพวก

รุ่นพี่มาได้ แอบมันอยู่นี่ก้อนดีกว่า พี่ปอบอกว่าเมิงไม่กลัวเหรอว่ะศาสเจ้านี่น่ากลัวนะเว้ย พี่

เอ็กซ์บอกว่าจะกลัวห่าไร หากมันมีดีก้อออกมาดิ กรูอยากเห็น มานานแหละ พี่ปอก้อบอกว่าเฮ้ย

เมิง ไม่เชื่ออย่าหลบหลุ่ดิว่ะ ทุกคนก้อ นั่งตรงนั้นแหละพี่เอ็กซ์ก้อพูดว่าหากว่ามันศักดิ์สิทธิ์จริงให้

พวกเราเรียนจบจากที่นี่ดิว่ะ แล้วจะกรูจะยอมยกชีวิตให้มันเลย 555 เพื่อนอีกสองคนและพี่ปอ

ก้อหัวเราะแล้วบอกว่าเอ่อจิง กรูด้วย ทันทีพูดจบ พี่ปอเหลือบไปเห็นในศาล เห็นดวงตาแดงๆ

ซึ่งโต ขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จึงตกใจตื่น และร้องโวยวาย ซึ่งในขณะนั้น รถทั้งคันมืดสนิด รวมถึง

นอกรถด้วย พี่ปอ ก้อคิดว่า ใช่แล้ว พวกเราดันไปสาบาน บ้าบอวันนั้นด้วย ใจที่คึกคนอง เมื่อคิด

ได้ดังนั้นพี่ปอคิดว่า ทันที่กลับอุดร จะตีรถกลับกรุงเทพ เพื่อ ไปที่ศาลนั้นที่ระยอง เมื่อคิดดังนั้น

พี่ปอจึงหลับตาอีกรอบ และสักพัก พี่ปอก้อฝันเห็นดวงตาแดงกรำ นั้นมาอีก พร้อมกับ ใบหน้าอัน

หน้ากลัว เต็มไปด้วยเลือด ของเพื่อนทั้ง สาม พี่ปอพยายามคิดว่า เราฝันไปอีกแล้ว ก้อพยายาม

ข่มตาลง แต่ก้อทำไมได้ เพื่อนทั้งสามก้อมาจูงมือพี่ปอและบอกว่า ปอ ได้เวลาแล้ว เราไปด้วยกัน

เถอะ เค้ามารอรับเราตามสัญญาแล้ว พี่ปอก้อร้อง ว่าไม่ๆๆๆๆ แต่ไม่ว่าจะตะโกนดังแค่ไหน ก้อ

ไม่มีใครได้ยิน เสียงนั้น พอรุ่งเช้า เสียงหวอและรถปอเต็กตึ้ง ดังเต็มไปหมด เพระมีคนแจ้งข่าว

ไปว่า รถบัส คันที่จะไปอุดร ได้เกิดเสียหลัก พุ่งเข้าชน กับรถสิบล้อ อย่างแรง และกระเด็นลงไป

ในแม่น้ำ ทำให้ทีผู้เสียชีวิต และบาดเจ็บมากมาย แต่ที่ย่าแปลกคือ ในบรรดา ผู้เสียชีวิต ทุกคน

ล้วนหลับ แต่มีเพียงคนเดียวคือ พี่ปอ ที่ตาเหลือก เหมือนเห็นอะไรที่น่ากลัว มาถึงตรงนี้

ตำรวจ เองก้อยังสรุปสำนวน ไม่ได้ว่า ทำไมพี่ปอ จึงตายแตกต่างจากคนอื่นๆ ในรถ ...

วิญญาณอาจอยู่กับคุณในเวลานี้ก็ได้ !!!!

​

<!--test-->

 

This story is completely scary.

 

อันแรกไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่อันที่สองน่ากลัวจริงๆ

 

งงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

น่ากลัวอ่ะ เรื่องที่ 2

 

แล้วพี่ปอตายไป ใครรู้ว่าพี่ปอฝันยังไงมั่งล่ะครับ ???? ยังกับพี่ปอมาพิมพ์เองเลยนะเนี่ย

 

น่ากัวคับ